Όσιος Ανδρέας της Τότμα, 10 Οκτωβρίου
Ο Όσιος Ανδρέας, ο διά Χριστόν σαλός, γεννήθηκε το έτος 1638 στο χωριό Ουστ-Τότμα. Από μικρός επέλεξε να απομακρυνθεί από τον κόσμο, καθώς έμεινε ορφανός σε ηλικία δέκα ετών. Ο ηγούμενος Στέφανος της Μονής της Αναστάσεως στο Γκάλιτς, διακρίνοντας τα πνευματικά χαρίσματα του νεαρού Ανδρέα, τον ενθάρρυνε να αναλάβει το δύσκολο και ταπεινό διακόνημα της διά Χριστόν σαλότητας.
Με υπακοή, ο Ανδρέας άφησε το μοναστήρι και έζησε ως περιπλανώμενος ασκητής, επιστρέφοντας όμως συχνά για να εξομολογηθεί στον πνευματικό του πατέρα. Μετά τον θάνατο του γέροντός του, εγκαταστάθηκε στην εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού στην πόλη Τότμα, στις όχθες του ποταμού Σουχόνα.
Ο Άγιος περπατούσε ανυπόδητος, τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι, φορούσε κουρελιασμένα ρούχα και τρεφόταν μόνο με ψωμί και νερό, και αυτά σε τόσο μικρή ποσότητα ώστε μετά βίας να διατηρείται στη ζωή. Προσευχόταν αδιάλειπτα, ημέρα και νύχτα· κι αν του έδινε κάποιος κάτι, εκείνος το μοίραζε στους φτωχούς. Για τους κόπους και τους αγώνες του, ο μακάριος Ανδρέας έλαβε το χάρισμα θαυματουργίας.
Μια φορά, τον χειμώνα, ένας τυφλός άνδρας ονόματι Αζιμποκάι προσήλθε στον Άγιο ζητώντας θεραπεία και προσφέροντάς του πολλά χρήματα. Ο Ανδρέας όμως έφυγε τρέχοντας. Τότε ο Αζιμποκάι έπλυνε τα μάτια του με χιόνι από το σημείο όπου στεκόταν ο Άγιος· και αμέσως ανέβλεψε.
Ο Κύριος αποκάλυψε στον μακάριο Ανδρέα τον χρόνο της εκδημίας του. Εξομολογήθηκε, κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και εκοιμήθη εν ειρήνη το έτος 1673, σε ηλικία 35 ετών. Κατά την ώρα της κοίμησής του, όλος ο τόπος γέμισε από θαυμαστή ευωδία.
Λίγο αργότερα, ο Άγιος εμφανίστηκε σε μια άρρωστη γυναίκα ενώ εκείνη κοιμόταν, κρατώντας το Ιερό Ευαγγέλιο για να το προσκυνήσει, και της είπε να προσευχηθεί στον τάφο του. Όταν η γυναίκα ξύπνησε, θεραπεύτηκε.
Πάνω από τον τάφο του, όπου παλαιότερα βρισκόταν καμπαναριό, ανεγέρθηκε ναός αφιερωμένος στον Άγιο Ανδρέα τον Στρατηλάτη, του οποίου το όνομα έφερε. Πολλά θαύματα επιτελέστηκαν στον τάφο του μακαρίου Ανδρέα.
