Mνήμη απειλής μεγάλου σεισμού, 6 Δεκεμβρίου
Στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 1090, ένας ισχυρός σεισμός στην Κωνσταντινούπολη κατέστρεψε πολλά σπίτια και εκκλησίες και προκάλεσε την κατάρρευση κιόνων. Οι δρόμοι της πόλης γέμισαν με ερείπια και πολλοί άνθρωποι σκοτώθηκαν. Μετασεισμοί συνεχίστηκαν για έξι ημέρες.
Ο Μιχαήλ Γλυκάς (πέθανε το 1204) τοποθετεί αυτό το γεγονός στη μνήμη του Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου), κατά τη βασιλεία του Αλεξίου Κομνηνού (1081–1118). Την ίδια ημερομηνία, με λίγες περισσότερες λεπτομέρειες, δίνει και ο Ζωναράς, ο οποίος πιθανόν να είχε επίσης βιώσει αυτόν τον σεισμό.
Καμία πηγή δεν δίνει συγκεκριμένο έτος, αλλά αμφότερες τοποθετούν τον σεισμό λίγο πριν την εισβολή των Πατζινάκων στη Θράκη και τη Μακεδονία και την επακόλουθη ήττα τους στο όρος Λεβούνιο το 1091, γεγονός που χρονολογεί τον σεισμό στις 6 Δεκεμβρίου 1090.
Ο Μιχαήλ ο Σύρος τοποθετεί το γεγονός 6 έως 7 χρόνια νωρίτερα, στο α.Σ. 1396, δηλαδή στο 1084.
«Και εκείνη την εποχή συνέβη σεισμός στη μνήμη του Αγίου Νικολάου, που κράτησε έξι ημέρες, ως αποτέλεσμα του οποίου πολλά σπίτια και κολώνες και εκκλησίες κατέρρευσαν, μέσα στα οποία πολλοί άνθρωποι θάφτηκαν και πέθαναν.» (Μιχαήλ Γλυκάς)
«Στη βασιλεία του [Αλεξίου Κομνηνού] συνέβη ένας εξαιρετικά ισχυρός σεισμός την ημέρα του μνημοσύνου του περίφημου θαυματουργού Νικολάου, κατά τον οποίο πολλά σπίτια και εκκλησίες κατέρρευσαν, μαζί με κιονοστοιχίες. Ως αποτέλεσμα, οι δρόμοι της πόλης καλύφθηκαν [από συντρίμμια], και πολλοί άνθρωποι καταπλακώθηκαν μέσα στους κλονισμούς και πέθαναν.» (Ζωναράς)
«Στο έτος 1396 έγινε σεισμός στην Κωνσταντινούπολη και χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από ασφυξία.» (Μιχαήλ ο Σύρος)
