Άγιος Διούμα ο πρώτος Επίσκοπος της Μέρκια, 7 Δεκεμβρίου

 

Ο Διούμα (ή Ντούινα ή Ντούμα) ήταν ο πρώτος Επίσκοπος της Μέρκια στο Αγγλοσαξονικό Βασίλειο της Μέρκια, κατά την Πρώιμη Μεσαιωνική Περίοδο.

Όσα γνωρίζουμε για τη ζωή του Διούμα περιέχονται σε μια σύντομη αναφορά στην Εκκλησιαστική Ιστορία των Αγγλων του Βένεντικτου (Bede).

Ο Διούμα ήταν Ιρλανδός και ήταν ένας από τους τέσσερις ιερείς – Κεντ, Άττα, Μπέτι και Διούμα – από το Βασίλειο της Βόρειας Ουμβρίας, οι οποίοι συνόδευσαν τον νεοβαπτισθέντα Πέαντα, γιο του Πένδα (Βασιλιά της Μέρκια), πίσω στη Μέρκια το 653. Ο Πέαντας έγινε χριστιανός όταν παντρεύτηκε την Αλφλάεδ, κόρη του Όσβιου, Βασιλιά της Βόρειας Ουμβρίας. Οι ιερείς είχαν ως αποστολή να εισαγάγουν τη χριστιανική πίστη στην περιοχή.

Μετά τον θάνατο του Πένδα, ο Διούμα χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Φινάν (Finan). Υποθέτουμε ότι εγκατέστησε την έδρα του στο Ρέπτον (Repton), αλλά τα ακριβή όρια της επισκοπής δεν είναι σαφή. Ο Βένεντικτος αναφέρει ότι ήταν επίσκοπος τόσο των Μέσων Αγγλων όσο και των Μερκιάνων.

Ο Διούμα χειροτονήθηκε μετά το 655, αλλά η ημερομηνία θανάτου του είναι άγνωστη. Φαίνεται ότι πέθανε σύντομα μετά, καθώς τον διαδέχθηκε ως επίσκοπος ο Κέλλαχ (Ceollach), του οποίου ο διάδοχος, ο Τρουμχερέ (Trumhere), αναφέρεται ως επίσκοπος περίπου το 658. Ο Βένεντικτος χαρακτηρίζει την επισκοπική του θητεία γονιμοποιό αλλά σύντομη, μετά την οποία πέθανε σε ένα μέρος που ονομάζεται In-feppingum, στην επικράτεια των Μέσων Αγγλων. Το μέρος αυτό δεν έχει ταυτοποιηθεί με βεβαιότητα.

Το 669, η έδρα της επισκοπής μεταφέρθηκε από τον διάδοχό του, Τσάντ (Chad), στο Λίτσελφιλντ (Lichfield).

Μια πρώιμη λίστα του 11ου αιώνα με τις θέσεις αναπαύσεως των αγίων αναφέρει έναν ορισμένο Δίομα που αναπαύεται στο Τσάρλμπερι (Charlbury) κοντά στον ποταμό Γουίντρασ (Windrush) στο Οξφορντσάιρ, υποδηλώνοντας την ύπαρξη αργότερα ενός αγγλοσαξονικού λατρευτικού κύκλου προς τιμήν του Διούμα.