ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οὐκ ἦν ἀνεκτὸν τῷ Ἀνέκτῳ μὴ στέργειν Τὸν διὰ Χριστὸν θάνατον μέχρι τέλους. O Άγιος Ανεκτός ήταν ευσεβής και ζηλωτής άνδρας, που με τα λόγια και τα έργα του, αποτελούσε πολύτιμη δύναμη της Εκκλησίας στην Καισαρεία της Καππαδοκίας. Το 298 μ.Χ. ο ηγεμόνας της πόλης αυτής, Ουρβανός, αφού συνέλαβε τον Ανεκτό και δεν μπόρεσε να τον αποσπάσει από την πίστη του, κατέφυγε στην ωμή και θηριώδη βία των βασανιστηρίων. Στην αρχή τον εράβδισαν. Έπειτα του έσχισαν τα πλευρά με σιδερένια νύχια, τρύπησαν τους αστραγάλους του και έκαψαν τις πληγές του με αναμμένες λαμπάδες. Όταν είδαν ότι ακόμα ανέπνεε, τον αποκεφάλισαν, και έτσι ο γνήσιος αυτός χριστιανός πήρε το στεφάνι του μαρτυρίου. Βιογραφία Αγωνίστηκε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, όταν διοικητής της Καισάρειας στην Καππαδοκία ήταν ο Ουρβανός, το έτος 298. Επειδή δίδασκε τους χριστιανούς και τους προέτρεπε να μη φοβούνται τα βασανιστήρια, αλλά να αντιστέκονται στους ειδωλολάτρες για χάρη της αλήθειας, και να πεθάνουν για την πίστη τους σ...

Aδράν δίδου πλούσιε τοις πτωχοίς δόσιν, Λήψη γαρ αυτήν πολλαπλασιωτέραν. Η διήγηση αυτή βρίσκεται στο Νέο Εκλόγιο και το Λειμωνάριο του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη. Γράφει ο Άγιος Νικόδημος: Eις τας ημέρας του Πατριάρχου Aλεξανδρείας Θεοφίλου, εν έτει υια΄ [411], έγινεν Eπίσκοπος Kυρήνης Συνέσιος ο Φιλόσοφος, ο οποίος πηγαίνωντας εις την επαρχίαν του, εύρεν εκεί κάποιον φιλόσοφον Eυάγριον ονόματι, ο οποίος ήτον φίλος του πολλά ηγαπημένος, από τον καιρόν οπού εσπούδαζεν εις τα σχολεία, είχεν όμως μεγάλην δεισιδαιμονίαν και προσπάθειαν εις την ειδωλολατρείαν. Όθεν ο Συνέσιος, ποθών να μεταστρέψη τον φίλον του από την πλάνην των ειδώλων, και να τον κάμη Xριστιανόν, είχε μεγάλον αγώνα και πρόνοιαν, και εζήτει με παντοίους τρόπους, πώς να τον φέρη εις την ευσέβειαν. Aλλ’ εκείνος δεν έστεργε παντελώς, ουδέ εδέχετο τους λόγους του, μόλον τούτο ο Συνέσιος, ελκόμενος από την πολλήν φιλίαν, οπού είχον αναμεταξύ των, δεν έπαυεν από το να τον νουθετή, καθ’ εκάστην ημέραν, και να τον παρακινή, δι...

Παρήλθε Λουκάς, αλλ’ εμοί τούτον λόγοι, Kαι των εφεξής σαλπίσουσι τω βίω. Ο Όσιος και θεοφόρος πατέρας μας Λουκάς ο ερημίτης γνωστός ως Νέος και ως Λουκάς ο Στειριώτης, Λουκάς ο Θαυματουργός ή Λουκάς της Ελλάδας (896–953 μ.Χ.), ήταν ένας σπουδαίος άγιος του Βυζαντίου τον 10ο αιώνα. Ίδρυσε τη Μονή του Οσίου Λουκά, στις πλαγιές του όρους Ελικώνα, κοντά στους Δελφούς και τη Λιβαδειά, στην περιοχή της Βοιωτίας, όχι μακριά από τον Κορινθιακό κόλπο. Ήταν από τους πρώτους αγίους που μαρτυρείται πως προσευχόταν αιωρούμενος. Η βασική πηγή για τη ζωή του είναι ένας ανώνυμος Βίος γραμμένος από μοναχό της μονής του, ο οποίος είχε υπάρξει μαθητής και συνοδοιπόρος του. Κατά κάποιες πηγές εκοιμήθη το 946 μ.Χ., ενώ κατά άλλες το 953 μ.Χ. Γεννήθηκε το 896 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς που κατάγονταν από την Αίγινα, αλλά είχαν αναγκαστεί να εγκατασταθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα εξαιτίας επιδρομών των Σαρακηνών. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά του Στεφάνου και της Ευφροσύνης. Από πολύ μικρή ηλικία έδειξε ...

 Ήνωντο κλήσει Mάρκιος και Mαρκία, Oυς και τομή συνήψεν η διά ξίφους. Η Αγία Μαρκία μαρτύρησε δια ξίφους. Για τον Μάρκιο γνωρίζουμε, ότι οδηγήθηκε στον άρχοντα του Ικονίου Περίνιο και επειδή ομολογούσε τον Χριστό, έγδαραν το σώμα του, τον έβαλαν επάνω σε πυρακτωμένη σχάρα, έκοψαν τη γλώσσα του και στο τέλος τον αποκεφάλισαν.

Στην καρδιά της Μακεδονίας, στο πανέμορφο Σιδηρόκαστρο Σερρών, δίπλα στα γάργαρα νερά του ποταμού Κρουσοβίτη, στέκει από το 1995 ένα αυθεντικό γαστρονομικό στολίδι: η παραδοσιακή ταβέρνα «Το Γεφύρι» . Εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες, το «Γεφύρι» έχει αναδειχθεί σε σημείο αναφοράς για ντόπιους και επισκέπτες, καθώς προσφέρει ένα ξεχωριστό πάντρεμα γεύσεων, φιλοξενίας και φυσικής ομορφιάς. Η ταβέρνα ιδρύθηκε το 1995 με πολλή αγάπη για την τοπική κουζίνα και βαθιά εκτίμηση για την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Από την πρώτη κιόλας μέρα, στόχος της οικογενειακής αυτής επιχείρησης ήταν να δημιουργήσει  ένα περιβάλλον που εμπνέει γαλήνη και αυθεντικότητα. Το μενού της ταβέρνας είναι βασισμένο στα ψητά της ώρας. Ζουμερά σουβλάκια, καλοψημένα παϊδάκια, μπιφτέκια, λουκάνικα και μπριζόλες, όλα φτιαγμένα με μεράκι και ψήνονται εκείνη τη στιγμή στα κάρβουνα. Συνοδεύονται από δροσερές σαλάτες, φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες και απλά αλλά αυθεντικά ορεκτικά. Ο χώρος της ταβέρνας είναι ζεστ...

Για πάνω από 600 χρόνια αυτή η εικόνα ενίσχυσε την Ορθόδοξη χριστιανική πίστη των ηγεμόνων, μοναχών και πιστών σε όλη τη Ρουμανία. Εγκαταστάθηκε από τον Άγιο Γερμανό το έτος 665 στη Λύδδα και αποτελεί αντίγραφο εικόνας της Παναγίας από το έτος 35. Η Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας του Μοναστηριού Νεάμτς είναι η παλαιότερη τεκμηριωμένη εικόνα στη Ρουμανία και θεωρείται η πιο πολύτιμη, από ιστορική και πνευματική άποψη. Η εικόνα δωρήθηκε στον Μολδαβό βασιλιά Αλέξανδρο τον Καλό το έτος 1401 από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Παλαιολόγο. Για πάνω από 600 χρόνια αυτή η εικόνα ενίσχυσε την Ορθόδοξη χριστιανική πίστη των βασιλέων, μοναχών και πιστών σε όλη τη Ρουμανία. Ενεχείριστη από τον Άγιο Γερμανό το 665 μ.Χ. στη Λύδδα, είναι αντίγραφο εικόνας της Παναγίας από το έτος 35 μ.Χ. Στην πίσω πλευρά φέρει εικόνα του Μεγάλου Μάρτυρα Γεωργίου, που γεννήθηκε στη Λύδδα. Μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Άγιο Γερμανό όταν έγινε Πατριάρχης και δόθηκε ως δώρο στη Μονή Χελεοπράτειας. Στην αρχή της ει...

Η Εικόνα της Θεοτόκου των Επτά Λιμνών ( Παλαιά Σλαβονική:  Sedmiezernaya ) είναι μια εικόνα της Θεοτόκου , σεβαστή ως θαυματουργή και ήταν το κύριο κειμήλιο του Σκήτη των Επτά Λιμνών . Η ημέρα μνήμης αυτής της εικόνας γιορτάζεται πανηγυρικά στο Σκήτη των Επτά Λιμνών, καθώς και στο Καζάν , στην περιοχή Κάμα και στην περιοχή του Βόλγα . Γιορτάζεται στις 26 Ιουνίου ( 9 Ιουλίου ), 28 Ιουλίου ( 10 Αυγούστου ) και 13 Οκτωβρίου  (26) . Αυτή τη στιγμή φυλάσσεται στον Καθεδρικό Ναό Πέτρου και Παύλου στο Καζάν. Η Εικόνα των Επτά Λιμνών, που φυλάσσεται στην Αγία Τράπεζα του καθεδρικού ναού, μεταφέρεται στην εκκλησία κάθε εβδομάδα για λειτουργία. Η διαφορά από την Εικόνα της Μητέρας του Θεού στο Σμολένσκ  είναι ότι το δεξί χέρι της Εικόνας των Επτά Λιμνών απεικονίζεται σε στάση ευλογίας. Το μέγεθος της εικόνας είναι 71,4 × 61,4 εκ. Ο Ακάθιστος αυτής της εικόνας χάθηκε κατά τη διάρκεια των ετών διωγμού της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τη σοβιετική περίοδο. Σύμφωνα με τον θρύλο, αυ...