Άγιος Βαρσιμαίος Επίσκοπος Εδέσσης ο Oμολογητής, 29 Ιανουαρίου
Δοὺς τὴν βαρεῖαν σάρκα γῇ Βαρσιμαῖος,
Σύνεστι βαστάσασιν ἡμέρας βάρος.
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Βαρσιμαίος ήταν εκείνος που κατήχησε και βάπτισε τον Άγιο Σάρβηλο και την αδελφή του Αγία Βεβαία (βλέπε ίδια ημέρα). Για τον λόγο αυτό καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα Λυσία. Ενώπιον του ηγεμόνα ομολόγησε με παρρησία την πίστη του στον Χριστό. Για την ομολογία του αυτή ο ηγεμόνας έδωσε εντολή στους στρατιώτες να χτυπήσουν ανηλεώς τον Άγιο και να τον φυλακίσουν. Λίγο αργότερα, με την προσωρινή κατάπαυση των διωγμών, ο Άγιος απελευθερώθηκε και επανήλθε στην Εκκλησία του δοξολογώντας το Όνομα του Αγίου Θεού.
Ο Άγιος Βαρσιμαίος, αφού έζησε θεοφιλώς το υπόλοιπο του βίου του, κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 114 μ.Χ.
Βιογραφία
Ο Άγιος Βαρσιμαίος (ή Βαρσιμέος, Βαρσής, Βαρσαμυάς, λέγεται ότι πέθανε το 114 μ.Χ.) (Συριακά: ܒܪܣܡܝܐ, πιθανώς «γιός του τυφλού» ή «γιός του θεϊκού σημείου») ήταν επίσκοπος της Έδεσσας και τιμάται ως μάρτυρας. Η εορτή του είναι στις 30 Ιανουαρίου. Στην πραγματικότητα, η ιστορία του προέρχεται μάλλον από εκείνη ενός πολύ αργότερου επισκόπου της Έδεσσας, ο οποίος υπέστη διωγμό γύρω στο 250 μ.Χ. αλλά δεν μαρτύρησε.
Βίος
Η τυπική εκδοχή λέει ότι ο Βαρσιμαίος ήταν ιεραπόστολος επίσκοπος της Έδεσσας, στη Συρία. Μαρτύρησε το 114 μ.Χ. κατά τη διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών από τον αυτοκράτορα Τραϊανό (98–117 μ.Χ.). Η εορτή του είναι στις 30 Ιανουαρίου στο Ρωμαϊκό ημερολόγιο και στις 29 Ιανουαρίου στο Ανατολικό ημερολόγιο. Στις 30 Ιανουαρίου το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο τιμά τον Βαρσιμέο (Βαρσαμυά), επίσκοπο της Έδεσσας, ο οποίος μαρτύρησε κάτω από τον αυτοκράτορα Τραϊανό το 106 ή το 112, επειδή ήταν πολύ ζήλος στη μετάδοση του Χριστιανισμού, ειδικά στον Σάρμπιλ, έναν ειδωλολάτρη ιερέα, και στην αδελφή του Βεβαία.
Φαίνεται ότι αυτή η ιστορία είχε αναδρομική ημερομηνία περίπου 150 χρόνια, προκειμένου να συνδέσει την πρώιμη Εκκλησία της Έδεσσας με τους Αποστόλους, και στην πραγματικότητα αναφέρεται στον διωγμό του Βαρσιμαίου κατά τη διάρκεια των διωγμών του Δεκίου (249–251 μ.Χ.). Πιθανότατα έζησε και εργάστηκε στα μέσα του 3ου αιώνα και διαδέχτηκε τον Παλούτ ως επίσκοπος της Έδεσσας.
Σε μια άλλη εκδοχή, ο Βαρσιμέος, επίσκοπος της Έδεσσας, χτυπήθηκε με ραβδιά για την πίστη του στον Χριστό υπό τον αυτοκράτορα Δέκιο. Αφού αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή, αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στη διοίκηση της εκκλησίας που του είχε ανατεθεί. Μια παραλλαγή λέει ότι ο Βαρσιμαίος είχε βαπτίσει τον Σάρμπιλ και συνελήφθη και δικαστήκε μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Σάρμπιλ. Η σύλληψή του προκάλεσε διαδηλώσεις του λαού, και ο δικαστής καθυστέρησε να τον βασανίσει ή να τον εκτελέσει παρά την άρνησή του να υπακούσει στο διάταγμα του αυτοκράτορα. Στη συνέχεια, ήρθε ένα νέο διάταγμα στην Έδεσσα που ανέτρεψε το προηγούμενο και διέταξε την απελευθέρωσή του. Ο κόσμος τον υποδέχτηκε με ενθουσιασμό ως «διωκόμενο μάρτυρα» και φίλο του Σάρμπιλ.
Λογοδοσία των Μοναχών του Ramsgate
Οι Μοναχοί του Ramsgate έγραψαν στο Βιβλίο των Αγίων τους (1921):
ΒΑΡΣΙΜΑΙΟΣ (Άγιος) Επίσκοπος Μάρτυρας (30 Ιανουαρίου)
(2ος αιώνας) Ο τρίτος Επίσκοπος της Έδεσσας στη Συρία, θανατώθηκε ως Χριστιανός από τον Πρόεδρο Λυσία, υπό τον αυτοκράτορα Τραϊανό το 114 μ.Χ.
Λογοδοσία του Μπάτλερ
Ο Αγιογράφος Άλμπαν Μπάτλερ έγραψε στις Ζωές των Πρωτόγονων Πατέρων, Μαρτύρων και άλλων Σημαντικών Αγίων, κάτω από την 30η Ιανουαρίου:
Άγιος Βαρσιμαίος, Επίσκοπος και Μάρτυρας (Ονομάζεται από τους Σύριους Βαρσαμάς). Ήταν ο τρίτος επίσκοπος της Έδεσσας από τον Άγιο Θάδδαο, έναν από τους εβδομήντα δύο μαθητές. Ο Άγιος Βαρσαμάς στέφθηκε με το μαρτύριο, καταδικασμένος να πεθάνει για τον ζήλο του να μεταδώσει τη χριστιανική πίστη σε πλήθη ανθρώπων, από τον πρόεδρο Λυσία, κατά την εποχή του αυτοκράτορα Τραϊανού, όταν εκείνος, περνώντας τον Ευφράτη, κατέκτησε τη Μεσοποταμία το 114 μ.Χ. Ο Άγιος Βαρσιμαίος αναφέρεται στις 30 Ιανουαρίου στο Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο και στο Ελληνικό Μηνιαίο.
