Νίκος Σκαρλάτος : Η ανάγκη αφύπνισης και άμυνας της Ευρώπης στον πολιτικό πόλεμο του αναθεωρητισμού και νέο-οθωμανισμού
Η ανάγκη αφύπνισης και άμυνας της Ευρώπης στον πολιτικό πόλεμο του αναθεωρητισμού και νέο-οθωμανισμού
Νίκος Σκαρλάτος : Η υπόθεση Καϊλή δείχνει ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από μια δωροδοκία. Με τον πολιτικό πόλεμο δεν επιτυγχάνονται μόνο ψυχολογικά αποτελέσματα ή υλικά, αλλά και στρατιωτικά. Με την μέθοδο του πολιτικού πολέμου μετά τον Β΄ΠΠ οι κομμουνιστές επικράτησαν στην Κούβα, αλλά και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, χωρίς να προσφύγουν σε στρατιωτικά μέσα. Η χρήση στρατιωτικής βίας στην συγκεκριμένη περιοχή ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθεί.
Με τον πολιτικό πόλεμο επίσης, ο Διεθνής Κομμουνισμός, αφού συγκέντρωσε όλα τα προπαγανδιστικά του πυρά στον αδύναμο κρίκο που ήταν η Γαλλία, πέτυχε να ματαιώσει την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας (Σύμφωνο Παρισίων). Στόχοι του Πολιτικού Πολέμου είναι οι αδύναμοι κρίκοι, όπως σήμερα το Ευρωκοινοβούλιο, μέσα από το οποίο στρατολογεί πράκτορες.
Μετά τον Β΄ΠΠ η δύση πίστευε αρχικά ότι η κομμουνιστική απειλή ήταν στρατιωτική και οργάνωσε την άμυνα της στρατιωτικά, συστήνοντας αμυντικούς Οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ, ΣΕΝΤΟ ΣΕΑΤΟ κλπ. Κατόπιν θεώρησε την απειλή οικονομική, αλλά άργησε να καταλάβει ότι αυτή ήταν "πολιτική". Έτσι άρχισε να οργανώνει σταδιακά την άμυνα της και στον τομέα του πολιτικού πολέμου. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης φαίνεται ότι η άμυνα αυτή ατόνησε. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο συνεχιζόμενος πόλεμος έφεραν πάλι στο προσκήνιο τον ψυχρό πόλεμο, όπως επικράτησε να ονομάζεται.
Για να κατανοήσουμε συνεπώς, όσα συμβαίνουν σήμερα στο Ευρωκοινοβούλιο πρέπει ν' ανατρέξουμε στο παρελθόν. Το 1959, το "Ατλαντικό Συνέδριο", που συνήλθε στο Λονδίνο με την ευκαιρία της 10ης επετείου ίδρυσης του ΝΑΤΟ σε σχετική απόφαση του διαπίστωνε ότι: "Τα Σοβιέτ απειλούν τον κόσμο, όχι μόνο με τον κλασσικό τρόπο των όπλων, αλλά και με τον πολιτικό πόλεμο. Το ΝΑΤΟ εμπόδισε την ένοπλη επίθεση, αλλά ο ολοκληρωτικός κόσμος (ο αναθεωρητισμός σήμερα) υπολογίζει ν' αποσπάσει μια συντριπτική νίκη με την διείσδυση πίσω από τα σύνορα και με την κατάκτηση των πνευμάτων των ανθρώπων. Για την διεξαγωγή αυτού του "πολιτικού πολέμου" η ΕΣΣΔ συνέστησε τον πιο κολοσσιαίο μηχανισμό καθυποτάξεως της κοινής γνώμης, που υπήρξε ποτέ. Σήμερα υπάρχει μέγας κίνδυνος να ηττηθεί ο ελεύθερος κόσμος στον ψυχρό πόλεμο. Αυτό δεν είναι καλύτερο από μια ήττα στον θερμό πόλεμο. Είναι εξ ίσου κακό να πεθάνει κανείς από ψύχος ή από καύσωνα. Όλες οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, που δεν διαθέτουν ήδη ένα οργανισμό "πολιτικού πολέμου" θα έπρεπε να ιδρύσουν μια τέτοια υπηρεσία.
Ο αναθεωρητισμός σήμερα, με κύριους εκφραστές την Ρωσία του Πούτιν ζηλωτή αναβίωσης του κομμουνισμού, την Τουρκία του Ερντογάν ζηλωτή του Νεο Οθωμανισμού-, το Ιράν και άλλες χώρες της Ασίας με ολοκληρωτικά καθεστώτα, χτυπά πάλι την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τις παλιές μεθόδους του πολιτικού πολέμου. Η Ευρώπη μετά την εισβολή στην Ουκρανία έπρεπε να τον περιμένει. Να είχε αφυπνιστεί και να ήταν προετοιμασμένη. Είναι τυχαίο άραγε και συμπτωματικό ότι η Σοσιαλιστική πτέρυγα του Ευρωκοινοβουλίου μολύνθηκε, όπως συνέβη και στην γαλλική βουλή, όταν συζητούσε τα σχετικά νομοσχέδια για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Κοινότητας; Άλλωστε και ο Χίτλερ το σύμβολο της Ακροδεξιάς σήμερα στην Ευρώπη. Εθνικο-σοσιαλιστής ήταν. Το σκάνδαλο Καϊλή, το οποίο τροφοδοτεί πάλι σήμερα τον Ευρω-σκεπτικισμό και την ακροδεξιά έχει πολύ δρόμο ακόμη για την Βελγική δικαιοσύνη!!
Του Νίκου Σκαρλάτου
