Όσιος Λογγίνος ο φύλακας της θύρας, 16 Οκτωβρίου

Ο Όσιος Λογγίνος, ο Πυλωρός των Άκρων Σπηλαίων του Κιέβου, έκανε την μοναχική του υπακοή στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Ο προσευχητικός του ζήλος και η ταπεινή αγάπη για την εργασία ανταμείφθηκαν από τον Κύριο. Στον σεβάσμιο πυλωρό δόθηκε το χάρισμα της διάκρισης. Ενθάρρυνε τους ανθρώπους που ερχόντουσαν στη Λαύρα με καλές προθέσεις, αλλά καταδίκαζε εκείνους που είχαν κλίση προς την κακία και τους παρότρυνε στη μετάνοια.

Δεν ήταν μόνο πυλωρός της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, αλλά και πυλωρός της δικής του καρδιάς. Καμία ματαιόδοξη σκέψη ή πάθος δεν εισερχόταν σε αυτήν, διότι στρεφόταν συνεχώς πνευματικά προς τις πύλες της Βασιλείας των Ουρανών, τις οποίες οι πύλες της μονής αναπαριστούσαν στο νου του, εξετάζοντας κάθε δρόμο με τον οποίο θα μπορούσε να εισέλθει σε αυτές. Για να εισέλθει κανείς σε αυτή την πύλη, χρειάζεται η στενότερη δυνατή ένωση με τον Θεό, όπως είπε: «Εγώ είμαι η πύλη· όποιος μπαίνει διαμέσου εμού θα σωθεί. Θα μπαίνει και θα βγαίνει και θα βρίσκει βοσκή» (Ιωάννης 10:9). Αυτή η θεία κοινωνία με τον Κύριο ήταν αυτό που κατείχε ο Λογγίνος.
Απεβίωσε σε μεγάλη ηλικία και ετάφη στα Άκρα Σπήλαια του Αγίου Θεοδοσίου. Ζούσε στο δεύτερο ήμισυ του 13ου και στις αρχές του 14ου αιώνα.