Άγιος Βαρσαβάς, 11 Δεκεμβρίου
Ο Ἅγιος Μάρτυρας Βαρσαβᾶς της Περσίας ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό ως αληθινό Θεό κατά τη βασιλεία του Shapur II (309-379). Ήταν ηγούμενος δέκα μοναχών σε μοναστήρι κοντά στην Περσέπολη. Εκείνοι που λάτρευαν τον ήλιο τους συνέλαβαν όλους, και για την τολμηρή ομολογία τους καταδικάστηκαν σε αποκεφαλισμό. Αυτό προκάλεσε χαρά στη συναγωγή των μοναχών, διότι ανέμεναν την καλή υπόσχεση της αἰώνιας βασιλείας και των ουράνιων αγαθών.
Στη δίκη οι δήμιοι απευθύνθηκαν στον Βαρσαβᾶ ως εξής: «Θυσίασε, Βαρσαβᾶ, στα είδωλα ώστε να σωθείς από το σπαθί και τον θάνατο — και έτσι θα αποκτήσεις ζωή.» Ο Μάρτυρας απάντησε: «Επιθυμώ να ζήσω στα ύψη στον ουρανό και όχι εδώ κάτω στη γη. Γι’ αυτό, κατέβασε τώρα το σπαθί και άφησέ με να πεθάνω.»
Μεταξύ των δημίων ήταν ένας περσός μάγος (μάγης), ο οποίος, βλέποντας τη δίκη, καταπλήχθηκε από θεία ζέση να μιμηθεί τους αγίους πατέρες και να απορρίψει την προγονική του ασεβεια. Κατάλαβε ότι η πίστη στον Χριστό παρέχει ειρήνη και γαλήνη στους πιστούς, ενώ οι πίστεις των προγόνων του ήταν πλάνη και απάτη. Έτσι άλλαξε την ενδυμασία του αξιώματός του με ρούχα δούλου — και έσπευσε να μπει στη μάχη μαζί με τους μοναχούς.
Έτσι ο Βαρσαβᾶς, η μοναστική του αδελφότητα, και ο πρώην μάγης ποτίσανε τη γη με το αίμα τους — και έλαβαν από τον Χριστό το στεφάνι του μαρτυρίου.
