Άγιος Νικόλαος ο εν Μυτιλήνη Νεομάρτυρας, 16 Ιανουαρίου
«Λέσβος χορεύει ὁμοῦ συνευφημοῦσα
τοὺς ἐν αὐτῇ λάμψαντας φίλους Κυρίου.
Ἤνεγκε Λέσβος ὁμήγυριν Χριστῷ Θεοειδῆ ἐτάρων»
Ο νεομάρτυρας αυτός δεν αναφέρεται από τους Συναξαριστές. Για πρώτη φορά γίνεται λόγος για τον νεομάρτυρα αυτόν από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς ο ιστορικός αυτός δεν αναφέρει την πηγή, που πήρε την πληροφορία αυτή. Αναφέρει σχετικά: «Κατὰ τὸ αὐτὸ ἔτος μαρτυρικῶς ἐτελειώθη ὁ Νικόλαος ὁ Μυτιληναῖος, τὴν δὲ 16 Ἰανουαρίου 1771 ὁ Ἱερομάρτυς Δαμασκηνὸς (βλέπε 16 Ιανουαρίου), ἁγιορείτης μοναχός...». Έτσι ο αντιθετικός σύνδεσμος «δέ», ενισχύει την άποψη ότι την ημερομηνία του μαρτυρίου του αγίου αυτού πρέπει να αναζητήσουμε σε άλλη εκτός της 16ης Ιανουαρίου. Με την επιφύλαξη αυτή και επειδή αρκέτες σύχρονες πηγές αναφέρουν σαν ημέρα του μαρτυρίου την 16η Ιανουαρίου, καταχωρούμε τον νεομάρτυρα Νικόλαο, την ημέρα αυτή.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον (Αγίου Νικολάου Νεομάρτυρος)
Νεομάρτυς Κυρίου αξιοθαύμαστε, τους την μνήμην τελούντας του μαρτυρίου σου και αθροισθέντας τω ναώ περιφρούρησον, από πάσης απειλής, σεισμού, λοιμού τε και οργής, Νικόλαε νεομάρτυς, βραβεύων πάσιν ειρήνην, πταισμάτων λύσιν και μέγα έλεος.
Ἀπολυτίκιον (Ἦχος α’ – Τῆς ἐρήμου πολίτης)
Τοὺς ἐκ Λέσβου ὡς ἄστρα νοητὰ ἀνατείλαντας, καὶ ἀπὸ χωρῶν διαφόρων ἐν αὐτῇ διαπρέψαντας. Ὁσίους τε καὶ Μάρτυρας ὁμοῦ, καὶ θείους ἱεράρχας τοῦ Χριστοῦ, ἐν μιᾷ ἀνευφημήσωμεν ἑορτῇ οἱ λέσβιοι κραυγάζοντες· δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ θαυμαστώσοντι, δόξα τῷ δι’ ὑμῶν περιφανῶς, τὴν νῆσον ἡμῶν κλεΐσαντι.
Ἕτερον Ἀπολυτίκιον (Ἦχος γ’ – Θείας πίστεως)
Θεῖον σύστημα κλεινῶν Ὁσιῶν, καὶ ὁμήγυριν Ἀρχιερέων, καὶ Μαρτύρων ἀκαθαίρετον φάλαγκα, ἡ νῆσος Λέσβος γεραίρει χορεύουσα, ὡς ἐν αὐτῇ τὸν Χριστὸν μεγαλύναντας, καὶ πρεσβεύοντας δωρήσασθαι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν εἰρήνην ἀληθῆ καὶ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον (Ἦχος δ’ – Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ)
Τοὺς ἐν τῇ Λέσβῳ ἀθλητὰς τοῦ Σωτῆρος, καὶ ἱεράρχας καὶ Ὁσίους Πατέρας, πνευματικῶς ὑμνήσωμεν γηθόμενοι· οὗτοι διαφόροις γάρ, διαπρέψαντες χρόνοις, ἤδη συνηρμόσθησαν, ἐπὶ μίαν χορείαν, καὶ τῷ Θεῷ πρεσβεύουσιν ὁμοῦ, ἡμῖν δοθῆναι πταισμάτων συγχώρησιν.
Κάθισμα (Ἦχος δ’ – Ταχὺ προκατάλαβε)
Η Λέσβος χαρμόσυνον ἐπιτελεῖ ἑορτήν, εἰκάδα γεραίρουσα, μετὰ τριάδος κλεινῆς, ἁγίων ἐν χάριτι· τούτων γὰρ τῇ πρεσβείᾳ, ἐκ δεινῶν ῥυομένη, χάριτος ἰαμάτων, ἐξ αὐτῶν ἀπολαύει· διὸ καὶ μεγαλύνει Χριστόν, τὸν τούτους δοξάσαντα.
Ὁ Οἶκος
Οἱ ἐν Λέσβῳ συνέλθωμεν σήμερον, καὶ κοινὴν ἑορτὴν συστησώμεθα, τοὺς ἐν τῇ ἡμετέρᾳ νήσῳ ἁγιοπρεπῶς ἐκλάμψαντας, ὁμοφώνως γεραίροντες, αὐτόχθονάς τε καὶ ἐπήλυδας· οὗτοι γὰρ οἱ μακάριοι, οἱ μέν, δι’ ἐναρέτου πολιτείας, καὶ ποιμαντικὴς ἐπιστήμης, ἡμᾶς εὐεργετήσαντες, Θεῷ εὐηρέστησαν· οἱ δὲ δι’ ἀθλητικῶν ἀγώνων, καὶ μαρτυρικοῦ παραστήματος, τάς ψυχὰς ἡμῶν πτερώσαντες, Χριστὸν τὸν ἀθλοθέτην ἐδόξασαν, καὶ ἤδη πάντες τὴν πᾶσαν νῆσον ἡμῶν ἁγιάζουσι, τῇ καταθέσει τῶν ἱερῶν αὐτῶν λειψάνων καὶ ταῖς ἐξ αὐτῶν προϊούσαις χάρισι καὶ πάντες ὁμοῦ Θεῶ πρεσβεύουσιν, ἡμῖν δοθῆναι πταισμάτων συγχώρησιν.
Μεγαλυνάριον
Τοὺς ἐν Λέσβῳ Μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ, θείους Ἱεράρχας, καὶ Ὁσίους θεοειδεῖς, πάντες ὁμοφώνως, οἱ σύλλογοι λεσβίων, τιμήσωμεν ὡς πρέσβεις ἡμῶν πρὸς Κύριον.
