ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οι Άγιοι αυτοί Μάρτυρες, μαρτύρησαν το έτος 1919. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο των Μαρτύρων.

 Ο Άγιος Οσιομάρτυς Γεώργιος μαρτύρησε το έτος 615 μ.Χ. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον Βίο του Οσίου.

 Ο Άγιος Ασσάντ μαρτύρησε το έτος 1218 μ.Χ. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

 Ο Όσιος Νικόλαος ασκήτεψε στην Μονή του Βάλαμο της Φιλανδίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1824 μ.Χ.

Ο Όσιος Σέργιος (Γιανόβσκυ) κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1876 μ.Χ.  Ο Σέμιον Ιβάνοβιτς Γιανόφσκι (15 Απριλίου 1788 – 6 Ιανουαρίου 1876) ήταν Ρώσος ναυτικός αξιωματικός, ο οποίος διορίστηκε στα τέλη του 1818 ως Κύριος Διευθυντής της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας, υπηρετώντας μέχρι το 1820. Είχε ταξιδέψει στο νησί Κόντιακ με τον διοικητή του, Λούντβιχ φον Χάγκεμαιστερ, ο οποίος τον διόρισε στη θέση αυτή. Η Ρωσοαμερικανική Εταιρεία διεξήγαγε εμπορικές δραστηριότητες και αποικιοκρατία με βάση την περιοχή που σήμερα είναι η Αλάσκα. Ο Γιανόφσκι αντικαταστάθηκε το 1820 από τον Ματβέι Ιβάνoβιτς Μουράβιεφ, ο οποίος είχε επιλεγεί από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΡΑΕ. Λίγες εβδομάδες μετά την άφιξή του στο νησί Κόντιακ το 1817, ο Γιανόφσκι παντρεύτηκε την Ιρίνα Μπαράνοβα, κόρη του Αλεξάντρ Αντρέγιεβιτς Μπαράνοφ, Κύριου Διευθυντή της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας από το 1799. Ήταν μισή Αλεούτ. Καριέρα Ο Γιανόφσκι, μέλος της αριστοκρατίας, φοίτησε στη Σχολή Ναυτικών Σπουδών της Αγίας Πετρούπολης για να...

Ο Όσιος Ευάγριος καταγόταν από την Ιβηρία και ήταν υιός ιερέως. Χειροτονήθηκε αναγνώστης από τον Μέγα Βασίλειο και χειροτονήθηκε διάκονος από τον αδελφό του Μεγάλου Βασιλείου, Επίσκοπο Νύσσης Γρηγόριο.  Ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της ρητορικής δεινότητας. Από αυτό οδηγήθηκε σε υπερηφάνεια και λίγο έλειψε να χάσει την σωφροσύνη του, αφού η αμαρτία του εγωισμού τον οδήγησε στο να ερωτευθεί κάποια πλούσια γυναίκα. Ήλθε όμως σε μετάνοια και οδήγησε τα βήματά του στα Ιεροσόλυμα, όπου και πάλι αντιμετώπισε τον πειρασμό της υπερηφάνειας.  Πνευματικός του σύμβουλος στάθηκε η Οσία Μελάνη η Ρωμαία (τιμάται 31 Δεκεμβρίου), που ασκήτευε σε ένα μικρό και πενιχρό κελί των Ιεροσολύμων. Έτσι ο Άγιος κατέφυγε σε κάποιο όρος της Νιτρίας, όπου έζησε το μοναχικό πολίτευμα με προσευχή, νηστεία και εγκράτεια. Ο Θεός δεν τον εγκατέλειψε και τον αξίωσε του προορατικού χαρίσματος. Ο Όσιος Ευάγριος κοιμήθηκε με ειρήνη περί το 415 μ.Χ. Ο Όσιος Ευάγριος, που εορτάζετε στις 6 Ιανουαρίου ε...

 Eκ γης απάρας Pωμανός διά ξίφους, Eκεί κατοικεί ένθα δήμοι Μαρτύρων. Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Ρωμανός, καταγόταν από τη Δομινίτζα (ή Δημινίτζα) της Λακεδαίμονος. Ήταν Ιερομόναχος στην Κωνσταντινούπολη. Αρνούμενος να υποκύψει στις πιέσεις των Τούρκων για εξωμοσία και ελέγχων με παρρησία την πλάνη των απίστων, μαρτύρησε το έτος 1695 μ.Χ., διά ξίφους.

Ο Όσιος Θεοφάνης γεννήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1815 μ.Χ. στο χωριό Τσερνάφσκα της επαρχίας Ορλώφ της Ρωσίας. Το κατά κόσμον όνομά του ήταν Γεώργιος Γκοβόρωφ. Ο πατέρας του ήταν ιερέας. Από μικρός δέχθηκε την ευεργετική επίδραση, που εξασκεί στην ψυχή το εκκλησιαστικό περιβάλλον, με τις εικόνες, τις ψαλμωδίες, τις ακολουθίες, τις τελετές. Ο ίδιος έγραφε ότι το περιβάλλον αυτό αποτελεί ισχυρότατο παράγοντα για τη σωστή αγωγή της παιδικής ψυχής. Φοίτησε στο εκκλησιαστικό σεμινάριο του Ορλώφ και στη συνέχεια σπούδασε στη θεολογική ακαδημία του Κιέβου. Αυτό όμως που χαράχθηκε περισσότερο στην ψυχή του ήταν οι προσκυνηματικές επισκέψεις στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Το έτος 1841 μ.Χ. κείρεται μοναχός και λαμβάνει το όνομα Θεοφάνης. Λίγο αργότερα χειροτονείται Διάκονος και Πρεσβύτερος και διορίζεται καθηγητής στη εκκλησιαστική σχολή του Κιέβου και του Νόβγκοροντ, για να γίνει κοσμήτορας της θεολογικής ακαδημίας της Αγίας Πετρουπόλεως. Η βάση της Χριστιανικής διδασκαλίας για τον ιερομόναχο...

Τους ουρανούς βάπτισμα του Χριστού σχίσαν, Τους αυτό μη χραίνοντας ένδον εισάγει. Βάπτισεν εν ποταμώ Χριστόν Πρόδρομος κατά έκτην. Τα Αγία Θεοφάνεια είναι μία από τις αρχαιότερες εορτές της εκκλησίας μας η οποία θεσπίσθηκε το 2ο αιώνα μ.Χ. και αναφέρεται στη φανέρωση της Αγίας Τριάδας κατά τη βάπτιση του Ιησού Χριστού. Η ιστορία της βάπτισης έχει ως εξής: Μετά από θεία εντολή ο Ιωάννης ο Πρόδρομος εγκατέλειψε την ερημική ζωή και ήλθε στον Ιορδάνη ποταμό όπου κήρυττε και βάπτιζε. Εκεί παρουσιάσθηκε κάποια ημέρα ο Ιησούς και ζήτησε να βαπτισθεί. Ο Ιωάννης, αν και το Άγιο Πνεύμα τον είχε πληροφορήσει ποιος ήταν εκείνος που του ζητούσε να βαπτισθεί, στην αρχή αρνείται να τον βαπτίσει ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος έχει ανάγκη να βαπτισθεί από Εκείνον. Ο Ιησούς όμως του εξήγησε ότι αυτό ήταν το θέλημα του Θεού και τον έπεισε να τον βαπτίσει. Και τότε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών διαδραματίσθηκε μία μοναδική και μεγαλειώδης σκηνή, όταν με την μορφή ενός περιστεριού κατήλθε το Άγιο Πνεύμα...

Στις 5 Ιανουαρίου 1992, ημέρα Κυριακή, πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Κοκτέιλ από Τσουκνίδα» του Πίτερ Σάφφερ από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Σερρών, σηματοδοτώντας μια ξεχωριστή στιγμή για την τοπική πολιτιστική δραστηριότητα. «Κοκτέιλ από Τσουκνίδα» Κεντρική Σκηνή Πρώτη Παράσταση: Κυριακή 5 Ιανουαρίου 1992 Θεατρική Περίοδος: Χειμώνας 1991-1992 Είδος Έργου: Κωμωδία Συγγραφέας: Πίτερ Σάφφερ Μετάφραση: Άννα Βαρβαρέσου Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ιωάννου Σκηνικά και Κοστούμια: Ιωάννα Μανωλεδάκη Βοηθός Σκηνογράφου: Άρης Λιάπης Ζωγραφική Εκτέλεση: Μένη Τριανταφυλλίδου Γλυπτικές Κατασκευές: Μαρία Κατάρτζη Ηθοποιοί: Ντενίζ Μπαλτσάβια Στέλλα Παπαδημητρίου Χρήστος Μωραΐτης Νίκος Ντάλας Σοφία Αρμάου Ελένη Καλπακίδου Άννα Σιταρίδου Άννα Καστρίτση Φωτογραφίες ΔΗΠΕΘΕ Σερρών

Φωτο αρχείου, 1934 Στις 5 Ιανουαρίου 1941, με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, πραγματοποιήθηκε νέα αλλαγή στη Δημοτική Αρχή Σερρών. Ο Γ. Μόσχος, που υπηρετούσε ως διορισμένος δήμαρχος από το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, αποχώρησε, και στη θέση του ανέλαβε ο Γ. Παπαδόπουλος, μαζί με τους δημοτικούς συμβούλους Λ. Παπαντωνίου, Δημ. Γρηγοριάδη, Αλ. Παπαναστασίου, Χρήστο Παπαβασιλείου, Γ. Νικολαΐδη και Γρ. Δεμερτζή. Η θητεία του Παπαδόπουλου διήρκεσε μέχρι τις 10 Απριλίου 1941, όταν αντικαταστάθηκε για λίγες μόνο μέρες από τον Γ. Γεωργιάδη, ο οποίος χαρακτηρίστηκε «γερμανόπληκτος».

Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 5/1/1930, Σελίδα: 5 Στις 5 Ιανουαρίου 1930 διεξήχθη φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας μεταξύ του Ηρακλή Σερρών και της Β΄ ομάδας του Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Ο αγώνας πραγματοποιήθηκε στο γήπεδο του 19ου Συντάγματος Πεζικού, παρουσία σχεδόν όλων των αρχών της πόλης. Η ομάδα του Ηρακλή Θεσσαλονίκης επικράτησε με σκορ 3-1.

Στις 5 Ιανουαρίου 1914, ιδρύθηκε το πρώτο ελληνικό δικαστήριο στις Σέρρες. Η ίδρυση του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών συνδέεται χρονικά με την απελευθέρωση της πόλης από την Οθωμανική κυριαρχία το 1913. Μετά την ένταξη της πόλης στο ελληνικό κράτος, τέθηκαν σε εφαρμογή ελληνικοί νόμοι που προσαρμόστηκαν στις ανάγκες των νέων περιοχών. Σύμφωνα με τον Νόμο 147 του 1914, ρυθμίστηκαν βασικά θέματα σχετικά με την οργάνωση της δικαιοσύνης στις νέες περιοχές, όπως η πόλη των Σερρών. Παράλληλα, τέθηκε σε ισχύ το δικαίωμα κατοχής γης από ιδιώτες, αναγνωρίζοντας τίτλους ιδιοκτησίας που είχαν εκδοθεί επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η οργάνωση των δικαστηρίων στις νέες περιοχές ακολούθησε το πρότυπο της υπόλοιπης Ελλάδας, βασισμένη στον τότε ισχύοντα νόμο για τη δικαστική οργάνωση, ενώ ο Δικηγορικός Σύλλογος Σερρών αποτέλεσε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, όπως προβλεπόταν από τη σχετική νομοθεσία. Παρά την καταστροφή αρχείων κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής κατοχής (1941-1944), γνωρίζουμε ότι το Πρω...

Βουλευτές Οθωμανικού Κοινοβουλίου: από αριστερά προς τα δεξιά Χαρίσιος Βαμβακάς, Δημήτριος Δίγκας, Γεώργιος Μπούσιος Στις 5 Ιανουαρίου 1912, ο βουλευτής Σερρών Δημήτριος Δίγκας, σε συνεργασία με τον Χαρίσιο Βαμβακά, εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την εφημερίδα La Tribune des Nationalités («Το Βήμα των Εθνικοτήτων»). Η εφημερίδα, η οποία αποτελούσε εβδομαδιαία πολιτική επιθεώρηση (Revue Politique Hebdomadaire), γραφόταν στη γαλλική γλώσσα και αποτελούσε σημαντικό μέσο πολιτικής έκφρασης και επικοινωνίας στην πολυεθνική αυτοκρατορία της εποχής. Η έκδοση ήταν τετρασέλιδη, με μέγεθος 56x40 εκ., και περιλάμβανε την αναγραφή της διεύθυνσης των γραφείων της στο Πέραν της Κωνσταντινούπολης. Στον τίτλο φαινόταν το όνομα του Δημητρίου Δίγκα ως διευθυντή και υπευθύνου έκδοσης (directeur-administrateur), με την ένδειξη Depute de Serres (βουλευτής Σερρών). Δημήτριος Δίγκας Δημήτριος Δίγκας Ο Δημήτριος Δίγκας (Αθήνα, 24 Μαΐου 1876 - Θεσσαλονίκη, 17 Μαρτίου 1974) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός. ...

Στις 5 Ιανουαρίου 1908, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμιλιανός Δάγγουλας κατέγραψε σε επίσημη έκθεσή του τις βιαιότητες του Βουλγαρικού κομιτάτου που σημειώθηκαν τον ίδιο μήνα. Στην έκθεση αυτή, περιέγραψε περιστατικά που αποτυπώνουν την ένταση της περιόδου: Αναφέρθηκε στη δράση πενταμελούς βουλγαρικής συμμορίας στο χωριό Μέτσκεβο Μελενίκου, η οποία περικυκλώθηκε από στρατιωτικές δυνάμεις. Ωστόσο, χάρη στην παρέμβαση των χωρικών και το σκοτάδι της νύχτας, η συμμορία κατάφερε να διαφύγει. Στο χωριό Δελή-Χασάν-Μαχαλέ, άλλη βουλγαρική συμμορία δολοφόνησε τον χωρικό Βάνε. Την ίδια νύχτα, η ίδια συμμορία επιχείρησε επίθεση στη θέση Ακίντζαλη, κοντά στο Δελή-Χασάν-Μαχαλέ. Εκεί έριξαν βόμβα σε σιδηροδρομική αμαξοστοιχία, αλλά η απόπειρα απέτυχε. «Πενταμελής βουλγαρική συμμορία είς το χωρίον Μέτσκεβον Μελενίκου περικυκλώθη υπό του στρατού, αλλά, τη παρεμβάσει των χωρικών, διέφυγεν, ένεκα της νυκτός, την σύλληψιν». (...) «Ετέρα βουλγαρική συμμορία εφόνευσεν εν τω χωρίω Δελή-Χασάν-Μαχαλέ, τον χωρικ...

Ο Όσιος Δωρόθεος ακολούθησε την οδό της μοναχικής πολιτείας και φαίνεται ότι υπήρξε ιδρυτής και κτίτορας της Μονής Χιλιοκομίου Αμασείας.

Τατιανὴ τακεῖσα νηστείαις πάλαι, Νῦν Ἀγγέλοις σύνεστι νηστείας φίλοις. Η Οσία Τατιανή ήταν μοναχή ασκήτρια και απεβίωσε ειρηνικά.

Χαρίζεταί σοι τὴν ἄνω κληρουχίαν, Δομνίνα, σαρκὸς ἡ κάτω κακουχία. Η Οσία Δομνίνα (ή Δόμνα), έζησε κατά Θεόν και κοιμήθηκε εν ειρήνη.

 Πόδες πατοῦντες σαρκίον Θεοείδου, Ψυχὴν ἀποθλίβουσι ληνῷ τοῦ πόλου. Ο Άγιος Μάρτυς Θεόειδος τελείωσε μαρτυρικά τον βίο του, αφού τον κατεπάτησαν οι δήμιοι.

 Ἦλθον θαλάσσῃ εἰς βάθη, λέγει Σάϊς, Φυγὼν τὰ ποτίζοντα τῆς πλάνης βάθη. Ο Άγιος Μάρτυς Σάις τελείωσε μαρτυρικά τον βίο του, βληθείς στη θάλασσα και έτσι γλύτωσε από τα ποντίζοντα βάθη της πλάνης των ειδώλων.

 Φωστήρ ο Φωστήριος όντως ωράθη, Τω φωτί του βίου τε και των θαυμάτων. Ο Όσιος Φωστήριος καταγόταν από την Ανατολή. Αφού ανήλθε σε ένα ψηλό και ήσυχο όρος, προσευχόταν νοερά στον Θεό και ταλαιπωρούσε τον εαυτό του με νηστείες, αγρυπνίες, γονυκλισίες και κάθε μορφής σκληραγωγία. Έτσι λοιπόν, αναδείχθηκε πραγματικά, όπως λέγει και το όνομά του, φωστήρας που φώτιζε το στερέωμα της Εκκλησίας. Ο Όσιος Φωστήριος είχε προικισθεί από τον Θεό με το χάρισμα της θαυματουργίας. Έτσι θεράπευε κάθε ασθένεια των πιστών που προσέρχονταν σε αυτόν. Ακόμη και άρτους από τον ουρανό δεχόταν ο Όσιος, όπως παλαιότερα στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, ο Προφήτης Ηλίας. Αλλά ο Προφήτης Ηλίας ελάμβανε τους άρτους από ένα κόρακα, ενώ ο Όσιος Φωστήριος από Άγγελο Κυρίου, σε καθορισμένο τόπο, στον οποίο πήγαινε καθημερινά ο Άγγελος και άφηνε έναν άρτο. Και όταν καμιά φορά έφθαναν στον τόπο που ασκήτευε ο Όσιος, δύο ή τρεις ή και περισσότεροι αδελφοί, βρίσκονταν στον καθορισμένο τόπο άρτοι ανάλογα με τον αριθμό ...

Ὁ Γρηγόριος ἀρεταῖς λάμψας μέγα, Λαμπρῶς μεταστάς, καὶ μέγα πλουτεῖ κλέος. Ο Όσιος Γρηγόριος γεννήθηκε στην Κρήτη το 755 μ.Χ. Οι ευσεβείς γονείς του ονομάζονταν Θεοφάνης και Ιουλιανή. Ήταν και οι δύο γονείς του πολύ ευσεβείς άνθρωποι. Σε ηλικία 26 ετών ο νεαρός Γρηγόριος, με την άδεια των γονέων του, πήγε στην Παλαιστίνη, φλεγόμενος από τον πόθο να προσκυνήσει τους αγίους τόπους και να ζήσει μερικά χρόνια εκεί όπου γεννιέται συγκινητική η ενθύμηση του Σωτήρα Χριστού. Από την αγία πόλη, αποφάσισε μετά από καιρό να πάει στη Ρώμη, επί πατριαρχίας Νικηφόρου Α' και αυτοκράτορα Κωνσταντινούπολης τον Μιχαήλ Ραγκαβέ (811). Εκεί εκάρη μοναχός. Ύστερα από λίγο, ο Μητροπολίτης Συνάδων Μιχαήλ ο Ομολογητής, έπεισε τον Γρηγόριο να έλθει μαζί του στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί τον ενέγραψε στη Μονή του Ακρίτα. (Η Μονή του Ακρίτα βρισκόταν στον Αστακηνό κόλπο της Βιθυνίας στο ομώνυμο ακρωτήριο). Εδώ, χρησιμοποιούμενος και σε εσωτερική αποστολή της Μητρόπολης τελείωσε τη ζωή του, τύπος και υπογραμμός ...

Ήθλησεν όντως Ρωμανός ρωμαλέως, Pώμην άμαχον εκ Θεού δεδεγμένος. Ο νέος οσιομάρτυρας Ρωμανός, καταγόταν από την περιοχή του Καρπενησίου και κατά πάσα πιθανότητα από το χωριό Ανδράνοβα, που σήμερα καλείται Ασπρόπυργος. Ανατράφηκε από γονείς φτωχούς και αγράμματους, αλλά ευσεβείς και παρέμεινε και ο ίδιος αγράμματος. Κάποτε ήλθε σαν προσκυνητής στους Αγίους Τόπους, στη Μονή του Αγίου Σάββα, όπου άκουσε διηγήσεις για νεομάρτυρες της πίστης και έτσι τον κατέλαβε ο πόθος του μαρτυρίου. Πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου ομολόγησε με θάρρος μπροστά στον κριτή τον Ιησού Χριστό, σαν αληθινό Θεό και σωτήρα των ανθρώπων και κατηγόρησε τον Μωάμεθ σαν παραμυθά. Τα βασανιστήρια ήταν φρικτά. Ο αρχηγός του τούρκικου στόλου, ζήτησε να του δοθεί ποινή ισόβιας δουλείας στα κουπιά των πλοίων. Κάποιοι χριστιανοί όμως, τον ελευθέρωσαν αντί χρημάτων και τον έστειλαν στο Άγιο Όρος στα Καυσοκαλύβια. Στο Άγιο Όρος έμεινε κοντά στον Όσιο Ακάκιο τον Καυσοκαλυβίτη, όπου με προσευχή και νηστεία προπαρασκευάστηκε για το μα...

Συγκλητικὴ λιποῦσα δουλείαν βίου, Κλητοῖς Θεοῦ σύνεστι δούλοις ἐν πόλῳ. Η Αγία Συγκλητική γεννήθηκε περί το 270 μ.Χ στη Μακεδονία. Οι γονείς της, ήταν πλούσιοι και ευσεβείς Χριστιανοί. Προτίμησαν την Αλεξάνδρεια να εγκατασταθούν μόνιμα, γιατί εκεί είχαν ακούσει, ότι υπήρχαν περισσότεροι Χριστιανοί. Εκείνη την περίοδο Αρχιεπίσκοπος Αλεξάνδρειας, ήταν ο Μέγας Αθανάσιος (βλέπε 18 Ιανουαρίου), για τον οποίο είχαν ακούσει πολύ καλά λόγια. Έτσι, μόλις ξενιτεύτηκαν και εγκαταστάθηκαν, η πρώτη τους δουλειά ήταν, να τον γνωρίσουν. Αυτή τους η γνωριμία τους βοήθησε να γνωρίσουν καλύτερα τις Χριστιανικές Αλήθειες, αλλά και η κόρη τους Συγκλητική, να διδαχθεί σωστά το δρόμο της αρετής. Κατάφεραν να τη μορφώσουν όσο καλύτερα μπορούσαν, δίδοντάς της συγχρόνως και Χριστιανική ανατροφή. Από νωρίς άρχισαν να φαίνονται τα πλούσια ψυχικά της χαρίσματα, που την έκαμαν να ξεχωρίζει από τους συμμαθητές της. Όμως, και η σπάνια σωματική της ομορφιά, ήταν για τους νέους της εποχής, μια διαρκή πρόκληση. Τα προξ...

Εις τον Θεόπεμπτον. Ὅπως τελευτᾷ Θεόπεμπτος, εἰπάτω. Ἄθλων τελευτῶ, τὴν κάραν τμηθεὶς ξίφει. Εις τον Θεωνάν. Λάκκῳ, Θεωνᾶς Μάρτυς, ἐν κατωτάτῳ. Ἒθεντὸ μ,᾽ ἐκραύγαζε τοῦ Ψαλτηρίου, Πέμπτῃ ἐκ ξίφεος λίπε τὸν δὲ βίον Θεόπεμπτος. Ο Άγιος Θεόπεμπτος μας διδάσκει πως πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι, αν θέλουμε να κερδίσουμε την αιώνια δόξα και όχι αυτή την προσωρινή του κόσμου. Ο Άγιος ήταν επίσκοπος στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.), που στις 23 Ιανουαρίου 303 υπέγραψε διάταγμα ανελέητου διωγμού κατά των χριστιανών. Τότε, ο πρώτος που ομολόγησε Χριστόν Εσταυρωμένον και ήλεγξε τον Διοκλητιανό για την πλάνη του, ήταν ο επίσκοπος Θεόπεμπτος. Βέβαια, αμέσως μετά ήξερε τι τον περίμενε. Και πράγματι, υποβάλλεται σε μια σειρά σκληρών βασανιστηρίων, που συγχρόνως συνοδεύονται από θαύματα. Πρώτα τον βάζουν σε φούρνο αναμμένο για να καεί, αλλά θαυματουργικά βγαίνει ζωντανός και αβλαβής. Έπειτα, του βγάζουν το ένα μάτι και, αμέσως μετά, του επιβάλλουν να πιει θανατηφόρα δηλητήρια. ...

Η  Προεορτής των Θεοφανείων είναι η 5η Ιανουαρίου. Αν η 5η Ιανουαρίου πέσει σε εργάσιμη ημέρα, ακολουθείται η εξής τάξη: Τελείται Εσπερινός το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου, ακολουθούμενος από Όρθρο. Η Α΄ Ώρα δεν διαβάζεται μετά τον Όρθρο. Στις 5 Ιανουαρίου διαβάζονται οι Βασιλικές Ώρες, ακολουθούμενες από τον Εσπερινό και τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Αν η Παραμονή των Θεοφανείων πέσει Σάββατο: Οι Βασιλικές Ώρες διαβάζονται την Παρασκευή, αλλά δεν τελείται Θεία Λειτουργία. Τελείται Εσπερινός το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου, ακολουθούμενος από Όρθρο. Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου τελείται το Σάββατο το πρωί. Αν η Παραμονή των Θεοφανείων πέσει Κυριακή: Οι Βασιλικές Ώρες διαβάζονται την Παρασκευή, αλλά δεν τελείται Θεία Λειτουργία. Τελείται Αγρυπνία το Σάββατο το βράδυ, και η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου τελείται την Κυριακή. Στον Εσπερινό της Παραμονής των Θεοφανείων υπάρχουν δεκατρία αναγνώσματα, και η Είσοδος γίνεται με το Ευαγγέ...

«Η ναυμαχία της Λήμνου υπήρξε το μεγαλείτερον ναυτικόν γεγονός που εσημειώθη εις το Αιγαίον μετά τα απαράμιλλα τρόπαια της επαναστάσεως. Στερεώσασα δε οριστικώς την θαλασσίαν κυριαρχίαν της Ελλάδος, συνετέλεσαν ουσιωδέστατα, διά της απολύτου παρεμποδίσεως των στρατιωτικών μεταφορών του εχθρού εις  την νικηφόρον έκβασιν του όλου βαλκανικού πολέμου». «Ελεύθερον Βήμα», 6 Ιανουαρίου 1933 Τους πρώτους μήνες του πόλεμου και παρά την κατάληψη της Λήμνου και την έναρξη επιχειρήσεων απελευθέρωσης των νησιών του Αιγαίου, ο Οθωμανικός στόλος παρέμεινε προστατευμένος στα στενά των Δαρδανελίων, χωρίς να επιχειρήσει έξοδο στο Αιγαίο. Ωστόσο, η πρόκληση του Κουντουριώτη θα απαντηθεί από του Τούρκους την 3 Δεκεμβρίου 1912 την 08.20, όταν εντοπίζεται ο Τουρκικός Στόλος εξερχόμενος από τα Στενά. Μόλις οι μονάδες επιτήρησης του ελληνικού Στόλου ενημέρωσαν για την έξοδο των Οθωμανικών μονάδων ο υποναύαρχος Κουντουριώτης, ο οποίος απέβλεπε σε μια αποφασιστική ναυμαχία, έσπευσε να συναντήσει τον αντίπαλ...