ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ἀπῆρε πνεῦμα, σάρξ ἀπερρύη πάλαι. Τὸν ὅστινον γῆ κρύπτε νεκρὸν Μαρίας. Πρώτῃ Ἀπριλίου Μαρίη θάνεν εὖχος ἐρήμου. Τον βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), ο οποίος συνέγραψε διάφορα ασκητικά και υμνογραφικά κείμενα που διαποτίζονται από το πνεύμα της Ορθοδόξου θεολογίας και της ασκητικής παραδόσεως. Η Οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.). Από τα δώδεκα χρόνια της πέρασε στην Αίγυπτο μια ζωή ασωτίας, αφού από την μικρή αυτή ηλικία διέφθειρε την παρθενία της και είχε ασυγκράτητο και αχόρταγο το πάθος της σαρκικής μείξεως. Ζώντας αυτήν την ζωή δεν εισέπραττε χρήματα, αλλά απλώς ικανοποιούσε το πάθος της. Η ίδια ξαγορεύθηκε στον Αββά Ζωσιμά ότι διετέλεσε: «δημόσιον προκείμενη τῆς ἀσωτίας ὑπέκκαυμα, οὐ δόσεως τινός, μὰ τὴν ἀλήθειαν, ἕνεκεν», κάνοντας δηλαδή το έργο της δωρεάν, «ἐκτελοῦσα τὸ ἐν ἐμοὶ καταθύμιον». Και όπως του απεκάλυψε, είχε ακόρεστη επιθ...

Ὁ Μακάριος μακαριστὸς ἐν βίῳ, Μακαρίως νῦν γῇ ἐνοικεῖ Μακάρων. Ο Όσιος Μακάριος, κατά κόσμο Χριστόφορος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 8ου μ.Χ. αιώνα (πιθανότατα το 785 μ.Χ.). Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς του και την ανατροφή του ανέλαβε ένας ευλαβής θείος του, ο οποίος φρόντισε για την κατά Θεόν ανατροφή και εκπαίδευσή του. Επειδή είχε κλίση προς την μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε τον κόσμο και κατέφυγε στη μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, την επιλεγόμενη Πελεκητή, στα Τρίγλεια της Προύσσας. Εκεί εκάρη μοναχός και μετονομάσθηκε σε Μακάριο. Ο νέος μοναχός άρχισε να επιδίδεται στην άσκηση και την προσευχή. Η κατά Θεόν προκοπή του τον ανέδειξε σε ηγούμενο της μονής. Ο Όσιος Μακάριος έγινε πνευματικός πατέρας για όλους, όχι μόνο για τους μοναχούς αλλά και για τους πιστούς που κατέφευγαν προς αυτόν για να τον συμβουλευθούν, να λάβουν την ευχή του και να θεραπευθούν στην ψυχή και το σώμα, αφού ο Άγιος Θεός τον άμειψε με το χάρισμα της θαυματουργί...

Σὺν Βασιλείδῃ Γερόντιος ἐκ ξίφους, Γερῶν μετέσχε παμβασιλέως Λόγου. Οι Άγιοι Γερόντιος και Βασιλείδης (ή κατ' άλλους Βασιλειάδης) μαρτύρησαν δια ξίφους.

Ο Άγιος Νεομάρτυς Αβραάμιος καταγόταν από την Βουλγαρία και ζούσε στην Ρωσία. Αρχικά ήταν Μουσουλμάνος, αλλά όταν άκουσε το κήρυγμα του Ευαγγελίου ασπάσθηκε την Ορθόδοξη πίστη. Ήταν φιλάνθρωπος και ελεήμων προς τους φτωχούς. Στην πόλη Βολγάρα, στις κατώτερες εκβολές του ποταμού Βόλγα, ο Άγιος Αβραάμιος άρχισε να διδάσκει τους συμπατριώτες του για τον αληθινό Θεό. Τότε τον συνέλαβαν και προσπάθησαν να τον εξαναγκάσουν να αρνηθεί τον Χριστό. Ο Άγιος, όμως, έμεινε σταθερός στην ομολογία της πατρώας ευσέβειας. Έτσι, το έτος 1229 μ.Χ., τεμάχισαν τον Άγιο και έπειτα απέκοψαν την τίμια κεφαλή του. Οι Ρώσοι Χριστιανοί, που ζούσαν στην πόλη, ενταφίασαν το ιερό λείψανο του Αγίου στο χριστιανικό κοιμητήριο. Η ανακομιδή των ιερών λειψάνων του έγινε στις 6 Μαρτίου του έτους 1230 μ.Χ. από τον μεγάλο πρίγκιπα του Βλαντιμίρ Γεώργιο (τιμάται 4 Φεβρουαρίου), ο οποίος τα εναπέθεσε στον ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της μονής Κνυατζινίν.

Ο Όσιος Ευθύμιος ο Θαυματουργός γεννήθηκε το έτος 1316 μ.Χ. στην πόλη Νίζνιυ-Νόβγκοροντ της Ρωσίας, μια μικρή πόλη τοποθετημένη στην συμβολή των ποταμών Βόλγα και Όκα, στο πριγκιπάτο της Σουζδαλίας. Ήταν τα χρόνια του ταταρικού ζυγού και των εσωτερικών πολέμων ανάμεσα στους Ρώσους πρίγκιπες. Ο Όσιος από την παιδική του ηλικία εξεδήλωσε την δίψα του για τα γράμματα και την αγάπη του προς τον μοναχικό βίο. Στην παιδική του ηλικία, υπό την καθοδήγηση του εφημέριου του χωριού του, άρχισε να μαθαίνει να διαβάζει και να γράφει, για να είναι σε θέση να διαβάζει τις θείες Γραφές και τα έργα των Αγίων Πατέρων. Με το πέρασμα του καιρού, στην ψυχή του νεαρού ωρίμασε η απόφαση να αφιερώσει τελείως την ζωή του στον Θεό. Αναζήτησε, λοιπόν, έναν πνευματικό καθοδηγητή που θα μπορούσε να τον οδηγήσει στην οδό της τελειώσεως. Την πνευματική καθοδήγησή του ανέλαβε ο Άγιος Διονύσιος, μοναχός στη μονή των Σπηλαίων του Νιζνέγκοροντ και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Σουζδαλίας (15 Οκτωβρίου). Ο τελευταίος πρίγκιπα...

Ο Όσιος Γερόντιος έζησε κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου του είχε ανατεθεί το διακόνημα του Κανονάρχου. Διακρίθηκε για τον ασκητικό του βίο και την υπακοή του. Ο Όσιος Γερόντιος κοιμήθηκε με ειρήνη και ενταφιάσθηκε στη Λαύρα του Κιέβου.

Ο Όσιος Ιωάννης (Σκιαβτέλι) έζησε μεταξύ του 12ου και 13ου αιώνα μ.Χ. στη Γεωργία. Σπούδασε Θεολογία, φιλοσοφία και ιστορία στην ακαδημία του Γελατά (βόρεια Γεωργία). Έπειτα έγινε μοναχός και για πολλά χρόνια ασκήτεψε στο περίφημο μοναστήρι του Μπάρτζια (νότια Γεωργία), σε ένα απομονωμένο κελί. Εκεί ο Όσιος Ιωάννης έζησε μία αυστηρή ασκητική ζωή, συνεχώς αφιερωμένος σε θεολογικές αναζητήσεις διά της προσευχής και εντρύφησε στην ερμηνεία της Αγίας Γραφής. Μετά από συνεχείς πνευματικές προσπάθειές του κατόρθωσε να φθάσει σε ένα υψηλό βαθμό πνευματικής τελειώσεως και δέχθηκε το χάρισμα του λόγου, το οποίο φανερώθηκε στην ποιητική του δημιουργικότητα. Στο μοναστήρι του Μπάρτζια, κατά τα έτη 1210 - 1214 μ.Χ., ο Όσιος Ιωάννης έγραψε μία αξιοσημείωτη ωδή, υπό τον τίτλο «Δούλος Χριστού», στην οποία σκιαγραφείται η εικόνα του Χριστιανού, που είναι πιστός στους Κανόνες της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στο έργο αυτό ο μοναχός αυτοαποκαλείται συχνά περιπλανώμενος και δούλος Χριστού. Μεγάλο μέρος της...

Ο Όσιος Ευλόγιος γεννήθηκε στην Γεωργία και έζησε κατά τους χρόνους της βασίλισσας Ταμάρα (1184 - 1213 μ.Χ.). Επειδή αγαπούσε τον Θεό και την μοναχική πολιτεία, έγινε μοναχός. Ο Θεός ευλόγησε την πνευματική του προσπάθεια και τη σαλότητά του και του χάρισε το προορατικό χάρισμα. Μαζί με τον Όσιος Ιωάννη τον Φιλόσοφο, ακολούθησε την βασίλισσα Ταμάρα στη μάχη εναντίων του σουλτάνου Ρουκν-εντ-Διν στο Μπασιάνη, το έτος 1203 μ.Χ. Ο Γεωργιανός στρατός, καθοδηγούμενος από τον βασιλέα Δαβίδ Σοσλάν, έφθασε στο μοναστήρι του Μπάρτζια, όπου οι Όσιοι Ευλόγιος και Ιωάννης, μαζί με την βασίλισσα, προσευχήθηκαν για την νίκη των Χριστιανών. Κατόπιν, οι Γεωργιανές δυνάμεις μεταφέρθηκαν στο Μπασιάνι, όπου βρισκόταν ο σουλτάνος με τον στρατό του, που τον αποτελούσαν 400.000 στρατιώτες. Η βασίλισσα, στην συνοδεία της οποίας ήταν και οι Όσιοι, κατέλυσε κοντά στο χωριό Κόζρχε και εκεί σταμάτησε, ενώ η προσευχή της ήταν αδιάλειπτη. Μία ημέρα, ενώ οι Όσιοι Ευλόγιος και Ιωάννης ήταν μαζί με την βασίλισσα, ο Όσ...

Ἄχαζ Θεοῦ πέφυκεν ἑστὼς πλησίον, Ἄχαζ, ὃς εἶπεν· οὐ Θεόν μου πειράσω. Ο Δίκαιος Αχάζ απεβίωσε ειρηνικά. Από τον Ιωάννη Σανιδόπουλο Δεν συνηθίζω να διαμαρτύρομαι, αλλά έχω μελετήσει το Εκκλησιαστικό Ημερολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας για αρκετά χρόνια και, κάθε τόσο, συναντώ κάτι που με προβληματίζει. Ωστόσο, είναι σπάνιο να βρω κάτι τόσο ακατανόητο και λανθασμένο που να πρέπει να διαφωνήσω ευθέως με το ημερολόγιο και να ζητήσω μεταρρύθμιση. Μία τέτοια περίπτωση είναι η 1η Απριλίου, και κάθε χρόνο, όταν βλέπω αυτή τη συγκεκριμένη εορτή στο εκκλησιαστικό ημερολόγιο, αισθάνομαι ότι πρόκειται για ένα πρωταπριλιάτικο αστείο. Όμως δεν είναι αστείο, και θεωρώ ότι οι ηγέτες της Εκκλησίας μας πρέπει να το εξετάσουν σοβαρά, παρόλο που, για κάποιο λόγο, φαίνεται πως κανείς δεν έχει εκφράσει αντίρρηση, εκτός από εμένα αυτή τη στιγμή. Αντ' αυτού, μπορεί να βρείτε μόνο μια σημείωση που αναφέρει: «Η ταυτότητα αυτού του Αγίου δεν είναι γνωστή». Όμως, ξέρω ακριβώς ποιος είναι, και οποιοσδήποτε γνωρ...

Οι Άγιοι Αλέξανδρος, Διονύσιος, Ινγενιανή, Πάκερος, Παρθένιος και Σατουρνίνος μαρτύρησαν στη Θεσσαλονίκη, πιθανότατα κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, όπως αναγράφεται στο Ιερωνυμικό Μαρτυρολόγιο.

 Η μνήμη του Αγίου Πολυνίκη αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον η Αγιασματάριον», έκδοση Αποστολικής Διακονίας 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη του.

 Οι Άγιοι Μάρτυρες Ερμής και Θεοδώρα κατάγονταν από επιφανή οικογένεια της Ρώμης. Υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο το έτος 132 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Αδριανού (117 - 138 μ.Χ.)

Ο Όσιος Βαρσανούφιος γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1845 μ.Χ. στη Ρωσία. Ασκήτεψε στην έρημο της Όπτινα και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1913 μ.Χ. Βιογραφία  Παύλος Ι. Πληκάνοφ γεννήθηκε στην πόλη Σαμάρα στις 5 Ιουλίου 1845, γιος του Ιωάννη και της Ναταλίας Πληκάνοφ. Η μητέρα του πέθανε κατά τον τοκετό, και ο πατέρας του αργότερα ξαναπαντρεύτηκε ώστε ο γιος του να έχει μητέρα. Αν και η μητριά του ήταν πολύ αυστηρή, υπήρξε για αυτόν πραγματική μητέρα, και την αγαπούσε πολύ. Ως απόγονος των Κοζάκων του Ορενμπούργκ, ο Παύλος γράφτηκε στο Σώμα Δοκίμων του Πόλοτσκ. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Στρατιωτική Σχολή του Ορενμπούργκ και έλαβε αξίωμα αξιωματικού. Αργότερα αποφοίτησε από τη Σχολή Επιτελών Κοζάκων της Αγίας Πετρούπολης, υπηρέτησε στο επιτελείο της στρατιωτικής περιφέρειας του Καζάν και τελικά έφτασε στον βαθμό του συνταγματάρχη. Κάποτε, ενώ έπασχε από πνευμονία, ο Παύλος ένιωσε ότι επρόκειτο να πεθάνει. Ζήτησε από τον υπηρέτη του να του διαβάσει το Ευαγγέλιο και έχασε τις αισθήσεις τ...

 Ο Άγιος Ιερομάρτυς Μακάριος μαρτύρησε στην Ρωσία το έτος 1944 μ.Χ.

 Ο Άγιος Μιχαήλ ήταν ένας Ρώσος δια Χριστόν σαλός νεομάρτυρας.

  Στις 31 Μαρτίου 1903, ο ανταποκριτής της εφημερίδας Εμπρός σε άρθρο του αναφέρθηκε σχετικά με την  κατάσταση στη Μακεδονία, την  δολοφονία Έλληνα πατριώτη, σε άλλες βουλγαρικές ατιμίες, αιχμαλωσίες, δολοφονίες, ενώ απεγνωσμένα καλούσε τους "Κοιμισμένους" να ξυπνήσουν. Ο ανταποκριτής της εφημερίδας ανέφερε: Θα έχετε μάθει, ελπίζω, για τη φρικτή δολοφονία του Έλληνα Αζά (πρόκριτος / στην Κρητική διάλεκτο), του χωριού Σάβγιακο (σήμερα Βαμβακόφυτο) της περιφέρειας Μελενίκου, Αγγέλου Λιόντα, αδελφού του επίσης πρόσφατα δολοφονημένου από τους Βούλγαρους, Γεωργίου Λιόντα. Αυτός ο γνήσιος και ενθουσιώδης πατριώτης δολοφονήθηκε επειδή κατήγγειλε στις αρχές ότι οι ληστές της βουλγαρικής επιτροπής απαίτησαν από την κοινότητα του χωριού Σάβγιακο να διορίσει έναν κοινό μουχτάρη αντί για δύο, όπως είχε συνήθως, επειδή αυτό εξυπηρετούσε τους βουλγαρικούς σκοπούς. Ήδη οι ληστοσυμμορίες δρουν ανοιχτά. Επίσημες πληροφορίες επιβεβαιώνουν ότι η κατάσταση οξύνεται και χειροτερεύει δραματικ...

  Φύλλο: 1/4/1909, Σελίδα: 5 Στις 31 Μαρτίου  1909, σ την Γκορίτσα της Ζίχνης (σήμερα  Καλή Βρύση Δράμας)  οι Βούλγαροι επιτέθηκαν κατά της εκκλησίας και, σπάζοντας την πόρτα, μπήκαν και εγκαταστάθηκαν μέσα σε αυτή. Ο οθωμανικός στρατός όμως, απώθησε τους Βούλγαρους, τραυματίζοντας μερικούς από αυτούς.

  Εφημερίδα Σκριπ. Φύλλο: 1/4/1909, Σελίδα: 5 Στις 31 Μαρτίου  1909, Στην Καρλικόβα των Σερρών (σήμερα Μικρόπολη Δράμας) οι Βούλγαροι επιχείρησαν να καταλάβουν την εκκλησία, σπάζοντας την πόρτα. Ο οθωμανικός στρατός ειδοποιημένος, έφτασε αμέσως στο σημείο και πυροβολώντας, σκότωσε έναν από τους Βούλγαρους. Οι Βούλγαροι, βλέποντας τον κίνδυνο, υποχώρησαν και εγκατέλειψαν την εκκλησία. 

  Εφημερίδα Σκριπ. Φύλλο: 1/4/1915, Σελίδα: 4 Στις 31 Μαρτίου  1915, δ ημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως Β. Διάταγμα σχετικά με τα αποτελέσματα της προσωρινής απογραφής των κατοίκων των νέων επαρχιών που είχε πραγματοποιηθεί το 1913.  Το διάταγμα καθόριζε τον πληθυσμό των περιοχών αυτών, τις υποδιοικήσεις, καθώς και τις πόλεις και τα χωριά που τις αποτελούσαν.  Με βάση τα απογραφικά στοιχεία που συνόδευαν το διάταγμα, ο αριθμός των βουλευτών κατά νομούς είχε καθοριστεί ως εξής: Νομός Θεσσαλονίκης: 32 Κοζάνης: 18 Φλωρίνης: 9 Σερρών: 9 Δράμας: 13 Σάμου: 4 Ηπείρου: 15 Κρήτης: 22 Μυτιλήνης: 12 Χίου: 5.

Εφημερίδα "Η Πρόοδος" των Σερρών Στις 31 Μαρτίου 1982, το «Λύκειο των Ελληνίδων» και περίπου σαράντα παλιές μαθήτριες της Ελπίδας Βεηλεκτσίδου τίμησαν τη δασκάλα τους, μουσικολόγο και μαέστρο, με ένα μουσικό πρόγραμμα, το οποίο διεύθυνε η ίδια, στην αίθουσα του Ορφέα Σερρών, Παρόμοια εκδήλωση προς τιμήν της ίδιας δασκάλας (Ελπίδα Βεηλεκτσίδου-Αθανασιάδου) πραγματοποιήθηκε και το 2017

Οι Ελληνικές βουλευτικές εκλογές του 1946 έγιναν στις 31 Μαρτίου 1946 από την κυβέρνηση Σοφούλη. Οι εκλογές του Μαρτίου 1946 ήταν οι πρώτες ελληνικές εκλογές μετά από περίοδο δέκα ετών, δεδομένου ότι το καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Μεταξά είχε επιβάλλει δικτατορία το 1936 και είχε καταργήσει τη Βουλή. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής της Ελλάδας από τις Δυνάμεις του Άξονα, αλλά και από την Απελευθέρωση μέχρι τον Μάρτιο του 1946 δεν είχαν προκηρυχθεί εκλογές. Τις εκλογές του 1946 κέρδισε το Λαϊκό Κόμμα και δημιούργησε την Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη Απριλίου 1946 στις 18 Απριλίου 1946. Η προηγούμενη κυβέρνηση Σοφούλη είχε ήδη παραιτηθεί από τις 4 Απριλίου 1946 και μέχρι την εκλογή αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος, την κυβέρνηση είχε αναλάβει προσωρινά ο Παναγιώτης Πουλίτσας, πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικράτειας (Κυβέρνηση Παναγιώτη Πουλίτσα 1946). Η έκθεση της Συμμαχικής Αποστολής των Παρατηρητών, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 11 Απρ...

Πραγματοποιήθηκε όπως είχε ανακοινωθεί, μνημόσυνο στον Μητροπολιτικό Ι.Ν. Ταξιαρχών στις Σέρρες, για τους πεσόντες στον πόλεμο, 31 Μαρτίου 1935 ΔΗΜΑΡΧΙΑ ΣΕΡΡΩΝ  ᾿Αριθ. Πρωτ. 2384  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ  ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΝ ΠΟΛΕΜΟΙΣ ΠΕΣΟΝΤΩΝ  Τελουμένου σήμερον Κυριακὴν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως 31 Μαρτίου ἐ. δ. καὶ ὥραν 11 π.μ. ἐν τῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ τῶν μεγάλων Ταξιαρχῶν Μνημοσύνου, ὑπὲρ τῶν ἐν πολέμοις πεσόντων.  Καλούνται όπως παραστῶσι κατ᾿ αὐτὸ  1) Ο Λαός.  2) Ο Κλήρος.  3) Οι Πνευματικοί ᾿Αρχηγοὶ καὶ οἱ Πρόεδροι τῆς Ἰσραηλι τικῆς καὶ ᾿Αρμενικής Κοινότητος.  4) Οἱ Πολιτευταὶ τῶν Κυβερνητικών Κομμάτων.  5) "Απασαι αἱ Πολιτικαί. Στρατιωτικαὶ καὶ Δικαστικαὶ ἀρχαὶ μετὰ τῶν κ. κ. ᾿Αξιωματικῶν καὶ δημοσίων Υπαλλήλων.  (6) Οι Πρόεδροι καὶ τὰ Διοικητικά Συμβούλια του Συλλόγου Δικηγορικού, Ἰατρικού, Φαρμακευτικού καὶ Ὀδοντοϊατρικού ὡς καὶ τὰ μέλη αὐτῶν.  7) "Απαντας οἱ ἐκπαιδευτικοί λειτουργοί τῆς μέσης Εκπαι δεύσεως μετά μετὰ τῶν μαθητῶν....

Στις 31 Μαρτίου 1935, οι αυτοκινητιστές της πόλης των Σερρών, συνηγορούσαν στην αγορά αεροπλάνων.ενώ πρότειναν αυτά να αποτελέσουν την "ιπτάμενη μοίρα των αυτοκινητιστών". 

Εφημερίδα Ακρόπολις. Φύλλο 31 Μαρτίου 1935 Στις 30 Μαρτίου 1935, συνεχίστηκε στο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη των στασιαστών Αξιωματικών των Σερρών. Ο ανταποκριτής της εφημερίδας Ακρόπολις ανάφερε : Κατά την απογευματινή συνεδρίαση του Στρατοδικείου κλήθηκε για εξέταση ο μάρτυρας Μαυροειδής, αντισυνταγματάρχης ιππικού και διοικητής του Β΄ ιππικού συντάγματος Σερρών. Ο μάρτυρας ανέφερε ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει στο κίνημα και, ως αποτέλεσμα, περιορίστηκε από τους στασιαστές στο στρατόπεδο. Ο Μαυροειδής κατέθεσε ότι, αφού πληροφορήθηκε για συγκέντρωση αξιωματικών στη Στρατιωτική Λέσχη με σκοπό την οργάνωση του κινήματος, έθεσε τη δύναμή του σε επιφυλακή. Την επόμενη ημέρα, διατάχθηκε από την ταξιαρχία να μετακινήσει το σύνολο της δύναμής του στη Θεσσαλονίκη, εντολή την οποία ακολούθησε. ΥΠΟΠΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ Ο μάρτυρας ανέφερε επίσης ότι, τη νύχτα, έλαβε διαταγή από την Αθήνα, υπογεγραμμένη από τον «Κονδύλη», να αποστείλει τη δύναμή του στη Δράμα υπό τις διαταγές του Υπου...