Άγιος Αντώνιος Επίσκοπος Βολογκντά της Ρωσίας, 17 Ιανουαρίου
«Άγιος Αντώνιος Βολογκντά. Εικόνα από τον Ναό του Αγίου Νικολάου της Βολογκντά με τους Χρυσούς Σταυρούς, τέλη 17ου - αρχές 18ου αιώνα.»
Ο Άγιος Αντώνιος καταγόταν από τη Ρωσία και γεννήθηκε περί το 1526 μ.Χ. Εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Βολογκντά και κοιμήθηκε οσίως το έτος 1588 μ.Χ. Η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του και στις 26 Οκτωβρίου.
Βιογραφία
Άγιος Αντώνιος (1520-ε — 26 Οκτωβρίου [5 Νοεμβρίου] 1588, Βολογκντά) — Επίσκοπος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Επίσκοπος Βολογκντά και Βελίκοπερμ.
Κανανοποιήθηκε ως άγιος και η μνήμη του τιμάται τον 20ό και 21ο αιώνα στις 26 Οκτωβρίου (8 Νοεμβρίου), καθώς και στη Σύναξη των Αγίων της Βολογκντά και στη Σύναξη των Αγίων της Σμόλενσκ. Ο Αντώνιος, κατά κόσμον Αλεξέγιεφ, ήταν μαθητής του Οσίου Γεράσιμου του Μπόλντινσκυ, ιδρυτή της Μονής της Αγίας Τριάδας του Μπόλντιν στο Ντορογκομπούζ. Ανατράφηκε με πνεύμα ευλάβειας και αυστηρής μοναστικής ζωής.
Έγραψε τον βίο του δασκάλου του. Μετά τον θάνατο του Ιωσαφάτ, διαδόχου του Αγίου Γεράσιμου, εξελέγη από τους αδελφούς της μονής ηγούμενος.
Διοίκησε τη Μονή του Ντορογκομπούζ ως ηγούμενος από το 1569 έως τον Οκτώβριο του 1585.
Όταν η επισκοπική έδρα της Βολογκντά έμεινε κενή μετά τον Επίσκοπο Βαρλαάμ Α’, ο Αντώνιος αναγνωρίστηκε από την ιεραρχία ως άξιος να την αναλάβει «λόγω της ενάρετης ζωής του» και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βολογκντά στις 11 Οκτωβρίου 1585.
Υπηρέτησε ως επίσκοπος μόνο για δύο χρόνια. Όπως αναφέρει ο βιογράφος του: «Ακόμα και σε αυτό το σύντομο διάστημα, με την πατρική φροντίδα του για το ποίμνιό του, την ηρεμία και την πραότητά του, τη δίκαιη κρίση, τη φιλοξενία και τη φιλανθρωπία του προς τους φτωχούς, κέρδισε τη μεγάλη αγάπη και τον σεβασμό όλων».
Με την ευλογία του Αγίου Αντωνίου ιδρύθηκε η Μονή Ζαονικίεβο της Βλαντιμίρ, στον τόπο όπου εμφανίστηκε η εικόνα της Θεοτόκου στον χωρικό Ιλαρίωνα, ο οποίος αργότερα έγινε μοναχός με το όνομα Ιωσήφ.
Παρά την αδυναμία του, στις 1 Οκτωβρίου 1588, τέλεσε την αγιασμό του παρεκκλησίου προς τιμήν της Αποτομής της Κεφαλής του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου στον Καθεδρικό του Αγίου Σοφίου στη Βολογκντά. Μέχρι την τελευταία του ημέρα παρακολουθούσε όλες τις ακολουθίες στον νεοαγιασμένο ναό, όπου τέλεσε τη Θεία Λειτουργία για τελευταία φορά.
Εκοιμήθη στις 26 Οκτωβρίου 1588 (κατά τον Στρόεφ το 1587). Ετάφη στον Καθεδρικό της Αγίας Σοφίας της Βολογκντά, δίπλα στον βόρειο τοίχο.
Στο χειρόγραφο βιβλίο «Βίος των Θαυματουργών της Βολογκντά», που φυλασσόταν στον καθεδρικό ναό, αναφέρεται ότι «από τον τίμιο τάφο του, οι πιστοί λαμβάνουν θεραπεία ακόμα και σήμερα, προσευχόμενοι στον Άγιο».
Το 1841, το όνομα του Αγίου Αντωνίου συμπεριλήφθηκε στη Σύναξη των Αγίων της Βολογκντά, με ευλογία του Επισκόπου Ιννοκέντιου (Μπορίσοφ). Στις 9 Σεπτεμβρίου 1998, οι λείψανά του ανακαλύφθηκαν ξανά και στις 26 Σεπτεμβρίου μεταφέρθηκαν με λιτανεία από τον Καθεδρικό της Αγίας Σοφίας στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Βολογκντά, όπου έμειναν μέχρι τις 3 Δεκεμβρίου 2016. Από τις 4 Δεκεμβρίου 2016, φυλάσσονται στον Καθεδρικό του Αναστάντος Κυρίου στη Βολογκντά.
Μια σπάνια μοναχική εικόνα του Αγίου Αντωνίου είναι αυτή του 17ου αιώνα από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στη Βολογκντά. Συνήθως, απεικονίζεται σε ομάδες αγίων, όπως στις εικόνες «Ο Παντοκράτωρ με τους Θαυματουργούς της Βολογκντά» και σε άλλες παρόμοιες αναπαραστάσεις.
