ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Θλασθείς σκέλη Kόιντος ερρώσθη πάλιν, Στεφθήσεται πλην και θανών κοινώ τέλει. Ο Άγιος Κόιντος έζησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα χρόνια του αυτοκράτορα Λευκτίου Αύρηλιανού του Σιδηρόχειρα, και καταγόταν από τη Φρυγία. Ειδωλολάτρης πριν, αλλά με αγάπη προς την αλήθεια και πόθο προς την αρετή, δεν δυσκολεύτηκε να ασπασθεί την χριστιανική πίστη, όταν άκουσε τη διδασκαλία της και είδε τις αρετές των πιστών της. Κάποτε λοιπόν, πήγε σε κάποιο χωριό, την Αιολίδα (ή Nεολίδα), και μοίραζε ελεημοσύνη στους φτωχούς. Ο δε ηγεμόνας Ρούφος, τον συνέλαβε, και όταν του διέταξε να θυσιάσει στα είδωλα αμέσως κατέλαβε τον ηγεμόνα δαιμόνιο. Τότε ο Άγιος, παρακάλεσε τον Θεό και ο ηγεμόνας ελευθερώθηκε από το δαιμόνιο. Ο δε Ροϋφος, όχι μόνο άφησε ελεύθερο τον Κόιντο, αλλά του έδωσε και πολλά δώρα για το ευεργέτημα που του έκανε. Κατόπιν πήγε σε μια άλλη πόλη, την Κύμη, όπου με τη βία οι ειδωλολάτρες τον εισήγαγαν σε ειδωλολατρικό ναό προκειμένου να θυσιάσει στα είδωλα. Και επειδή δια της προσευχής του Αγίου έ...

Όλοι οι Άγιοι αυτοί μαρτύρηαν κατά τα έτη 305 με 310 μ.Χ. Ο Άγιος Άνθιμος, γέρων στην ηλικία και πιθανώτατα ελληνικής καταγωγής, μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια του Μαξιμιανού. Οι δε υπόλοιποι, επίσης μαρτύρησαν στη Θεσσαλονίκη στα χρόνια του Μαξιμιανού. Γνωρίζουμε για τον Άγιο Μάρτυρα Άνθιμο από την αφήγηση των βίων των Τριανταέξι Μαρτύρων της Αιγύπτου, που έδωσαν τον αγώνα τους στη Θεσσαλονίκη κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305). Ο Άνθιμος ήταν μεγάλος σε ηλικία και πιθανόν Έλληνας, όπως δείχνει το όνομά του, και φαίνεται πως μαρτύρησε μια μέρα πριν από τέσσερις από τους τριανταέξι μάρτυρες που γνωρίζουμε με το όνομά τους – τον Παύλο, τον Βέλων, τον Θεόν και τον Ηρών. Δηλαδή, μαρτύρησε την 1η Ιουλίου και υπήρξε έμπνευση για τους υπόλοιπους. Γι’ αυτό ο Μαξιμιανός υπενθύμισε στους τέσσερις το μαρτύριο του Ανθίμου για να τους απειλήσει με όσα μπορούσε να τους επιβάλλει. Οι τριανταέξι μάρτυρες ήταν από την Τάνιδα της Αιγύπτου, σύμφωνα με γεωργιανά χειρόγραφα που πε...

Στην Ελλάδα στις 2 Ιουλίου αναφέρεται η μνήμη του Αγίου Ευτυχιανού του Μάρτυρα. Πρόκειται για τον Άγιο Ευτιχιανό ο οποίος σύμφωνα με το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο, είναι ένας από τους δέκα μάρτυρες της Καμπανίας, που σκοτώθηκαν στην περιοχή της Καμπανίας, στην Ιταλία, κατά τη διάρκεια των διωγμών του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, γύρω στο 285 μ.Χ. Οι άλλοι εννέα μάρτυρες που πέθαναν μαζί με τον Ευτιχιανό είναι οι: Άριστον, Κρεσεντιανός, Ορβανός, Βιτάλης, Ιούστος, Φηλικίσσιμος, Φήλιξ, Μάρκια και Συμφορόσα. Όλοι αυτοί ήταν χριστιανοί που μαρτύρησαν για την πίστη τους. Η γιορτή του Αγίου Ευτιχιανού του Μάρτυρα τιμάται στις 2 Ιουλίου, τη μέρα του μαρτυρίου τους.

Άποψη από το Σιδηρόκαστρο, με σύννεφα σαν σε παλέτα, 1 Ιουλίου 2025

  Μουσική βραδιά στην Γαλήνη με την Αυγή Τριανταφυλλίδου και την Διονυσία Κωστοπούλου, στο Σιδηρόκαστρο, την Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025 στις  22:00. Σχήμα Αυγή Τριανταφυλλίδου || Διονυσία Κωστοπούλου Κλαρίνο : Πολις Πλευριτης  Μπουζούκι: Αλέξανδρος Σαρασιδης Πλήκτρα: Άγγελος Κιτσουκης || Χρήστος Παπογλου Τύμπανα: Θεράπων Γκαϊτατζής Γρατήσεις μόνο RSV: 6985.068.727 Γαλήνη ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ ΣΕΡΡΩΝ Ευχαριστούμε την κ.  Αυγή Τριανταφυλλίδου  για το βίντεο

Τα πιο σημαντικά λείψανα της Μονής Ρίλα συνήθως είναι καλά κρυμμένα από τους επισκέπτες. Ανάμεσά τους υπάρχει μια εικόνα της Παναγίας, που θεωρείται θαυματουργή, και τα λείψανα του ιδρυτή της μονής, του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα. Πριν από έναν αιώνα, το χέρι του αγίου ήταν εκτεθειμένο, βγαίνοντας από ένα στολισμένο φέρετρο, και οι πιστοί έρχονταν να το φιλήσουν. Όμως, μετά από μια περίπτωση όπου ένας φανατικός πιστός προσπάθησε να δαγκώσει κομμάτι από το λείψανο, οι μοναχοί αναγκάστηκαν να το τοποθετήσουν πίσω από γυαλί για προστασία. Μια ιστορία για τα λείψανα λέει πως οι άθεοι κομμουνιστές ηγέτες, ανήσυχοι από το πλήθος των προσκυνητών, προσπάθησαν να μεταφέρουν το σώμα του αγίου μακριά. Λόγω των προσευχών των μοναχών, το φορτηγό που τα μετέφερε πήρε φωτιά και αναγκάστηκαν να τα επιστρέψουν. Τώρα, το χέρι του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα φυλάσσεται κάτω από γυάλινο κάλυμμα και βγαίνει μόνο σε μεγάλες εορτές. Τα κόκαλά του φυλάσσονται μέσα σε ασημένιο κουτί και μένουν κρυμμένα σε ένα συρτάρι, το...

Ο Άγιος Λεόντιος γεννήθηκε στη Ραδαούτη της Μολδαβίας τον 14ο αιώνα από ευσεβείς γονείς, οι οποίοι τον ανέθρεψαν ως πιστό Ορθόδοξο χριστιανό. Από μικρός αγαπούσε τις εκκλησιαστικές ακολουθίες και την προσευχή. Στα χρόνια 1359-1365, όταν ο Μπογκντάν Α', ο πρώτος ηγεμόνας της Μολδαβίας, ίδρυσε τη Μονή Μπογκδάνα στη Ραδαούτη, αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο, ο Λεόντιος έγινε μοναχός σε αυτήν τη μονή. Όταν εκάρη μοναχός, πήρε το όνομα Λαυρέντιος (Λαυρέντιος). Αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας. Λάβρε κατόπιν την ευλογία να αποσυρθεί ως ερημίτης στα δάση της Ραδαούτης, στην κοιλάδα του Πούτνα, όπου υπήρχαν πολλοί έμπειροι μοναχοί που τον δίδαξαν να προοδεύει στη πνευματική ζωή. Με τον καιρό πολλοί μαθητές άρχισαν να μαζεύονται γύρω από το κελί του Λαυρέντιου ζητώντας του να τους καθοδηγήσει ως ηγούμενος της αυξανόμενης κοινότητας. Έτσι ίδρυσε μια μονή κοντά στη Ραδαούτη, που αργότερα ονομάστηκε Ερημητήριο Λαυρέντιου. Ένας από τους πολλούς μαθητές του ήταν ο Άγιος Δανιήλ ο Ησυχαστής (18 Δεκ.). Ο...

Ο Άγιος Μάρτυρας Ποτίτος γεννήθηκε στη Σαρδηνία και έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου (138-161). Όταν γνώρισε τη χριστιανική διδασκαλία, ο νεαρός Ποτίτος πίστεψε στον αληθινό Θεό και βαπτίστηκε σε ηλικία περίπου 13 ετών. Όταν ο πατέρας του, ο ειδωλολάτρης Ύλας, το έμαθε, λυπήθηκε πολύ και προσπάθησε με λόγια και απειλές να τον αποτρέψει από την πίστη του στον Χριστό. Όμως δεν τα κατάφερε. Τον κλείδωσε σε ένα δωμάτιο χωρίς τροφή και νερό. Την επόμενη μέρα, ο πατέρας του και ο Ποτίτος συζήτησαν για την αλήθεια της χριστιανικής πίστης και το ψέμα της ειδωλολατρίας. Ο πατέρας, συγκινημένος από την ακλόνητη πίστη του γιου του, πίστεψε και αυτός στον Υιό του Θεού και έγινε χριστιανός. Ο Ποτίτος ταξίδεψε στα βουνά της Ηπείρου, όπου είχε πολλές οράσεις και δοκιμασίες από τον διάβολο. Εκεί εμφανίστηκε σε αυτόν ένας άγγελος του Θεού που τον προειδοποίησε πως θα μαρτύριζε για την πίστη και τον συμβούλεψε να αποφεύγει την αμαρτία και τις πλάνες των δαιμόνων. Μια μέρα, ο διάβολος εμ...

O Mαυρίκιος γυμνός εγχρισθείς μέλι, Kρίνει μελισσών ηδύ τας τρώσεις μέλι. Ο Άγιος Μάρτυρας Μαυρίκιος βρήκε το τέλος του αφού τον άλειψαν με μέλι και τον δάγκωσαν οι μέλισσες. Πρόκειται για τον ίδιο Μάρτυρα Μαυρίκιο που τιμάται στις 27 Δεκεμβρίου, όπου δίνονται περισσότερες λεπτομέρειες. Η μόνη διαφορά είναι πως εκεί, το Συναξάριον της Κωνσταντινούπολης τον αποκαλεί Ιερομάρτυρα, ενώ εδώ απλώς Μάρτυρα. Ωστόσο, στη διήγηση του μαρτυρίου του στις 27 Δεκεμβρίου δεν αναφέρεται πουθενά ότι ήταν χειροτονημένος κληρικός, αλλά ότι υπηρετούσε ως στρατιώτης. Χρησιμοποιούνται τα ίδια ιαμβικά επιγράμματα και στις δύο περιπτώσεις.

Δόξαν λιπών γης και τα της γης ηδέα, Θανών μετέσχεν Oυρανού δόξης Πέτρος. Ο Όσιος Πέτρος, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780 μ.Χ.). Ο πατέρας του ονομαζόταν Κωνσταντίνος και ήταν Πατρίκιος και στρατηγός του βασιλιά. Έτσι ο Πέτρος είχε την ευχέρεια και σπούδασε φιλοσοφία και άλλες επιστήμες, στις καλύτερες σχολές. Έπειτα παντρεύτηκε, και μετά το θάνατο του πατέρα του, έγινε Δομέστικος των σχολών και Πατρίκιος. Τότε βασιλιάς, ήταν ο Νικηφόρος Α'. Σε κάποια όμως αποτυχημένη εκστρατεία κατά των Βουλγάρων, ο Πέτρος μαζί με άλλους 50 άρχοντες συνελήφθη. Κατόπιν λέγεται, ότι του παρουσιάστηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής (βλέπε 26 Σεπτεμβρίου), τον ελευθέρωσε και τον συνόδεψε μέχρι την πατρίδα του. Αλλά ο Πέτρος καταφρόνησε τα του κόσμου, ανέβηκε στον Όλυμπο και έγινε μοναχός κοντά στον όσιο Ιωαννίκιο. Μετά 34 χρόνια, και όταν πέθανε ο άγιος γέροντάς του, επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη (847 μ.Χ.). Εκεί, κοντά στο Ναό του Ευάνδρου που είχε κτίσει ο ίδιος, έκα...

Oυ σαρκί πεισθείς πριν θανείν Eύα Λέων, Ως πρώτος Aδάμ γυμνός ων ουκ ησχύνου. Ο Όσιος Λέων ήταν ασκητής, που ζούσε γυμνός λόγω αυστηρής ασκήσεως. Απεβίωσε ειρηνικά.

 Ξίφος πατάσσει χιλιανδρίας δύω, Σεπτών αθλητών ων μακράν δειλανδρία. Οι Άγιοι Δύο Χιλιάδες Μάρτυρες μαρτύρησαν δια ξίφους.

 Aριθμός ανδρών ηνθρακωμένων κύκλος, Tο πεντάκις γαρ πέντε, δήλον ως κύκλος. Οι Άγιοι Εικοσιπέντε Μάρτυρες οι εν Νικομηδεία μαρτύρησαν δια πυρός. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον Συναξαριστή του σημειώνει για το δίστιχο: «Aνάμεσα εις τους αριθμούς, δύω ονομάζονται κύκλοι, ο πέντε και ο έξ. Eπειδή καθώς ο κύκλος αρχίζει από το κέντρον και τελειόνοι πάλιν εις το αυτό κέντρον. Tοιουτοτρόπως και οι δύω αυτοί αριθμοί, εφ’ εαυτούς πολλαπλασιαζόμενοι, από τον αυτόν αριθμόν αρχινούν και εις τον αυτόν πάλιν τελειόνουν, τόσον εις τας δεκάδας, όσον και εις τας εκατοντάδας και χιλιάδας και μιλιόνια, και όρα πώς τούτο είναι αληθές. Λέγομεν γαρ, πέντε οι πέντε, εικοσιπέντε. Kαι πάλιν πέντε οι εικοσιπέντε, εκατόν εικοσιπέντε. Πέντε δε οι εκατόν εικοσιπέντε, γίνονται εξακόσιοι εικοσιπέντε, και καθεξής. Oμοίως και ο έξ έτζι προβαίνει, έξ γαρ οι έξ, τριανταέξ. Kαι πάλιν έξ οι τριανταέξ, διακόσια δεκαέξ, και καθεξής».

Ώφθης αληθώς Bασίλειος πράγματι, Ως βασιλεύσας των παθών των αλόγων. Ο όσιος αυτός καταγόταν από την Καππαδοκία και έζησε στα χρόνια του βασιλιά Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου (901 - 959 μ.Χ.), γιου του Λέοντα του Φιλοσόφου και της Ζωής. Έκτισε τη Μονή του Βαθέος Ρύακος στη Βιθυνική κωμόπολη Τρίγλια και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια αλλά και για την παιδεία και τον ζήλο να εξυπηρετεί την πίστη και την Εκκλησία. Έτσι, στη Μονή που ίδρυσε, υπήρξε και διδάσκαλος των προσερχόμενων ευσεβών νέων, από τους οποίους πολλοί αναδείχτηκαν στη διδασκαλία του λάου και την άριστη διοίκηση άλλων μοναστηριών. Η Μονή αυτή είναι επίσης γνωστή ως Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, ή απλώς Μονή του Σωτήρος. Σήμερα τα ερείπια της βρίσκονται κοντά στη σύγχρονη Τρίγλια της Τουρκίας. Αν και ο χώρος είναι ερειπωμένος, ορισμένα κτίρια χρησιμοποιούνται από τους ντόπιους ως καταφύγια για ζώα.

Ο Άγιος Λεονόρος (Leonorus, Leonorious, Leonorius, Léonor, Lunaire) γεννήθηκε στην Ουαλία και ήταν γιος του βασιλιά Ουέλ Α΄ και της Αγίας Κουπαΐας (ή Πομπηίας του Λανγκόα). Χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Άγιο Δουβρίκιο (Dubricius). Ίδρυσε μοναστήρι στο Ποντουάλ, νότια του Λοκτυντύ στη Βρετάνη. Λέγεται πως έκανε θαύματα, όπως το ότι κρέμασε το πανωφόρι του πάνω σε μια ηλιαχτίδα. Κοιμήθηκε γύρω στο 570. Η μνήμη του τιμάται την 1η Ιουλίου. Αφήγηση από τους Μοναχούς του Ράμσγκειτ Οι μοναχοί της Μονής του Αγίου Αυγουστίνου στο Ράμσγκειτ (1921) αναφέρουν ότι ο Άγιος Λεονόρος ήταν γιος του βασιλιά Ουέλ της Βρετάνης, αλλά γεννήθηκε στην Αγγλία. Σπούδασε κοντά στον Άγιο Ίλτυντ και χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Άγιο Δουβρίκιο στο Καερλεόν. Πέρασε στη Βρετάνη, που τότε διοικούσε ο αδελφός του, και ίδρυσε μοναστήρι. Έζησε μια ευλογημένη ζωή και πέθανε άγια περί το 560 μ.Χ. Αφήγηση του Ρόμπερτ Όουεν Ο Ρόμπερτ Όουεν (†1902) γράφει πως ο Λεονόρος ήταν γιος του ευγενούς Χλοέλοκ και της Άλμα-Πόμπα σ...