ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η Αγία Αύρα (Abra of Poitiers ή Afra ή Apra.  περ 343 – περ.360) ήταν η κόρη του Επισκόπου και Διδάσκαλου της Εκκλησίας Ιλάριου του Πικταυίου. Η ίδια έχει αναγνωριστεί ως αγία από την Καθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Γεννήθηκε πριν ο πατέρας της να ασπαστεί τον Χριστιανισμό και γίνει Επίσκοπος. Με τη συμβουλή του πατέρα της, πήρε όρκο παρθενίας και έγινε καλόγρια. Κατά τη διάρκεια της εξορίας του πατέρα της από το Πικταύιο, αυτή και η μητέρα της παρέμειναν εκεί. Πέθανε λίγο μετά την επιστροφή του το 360, σε ηλικία δεκαεπτά ή δεκαοκτώ ετών. Ήταν γνωστή για τις αγαθοεργίες της προς τους φτωχούς και τη διάδοση του Χριστιανισμού στην περιοχή γύρω από το σημερινό Πουατιέ της Γαλλίας. Η μνήμη της εορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου.

Η Αγία Ευφημιανή είναι άγνωστη στους Συναξαριστές. Η μνήμη της αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο σελ. 120 συνοδευμένη με αυτή της αγίας Φοίβης, επίσης άγνωστης Αγίας

Μισῶ τὰ τῆς γῆς Ἄγγελοι δέξασθέ με, Ἀμωναθᾶς ὁ θεῖος ἐκλείπων λέγει. Μια μέρα ένας διοικητής ήρθε στο Πελουσίο για να επιβάλει κεφαλικό φόρο στους μοναχούς, όπως και στον κοσμικό πληθυσμό. Όλοι οι αδελφοί συγκεντρώθηκαν για αυτό το ζήτημα και πήγαν στον Αββά Αμοναθά. Μερικοί από τους Πατέρες σκέφτηκαν ότι έπρεπε να πάνε αυτοπροσώπως στον αυτοκράτορα. Ο Αββάς Αμοναθάς τους είπε: «Δεν χρειάζεται τόσος κόπος. Προτιμήστε να παραμείνετε ήσυχα στα κελιά σας, να νηστέψετε για δύο εβδομάδες, και εγώ μόνος μου, με τη χάρη του Θεού, θα τακτοποιήσω αυτή την υπόθεση». Έτσι οι αδελφοί γύρισαν στα κελιά τους. Ο γέροντας έμεινε ειρηνικά στο δικό του κελί. Στο τέλος της δεκαπενθήμερης νηστείας, οι αδελφοί δυσαρεστήθηκαν με τον γέροντα, τον οποίο δεν είχαν δει να κινείται καθόλου, και είπαν: «Ο γέροντας δεν έκανε τίποτε για την υπόθεσή μας». Την δέκατη πέμπτη ημέρα, όπως είχαν συμφωνήσει, οι αδελφοί συγκεντρώθηκαν πάλι και ο γέροντας ήρθε κρατώντας γράμμα με τη σφραγίδα του αυτοκράτορα. Όταν το είδαν, ...

 Τὸν Συνετὸν κτείνουσι ἄφρονες ξίφει, Τὸν εὐσεβῆ τιμῶντα πίστιν ἐμφρόνως. Ο Άγιος Συνετός μαρτύρησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στη Ρώμη, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αυρηλιανός. Ο Συνετός ήταν αναγνώστης της εκκλησίας της Ρώμης, που τον έκανε ο Άγιος Πάπας Ξύστος (βλέπε 10 Αυγούστου). Συνελήφθη και διατάχθηκε να θυσιάσει στα είδωλα. Αρνήθηκε όμως και βασανίστηκε σκληρά με μαστίγια από νεύρα βοδιών και έπειτα φυλακίστηκε. Παρ' όλα αυτά, παρέμεινε στη Χριστιανική του ομολογία και έβαλαν στο σώμα του πυρακτωμένα σίδερα. Επειδή όμως δεν κατάφεραν τίποτα, τελικά τον αποκεφάλισαν

Πώς ουκ έμελλεν είναι και τα θηρία, Aλεξάνδρω τιθασσά τω Xριστού θύτη. Ὁ Ἀλέξανδρος, εἷς ὢν τῶν θυηπόλων, Ἄνευ αἵματος, εἷς ἦν καὶ τῶν Μαρτύρων. Ο Άγιος Αλέξανδρος έζησε στα τέλη του 2ου μ.Χ. αιώνα μέχρι τα μέσα του 3ου και έκανε μαθητής του Κλήμεντος του Αλεξανδρέως. Διέπρεψε στις σπουδές του και διακρίθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. Αργότερα αποδείχτηκε επίσκοπος της Φλανιάδος στην Καππαδοκία. Η εκεί δράση του, τον λάμπρυνε ακόμα περισσότερο. Και επειδή ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Νάρκισσος (βλέπε 7 Αυγούστου) ήταν υπέργηρος (116 ετών), προσέλαβε βοηθό επίσκοπο τον Αλέξανδρο και συγχρόνως διάδοχο του. Όταν λοιπόν ο Νάρκισσος πέθανε μαρτυρικά, ο Αλέξανδρος ανέλαβε τον επισκοπικό θρόνο Ιεροσολύμων. Από τη θέση αύτη ο Αλέξανδρος αγωνίστηκε για την πίστη, φώτισε και οικοδόμησε το λαό, μερίμνησε συγχρόνως για την ίδρυση βιβλιοθήκης στην Ιερουσαλήμ, στην οποία μάζεψε πολλά εκκλησιαστικά και θεολογικά συγγράμματα, για να βοηθήσει τις μελέτες των νεοτέρων κληρικών. Το 251 μ.Χ., κατά τον διωγμό ...

Στις 12 Δεκεμβρίου 1333, απεβίωσε ο  Ιωάννης (Ιωακείμ) , ο δεύτερος και κύριος κτήτορας της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, σε ηλικία 75 ετών. Για την ενάρετη ζωή του, την πλούσια μόρφωσή του και το μεγάλο χριστιανικό του έργο, ανακηρύχθηκε άγιος κατά την Πατριαρχία του Κωνσταντινουπόλεως Παχωμίου, ο οποίος καταγόταν από τα Ζίχνα, στις αρχές του 16ου αιώνα. Ο Ιωάννης τάφηκε στο Μεσονυκτικό του ιερού ναού της Μονής, μαζί με τον θείο του, Ιωαννίκιο. Ο Όσιος Ιωάννης είναι ο δεύτερος Κτίτορας της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου. Γεννήθηκε στην πόλη των Σερρών το 1258. Σε πολύ μικρή ηλικία ο Ιωακείμ, γιατί αυτό ήταν το όνομά του πριν γίνει στο τέλος του βίου του μεγαλόσχημος μοναχός, έχασε και τους δύο γονείς του. Το 1260 την κηδεμονία του ανέλαβε ο αγιορείτης ιερομόναχος Ιωαννίκιος, που ήταν αδελφός του πατέρα του. Ανατράφηκε από τον πνευματικό του πατέρα με πολλή μεγάλη επιμέλεια και διέτρεξε μαζί του τις βραχώδεις πλαγιές του Μενοικίου όρους σε αναζήτηση τόπου όπου ο θείος του, θα μπο...

Ο Άγιος Φιννιάν του Κλονάρτ («Cluain Eraird» – επίσης γνωστός ως Finian, Fionán ή Fionnán στα ιρλανδικά· ή Finianus και Finanus στη λατινική μορφή,470–549) – ήταν ένας από τους πρώιμους ιρλανδούς μοναχικούς αγίους, ο οποίος ίδρυσε τη Μονή Κλονάριντ στο σημερινό Κάουντι Μιθ. Οι Δώδεκα Απόστολοι της Ιρλανδίας μαθήτευσαν κοντά του. Ο Φιννιάν του Κλονάριντ (μαζί με τον Έντα του Άραν) θεωρείται ένας από τους πατέρες του ιρλανδικού μοναχισμού. Ο Φιννιάν γεννήθηκε στο βασίλειο του Λένστερ, γιος του Φίντλογκ. Ο τόπος γέννησής του θεωρείται γενικά μια περιοχή κοντά στη σημερινή πόλη Νιου Ρος. Ήταν μέλος της φυλής Clanna Rudhraighe από τους Ulaid. Ο Άμπαν βάπτισε τον Φιννιάν, και σε νεαρή ηλικία τέθηκε υπό την προστασία του Επισκόπου Φόρτσερν του Τριμ. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Φιννιάν σπούδασε για κάποιο διάστημα στο μοναστικό κέντρο του Μαρτίνου της Τουρ στη Γαλατία, το οποίο φημιζόταν για την αυστηρότητά του. Αργότερα πήγε στην Ουαλία και συνέχισε τις σπουδές του στη μονή του Κάντοκ τ...

Ο Όσιος Θεραπών της Μόνζα άρχισε τα ασκητικά του έργα στη Μόσχα και κατόπιν μετέβη στην πόλη Κόστραμα, στη Μονή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, όπου και εκάρη μοναχός. Εκεί έζησε ασκητικά επί δεκατρία χρόνια. Ο Άγιος Θεραπών εμφανίστηκε σε όνειρο στους ευσεβείς μοναχούς Αδριανό και Παφνούτιο, από τη Μονή του Αγίου Παύλου του Ομπνόρα, οι οποίοι, αναζητώντας ησυχία, μετακινήθηκαν στη Μόνζα και, κατ’ εντολήν του Αγίου, ίδρυσαν τη Μονή του Ευαγγελισμού, 25 βέρστια από το Γκάλιτς. Ο Άγιος Θεραπών μετέβη σε αυτή τη μονή, όπου και αγωνίστηκε ασκητικά έως το τέλος της ζωής του. Ο μοναχός Αδριανός ήταν ο πνευματικός του, και θαύμαζε την καθαρότητα του Αγίου. Κάθε μέρα, με την ευλογία του ηγουμένου, αποσυρόταν σε δασώδες μέρος και προσευχόταν. Τις νύχτες διάβαζε και αντέγραφε πνευματικά ωφέλιμα βιβλία. Στη ζωή του μιμήθηκε τον Μακάριο Βασίλειο της Μόσχας, τον διά Χριστόν σαλό (2 Αυγούστου), τον οποίο αποκαλούσε φίλο του, αν και ποτέ δεν τον είχε δει προσωπικά. Ακόμη και εν ζωή ο Άγιος Θεραπών δο...

Ὁ θαυματουργὸς κἂν τέθνηκε Σπυρίδων, Τοῦ θαυματουργεῖν οὐκ ἔληξεν εἰσέτι. Ἀμφὶ δωδεκάτην Σπυρίδων βίοτον λίπε τόνδε. Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός. Σαν χαρακτήρας, ο Άγιος, ήταν απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών. Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου. Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Και πράγματι, υπήρξε αληθινός ιερέας του ...