ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Στις 29 Απριλίου 1964, ημέρα Τετάρτη, η εφημερίδα Μακεδονία δημοσίευσε την είδηση ότι, κατόπιν πρωτοβουλίας του Δήμου Σιδηροκάστρου, πραγματοποιήθηκε έρανος με σκοπό την ανακούφιση των απόρων οικογενειών ενόψει του Πάσχα. Ο έρανος απέφερε το ποσόν των 4.632 δραχμών, το οποίο, όπως ανακοινώθηκε, θα διατεθεί για την αγορά κρέατος, προκειμένου να διανεμηθεί στους άπορους συμπολίτες. Η πράξη αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα κοινωνικής μέριμνας της τοπικής αυτοδιοίκησης σε μια εποχή που η αλληλεγγύη λειτουργούσε ως ανάχωμα στις κοινωνικές ανισότητες.

Στις 29 Απριλίου 1952, συνελήφθη και οδηγήθηκε στις φυλακές του αεροδρομίου Τατοΐου ο Σερραίος επισμηναγός Γιώργος Μαδεμλής, αμέσως μόλις κατέβηκε από δοκιμαστική πτήση. Η ημέρα εκείνη σηματοδοτεί την έναρξη του μαρτυρικού «Γολγοθά» των αεροπόρων, μιας σκοτεινής σελίδας της ελληνικής ιστορίας, όπου αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας κατηγορήθηκαν αδίκως για κατασκοπία.  Δίκη των Αεροπόρων Δίκη των Αεροπόρων ή Υπόθεση των Αεροπόρων ονομάστηκε μια σκευωρία που έλαβε χώρα το 1952 σε βάρος της τότε Βασιλικής Αεροπορίας, που συντάραξε τα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας. Στόχος της σκευωρίας ήταν να παρουσιαστεί ότι η ηγεσία του Όπλου έχει κομμουνιστικές πεποιθήσεις, με συνέπεια αφενός την απομάκρυνση και δίωξη στελεχών του και αφετέρου τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας στην τότε κυβέρνηση του στρατηγού Πλαστήρα. Δημιουργός της σκευωρίας εκείνης ήταν ο μετέπειτα υποπτέραρχος Αντώνιος Σκαρμαλιωράκης και η ομάδα του, που την εποχή εκείνη υπηρετούσε στο Α2 του ΓΕΑ. Ο Σκαρμαλιωράκης εμφανίστη...

 Στις 29 Απριλίου 1948, ανταρτική ομάδα που κινούνταν στην περιοχή κοντά στο χωριό Πλατανάκια των Σερρών έπεσε σε ενέδρα, την οποία είχε στήσει τμήμα του 511 Τάγματος του Εθνικού Στρατού. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης σημειώθηκαν απώλειες, με έναν νεκρό στις τάξεις των ανταρτών.

Στις 29 Απριλίου 1947, ξέσπασε  πυρκαγιά  στον κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές και καταστρέφοντας ολοσχερώς την κόπια της ελληνικής κινηματογραφικής ταινίας Η Μαρίνα .  Η φωτιά προκάλεσε υλικές ζημιές ύψους αρκετών εκατομμυρίων δραχμών, αφήνοντας βαθύ αποτύπωμα στη πολιτιστική ζωή της πόλης.

Στις 29 Απριλίου 1939, οι μαθητές του Γυμνασίου Αρρένων Σερρών ανέβασαν στο κινηματοθέατρο Κρόνιον την τραγωδία Οἰδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, προσφέροντας στο σερραϊκό κοινό μια υψηλού επιπέδου θεατρική εμπειρία.  Πρωταγωνιστές της παράστασης υπήρξαν οι μαθητές Ν. Τζελέπης, Α. Αλεξανδρίδης και Α. Νάσιουτζικ, οι οποίοι απέδωσαν με ιδιαίτερη επιτυχία τα τραγικά πρόσωπα του αρχαίου δράματος. 

Φωτο αρχείου Στις 29 Απριλίου 1936, οι πρόσκοποι των Σερρών ανέβασαν θεατρική παράσταση στο κινηματοθέατρο Κρόνιον, παρουσιάζοντας το έργο του Σπυρίδωνος Περεσιάδη Εσμέ, η τουρκοπούλα. Η εκδήλωση γνώρισε θερμή υποδοχή από το κοινό και σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία, γεγονός που οδήγησε στην επανάληψη της παράστασης το απόγευμα της επομένης.

Εφημερίδα Μακεδονικά Νέα. Φύλλο 30 Απριλίου 1933 Στις 29 Απριλίου 1933, ξεκίνησε το διήμερο Εφηβικό Πρωτάθλημα Σερρών Η εφημερίδα  Μακεδονικά Νέα ανέφερε: Εφηβικοί αγώνες Σερρών Σέρρες, 29. – Στο Δημοτικό γήπεδο πραγματοποιήθηκαν το απόγευμα, παρουσία πλήθους φιλάθλων, τα αγωνίσματα της πρώτης ημέρας του εφηβικού πρωταθλήματος, το οποίο διοργάνωσε ο αθλητικός σύλλογος «Ορφεύς» κατόπιν εντολής του ΣΕΓΑΣ. Οι αθλητές του «Ορφέα» εντυπωσίασαν, ιδιαίτερα οι Μαλαμίδης, Τσετίνης και Αντωνόπουλος. Τα αποτελέσματα είναι τα εξής: Ορφεύς: 17 βαθμοί Βισάλτης: 17 βαθμοί Ηρακλής: 7 βαθμοί Αύριο θα πραγματοποιηθεί το πρόγραμμα της δεύτερης ημέρας των αγώνων.

  Εφημερίδα Μακεδονικά Νέα. Φυλλο 30 Απριλίου 1933 Στις 16 Απριλίου 1933, εορτάστηκε με κάθε επισημότητα το Πάσχα στο Σιδηρόκαστρο Η εφημερίδα Μακεδονικά Νέα ανέφερε: Από το Σιδηρόκαστρο Πώς γιορτάστηκε το Πάσχα στους Στρατώνες ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ (ανταπόκριση του ανταποκριτή μας) – Το Πάσχα γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα στην πόλη μας. Ιδιαίτερα λαμπρός ήταν ο εορτασμός στους στρατώνες του 21ου Τάγματος, όπου υπηρετούν οι νεοσύλλεκτοι της κλάσης 1933Α. Από νωρίς το πρωί, το εγερτήριο βρήκε όλους τους στρατιώτες σε εγρήγορση, χαρούμενους και απασχολημένους με διάφορες εργασίες για την καλύτερη προετοιμασία της Ανάστασης. Ομάδες αξιωματικών ανέλαβαν τη διακόσμηση της μεγάλης αίθουσας του Λόχου. Ξεχώρισε και ο 2ος Λόχος με τον ακούραστο λοχαγό κ. Μαλαπόντα, ο οποίος παρουσίασε μια εντυπωσιακή διακόσμηση και μουσική εμφάνιση με τη τζαζ μπάντα. Μέχρι το μεσημέρι είχαν ετοιμαστεί όλοι οι οβελίες και οι στρατιώτες, ενωμένοι σαν αδέλφια, κάθισαν στα μεγάλα τραπέζια και διασκέδασαν όλη την ...

Οι Υπαξιωματικοί του 21ου Τάγματος στο Σιδηρόκαστρο Κυριακή του Πάσχα, 16 Απριλίου  1933 Οἱ ὑπαξιωματικοὶ τοῦ 21ου τάγματος τὴν ἡμέραν τοῦ Πάσχα. (Καθήμενοι) ἐπιλοχίαι οἱ κ. κ. Κριθηνάκης, Σακαλίδης, Ταλιουρίδης. (Ορθιοι ἐκ δεξιῶν) Δημητριάδης, Σμυρλάκης, Καρασαββίδης, Χαλαστάρας, Μεθανίτης, Χατζηχρήστου, Τσουκαλᾶς καὶ Καραγιαννίδης Σχετικά άρθρα Εορτάστηκε με κάθε επισημότητα το Πάσχα στο Σιδηρόκαστρο, 16 Απριλίου 1933

Ο Λεόντιος Ελευθεριάδης γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Στις 3 Ιανουαρίου 1883 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Γρεβενών Κύριλλο. Υπηρέτησε ως Μέγας Αρχιμανδρίτης των Πατριαρχείων (1883-1885), Καθηγητής στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Κωνσταντινουπόλεως και ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης επί Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Γρηγορίου Καλλίδη. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1885 εξελέγη Επίσκοπος Κίτρους έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο π. Μετρών Δοσίθεο και τον Αρχιμανδρίτη Άνθιμο Πελτέκη. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1885 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης Επίσκοπος Κίτρους. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γρηγόριος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Ιερισσού και Αγίου Όρους Μελέτιο, π. Αρδαμερίου Άνθιμο, Καμπανίας Νεόφυτο, Αρδαμερίου Κωνστάντιο, Πέτρας Θεόκλητο και π. Κίτρους Ιωαννίκιο. Στις 12 Αυγούστου 1893 εξελέγη Επίσκοπος Παραμυθίας έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο Αρδαμερίου Σωφρόνιο και τον...

Στις 29 Απριλίου 1899, ο μητροπολίτης Φιλαδελφείας Λεόντιος Ελευθεριάδη ς εκλέχθηκε στον χηρεύοντα μητροπολιτικό θρόνο Μελενίκου και Σιδηροκάστρου

Ο Ανδρέας Ντούζος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1936 και ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά μιας εργατικής οικογένειας.  Ο Ανδρέας Ντούζος υπήρξε παντρεμένος με την Αναστασία, μια επαγγελματία χορεύτρια ελληνικών παραδοσιακών χορών, την οποία γνώρισε όταν ήταν 18 ετών και εκείνη 17. Η σχέση τους υπήρξε ισχυρή και αγαπημένη για 47 χρόνια. Η Αναστασία υπήρξε η στήριξη της οικογένειας και μαζί μεγάλωσαν τα δύο τους παιδιά, τον Στηβ και την Τέτα, οι οποίοι αργότερα ακολούθησαν την καλλιτεχνική πορεία του πατέρα τους. Σπούδασε ηθοποιία στη Σχολή του Τάκη Μουζενίδη και ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο, κάνοντας τα πρώτα του βήματα σε μικρούς ρόλους, κυρίως δίπλα στην Κατερίνα Ανδρεάδη. Ο πρώτος σημαντικός του ρόλος ήρθε το 1953, όταν συμμετείχε στο παιδικό θεατρικό έργο «Ο κακότυχος και η τυχερή» στο θέατρο Κυβέλη, δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη. Η πορεία του στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1953 με την ταινία «Οι Κολασμένοι», ενώ η πρώτη του μεγάλη κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το...

Ο Λεωνίδας Χρηστάκης υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές και ριζοσπαστικές μορφές της ελληνικής αντιπολιτισμικής σκηνής του 20ού αιώνα. Συγγραφέας, ζωγράφος, ηθοποιός, επιμελητής εκδόσεων και πολιτικός ακτιβιστής, άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην πολιτιστική και πολιτική ζωή της Ελλάδας. Πρώιμα χρόνια και σπουδές Γεννήθηκε το 1928 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία, στη Σχολή Καλών Τεχνών και στη μουσική, ενώ αρχικά εργάστηκε ως κλασικός βιολονίστας. Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής, συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, λαμβάνοντας μέρος σε επιχειρήσεις κατά των κατακτητών. Τον Δεκέμβριο του 1944 πήρε μέρος στην ένοπλη αντίσταση κατά της βρετανικής επέμβασης, ως μέλος της μονάδας εκρηκτικών των ανταρτών. Καλλιτεχνική και εκδοτική δραστηριότητα Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, και ενώ διωκόταν για τις αναρχικές του πεποιθήσεις, εργάστηκε ως ανεξάρτητος ρεπόρτερ και ζωγράφος, αποτυπώνοντας τη ζωή των περιθωριακών και των υποπρολετάριων της Αθήνας. Τον συγκινούσαν βαθιά ...

Eις τον Iάσωνα. Ζωῆς Ἰάσων λαμβάνει φθαρτῆς πέρας, Ἀλλ' εὗρεν ἄλλην μὴ πέρας κεκτημένην. Eις τον Σωσίπατρον. Θανέντι δόξαν σοῦ προσώπου δεικνύεις Σῷ Σωσιπάτρῳ, τοῦ Θεοῦ Λόγου, Πάτερ. Εἰκάδι ἀμφ' ἐνάτῃ Ἰάσων ἀπεβήσατο γαίης. Οι Άγιοι Απόστολοι Ιάσων και Σωσίπατρος ανήκουν στη χορεία των Αποστόλων του Κυρίου και κατάγονταν ο μεν Ιάσων από την Ταρσό ή τη Θεσσαλονίκη, κατά το παλαιό χειρόγραφο, όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο δε Σωσίπατρος από την Αχαΐα. Το όνομα του Ιάσων απαντά σε δύο από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Στις Πράξεις των Αποστόλων και στην προς Ρωμαίους Επιστολή του Παύλου. Ο Απόστολος Παύλος, μετά τους Φιλίππους, ήλθε στην Θεσσαλονίκη, όπου δίδαξε επί τρεις εβδομάδες. Η διδασκαλία του επέσυρε το μίσος των Ιουδαίων, οι οποίοι στράφηκαν εναντίον του, παρακινώντας και τους αγοραίους της πόλεως. Επειδή φιλοξενούνταν στο σπίτι του Ιάσονος, οι Ιουδαίοι τον αναζήτησαν εκεί. Δεν τον βρήκαν όμως, γι' αυτό έσυραν τον Ιάσονα και τους άλλους αδελφούς στου...

Βελῶν Βασιλὶς ταῖς βολαῖς ἐστιγμένη, Ἐκ στιγμάτων ἔλαμψεν, ὡς ἐκ μαργάρων. Η Αγία Κέρκυρα έζησε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ήταν κόρη του Βασιλιά Κερκυλλίνου και πίστεψε στον Χριστό από τα μαρτύρια των Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου. Ομολόγησε τον Χριστό και πούλησε όλα της τα κοσμήματα, και τα χρήματα τα έδωσε στους φτωχούς. Όταν το έμαθε ο πατέρας της και αφού δεν μπόρεσε να μεταστρέψει τη γνώμη της, την παρέδωσε σ' έναν Αιθίοπα για να τη διαφθείρει. Αλλά ο Αιθίοπας πίστεψε στον Χριστό δι' αυτής και θανατώθηκε. Η δε Κέρκυρα βασανίστηκε με πολλούς τρόπους και στο τέλος την κρέμασαν και τη θανάτωσαν με βέλη. Η Αγία Κερκύρα ήταν κόρη του ειδωλολάτρη βασιλιά της Κέρκυρας, Κερκυλλίνου. Ήταν ευγενής και αγαθή, και για αυτό ευδόκησε ο Θεός να γνωρίσει την αληθινή πίστη και, μέσω του Ιερού Βαπτίσματος, να γίνει μέλος της Εκκλησίας. Σε κάποια στιγμή της ζωής της γνώρισε τους Αποστόλους Ιάσονα και Σωσίπατρο, οι οποίοι βρίσκονταν στην Κέρκυρα κηρύττοντας το Ευαγγέλιο. Συνελήφθησαν από...

Ἀρχαγγελικὼς ὁμιλῶν τῇ Παρθένῳ, Τὸ χαιρ᾿ ἀκούεις παρ᾿ αὐτῆς, Ἰωάννη. Πτωχοὺς ἐλεῶν ὁ νέος Ἐλεήμων, Μισθὸν λαμβάνει μὴ κενούμενον πλοῦτον. Εἰκᾶδ᾿ ἐνάτη ὁ νέος Ἐλεήμων, Ἔλαβε πότμον εἰρηναιον Ἰωάννης. «Τῇ 29η τοῦ μηνός Ἀπριλίου μνήμη του εν Ἁγίοις Πατρός ημών Ἰωάννου Μητροπολίτου Θηβῶν καί ἐξάρχου πάσης Βοιωτίας τοῦ Καλοκτένους καί νέου Ἐλεήμονος». Κατά τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας «διά να μάθη τις τόν βίον ἀνθρώπου παλαιοτέρας ἐποχής, πρέπει νά γνωρίση την κοινωνικήν καί πολιτικήν κατάστασιν τῶν χρόνων ἐκείνων, να γνωρίζη τόν τρόπον τῆς ζωῆς τῶν τότε ἀνθρώπων, την χώραν, είς τήν ὁποίαν ἐκείνος ἔζησε, καί ἐπί τούτων στηριζόμενος ὡς ἐπί ἀσφάλῶν θεμελίων νά μελετήση καί περιγράψη τόν βίον τοῦ προσώπου». Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τη ζωή και τη δράση του Αγίου Ιωάννη του Καλοκτένη. Η εποχή στην οποία έζησε ο Άγιος (12ος αιώνας μ.Χ.) χαρακτηρίζεται από σοβαρά ιστορικά γεγονότα και κοινωνικές ανακατατάξεις όχι μόνο στην περιοχή της Βοιωτίας, αλλά και σε ολόκληρη την ...

 Εις τον Ευσέβιον Ἐκ σοῦ τὸ πῦρ ὁποῖον ἐκσμήξει ῥύπον, Ὄβρυζον, Εὐσέβιε, Χριστοῦ χρυσίον. Εις τον Ζήνωναν και Βιτάλιον Μὴ δειλιάσῃς, Βιτάλιε, πρὸς φλόγα, Ἡγήσομαι γάρ, καὶ προεισέλθω Ζήνων. Εις τον Νέων Θεοίς λατρεύειν μη θέλων Eλληνίοις, Kαθείλε καυθείς πίστιν Eλλήνων Nέων. Οι άγιοι αυτοί, ήταν άπ' τους κατοίκους της Κέρκυρας, οι όποιοι πρώτοι ειλκύσθησαν από τα κηρύγματα των Αγίων Ιάσονα και Σωσίπατρου, και έγιναν ένθερμοι συνεργάτες στο αποστολικό τους έργο. Ο άρχοντας Κερκυλλινος τους κατεδίωξε και αφού τους συνέλαβε, τους γύμνωσε και τους μαστίγωσε σκληρά. Επειδή όμως αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, τους φυλάκισε και κατόπιν αφού άναψε μεγάλη φωτιά, τους έριξε μέσα και έτσι αξιώθηκαν του αθανάτου μαρτυρικού στεφάνου.

 Λῃσταί, μαθόντες τὴν Ἐδὲμ λῃστοῦ λάχος, Πίσσῃ λαχεῖν ἔσπευσαν αὐτὴν ἐμφλόγῳ. Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες, ήταν στον πρότερό τους βίο ληστές. Όταν ήταν φυλακισμένοι στην Κέρκυρα, πίστεψαν στον Χριστό διά των Αγίων Αποστόλων Ιάσονος και Σωσιπάτρου. Κατόπιν μαρτύρησαν μέσα σε βρασμένη πίσσα. Βίοι των Αγίων Ιάσονα και Σωσιπάτρου Από τους δύο αυτούς Αποστόλους, ο Ιάσων καταγόταν από την Ταρσό της Κιλικίας και ήταν ο πρώτος που έπεσε στον δρόμο της ευσέβειας. Ο Σωσίπατρος ήταν από την Αχαΐα, συγκεκριμένα από τη Λιβαδειά, και έλαβε την πίστη του Χριστού μετά τον Ιάσονα. Και οι δύο έγιναν μαθητές του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος τους αναφέρει στην Επιστολή προς Ρωμαίους: «Σας χαιρετά ο Τιμόθεος, ο συνεργάτης μου, και ο Λούκιος, ο Ιάσων και ο Σωσίπατρος, οι συγγενείς μου» (Ρωμ. 16:21). Ο Ιάσων έγινε επίσκοπος της πατρίδας του, δηλαδή της Ταρσού, και ο Σωσίπατρος επίσκοπος της Εκκλησίας του Ικονίου. Αφού ποιμαναν τις Εκκλησίες αυτές, ταξίδεψαν δυτικά και έφθασαν στο νησί της Κέρκυρας, όπου έκτισα...

Άγνωστοι στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου. Μνημονεύονται στον Συναξαριστή Delehaye ως εξής: «Άθλησις των αγίων μαρτύρων Κυντιανού και Αττικού» (σελ. 640,6). Άλλες πληροφορίες για τη ζωή τους δεν αναφέρονται.

Ο Άγιος Χριστόδουλος πέθανε τον 1ο αιώνα μ.Χ. Πιθανόν να είναι ο ίδιος μ' αυτόν της 26ης Φεβρουαρίου.

Οι Άγιοι Ιερομάρτυρες Αγάπιος και Σεκουνδίνος γεννήθηκαν στην Ισπανία. Ήταν Επίσκοποι στην περιοχή της Νουμιδίας της Αφρικής. και υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, το έτος 259 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Βαλεριανού (253-259 μ.Χ.),  μαζί με τον αναγνώστη Μαριανό, τον διάκονο Ιάκωβο, τις παρθένες Τέρτουλα και Αντωνία και μία ανώνυμη Μάρτυρα με τα δύο της τέκνα. Ο αυτοκράτορας εξέδωσε δύο διατάγματα: το πρώτο απαγόρευε στους Χριστιανούς κάθε λατρευτική τελετή και συνάθροιση, ενώ το δεύτερο επέβαλλε αυστηρές ποινές στους χριστιανούς που ανήκαν στην αυλή του αυτοκράτορα.  Για κάποιο λόγο οι Άγιοι δεν εορτάζουνε μαζί.  Μαριανός και Ιάκωβος από τη Νουμιδία (†6 Μαΐου 259 στη Λάμβεση) – πρώιμοι χριστιανοί μάρτυρες και άγιοι. Υπηρετούσαν στην Εκκλησία ως αναγνώστης και διάκονος αντίστοιχα. Συνελήφθησαν κατά τους διωγμούς των χριστιανών επί της βασιλείας του αυτοκράτορα Ουαλεριανού. Δικάστηκαν και καταδικάστηκαν από τις ρωμαϊκές αρχές στη Λάμβεση και εκτελέστηκαν δια αποκεφαλισμού στις 6 Μαΐου ...

Ο Άγιος Βασίλειος, Επίσκοπος Ζακχόλμσκ, γεννήθηκε από ευσεβείς γονείς το 1610 μ.Χ. στην περιοχή του Πόποβ της Ερζεγοβίνης. Από αγάπη προς το μοναχικό βίο εγκατέλειψε την πατρική οικία και εισήλθε στη μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Τρέμπινκ, όπου εκάρη μοναχός. Λόγω της αρετής του εξελέγη Επίσκοπος Ζάκχολμσκ και Σκεντερίας. Ανέλαβε τον Μητροπολιτικό θρόνο στο δεύτερο ήμισυ του 16ου αιώνα, ως διάδοχος του Επισκόπου Παύλου και προκάτοχος του Επισκόπου Νικοδήμου. Ο Άγιος Βασίλειος ήταν ένας πραγματικός ποιμένας για το ποίμνιο του Χριστού και ο Κύριος τον αξίωσε του χαρίσματος της Θαυματουργίας. Για να γνωρίσει ο Άγιος τη βυζαντινή μοναστική και ησυχαστική παράδοση, επισκέφθηκε το Άγιον Όρος. Ο Άγιος Βασίλειος κοιμήθηκε με ειρήνη το 1671 μ.Χ. και ενταφιάσθηκε στην πόλη Όστρογκ, στην Τσερνογκόρια, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με την Ερζεγοβίνη.