Άγιος Πατρόκλος της Μπουρζ, 18 Νοεμβρίου
Ο Άγιος Πατρόκλος της Μπουρζ (περ. 496–576) ήταν ένας μεροβίγγειος ασκητής, καταγόμενος από την επαρχία Μπερί της Γαλλίας. Ήταν διάκονος στη Μπουρζ, αλλά αποσύρθηκε για να γίνει ερημίτης. Στην παιδική του ηλικία, ο Πατρόκλος έβοσκε πρόβατα, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του, Αντώνιος, λάμβανε μόρφωση. Τελικά οι γονείς του τού επέτρεψαν κι εκείνου να πάει σχολείο. Συνέχισε τις σπουδές του υπό την καθοδήγηση του Νουννίωνα, ενός άνδρα που ο βασιλιάς Χιλδεβέρτος εκτιμούσε ιδιαίτερα.
Στο *Historia Francorum*, ο Γρηγόριος της Τουρ αναφέρει ότι ο Πατρόκλος έγινε διάκονος στη Μπουρζ σε νεαρή ηλικία. Ήταν τόσο αφοσιωμένος στην προσευχή, ώστε συχνά δεν εμφανιζόταν στο τραπέζι για τα γεύματα με τον υπόλοιπο κλήρο, γεγονός που ενοχλούσε τον αρχιδιάκονο, ο οποίος θεωρούσε ακατάλληλο να μη συμμετέχει σε κοινά γεύματα με όσους μοιραζόταν εκκλησιαστικά καθήκοντα. Ο Πατρόκλος αποσύρθηκε στο Νέρις, όπου έκτισε ένα μικρό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Μαρτίνιο της Τουρ και άρχισε να διδάσκει τα παιδιά. Οι άρρωστοι προσέρχονταν σε αυτόν και θεραπεύονταν. Καθώς η αρετή του γινόταν γνωστή, αποφάσισε να αποσυρθεί σε ακόμη μεγαλύτερη απομόνωση· αλλά πρώτα ίδρυσε μια μικρή γυναικεία μοναστική κοινότητα.
Ο Πατρόκλος δημιούργησε για τον εαυτό του ένα κελί σε έναν τόπο που ονομαζόταν Μουασάν. Δεν έπινε τίποτε ισχυρότερο από νερό γλυκαμένο με μέλι. Τρεφόταν μόνο με ψωμί, νερό και αλάτι, και αφιέρωνε μεγάλες περιόδους στην προσευχή, ενώ του αποδίδονταν θεραπευτικές δυνάμεις. Στο μέρος αυτό αποκατέστησε την υγεία σε πολυάριθμους δαιμονιζόμενους, επιθέτοντας τα χέρια του και κάνοντας το σημείο του σταυρού.
Αργότερα, ίδρυσε μοναστήρι στο Κολομπιέ και υπηρέτησε ως ο πρώτος ηγούμενός του. Πέθανε στη Λα Σελ, σε ηλικία ογδόντα ετών, και ενταφιάστηκε στο μοναστήρι. Ο τάφος του έγινε προορισμός προσκυνητών.
Ο Πατρόκλος είναι προστάτης των βοοειδών. Τιμάται στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στις 18 Νοεμβρίου· στην Ορθόδοξη Εκκλησία στις 17 Νοεμβρίου.
