ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οὐκ ἄξιον λαθεῖν σε Μάρτυς Ματρῶνα, Κἂν ἔνδον εἱρκτῆς ἐκπνέῃς κεκρυμμένη. Εἰκάδι ἑβδομάτῃ θάνε Ματρῶνα ἑνὶ εἱρκτῇ. Η Οσία Ματρώνα έζησε στη Θεσσαλονίκη και συγκαταλέγεται μεταξύ των Μαρτύρων των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας μας, κατά την περίοδο των διωγμών. Υπήρξε ακόλουθος μιας πλούσιας και ευγενούς Ιουδαίας, με το όνομα Παντίλλα ή Παυτίλλα, η οποία ήταν σύζυγος του στρατοπεδάρχη της Θεσσαλονίκης. Καθημερινά συνόδευε την κυρία της στη συναγωγή της πόλεως, όπου ωστόσο δεν πήγαινε η ίδια, διότι κρυφά κατέφευγε σε χριστιανικό ναό, για να προσευχηθεί. Μοιραία, όμως, επειδή για πολύ καιρό η Ματρώνα ξεγελούσε την κυρία της, μια λάθος κίνηση στάθηκε αφορμή για να αποκαλυφθεί η ταυτότητά της. Σε μία εορτή των Ιουδαίων, κατά την οποία συνήθιζαν να τρώνε πικρά χόρτα και άζυμα, η Ματρώνα άργησε να επιστρέψει από το ναό και όταν έφθασε στην συναγωγή γινόταν η τελετή των Επιτιμίων. Ένας από τους δούλους της Παντίλλας κατήγγειλε ότι η Ματρώνα ήταν Χριστιανή και ότι εξαπατά την κυρία της, φροντίζοντ...

Eις τον Φιλητόν και Λυδίαν. Ὥσπερ Φιλητοῦ καὶ Λυδίας σάρξ μία, Οὕτως ἓν αὐτῶν καὶ μετ' εἰρήνης τέλος. Eις τον Θεοπρέπιον και Mακεδόνα. Θνῄσκει Θεοπρέπιος σὺν Μακεδόνι, Θεοπρεπῶς ᾄδοντες ὕμνους Κυρίῳ. Eις τον Aμφιλόχιον και Kρονίδην. Δοὺξ συντελευτᾷ τῷ Κομενταρησίῳ, Ἐξουσιάζων ἐξυπηρετουμένῳ. Σε καιρό διωγμού (125 μ.Χ.), και όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός (117 - 138 μ.Χ.), ο Φιλητός με τη σύζυγο του Λυδία και τα δυο τους παιδιά, συνελήφθησαν και τους ζητήθηκε ν' αρνηθούν το Χριστό. Αλλά γονείς και παιδιά, έμειναν πιστοί στην ομολογία Του. Μάλιστα, επειδή δεν μπορούσαν να αντισταθούν στην σοφία του Αγίου Φιλητού, τους παρέδωσαν στον Δούκα Αμφιλόχιο, που ήταν δούκας στην Σλαβονία, ο οποίος, αφού κρέμασε τον Άγιο Φιλητό και την Αγία Λυδία επάνω σε ξύλο, τους έγδαρε. Τότε πίστεψε στον Χριστό ο Κρονίδης ο κομενταρήσιος, ο οποίος μαζί με τους λοιπούς Αγίους φυλακίστηκε. Τη νύχτα, ενώ οι Άγιοι έψαλλαν και προσεύχονταν, ήλθαν Άγγελοι που τους έδωσαν θάρρος για τους μαρτυρικούς αγώνες...

Φύσει αδελφός ων ο Παύλος του Πέτρου, Πόλει συν αυτώ εγκατοικεί τη άνω. Ο Όσιος Παύλος Επίσκοπος Κορίνθου καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς και θεοφιλείς, οι οποίοι ακολούθησαν τον μοναχικό βίο. Ήταν αδελφός του Αγίου Πέτρου, Επισκόπου Άργους (τιμάται 3 Μαΐου) και ασκήτεψε μαζί του στην Κόρινθο. Αργότερα ο Άγιος Παύλος εξελέγη Επίσκοπος Κορίνθου και κοιμήθηκε με ειρήνη.

 Ἐγώ, Πάτερ Κήρικε, καὶ τεθνηκότα, Κἂν καρδία φέρειν σε, κἂν γλώττῃ θέλω. Ο Όσιος Κήρυκος ο εν Άπρω ασκήτεψε στην Θράκη, κοντά στην πόλη του Άπρου και κοιμήθηκε με ειρήνη.

 Οὐ θάρσος ἧττον Ἰωάννου πρὸς ξίφος, Βαρουχίῳ ὑπῆρχεν, ἀλλὰ καὶ πλέον. Οι Άγιοι Μάρτυρες Βαρούχιος και Ιωάννης τελειώθηκαν διά ξίφους.

Τριὰς τρίπους σός, Ἀνανὶ Θεοπρόπε, Δι' ἧς τὸ μέλλον προὔλεγες πρὸ τοῦ τέλους. Ο Προφήτης Ανανί έζησε στα χρόνια του βασιλιά Ιούδα (955 π.Χ.). Ο βασιλιάς Ασά με τη βοήθεια του Θεού, είχε στην αρχή αποκρούσει νικηφόρα την εναντίον του επιδρομή του βασιλιά της Συρίας. Κατόπιν όμως ο Ασά συνθηκολόγησε με τον βασιλιά της Συρίας και του έστειλε χρυσό και ασήμι, για να τον βοηθήσει στον πόλεμο εναντίον του βασιλείου του Ισραήλ.  Τότε ο Προφήτης Ανανί, παρουσιάστηκε στον Ασά και του έκανε δριμύτατη παρατήρηση (Β' Παραλειπ. ιστ' 7-10). Ο Ασά οργισμένος, φυλάκισε τον Προφήτη. Τελικά όμως αυτός απεβίωσε ειρηνικά.

Εὐτυχὲς Εὐτύχιος ἦλθεν εἰς πέρας, Γῆθεν μεταστὰς καὶ κατοικήσας πόλον. Ο Όσιος Ευτύχιος απεβίωσε ειρηνικά.

Ο Άγιος Αμβρόσιος (Τσελάια) γεννήθηκε το έτος 1861 μ.Χ. στο χωριό Μαρτβίλι της περιοχής Σαμεγκρέλο της Γεωργίας και σπούδασε στο σεμινάριο της Τυφλίδος. Εξελέγη Μητροπολίτης της πόλεως Κοντίντι και στις 15 Οκτωβρίου του 1917 μ.Χ. Καθολικός Πατριάρχης Γεωργίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1927 μ.Χ. Ο Άγιος Αμβρόσιος ο Ομολογητής (κατά κόσμον Βησσαρίων Χελαία) γεννήθηκε το 1861. Έλαβε τη βασική του εκπαίδευση στη θεολογική σχολή της Σαμεγρέλο και αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Τιφλίδας το 1885. Την ίδια χρονιά αποφοίτησε και χειροτονήθηκε ιερέας. Ο π. Αμβρόσιος υπηρέτησε ως ιερέας στο Σοχούμι (στα βορειοδυτικά της Γεωργίας) για οκτώ χρόνια, ενώ ταυτόχρονα δίδασκε τη γεωργιανή γλώσσα σε σχολεία και διηύθυνε τη δράση διαφόρων φιλανθρωπικών συλλόγων. Το 1896 έμεινε χήρος και το 1897 γράφτηκε στη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν. Κατά τη διαμονή του στο Καζάν, ο π. Αμβρόσιος παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον τόσο τη λογοτεχνική και πολιτιστική ζωή της πόλης όσο και το γεωργιανό εθνικό κ...

Ο Άγιος Εφραίμ γεννήθηκε περί τα τέλη του 14οι αιώνος μ.Χ. στη Ρωσία. Στις 13 Απριλίου 1427 μ.Χ. χειροτονήθηκε Επίσκοπος της πόλεως Ροστώβ από τον Άγιο Φώτιο, Μητροπολίτη Κιέβου (τιμάται 2 Ιουλίου). Σύμφωνα με τα τοπικά Χρονικά, αμέσως μετά την άνοδό του στον θρόνο, άρχισε την ανοικοδόμηση της μονής Βαρινίσκιζ της Τριάδος του Αγίου Σεργίου, στο Πσκωφ, στο μέρος όπου βρισκόταν η οικία του ευγενούς Κυρίλλου, πατέρα του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ. Ο Άγιος αναδείχθηκε φίλος της μοναχικής πολιτείας και υπερασπιστής του κοινοβιακού συστήματος δίνοντας την ευλογία του για την ίδρυση μονών. Σπουδαίο ρόλο ανέπτυξε και στα πολιτικά - στρατιωτικά πράγματα της εποχής του και ιδιαίτερα στις συγκρούσεις, που ανεφύησαν μεταξύ των ετών 1430 - 1440 μ.Χ., για την υπεροχή των Ρώσων. Αν και η περιοχή του Γκαλίτς ανήκε στην κανονική δικαιοδοσία της Μητροπόλεώς του, ο Άγιος Εφραίμ υπήρξε σθεναρός αντίπαλος των ηγεμόνων του Γκάλιτς και υποστηρικτής των ηγεμόνων της Μόσχας. Το έτος 1453 μ.Χ. ο πρίγκιπας του Γ...

Ο βίος του Οσίου Αλεξάνδρου του Βόσκιϋ είναι άγνωστος. Δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστούν με ακρίβεια ούτε ο χρόνος ούτε ο τόπος γέννησής του, ούτε και η κοινωνική τάξη στην οποία ανήκε. Ήταν ένας από τους πρώτους ηγούμενους και, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο ιδρυτής της Ιεράς Μονής της Μεταμορφώσεως του Αλεξάνδρου στον ποταμό Βότσε, αριστερό παραπόταμο του ποταμού Κοστρόμα, κοντά στην πόλη Σολιγκάλιτς (χωριό Κορόβνοβο, περιοχή Σολιγκάλιτς της επαρχίας Κοστρόμα). Η μονή αναφέρεται ήδη το 1533, μετά την κοίμηση του Οσίου. Μπορεί να υποτεθεί ότι γεννήθηκε όχι νωρίτερα από τα μέσα του 14ου αιώνα, καθώς αναφέρεται ως "μιμητής" των ασκητικών αγώνων και ακόμη και ως "συνομιλητής" του Οσίου Αβρααμίου του Τσουχλόμσκι (+1375). Μοναχική ζωή και ασκητικοί αγώνες Η κύρια πηγή πληροφοριών για τον Όσιο Αλέξανδρο είναι η ακολουθία του, που συντάχθηκε πιθανώς τον 16ο αιώνα. Το κείμενό της φυλασσόταν στις αρχές του 20ού αιώνα στον ναό του χωριού Κορόβνοβο, αλλά αργότερα χάθηκε. Σήμ...

Ο Άγιος Αντώνιος, Μητροπολίτης Τομπόλσκ και πάσης Σιβηρίας, γεννήθηκε το 1671 ή 1672 στο χωριό Ρέπκι της περιοχής Τσερνιχίβ, σε οικογένεια ιερέα ευγενικής καταγωγής. Σπούδασε στην Κιεβινή Θεολογική Ακαδημία (περίπου 1693–1695) και κατά τη διάρκεια των σπουδών του εκάρη μοναχός με το όνομα Αντώνιος. Το 1699 διορίστηκε ταμίας της Επισκοπής Τσερνιχίβ, ενώ το 1700 έγινε ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μπορίσο-Γκλεμπ στο Τσερνιχίβ. Από το 1701, διετέλεσε ιεροκήρυκας της Επισκοπής Τσερνιχίβ. Το 1709, χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης και ανέλαβε ηγούμενος της Ιεράς Μονής Σωτήρος Μεταμορφώσεως του Νοβγκορόντ Σεβέρσκι. Στις 20 Σεπτεμβρίου 1713, στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Κρεμλίνου στη Μόσχα, χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Τσερνιχίβ. Μητροπολίτης Τομπόλσκ και ιεραποστολικό έργο Τον Αύγουστο του 1720, κλήθηκε στην Αγία Πετρούπολη λόγω μιας υπόθεσης σχετικά με τον ιερομόναχο Πορφύριο, τον οποίο αρνήθηκε να καθαιρέσει, παρά τις απαιτήσεις του ισχυρού πρίγκιπα Αλεξάντερ Μένσικοφ. Ως αποτέλε...