ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις 8 Ιουλίου του 1963, στο χωριό Καμαρωτόν Σερρών από κεραυνό που έπληξε την περιοχή. Τα θύματα είναι ο Ιωάννης Καρραν, 41 ετών, και οι δύο παιδιά του, 10 και 12 ετών. Οι τρεις βρίσκονταν σε καλύβα για να προφυλαχθούν από την καταιγίδα όταν χτυπήθηκαν από τον κεραυνό. Εφημερίδα Ελευθερία Φύλλο: 9/7/1963, Σελίδα: 8

Στο χωριό Πλατανάκια Σερρών, συνέβη μια τραγική έκρηξη χειροβομβίδας που βρέθηκε στην αυλή της οικίας τους. Θύματα ήταν οι αδελφές Ελένη και Γεωργία Παπαλεξάνδρου, ηλικίας 9 και 7 ετών αντίστοιχα. Η χειροβομβίδα, που προκάλεσε τον διαμελισμό των μικρών κοριτσιών, βρέθηκε στην αυλή της οικογένειας, χωρίς να είναι γνωστό πώς κατέληξε εκεί. Ο πατέρας των κοριτσιών, Αλέξανδρος Παπαλεξάνδρου, υπέστη σοβαρό ψυχικό κλονισμό από το τραγικό συμβάν και προσπάθησε να αυτοκτονήσει, αλλά ευτυχώς εμποδίστηκε από τους φίλους του. Οι αρχές διεξάγουν ανακρίσεις για να διαπιστώσουν πώς η χειροβομβίδα βρέθηκε στην αυλή της οικίας και να αποκαλυφθούν οι ακριβείς συνθήκες του τραγικού αυτού γεγονότος. ΔΙΕΜΕΛΙΣΘΗΣΑΝ ΔΥΟ ΜΙΚΡΑΙ ΑΔΕΛΦΑΙ ΕΙΣ ΣΕΡΡΑΣ ΑΠΟ ΕΚΡΗΞΙΝ ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΟΣ ΤΗΝ ΑΝΕΥΡΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΥΛΗΝ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 8. (Τοῦ ἀνταποκρι τοῦ μας). - Εἰς τὸ χωρίον Πλατανάκια Σερρών, διεμελίσθησαν συνεπεία εκρήξεως χειροβομβίδος, τὴν ὁποίαν ἀνεῦρον εἰς τὴν Η αὐλὴν τῆς οἰκίας των, αἱ ἀδελφαὶ Ἑλένη καὶ Γεωρ...

Καλοχώρι, 2024 Μια ιδανική περιγραφή ενός χωριού με αραιοκατοικημένα σπίτια και τεράστιες αυλές φέρνει στο νου μια ήρεμη, αγροτική περιοχή, γεμάτη πράσινο και φυσική ομορφιά. Σε ένα τέτοιο χωριό, τα σπίτια δεν είναι το ένα κοντά στο άλλο, αλλά διασκορπισμένα σε μεγάλες εκτάσεις γης, επιτρέποντας έτσι στους κατοίκους να έχουν άφθονο προσωπικό χώρο και ιδιωτικότητα. Οι τεράστιες αυλές μπορούν να περιλαμβάνουν κήπους με λαχανικά, δέντρα με φρούτα, λουλούδια και φυσικά γρασίδι.  Οι δρόμοι του χωριού είναι συχνά ήσυχοι, με λιγοστή κυκλοφορία, προσφέροντας έτσι ένα ήρεμο περιβάλλον μακριά από τον θόρυβο και την πολυκοσμία των πόλεων. Οι κάτοικοι μπορούν να απολαμβάνουν τον καθαρό αέρα και την επαφή με τη φύση. Τα κοινόχρηστα σημεία του χωριού, όπως η πλατεία, η εκκλησία και το καφενείο, λειτουργούν ως κέντρα συνάντησης και κοινωνικοποίησης για τους κατοίκους. Η ζωή σε ένα τέτοιο χωριό είναι συνήθως πιο απλή και ήσυχη, προσφέροντας μια αίσθηση κοινότητας και αλληλεγγύης. Ένα χωριό με αραι...

Σε επικοινωνία μας με τον Δήμαρχο Σιντικής, κ. Γεώργιο Τάτσιο, σχετικά με τις προσλήψεις στον Δήμο, ο κ. Τάτσιος μας ανέφερε αναλυτικά τις ενέργειες και τις αποφάσεις που έλαβε η νέα δημοτική αρχή για την αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού και την εξοικονόμηση πόρων. «Η προηγούμενη δημοτική αρχή είχε προβλέψει στον προϋπολογισμό το ποσό των 933.000 ευρώ για να δοθούν σε ιδιωτική εταιρεία πρασίνου μέσω διαγωνισμού, για χρονικό διάστημα δύο ετών. Η εταιρεία αυτή απασχολούσε μόλις 6-7 εργαζόμενους. Εμείς αποφασίσαμε να μην προχωρήσουμε με τον διαγωνισμό, αλλά να εκμεταλλευτούμε το πρόγραμμα της ΔΥΠΑ (Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης) για ανέργους άνω των 55 ετών», δήλωσε ο κ. Τάτσιος. «Συγκάλεσα όλους τους προέδρους των κοινοτήτων και τους ζήτησα να μου υποδείξουν έναν εργάτη που θα μπορούσε να ενταχθεί στο πρόγραμμα της ΔΥΠΑ, με την προϋπόθεση να μπορεί να κόβει κλαδιά, να καθαρίζει αυλάκια, να κόβει χόρτα και γενικά να ενδιαφέρεται για το χωριό. Τους τόνισα ότι δεν με ενδιαφέρει αν με ψήφισ...

Όπως ανακοίνωσε ο Δήμαρχος Σιντικής Γεώργιος Τάτσιος θα δημιουργηθεί "Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης στο Χαρωπό". Το έργο εντάχθηκε στο  ΕΣΠΑ "Κεντρική Μακεδονία 2021-2027" και θα υλοποιηθεί με χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.  Γεώργιος Τάτσιος : ΣΤΕΓΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΣΤΟ ΧΑΡΩΠΟ! ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΝΤΑΞΗ στο ΕΣΠΑ "Κεντρική Μακεδονία 2021-2027" και χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο για ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΟΜΗ! Ο Δήμος Σιντικής θα αποκτήσει (επιτέλους) τις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ που χρειάζονται οι ευπαθείς ομάδες! Μεριμνούμε για τους αδύναμους! Δημιουργούμε ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! Αξιοποιούμε τα εγκαταλελειμμένα κτίρια του Δήμου! Υλοποιούμε ΑΜΕΣΑ τις δεσμεύσεις μας στο ΑΚΕΡΑΙΟ! και είναι η ΑΡΧΗ! #ΗΡΘΕ_Η_ΑΛΛΑΓΗ Το Γραφείο Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων του Δήμου Σιντικής είναι ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟ!

Σήμερα, 7 Ιουλίου 2024, διεξήχθη με απόλυτη επιτυχία και παρουσία μελών η Γενική Συνέλευση για την ανάδειξη του Νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Βυρώνειας, για την επόμενη θητεία 2024 - 2026. Τελική ψηφοφορία, τα νέα εκλεγέντα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και η Ελεγκτική Επιτροπή: Φωτογραφίες Panagiotis Kelidis  Σχετικά άρθρα Εκλογές για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βυρώνειας, 7 Ιουλίου 2024

Ιερά Μητρόπολη  Σιδηροκάστρου  Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Άνω Ποροΐων  Ιερά Αγρυπνία προς τιμή του Οσίου πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορείτου. Την Πέμπτη 11 Ιουλίου 2024 και ώρα 21:00 - 00:15

  Σήμερα, Κυριακή, 7 Ιουλίου 2024, κάτοικος του Μεγαλοχωρίου εντόπισε φωτιά και ειδοποίησε άμεσα τον πρόεδρο του χωριού, Γεώργιο Ελευθεριάδη. Ο πρόεδρος έφτασε γρήγορα στο σημείο και κατάφερε να σβήσει τη φωτιά. Το περιστατικό συνέβη στο σημείο ανεφοδιασμού των γεωργικών ψεκαστικών μηχανημάτων, στον δρόμο από το Μεγαλοχώρι προς την Κάτω Εκκλησία. Ο πρόεδρος ανακοίνωσε ότι όποιος συλληφθεί ως υπεύθυνος για την πρόκληση της φωτιάς, η κοινότητα θα προβεί σε νομικές ενέργειες εναντίον του. Φωτογραφίες Ελευθεριαδης Λαζαρος

ΧΘΕΣΗΜΕΡΑΥΡΙΟ  -  Τελευταίες αναρτήσεις Το κάρο ήταν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας σε κάθε αγροτικό νοικοκυριό. Πολλά σπίτια είχαν ακόμα και δεύτερο κάρο, μικρότερο και δίτροχο, που το έσερναν γάιδαροι. Αξίζει να σημειωθεί ότι εδώ αναφερόμαστε στα τετράποδα ζώα, όχι σε ανθρώπους που επέβαιναν στο κάρο. Ο αγρότης χρησιμοποιούσε το κάρο για να μεταφέρει τα απαραίτητα εργαλεία στο χωράφι, όπως το αλέτρι, τον ζυγό, το καϊσι και το ούτρες (μεταλλικό πίρο). Επίσης, μετέφερε νερό για τις ανάγκες της εργασίας. Το κάρο ήταν το βασικό μέσο μεταφοράς για τις εργασίες του θερισμού, του τσαπίσματος, της συγκομιδής και της μεταφοράς του βαμβακιού από το χωράφι στο σπίτι. Ακόμα, χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά του αλωνισμένου άχυρου και του σιταριού στο σπίτι. Υπήρχε επίσης το αλογόκαρο, που μπορούμε να το παρομοιάσουμε με το σημερινό επιβατικό αυτοκίνητο Ι.Χ. Οι άνθρωποι το χρησιμοποιούσαν για να μεταβαίνουν στην πόλη για ψώνια. Συνοψίζοντας, το κάρο ήταν ένα πολύχρηστο εργαλείο. Η...

Tο καφενείο "Το Κρόνιον"  δεκ, 1920. Επεξεργασμένη φωτογραφία. Tο καφενείο "Το Κρόνιον" στα Σέρρας, Κυριακή μεσημέρι δεκ, 1920 Πίσω στο βάθος διακρίνεται το 8ο Δημοτικό Σχολείο Σερρών

Στις 7 Ιουλίου 1956, τραίνο το οποίο εκτελούσε τη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Δράμα εκτροχιάστηκε κοντά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Βυρώνειας. Η εφημερίδα «ΦΩΣ» στο φίλο της επόμενης ημέρας Κυριακή 8 Ιουλίου 1956, έγραψε: «Χθες και περι ώραν 4ην μ.μ. η υπ' αρ. 526 επιβατική αμαξοστοιχία Δράμας – Θεσσαλονίκης ευρισκομένη πλησίον του Σιδ. Σταθμού Βυρωνείας παρέσυρεν και εφόνευσεν 12 βουβάλια ευρισκόμενα επί της σιηροδρομικής γραμμής και ακολούθως εξετροχιάσθη...».

Πατριάρχης Γερμανός Ε΄ Στις 7 Ιουλίου 1913, στην Κωνσταντινούπολη, τελέστηκε μνημόσυνο στον ναό του Πατριαρχείου, με προεξάρχοντα τον Πατριάρχη Γερμανό Ε΄, για τον Μητροπολίτη Μελενίκου Κωνσταντίνο Ασημιάδη και τους συν αυτώ κληρικούς και λαϊκούς που είχαν σφαγιαστεί.

Στις 7 Ιουλίου 1907, στο Μελένικο, έγινε συμπλοκή μεταξύ του τουρκικού στρατού και βουλγαρικής συμμορίας, με αποτέλεσμα να φονευθεί ο αρχηγός της συμμορίας Θωμάς Κότεφ και ένας άλλος άνδρας, ονόματι Κώστας, τον οποίο οι Οθωμανοί θεωρούσαν γενικό επόπτη των βουλγαρικών συμμοριών.

Προσωπικό του Ελληνικού Προξενείου στα Σέρρας, 1907 Στις 7 Ιουλίου 1907, σύμφωνα με την έκθεση του Προξένου Σακτούρη , δολοφονήθηκε από άγνωστους στην πόλη των Σερρών ο Έλληνας νυκτοφύλακας Θωμάς, ο οποίος εργαζόταν επίσης ως μαστρωπός. 

Στις 7 Ιουλίου 1906, οι κομιτατζίδες επιτέθηκαν στη Γόρνιτσα, ένα χωριό που αποτελούταν από σαράντα ορθόδοξες οικογένειες. Οι επιτιθέμενοι έβαλαν βόμβες σε τρία σπίτια με σκοπό να καταστρέψουν ολόκληρο το χωριό. Τα τρία σπίτια ανατινάχθηκαν και έγιναν παρανάλωμα του πυρός, αλλά ευτυχώς το υπόλοιπο χωριό σώθηκε από την καταστροφή. Το αρχαίο ιερό του θεού Διόνυσου στην Καλή Βρύση Προσoτσάνης Δράμας. Στην ευρύτερη περιοχή έχουν ανακαλυφθεί αρχαιότητες που χρονολογούνται από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, το ιερό του Διονύσου του 4ο αιώνα π.Χ., καθώς και ρωμαϊκές επιγραφές. Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1890 στο χωριό (το οποίο ήταν γνωστό ως Γκόρνιτσα) λειτουργούσε ελληνικό σχολείο με 80 μαθητές, ενώ γύρω στο 1905 αναφέρεται από τον Έλληνα σχολικό επιθεωρητή Γ. Χατζηκυριακού ως ένας αποκλειστικά χριστιανικός οικισμός με 120 σπίτια. Την ίδια περίοδο αναφέρεται πως περίπου το 1/3 των κατοίκων είχε προσχωρήσει (για διάφορους λόγους) στη βουλγαρική Εξαρχία. Παράλληλα, το χωριό έγινε στόχος Βού...

Στις 7 Ιουλίου 1873, απεβίωσε ο  Αναστάσιος Πολυζωιδης , ένας σημαντικός υποστηρικτής της δικαιοσύνης από τις Σέρρες. Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1802 στο Μελένικο και έλαβε την αρχική του εκπαίδευση στη σχολή του Μελένικου υπό τον διάσημο δάσκαλο Χριστόφορο Φιλητά. Συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή των Σερρών και, σε ηλικία 16 ετών, μετακινήθηκε στη Βιέννη και από εκεί στο Πανεπιστήμιο της Γοτίγγης, όπου σπούδασε νομικά και ιστορία. Ακολούθως, φοίτησε και στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το 1821, ο Πολυζωΐδης μετέβη στο Μεσολόγγι, όπου ανέπτυξε στενή φιλία με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, ο οποίος τον διόρισε Γραμματέα του εκτελεστικού και τον έβαλε να εργαστεί για τη διακήρυξη της 15ης Ιανουαρίου 1822, που εξέδωσε η Α΄ Εθνοσυνέλευση. Με τα εξαιρετικά προσόντα του, κατάφερε να εξασφαλίσει την υπογραφή του πρώτου δανείου για την Ελλάδα στο Λονδίνο, και του απονεμήθηκε ο τίτλος του «Πολίτη» της Δυτικής Ελλάδας. Όταν ο θάνατος της μητέρας του και η δήμευση της περιουσίας του από τους...

Στις 7 Ιουλίου 1796, αποφασίστηκε η σύσταση του «Νοσοκομείου της Κοινότητας Σερρών». Το νοσοκομείο ιδρύθηκε, κατόπιν αποφάσεως της “Πολιτείας των Σερραίων”, προεδρεύοντος του τότε Μητροπολίτη Κωνσταντίου, την 7η Ιουλίου 1796 και αρχικώς ονομάσθηκε "Κοινοτικό" και "Ξενοδοχείον". Το αρχικό κτίριο ανεγέρθηκε στον αύλειο χώρο του ναού του Αγίου Νικολάου, με δωρεές και κληροδοτήματα του μεγάλου εθνικού ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού, καθώς και των Σερραίων ευεργετών Νικολάου Δούμπα, Κων/νου Νικόλτση και άλλων. Στη μεγάλη πυρκαγιά το 1849, κάηκε και χτίστηκε εκ νέου. Το νοσοκομείο, ωστόσο, θεωρούνταν ανεπαρκές και αποκαλούνταν από τους κατοίκους περιφρονητικά ως «Σπιτάλια». Έτσι, με τη συμβολή εύπορων Σερραίων ευεργετών, το νέο νοσοκομείο θεμελιώθηκε το 1885 στην περιοχή Ακροπόλεως

Αναστασιούπολη - Περιθεώριο, Αμαξάδες, Δυτική Θράκη, Ροδόπη, Ελλάδα. Η Μάχη του Περιθεωρίου έγινε στις 7 Ιουλίου 1345 μεταξύ των δυνάμεων του Μομιτζίλου ή Μομτζίλου, ενός ημιανεξάρτητου ηγέτη στα βουνά της Ροδόπης και των συνασπισμένων Βυζαντινών και Οθωμανικών δυνάμεων του Ιωάννη ΣΤ' Καντακουζηνού και του Ουμούρ Μπέη από το εμιράτο του Αϊδινίου. Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στα τείχη της πόλης Περιθεώριον, νοτιοανατολικά της Ξάνθης (δίπλα στο σημερινό χωριό Αμαξάδες) και η μάχη εξελίχθηκε σε νίκη των συνασπισμένων δυνάμεων και τον θάνατο του Μομιτζίλου στη μάχη. Μετά τη μάχη του Περιθεωρίου ο Ιωάννης Καντακουζηνός πρότεινε στη σύζυγο του Μομτζίλου είτε να παραμείνει στη «χώρα των Ρωμαίων», την Ξάνθεια, είτε να γυρίσει στη Μοισία (τη Βουλγαρία), όπου και τελ Ο Μομτσίλο ή Μομιτζίλος ή Μομιτίλας, ήταν Βούλγαρος ληστής (Γρηγοράς: λῃστρικόν εκ μειρακίου) που είχε εκδιωχθεί από τη Βουλγαρία και είχε υπηρετήσει ως μισθοφόρος στο Βυζαντινό στρατό τα χρόνια του Ανδρόνικου Γ’. Στον δεύτερο ε...

  Συνταγές  -  Τελευταίες αναρτήσεις Υλικά 3 μερίδες 500 γρ μοσχάρι σε κομμάτια 4 μελιτζάνες 1 φλ τσαγιού σάλτσα ντομάτας ή τριμμένη φρέσκια ντομάτα 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο 3 σκελίδες σκόρδο ολόκληρες 2 κ.σ. αλεύρι 10 κ.σ. ελαιόλαδο 1 κ.σ. θυμάρι 2 φύλλα δάφνης Εκτέλεση Κόβουμε τις μελιτζάνες σε χοντρές ροδέλες και σοτάρουμε στο μισό ελαιόλαδο σε αντικολλητικό τηγάνι. Αλευρώνουμε το μοσχάρι και σοτάρουμε στο υπόλοιπο ελαιόλαδο να πάρει χρώμα και να θωρακιστεί από όλες τις πλευρές.  Το βγάζουμε στην άκρη και σοτάρουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο με τις σκελίδες σκόρδο.  Βάζουμε και το κρέας, σβήνουμε με την σάλτσα και συμπληρώνουμε νερό μέχρι να σκεπαστεί.  Ρίχνουμε τα φύλλα δάφνης και το θυμάρι και αφήνουμε να βράσει για περίπου 1,5 ώρα με κλειστό καπάκι σε μέτρια φωτιά. Λίγο πριν το τέλος βάζουμε και τις μελιτζάνες και ανακατεύουμε ελαφρά, αφήνουμε να βράσει για 10 λεπτά ακόμη και απολαμβάνουμε. Καλή όρεξη!

Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος ή εφυσυχάζων επίσκοπος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκονταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων – Ζαβέρδας νυν Παλαίρου Αιτωλοακαρνανίας. Ετελειώθει με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστες του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του, για την πίστη τους στο Χριστό. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά. Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του αλλά αυτό δεν κάηκε. Οι διασωθέντες χριστιανοί που έφτασαν στο σημείο έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους πέντε συμμαρτυρίσαντες συνασκητές του, τους οποίους ενταφίασαν μαζί σε κοινό τάφο. Τους υπόλοιπους χριστιανούς τους έθαψαν φύρδην μύγδην σε μεγαλύτερο ομαδικό. Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή. Σε πέτρινη επιγραφή που βρέθηκε στο σημείο του τάφου του αναφέρονταν το έτος 1006 μ.Χ. η οποία πιθανώς να προσδιορίζει και τον χρόνο του μαρτυρίου το...

Κυριακὴ θανοῦσα τὴν τομὴν φθάνει Προαιρέσει, πλὴν καὶ τελειοῦται ξίφει. Η Αγία Κυριακή ήταν κόρη του Δωροθέου και της Ευσεβίας. Αυτοί ήταν άτεκνοι και παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει παιδί. Πράγματι, ο Θεός ευδόκησε, και το χριστιανικό αυτό ζευγάρι, απέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ημέρα Κυριακή, γι' αυτό και της έδωσαν το όνομα Κυριακή. Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού, το έτος 282 μ.Χ., οι γονείς της συνελήφθησαν και μετά από ανάκριση βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν από το δούκα Ιούστο. Η δε Κυριακή παραπέμφθηκε στον Καίσαρα Μαξιμιανό, και από εκεί στον άρχοντα Βιθυνίας Ιλαριανό, ο οποίος της υπενθύμισε ότι η ομορφιά της είναι για απολαύσεις και όχι για βασανιστήρια. Τότε η παρθένος κόρη του απάντησε: «Ούτε στη νεότητα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα είναι προσωρινά, όπως τα άνθη και κούφια, όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη, αύριο μια άσχημη γριά. Να κάνω, λοιπόν, κέντρο της ζωής μου την ομορφιά μου; Την αξία ...

Η πηγή Αγιάσματος του Οσίου Θωμά του εν Μαλεώ Διεὶς πτέρυγας, εἶπεν ἂν Μωσῆς, Πάτερ, Ὡς ἀετὸς τις ἐξανέπτης πρὸς πόλον. Ἑβδομάτῃ Θωμᾶν θάνατος μέλας ἔμφρονα εἷλεν. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όσιο Θωμά είναι λίγες και μη επιβεβαιωμένες. Από πού καταγόταν και σε ποια εποχή έζησε, δεν γνωρίζουμε. Ως προς τον χρόνο δράσεως και ασκήσεώς του, δύο είναι οι πιο πιθανές εκδοχές: α) Ότι έζησε τον 13ο – 14ο αιώνα, διότι ως ένδοξος και τροπαιούχος στρατιωτικός δεν μπορούσε να έδρασε μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, και β) τον 10ο αιώνα, σύμφωνα με τα δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο Όσιος Θωμάς, πριν αναλάβει τον ζυγό του Χριστού, ήταν ένδοξος και πασίγνωστος τόσο για τον πλούτο του, όσο και για την εξουσία που κατείχε, ενώ φέρεται ως στρατιωτικός που είχε πετύχει πολλές νίκες εναντίον των βαρβάρων. Φαίνεται όμως από την ακολουθία του, ότι στη ζωή του συνάντησε κάποιες πικρίες και γι’ αυτό εγκατέλειψε τον κόσμο και ακολούθησε τον δύσκολο δρόμο της ασκήσεως. Έτσι, λοιπόν, έγινε μον...