Όσιος Λαυρέντιος εκ Κιέβου, 29 Ιανουαρίου
Ο Όσιος Λαυρέντιος γεννήθηκε στη Ρωσία και εκάρη μοναχός στη μονή του Αγίου Δημητρίου. Αργότερα μόνασε στη Λαύρα του Κιέβου. Στον ασκητικό του βίο ακολούθησε και τον οσιακό τρόπο βίου των ασκητών Ισαάκ και Νικήτα. Το 1182 μ.Χ. ο Θεός τον αξίωσε να γίνει Επίσκοπος της πόλεως του Τουρώφ της περιοχής Μινσκ. Έτσι ασκητικά ζούσε και ως ποιμένας στην επαρχία του.
Ο Άγιος Λαυρέντιος έζησε αρχικά ως μοναχός στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, αλλά επιθυμώντας να αποσυρθεί στην ησυχία, του απαγορεύτηκε να το πράξει από τους αγίους πατέρες. Για τον λόγο αυτό, ο Λαυρέντιος πήγε στη Μονή του Μεγαλομάρτυρα Δημητρίου, που είχε χτίσει ο Μέγας Πρίγκιπας Ιζιασλάβος στο Κίεβο, κοντά στη Λαύρα των Σπηλαίων, όπου έζησε ως αναχωρητής. Λόγω της αυστηρής ασκητικής του ζωής, ο Κύριος τού χάρισε το χάρισμα της θεραπείας.
Στο Πατερικό των Σπηλαίων του Κιέβου, διαβάζουμε για ένα περιστατικό όπου ένας δαιμονισμένος άνδρας μεταφέρθηκε στον Άγιο από το Κίεβο για να θεραπευτεί, αλλά ο Άγιος δεν μπόρεσε να εκβάλει το δαιμόνιο. Ο άνδρας αυτός είχε τεράστια δύναμη και δυσκολεύονταν ακόμη και δέκα άνδρες να τον συγκρατήσουν. Ωστόσο, ο Λαυρέντιος κατάφερε να τον ακινητοποιήσει και να τον δέσει μόνος του. Ο δαιμονισμένος άνδρας παρέμεινε κοντά στον Λαυρέντιο για πολύ καιρό, έως ότου ο Άγιος αποφάσισε να τον μεταφέρει στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου για να θεραπευτεί.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, ο άνδρας ήταν σε κατάσταση μανίας, αλλά αποκάλυψε τα ονόματα τριάντα μοναχών από τους εκατόν ογδόντα της Λαύρας που μπορούσαν να τον θεραπεύσουν με μία μόνο λέξη – παρόλο που δεν είχε επισκεφθεί ποτέ το μοναστήρι. Πριν φτάσει στη Λαύρα, είδε σε όραμα τους τριάντα μοναχούς μαζί με την Παναγία, οι οποίοι ήρθαν σε αυτόν και τον θεράπευσαν.
Λίγο αργότερα, ο Λαυρέντιος επέστρεψε στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου και το 1182 ανυψώθηκε στον επισκοπικό θρόνο του Τούροβ (πόλη στην περιοχή του Μινσκ), διαδεχόμενος τον Άγιο Κύριλλο του Τούροβ (τιμάται στις 28 Απριλίου). Εκοιμήθη το 1194 και ετάφη στις Κοντινές Σπηλιές.
