Άγιος Όθμαρ ο ηγούμενος της Μονής του Αγίου Γάλλου, 16 Νοεμβρίου

Ο Άγιος Όθμαρ (Othmar, επίσης Audomar, περ. 689 – περ. 759) ήταν μεσαιωνικός μοναχός και ιερέας. Υπηρέτησε ως ο πρώτος ηγούμενος της Μονής του Αγίου Γάλλου, ενός βενεδικτινού μοναστηριού κοντά στο σημείο όπου αργότερα αναπτύχθηκε η πόλη Σανκτ Γκάλεν, στη σημερινή Ελβετία.

Ο Όθμαρ ήταν αλεμανικής καταγωγής και έλαβε την εκπαίδευσή του στη σχολή του καθεδρικού ναού στο Τσουρ της Ραιτίας. Χειροτονήθηκε ιερέας και για κάποιο διάστημα υπηρέτησε σε μια εκκλησία του Αγίου Φλωρίνου στη Ραιτία. Αυτή η εκκλησία πιθανότατα ταυτίζεται με εκείνη του Αγίου Πέτρου στο Ρέμους, όπου ο Φλωρίνος είχε διακονήσει ως ιερέας και είχε θαφτεί.

Το 720 ο Βάλτραμ του Θουργαού διόρισε τον Όθμαρ υπεύθυνο του κελιού του Αγίου Γάλλου και θεματοφύλακα των λειψάνων του Γάλλου. Ο Όθμαρ ένωσε τους μοναχούς που ζούσαν γύρω από το κελί του Αγίου Γάλλου σε μια οργανωμένη μονή, σύμφωνα με τον Κανόνα του Αγίου Κολουμπάνου, και έγινε ο πρώτος ηγούμενός τους. Πρόσθεσε επίσης ένα νοσοκομείο και μια σχολή, τα οποία αποτέλεσαν τη βάση πάνω στην οποία αργότερα χτίστηκε η διάσημη Μοναστηριακή Βιβλιοθήκη (Stiftsbibliothek).

Το 747, στο πλαίσιο της μεταρρυθμιστικής κίνησης των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων στην Αλαμαννία, εισήγαγε τον Βενεδικτινό Κανόνα, ο οποίος παρέμεινε σε ισχύ μέχρι την κοσμικοποίηση και το κλείσιμο της μονής το 1805. Ο Όθμαρ φρόντισε επίσης για τις ανάγκες της γύρω κοινότητας, ανεγείροντας πτωχοκομείο, το πρώτο λεπροκομείο της σημερινής Ελβετίας, καθώς και άλλα στη Γαλλία και τη Γερμανία.

Όταν ο Καρλομάν παραιτήθηκε από τον θρόνο του το 747, επισκέφθηκε τον Όθμαρ στον Άγιο Γάλλο και του παρέδωσε επιστολή προς τον αδελφό του Πεπίνο, συστήνοντας τον Όθμαρ και τη μονή στη βασιλική εύνοια. Ο Όθμαρ μετέφερε ο ίδιος την επιστολή στον Πεπίνο και έγινε δεκτός με καλοσύνη.

Το 759, οι κόμητες Βάριν και Ροουδχάρτ προσπάθησαν να καταλάβουν περιουσία που ανήκε στη μονή του Αγίου Γάλλου, αλλά ο Όθμαρ αντιστάθηκε γενναία στις απαιτήσεις τους. Τελικά τον συνέλαβαν ενώ ταξίδευε προς την Κωνστάνζα και τον κράτησαν αιχμάλωτο, αρχικά στο κάστρο του Μπόντμαν και έπειτα στο νησί Βερντ στον Ρήνο. Εκεί πέθανε, έπειτα από έξι μήνες κράτησης, και τάφηκε.

Τιμή και Αγιοποίηση

Η λατρεία του Όθμαρ διαδόθηκε λίγο μετά τον θάνατό του και, μαζί με τους Μαυρίκιο και Γάλλο, αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς αγίους της Ελβετίας. Το 769 το λείψανό του μεταφέρθηκε στη μονή του Αγίου Γάλλου. Επειδή έκανε πολλή ζέστη, οι άντρες που μετέφεραν το σώμα του πάνω από τη λίμνη δίψασαν πολύ. Η παράδοση λέει ότι το μοναδικό βαρέλι κρασί που είχαν δεν άδειαζε ποτέ, όσο κι αν έπιναν· έτσι το βαρέλι κρασί έγινε ένα από τα σύμβολά του.

Η επίσημη αναγνώριση της λατρείας του έγινε το 864 από τον Σολομώντα Α΄, επίσκοπο της Κωνστάνζας. Το 867 τοποθετήθηκε επίσημα σε νέο τάφο στην εκκλησία του Αγίου Όθμαρ στο Σανκτ Γκάλεν. Η μνήμη του τιμάται στις 16 Νοεμβρίου. Στην τέχνη απεικονίζεται ως βενεδικτίνος ηγούμενος, συνήθως κρατώντας ένα μικρό βαρέλι, σε ανάμνηση του θαύματος ότι το βαρέλι του Όθμαρ δεν άδειαζε ποτέ, όσο κι αν έδινε από αυτό στους φτωχούς.

Κληρονομιά

Ο Καθεδρικός Ναός του Σανκτ Γκάλεν είναι αφιερωμένος στους Αγίους Γάλλο και Όθμαρ. Τον 10ο αιώνα χτίστηκε στο νησί Βερντ το παρεκκλήσι του Αγίου Όθμαρ στη μνήμη του.

Υπάρχει επίσης εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Όθμαρ στο Μέτλινγκ της Αυστρίας. Ο Προκαθεδρικός Ναός της Αγίας Μαρίας στο Μπίσμαρκ της Βόρειας Ντακότα φυλάσσει λειψανοθήκη με λείψανα του Αγίου Όθμαρ.

Η ελβετική ομάδα χάντμπολ TSV St. Otmar St. Gallen φέρει το όνομά του.