ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Ἄφωνος ἥκει πρὸς ξίφος Λυκαρίων, Ἔναντι τοῦ κείροντος οἷον ἀρνίον. Ο Άγιος Λυκαρίων καταγόταν από την Ερμούπολη της Αιγύπτου. Συνελήφθη λόγω της χριστιανικής του πίστης, οδηγήθηκε σε δίκη και στάθηκε ενώπιον του άρχοντα εκεί, ο οποίος τον παρότρυνε να αρνηθεί τον Χριστό. Μη μπορώντας να πειστεί, τον έβαλαν σε μια σκοτεινή και πολύ βρώμικη φυλακή. Μετά από λίγες ημέρες τον έβγαλαν από τη φυλακή, τον έδειραν με σίδερο, τον σταύρωσαν σε σταυρό και χτυπούσαν όλα τα μέλη του σώματός του. Μετά από αυτά τον ξυλοκόπησαν και τον τέντωσαν στη ράβδο, καίγοντας επίσης τα πλευρά του και το στήθος του με καυτές κόκκινες σιδερένιες ράβδους. Έπειτα τον έβαλαν σε καμίνι που έκαιγε, όπου τον άφησαν για τρεις ημέρες, με τη χάρη του Θεού να τον διατηρεί αβλαβή. Στη συνέχεια τον ανάγκασαν να πιει δηλητηριασμένο ποτό, το οποίο όμως δεν είχε καμία επίδραση. Με αυτό το θαύμα έφερε στην πίστη του Χριστού εκείνον που έφτιαξε το θανατηφόρο δηλητήριο. Για αυτό τον αποκεφάλισαν και έλαβε από τον Κύριο το στεφ...

 Ἰωάννην τέμνουσι σὺν Ταρασίῳ Οὐ πρὸς τέμνον ἐκταραχθέντας ξίφος. Οι Άγιοι Ταράσιος και Ιωάννης μαρτύρησαν δια ξίφους.

 Ἐπώνυμος Στέφανος οὗ φορεῖ στέφους, Ὁ πρακτικὴ χεὶρ ἀρετῶν οἶδε πλέκειν. Ο Όσιος Στέφανος ο Πρεσβύτερος απεβίωσε ειρηνικά.

 Ἄνθην ἐνεγκὼν Ἄνθιμος χριστοῦ βίου, Πρὸ τῆς τελευτῆς ἀρετῶν καρπὸν φύει. Ο Όσιος Άνθιμος ο Πρεσβύτερος απεβίωσε ειρηνικά. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του.

Σεβαστιανῆς, ὡς τὰ λοιπὰ τοῦ βίου, Σεβαστὰ πᾶσι, καὶ τὸ τοῦ βίου τέλος. Η Οσία Σεβαστιανή απεβίωσε ειρηνικά. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο της. Η Ρωσική εκκλησία αναφέρει την εορτή της στις 20 Ιουνίου με το νέο ημερολόγιο και περιλαμβάνετε στο Εγχειρίδιο Κληρικού. – Μ.: Εκδόσεις Πατριαρχείου Μόσχας, 1979. Τόμος 3, σελ. 399. Αλλά δεν περιλαμβάνει τον εορτασμό στο σύγχρονο εορτολόγιο. Ενώ στην Ελλάδα η μνήμη της τιμάται στις 7 Ιουνίου

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο των Αγίων.

Ο Άγιος Αντώνιος Ιβάνοβιτς, δια Χριστόν σαλός της Μονής Βαλαάμ, τιμάται στις 7 Ιουνίου. Ωστόσο, οι διαθέσιμες ιστορικές πηγές παρέχουν περιορισμένες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του. Αναφορές σε πρόσωπα με το όνομα Αντώνιος Ιβάνοβιτς ή παρόμοια εμφανίζονται σε διάφορα κείμενα, αλλά δεν υπάρχει ξεκάθαρη ταύτιση με τον συγκεκριμένο άγιο. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, υπήρξε ένας δια Χριστόν σαλός με το όνομα Αντών Ιβάνοβιτς, ο οποίος ζούσε στην περιοχή της Μονής Βαλαάμ και ήταν γνωστός για τα πνευματικά του σχόλια και τη σοφία του. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται για τον ίδιο Άγιο Αντώνιο Ιβάνοβιτς που τιμάται στις 7 Ιουνίου. Επιπλέον, δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες πληροφορίες σχετικά με την επίσημη αναγνώριση ή αγιοκατάταξή του από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η έλλειψη τεκμηριωμένων στοιχείων καθιστά δύσκολη την παρουσίαση ενός πλήρους βιογραφικού του Αγίου Αντωνίου Ιβάνοβιτς.

Ο Άγιος Ουιλλιβάλδος (Willibald) ήταν επίσκοπος και ιεραπόστολος καταγόμενος από το Ουέσσεξ της Αγγλίας, ο Άγιος Ουιλλιβάλδος ήταν αδελφός των αγίων Ουινεβάλδου και Ουαλβούργας, και από τη μητέρα του συγγενευόταν με τον μεγάλο άγιο Βονιφάτιο. Αφού εσπούδασε σε μοναστήρι στο Γουάιθαμ του Χάμσαϊρ, ανεχώρησε για προσκύνημα στη Ρώμη (περ. 722), συνοδευόμενος από τον πατέρα του, ο οποίος εκοιμήθη καθ’ οδόν, στην πόλη Λούκκα της Ιταλίας. Ο Άγιος Ουιλλιβάλδος συνέχισε μόνος του το ταξίδι προς τη Ρώμη και κατόπιν προς τα Ιεροσόλυμα. Συνελήφθη από Σαρακηνούς, οι οποίοι τον υπεψιάσθησαν ως κατάσκοπο· εν τέλει όμως απελευθερώθηκε και κατώρθωσε να προσκυνήσει όλους τους Αγίους Τόπους. Από εκεί μετέβη στην Κωνσταντινούπολη (σημερινή Ισταμπούλ της Τουρκίας), όπου επισκέφθηκε πλήθος λαύρες, μοναστήρια και ερημητήρια. Κατά την επιστροφή του στην Ιταλία, μετέβη στην Ιερά Μονή του Μόντε Κασσίνο, όπου παρέμεινε επί δέκα έτη, υπηρετώντας ως εκκλησιάρχης, πρωτοπρεσβύτερος και θυρωρός. Κατά τη διάρκεια επισ...

Το τζυκανιστήριο ήταν ένα είδος σταδίου ή ειδικά διαμορφωμένου χώρου, όπου διεξαγόταν το τζυκάνιο – ένα αγώνισμα που θύμιζε το σύγχρονο πόλο. Είναι ένα από τα πρώτα ομαδικά αθλήματα με βαθιές βασιλικές ρίζες.  Μπορεί να συναντήσει κάποιος αναφορές ακόμη και στην εποχή του βασιλιά της Περσίας, Δαρείου. Στον Μεσαίωνα ευδοκιμούσε από την Κωνσταντινούπολη ως την Ιαπωνία. Και δεν είναι επίσης τυχαίο ότι σε πολλά παλάτια της Ευρώπης υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλές τον 18ο αλλά και τον 19ο αιώνα. Η ονομασία του προέρχεται από τη μεσοπερσική λέξη čaukān ή čōkān, που αναφέρεται στο ξύλινο ραβδί με το οποίο οι παίκτες χτυπούσαν τη μπάλα. Το παιχνίδι αυτό υιοθετήθηκε από τους Βυζαντινούς, πιθανότατα κατά την επαφή τους με την περσική παράδοση της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών, και εντάχθηκε σταδιακά στην αριστοκρατική ψυχαγωγία και την αυτοκρατορική αυλή. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Ιωάννη Κίνναμου (263.17–264.11), το τζυκάνιο παιζόταν από δύο ομάδες ιππέων, οι οποίοι κρατούσαν μακριά μπαστούνια που...

Ο Άγιος Κλαύδιος ο  Ιουρανός (περ. 603 - περ. 696) γεννήθηκε περί το έτος 603 στο κάστρο του Μπρακόν (Bracon), κοντά στο Σαλάν (Salins), στην περιοχή Φρανς-Κοντέ (Franche-Comté) της ανατολικής Γαλλίας. Καταγόταν από ευγενή Γαλλο-Ρωμαϊκή οικογένεια με το όνομα Claudia. Από μικρός εδόθη σε διδασκάλους για παιδεία όχι μόνο εγκόσμια αλλά και πνευματική· με ιδιαίτερο ζήλο μελετούσε τους βίους των Αγίων και θρησκευτικά αναγνώσματα. Έως την ηλικία των είκοσι ετών υπηρέτησε ως φρουρός στα σύνορα. Το έτος 627, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Βεζανσόν, Δονάτο. Ο Δονάτος είχε συγγράψει κανονισμούς για τους ιερείς του· ο Κλαύδιος τους εφάρμοσε με μεγάλη αυστηρότητα. Συνδύαζε τη διδασκαλία με ασκητική ζωή, καταναλώνοντας μόνον ένα λιτό γεύμα ημερησίως. Μετά τη διακονία του ως πρεσβύτερος στο Βεζανσόν, ο Κλαύδιος εισήλθε στη Μονή Κοντά (Condat), στους Ιουρά, η οποία μετά τον θάνατό του έλαβε το όνομά του. Περί το 641 ή 642, σε ηλικία 34 ετών, κατά την παποσύνη του Ιωάννη Δ’, εξελ...

Ο Άγιος Παΐσιος του Ουγλίχ ήταν ηγούμενος της Μονής της Προστασίας, κοντά στο Ουγλίχ. Γεννήθηκε στην περιοχή του Τβερ, κοντά στην πόλη Κασίν, και ήταν ανιψιός του Αγίου Μακαρίου του Καλιαζίν (17 Μαρτίου). Ο Άγιος Παΐσιος εισήλθε στη μονή του θείου του μετά τον θάνατο των γονιών του, όταν ήταν μόλις έντεκα χρονών. Υπό την καθοδήγηση του θείου του, ο Άγιος Παΐσιος έζησε ασκητική ζωή με υπακοή, νηστεία και προσευχή, και ανατέθηκε να αντιγράφει βιβλία που σώζουν την ψυχή. «Άνθρωπος θαυμάσιος στο πνεύμα, φημισμένος διδάσκαλος της αγιότητας και θαυματουργός εντυπωσιακός, ίδρυσε (το 1464) τη συνεισφορητική Μονή της Προστασίας τρεις βέρστες από το Ουγλίχ, κατόπιν επιθυμίας του Πρίγκιπα Ανδρέα, και εξελέγη ηγούμενος.» Ο Άγιος Παΐσιος ήταν επίσης «ιδρυτής και οργανωτής της ιεράς Μονής του Αγίου Νικολάου Γκρεχοζαρούχνια το 1489.» Αγωνιζόμενος στη Μονή της Προστασίας, ο Άγιος Παΐσιος έζησε μέχρι τα γεράματά του και πέθανε στις 6 Ιουνίου 1504. Τα λείψανά του, δοξασμένα από θαύματα, βρίσκονται κάτω ...

Ο Άγιος ιερομάρτυς Ανδρόνικος γεννήθηκε την 1η Αυγούστου του 1870 μ.Χ. στο χωριό Ποβόντνεβο της επαρχίας Γιαροσλάβ, στην κεντρική Ρωσία. Στο Άγιο Βάπτισμα έλαβε το όνομα Βλαδίμηρος. Στην ηλικία δέκα χρονών γράφτηκε σε Εκκλησιαστικό Σχολείο και μετά την αποφοίτηση του, το 1885 μ.Χ. στο Εκκλησιαστικό Σεμινάριο του Γιαροσλάβ. Το 1891 μ.Χ., ως αριστούχος απόφοιτος του Σεμιναρίου, έγινε δεκτός στη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας. Τα χρόνια εκείνα ο νεαρός φοιτητής συναντήθηκε με τον Άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης (βλέπε 20 Δεκεμβρίου) και ζήτησε τις φωτισμένες συμβουλές του. Την 1η Αυγούστου του 1893 μ.Χ. στον ναό της Ακαδημίας τελέστηκε ή μοναχική του κουρά. Στις 6 Αυγούστου του 1893 μ.Χ. ο μοναχός Ανδρόνικος χειροτονήθηκε διάκονος, και στις 22 Ιουλίου του 1895 μ.Χ. χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1897 μ.Χ. διορίζεται από την Ιερά Σύνοδο στην ορθόδοξη Ιεραποστολή της Ιαπωνίας. Τον Μάρτιο του 1899 μ.Χ. έλαβε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη. Στις 23 Οκτωβρίου του 1906 μ.Χ. ο π. Ανδρό...

Eι θαυματουργός Άτταλος ζων, ου ξένον, Oύ θαυματουργός ύστερον και χους μόνος. Ο Όσιος Άτταλος ο Θαυματουργός έλαμψε στις μοναχικές τάξεις, και φρόντισε να γνωρίσει το νόμο του Θεού, για να τον φυλάξει με κάθε προσοχή και ακρίβεια. Και ήξερε να λατρεύει εν αλήθεια και να προσεύχεται εν πνεύματι. Ήταν υπερβολικά ελεήμων και εγκρατής. Ποτέ δεν έτρωγε δύο φορές την ήμερα, μάλιστα ευχαρίστηση του ήταν να τρώει μια φορά στις δύο μέρες. Στον ύπνο του ήταν ακόμα πιο εγκρατής. Το κρεβάτι, έλεγε, είναι ένα είδος φέρετρου, γι' αυτό περισσότερες ώρες ύπνου είναι περισσότερες ώρες νεκρότητας. Και ενώ είχε τόσο σκληρή ασκητική ζωή και μορφή, μέσα του φώλευε ψυχή πολύ τρυφερή. Κάθε πρωί τα πουλιά, έρχονταν άφοβα κοντά του και μαζί έστελναν ορθρινή δοξολογία στον πλάστη Θεό. Ο Θεός χάρισε στον Άτταλο και τη δύναμη να θαυματουργεί. Η προσευχή του, θεράπευε ασθένειες σωμάτων και πνευμάτων. Όταν προαισθάνθηκε το θάνατο του, ζήτησε ζωντανός ακόμα, τον τελευταίο ασπασμό από τους συμμοναστές του. Ο θάν...

Κόρας φρονίμους πέντ' ἔφη Θεὸς Λόγος, Προϊστορῶν σοι τάσδε πέντε Παρθένους. Αυτά τα πέντε κρίνα ανάμεσα στα αγκάθια της ειδωλολατρίας, οι Αγίες παρθένες Μαρία, Μάρθα, Κυρία (Κύρα), Βαρέρια (Βαλερία) και Μάρτσια γεννήθηκαν στην Καισάρεια της Παλαιστίνης. Μάθανε για την Χριστιανική Πίστη από έναν άνθρωπο του οποίου η ταυτότητα μας είναι άγνωστη. Αφού εγκατέλειψαν εντελώς την ανοησία της ειδωλολατρίας, όλες πέντε αγκάλιασαν την Πίστη και έλαβαν το Άγιο Βάπτισμα. Μετά από αυτό, αφιέρωσαν τους εαυτούς τους ως νύμφες του άφθαρτου και προαιώνιου Λόγου, κόρες του άναρχου Πατρός και εκλεκτά σκεύη του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό, αυτές οι καθαρές περιστερές αποφάσισαν να διαμείνουν μαζί σε ένα σπίτι. Έζησαν μια ήσυχη και ευσεβή ζωή, ασχολούμενες με νηστείες, προσευχές και αγρυπνίες. Έμεναν στη σιωπή ώστε να ακούσουν τον λόγο του Θεού στις καρδιές τους. Στις προσευχές τους παρακαλούσαν τον Θεό να αποκαλύψει πλήρως στον κόσμο την απάτη της ειδωλολατρίας και να διαδώσει την πίστη των Χριστιανών κ...