ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Ιωάννη, οι στρατιώτες που σταύρωσαν τον Ιησού δεν χώρισαν τον χιτώνα Του, αλλά έριξαν κλήρο για να δουν ποιος θα τον πάρει, επειδή ήταν υφαντός ολόκληρος από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς ραφές. Στην Καινή Διαθήκη γίνεται διάκριση μεταξύ του χιτώνα (το εσώρουχο ένδυμα, στα ελληνικά χιτών) και των ιματίων (τα εξωτερικά ρούχα). «Οι στρατιώτες λοιπόν, όταν σταύρωσαν τον Ιησού, πήραν τα ιμάτιά Του και τα μοίρασαν σε τέσσερα μέρη, σε κάθε στρατιώτη από ένα. Πήραν και τον χιτώνα Του· ο χιτώνας όμως ήταν χωρίς ραφή, υφαντός ολόκληρος από πάνω μέχρι κάτω. Είπαν λοιπόν μεταξύ τους: "Ας μην τον σχίσουμε, αλλά ας ρίξουμε κλήρο για να δούμε ποιανού θα γίνει". Έτσι εκπληρώθηκε η Γραφή που λέει: "Μοίρασαν μεταξύ τους τα ιμάτιά μου και για τον χιτώνα μου έριξαν κλήρο."» (Κατά Ιωάννην 19:23–24· παραπομπή στον Ψαλμό 21[22]:18–19 από τη μετάφραση των Εβδομήκοντα) Σύμφωνα με την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Γεωργίας, ο Χιτώνας του Κυρίου μεταφέρθηκ...

Η Ζωή του Αγίου Ο Ιερομάρτυρας λεγόταν Ιωσήφ, γιος του Γεωργίου Μωυσή, εγγονός του Μουχάνα Αλ-Χαντάντ, και ήταν γνωστός ως Πατήρ Ιωσήφ Μουχάνα Αλ-Χαντάντ. Συνήθιζε να παρουσιάζεται λέγοντας πως κατάγεται από τη Βηρυτό, πατρίδα του είναι η Δαμασκός και πίστη του η Ορθόδοξη. Ο πατέρας του έφυγε από τη Βηρυτό στα τέλη του 18ου αιώνα και εγκαταστάθηκε στη Δαμασκό, όπου εργάστηκε στην υφαντουργία, παντρεύτηκε και απέκτησε τρεις γιους: τον Μωυσή, τον Αβραάμ και τον Ιωσήφ. Η καταγωγή της οικογένειάς του φτάνει μέχρι τους Γασσανίδες· οι πρόγονοί του είχαν μετακινηθεί από το χωριό Αλ-Φιρζούλ του Λιβάνου, στη συνέχεια στη Μπισκίντα του Όρους Λιβάνου και μετά στη Βηρυτό. Οι βιογράφοι του τον περιγράφουν ως έναν ιερέα μεσαίου αναστήματος, με λευκή επιδερμίδα, σεμνή εμφάνιση, φαρδύ μέτωπο, διεισδυτικό βλέμμα και πλούσια γενειάδα που είχε ασπρίσει σε σημεία, θυμίζοντας τις ακτίνες του ήλιου στην αυγή. Η Γέννηση και τα Νιάτα του Γεννήθηκε τον Μάιο του 1793 σε μια φτωχή αλλά ευσεβή οικογένεια. Σε μικρ...

Ο Άγιος Γρηγόριος είναι ένας από τους αγίους που γεννήθηκαν και πέθαναν στη Λέσβο. Γεννήθηκε στο χωριό Ακόρνη, το οποίο σήμερα δεν υπάρχει, και βρισκόταν στην περιοχή της Γέρας, όπου σήμερα υπάρχει ο αγροτικός οικισμός Κουρκούτα. Οι γονείς του, ο Γεώργιος και η Μαρία, ήταν ευσεβείς χριστιανοί αλλά άτεκνοι, και απέκτησαν το παιδί τους με θαυματουργό τρόπο. Του έδωσαν το όνομα Γεώργιος. Αν λάβουμε υπόψη ότι τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών για να σπουδάσει, φαίνεται πως ήταν εύποροι. Στην Κωνσταντινούπολη, ο Γεώργιος δεν παρασύρθηκε από τις απολαύσεις και τις αμαρτωλές συνήθειες της πόλης, αλλά φρόντισε να αποκτήσει γνώσεις, να γνωρίσει σοφούς και αγίους ανθρώπους και να ωφεληθεί πνευματικά όσο το δυνατόν περισσότερο. Εκεί γνώρισε και τον γέροντά του και πνευματικό του πατέρα, τον Ιερομόναχο Αγάθωνα, τον οποίο αγάπησε σαν πατέρα και τον ακολούθησε στο μοναστήρι του, κάπου στη Μικρά Ασία. Ο Γεώργιος έζησε στο μοναστήρι αυτό για τρία χρόνια, και στη συνέχεια σ...

Ο μεγαλύτερος πλούτος του πανσέβαστου Αγίου Όρους είναι αναμφισβήτητα το πλήθος των αγίων του. Ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (βλέπε 14 Ιουλίου) στον ωραιότατο εγκωμιαστικό του λόγο προς αυτούς αναφέρει: «Άγιον Όρος θέλει να είναι τόπος αγιότητος· τόπος καθαρότητος· τόπος όπου απάτησαν τόσων αγίων πόδες. Τόπος, όστις έχει έζυμωμένα τα χώματα από τα αίματα, από τους ιδρώτας, και από τα δάκρυα εκατοντάδων και χιλιάδων οσίων πατέρων, εν ενί λόγω το Άγιον Όρος είναι τόπος αρετής και αγαθοεργίας». Ο ωραίος αυτός τόπος απέβη εργαστήρι αρετής, καλλιέργειας, και τελειοποιήσεως πολλών ψυχών. Ορθά ειπώθηκε: «Τους μοναχούς τους κατοικούντας εν αυτώ τρέφουν πνευματικώς όχι τόσον η φυσική διαμόρφωσις και αι λοιπαι φυσικαι καλλοναί, αι οποίαι συμβάλλουν οπωσδήποτε εις την φυχικήν ειρήνην και ανάτασιν, όσον αι ιδιαίτεραι υποσχέσεις και ευλογίαι, αι οποίαι εδόθησαν εις αυτούς από την μητέρα του Θεού, την Κυρίαν Θεοτόκον. Συμφώνως προς τας παραδόσεις, το Άγιον Όρος εδόθη εις αυτήν υπό του υιού της ως κ...

O βροντής γόνος αύθις ήχησε μέγα. Eν τοις Bιάτου τον αυτού δόμον στήσας. Δεν είναι σίγουρο σήμερα πού βρισκόταν ο Βιάτος ή Βεώτος, όπως φαίνεται και από τη σύγχυση γύρω από την προφορά του ονόματος στο Συναξάρι της Κωνσταντινούπολης. Πιθανότατα όμως αναφέρεται σε μια συνοικία μέσα ή γύρω από την Κωνσταντινούπολη, όπου υπήρχε μια εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Στις 10 Ιουλίου, η εκκλησία αυτή τιμούσε τη Σύναξή της.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.