ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

  Τα Ευαγγελικά του 1901 σε σύγχρονη των επεισοδίων απεικόνιση. Στο βάθος βρίσκεται το κτίριο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Την 1η Φεβρουαρίου 1901, με διαταγή του υπουργείου Στρατιωτικών στην Ελλάδα, δίνεται εντολή για την κατάσχεση των μεταφράσεων του Ευαγγελίου στη δημοτική γλώσσα. Ευαγγελικά : Μια σύντομη αναδρομή Στις αρχές του 20ού αιώνα, η μεσοαστική τάξη άρχισε να εμφανίζεται δειλά στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, ενώ ταυτόχρονα διαμορφωνόταν ένα ασταθές συνδικαλιστικό κίνημα. Η οδυνηρή ήττα της Ελλάδας στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 ήταν ακόμα νωπή και το αίσθημα του εθνικισμού παρέμενε έντονο. Η χώρα βρισκόταν σε μια φάση αβεβαιότητας, κυρίως όσον αφορά τη γλώσσα, ανάμεσα στην καθομιλουμένη δημοτική και την επίσημη καθαρεύουσα. Ο εκδημοκρατισμός του εκπαιδευτικού συστήματος θεωρήθηκε αναγκαίος και το πρώτο βήμα έγινε με τη μετάφραση του Ευαγγελίου στη δημοτική γλώσσα. Η απόπειρα μετάφρασης του Ευαγγελίου από τη Βασίλισσα Όλγα ξεκινά το 1898, όταν η...

Aναστάσιος συγκοπείς σαρκός μέλη, Άρτιος έσται εσχάτη Aναστάσει. Ο Άγιος Αναστάσιος ήταν γέννημα θρέμμα του Ναυπλίου και ζωγράφος επιδέξιος ως προς το επάγγελμα. Αρραβωνιάστηκε εκεί την κόρη ενός χριστιανού και σε λίγες μέρες άκουσε κάποια σφάλματα για την αρραβωνιαστικιά του και την άφησε. Οι συγγενείς της κόρης, του έκαναν μαγικά, για να την αγαπήσει και να την πάρει. Έτσι σε λίγο καιρό υπό την επήρεια των μαγικών, έχασε ο νέος τα λογικά του και γυρνούσε από δω κι από κει. Όταν τον είδαν οι Τούρκοι, έτσι αλλόκοτο, τον έκαναν να αλλαξοπιστήσει. Ο Θεός όμως τον λυπήθηκε και σε λίγες μέρες του έδωσε την υγεία του. Και ερχόμενος στα συγκαλά του, κατανοεί ότι είναι Τούρκος και ότι φορούσε στο κεφάλι άσπρο σαρίκι. Αμέσως το πετάει στο χώμα και αρχίζει να φωνάζει με δυνατή φωνή και με τόλμη μέσα στο πλήθος των Τούρκων ότι ήταν, είναι και θα είναι για πάντα χριστιανός. Οι Τούρκοι μόλις είδαν ότι μετάνιωσε, έτρεξαν καταπάνω του και δέρνοντας και σπρώχνοντας τον έφεραν στον κριτή. Ο κριτής επι...

Σὺ δὲ Τρύφων τὶ; τὸ ξίφος θνῄσκω φθάσας. Καιρὸς δὲ τίς σου τοῦ τέλους; Νουμηνία. Ἐν Φεβρουαρίοιο Τρύφων πρὸ τομῆς θάνε πρώτῃ. Τρύφων ἀληθοῦς ἀξίωσον τρυφῆς με, Γεράσιμον μέλψαντα σὰς ἀριστείας. O Άγιος Τρύφων καταγόταν από τη Λάμψακο της Φρυγίας και έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Γορδιανού (238-244), Φιλίππου (244-249) και Δεκίου (249-251). Προερχόταν από φτωχή οικογένεια και στη παιδική του ηλικία, έβοσκε χήνες για να ζήσει. Συγχρόνως όμως μελετούσε με ζήλο την Αγία Γραφή και εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Έτσι, σιγά-σιγά ο Τρύφων με την ευσεβή φιλομάθεια του, κατόρθωσε όχι μόνο να διδαχθεί ο ίδιος, αλλά και να διδάσκει τις αιώνιες αλήθειες της πίστεως του. Γρήγορα η ευσεβής ψυχή του δέχθηκε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και ο Θεός αξίωσε τον Τρύφωνα να θαυματουργεί. Όμως ο Άγιος θεράπευε όχι μόνο κάθε ασθένεια, αλλά και εξάγνιζε τις μολυσμένες από τα δαιμόνια ψυχές. Όταν ο αυτοκράτορας Γορδιανός, πληροφορήθηκε για τις θαυματουργικές ικανότητες τού Τρύφωνα, τον π...

Τὴν τῶν σφαγέντων Περπετούα πεντάδα, Ἤμειψε, συσφαγεῖσα πρὸς τὴν ἑξάδα. Η Αγία Περπέτουα ήταν από την Καρχηδόνα (Θουβριτανών της Αφρικής), έγγαμη και μητέρα ενός μικρού παιδιού. Διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβεια της, αλλά και για την εργασία της υπέρ της πίστεως, αν και ήταν μόλις 22 χρονών.  Καταγγέλθηκε το 203 μ.Χ. στον χιλίαρχο της πατρίδας της, και συνελήφθη μαζί με πέντε κατηχούμενους, τέσσερις άνδρες και μια γυναίκα, που η Περπέτουα είχε ανοίξει τα μάτια τους στο φως του Χριστιανισμού.  Και τους μεν άνδρες τους σκότωσε με μαχαίρια ο ειδωλολατρικός όχλος, τη δε αγία Περπέτουα, με τη Φιλιτσιτάτη, αφού τις έβαλαν απέναντι μιας αγρίας δαμάλεως, διεσχίσθησαν από αυτή.

Η Αγία Bridgit γεννήθηκε το 459 μ.Χ. και πέθανε το 524 μ.Χ. Το όνομά της αναφέρεται στην ιστορία του Αγίου Βεδέα και σε όλα τα μαρτυρολόγια της εποχής. Η Αγία ακολούθησε την οδό της μοναχικής πολιτείας, ίδρυσε μονή και αφιέρωσε την ζωή της στη διακονία των πτωχών. Η Αγία Bridgit είναι Προστάτιδα της Ιρλανδίας. Βιογραφία Η Αγία Bridgit (Μπριγκίτ, Μπρίτζετ), γνωστή ως «η Μαρία των Γαέλων», γεννήθηκε γύρω στο 450 στο Φάγκαρτ (Φοχάρτ, Φόθαιρτ), περίπου δύο μίλια από το Ντάνταλκ στην Κομητεία Λάουθ του Όλστερ. Σύμφωνα με την παράδοση, ο πατέρας της ήταν ένας ειδωλολάτρης ονόματι Ντάμπταχ, και η μητέρα της η Μπρόκεσσα (Μπρόισεχ), μία από τις σκλάβες του. Δεν είναι γνωστό αν ανατράφηκε ως χριστιανή ή αν ασπάστηκε τη χριστιανική πίστη το 468, όπως αναφέρουν ορισμένες πηγές, αλλά από μικρή ηλικία εμπνεύστηκε από το κήρυγμα του Αγίου Πατρικίου. Ακόμη και ως παιδί, ήταν γνωστή για τη συμπόνια της προς τους φτωχούς. Έδινε φαγητό, ρούχα και ακόμη και τα υπάρχοντα του πατέρα της στους άπορους. Μια μ...

Είναι άγνωστος ο χρόνος και ο τρόπος του μαρτυρίου των Αγίων Μαρτύρων Αδριανού, Πολυεύκτου, Πλάτωνος και Γεωργίου, των οποίων οι τάφοι και τα ιερά αυτών λείψανα ανακαλύφθηκαν με τη Χάρη του Θεού στα Μέγαρα. Τα χρόνια εκείνα της Τουρκοκρατίας, μεταξύ των ετών 1600 - 1670 μ.Χ., ένας Μεγαρεύς που ονομαζόταν Οικονόμου θέλησε να αναγείρει οικοδομή, στον τόπο όπου σήμερα βρίσκεται ο φερώνυμος ναός των Αγίων Μαρτύρων. Ενώ δε οι εργάτες έσκαβαν, ένας από αυτούς αισθάνθηκε κάτω από τα πόδια του θερμότητα τόσο αισθητή, ώστε να μην μπορεί να εργασθεί στο μέρος εκείνο. Το είπε τότε στον Οικονόμου, που βρισκόταν εκεί κοντά, ο οποίος αφού έσκαψε βαθύτερα με τα χέρια του, βρήκε μαρμάρινη πλάκα επί της οποίας ήταν χαραγμένα τα ονόματα των Αγίων. Τότε την ανέσυραν και βρήκαν κάτω από αυτήν τα σεπτά λείψανα των Αθλοφόρων. Αλλά κάποιοι ιερόσυλοι, μόλις αποκαλύφθηκαν τα ιερά λείψανα, τα σύλησαν και αναχώρησαν κρυφά στην Πελοπόννησο. Αναζητηθέντες όμως δεν ευρέθησαν, λόγω και της αδιαφορίας των Τουρκικών α...

Στις αρχές του ογδόου αιώνος ζούσε στη Μυτιλήνη ο Αδριανός και η Κωνσταντώ, που απέκτησαν επτά παιδιά, από τα όποια τα πέντε έγιναν μοναχοί. Τρία από αυτά ήταν ο Δαβίδ, ο Συμεών και ο Γεώργιος. Πρωτότοκος ήταν ο Δαβίδ, που γεννήθηκε το έτος 717 ή 718 μ.Χ. Έμαθε λίγα γράμματα και σε ηλικία 16 ετών, ενώ έβοσκε τα πρόβατα του πατέρα του, σε ώρα μεγάλης καταιγίδας, είδε σε όραμα τον άγιο Αντώνιο να τον καλεί στο μοναχικό βίο και συγκεκριμένα να του δίνει εντολή να μεταβεί στη Μικρά Ασία στο όρος Ίδη, που είναι αντίκρυ στη Λέσβο και λίγο βορειότερα, για να μονάσει εκεί. Ο Δαβίδ με μεγάλη προθυμία και χαρά δέχτηκε τη συμβουλή του Μέγα Αντωνίου, ήλθε στη Μικρά Ασία, όπου έζησε στο όρος Ίδη μέσα σε μια σπηλιά με μεγάλη άσκηση, τρώγοντας άγρια χόρτα. Εκεί έζησε τριάντα χρόνια. Πάλι με όραμα πήρε την εντολή να έλθει στον επίσκοπο Γάργαρων για να χειροτονηθεί από αυτόν διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος. Επέστρεψε και πάλι στο όρος Ίδη, όπου με υπόδειξη ενός αγγέλου, που είδε σε όραμα, χτίζει ναό ...

Ο Άγιος Τρύφων, Επίσκοπος Ροστόφ, ήταν ηγούμενος της Μονής Νοβοσπάσσκι (Νέος Σωτήρας) στη Μόσχα και εξομολόγος του Μεγάλου Πρίγκιπα Βασιλείου του Σκοτεινού. Στις 23 Μαΐου 1462 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ροστόφ από τον Μητροπολίτη Θεοδόσιο της Μόσχας. Το 1466 αποσύρθηκε στη Μονή του Σωτήρος στο Γιαροσλάβλ, όπου εκοιμήθη στις 30 Δεκεμβρίου 1468 (ορισμένα τοπικά έγγραφα αναφέρουν το έτος 1466). Η μνήμη του μεταφέρθηκε στην 1η Φεβρουαρίου, φαίνεται, ώστε να τιμάται μαζί με τον συνώνυμό του Άγιο Τρύφωνα της Λαμψάκου. Στην ίδια μονή ετάφη και ο Άγιος Πρόχορος, καθώς και ο μοναχός του Μεγάλου Σχήματος Τρύφων, επίσης Επίσκοπος Ροστόφ, που εκοιμήθη το 1328 (7 Σεπτεμβρίου).

Ήσκει τελευτής, Πέτρος άχρι Γαλάτης, Λόγοις αλειφθείς, Παύλου τοις προς Γαλάτας. Ο Όσιος Πέτρος καταγόταν από τη Γαλατία της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα από περιοχή που βρισκόταν κοντά στην Άγκυρα. Μαζί με τους γονείς του έμεινε μόνο τα επτά πρώτα χρόνια της ζωής του. Όλα τα άλλα του χρόνια τα διήλθε ως ασκητής. Αρχικά ασκήτεψε στην περιοχή της Γαλατίας. Έπειτα πήγε στα Ιεροσόλυμα, για να γνωρίσει τους τρόπους ασκήσεως των Ασκητών και Πατέρων της περιοχής και να διδαχθεί από αυτούς τα της μοναχικής πολιτείας. Από εκεί μετέβη στην Αντιόχεια. Στην πόλη αυτή βρήκε ένα τάφο με οικίσκο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους και κλείσθηκε μέσα. Μπροστά στον τάφο υπήρχε ένας μικρός χώρος φραγμένος με κάγκελα. Εκεί ο Όσιος δεχόταν τους ευλαβείς Χριστιανούς. Για τη διατροφή του χρησιμοποιούσε, κάθε δύο ημέρες, ένα κομματάκι ψωμί και λίγο νερό. Ο Όσιος Πέτρος είχε προικισθεί από τον Θεό με το χάρισμα της θαυματουργίας και έκανε πολλά θαύματα. Πρώτα ελευθέρωσε, με την προσευχή του, έναν δαιμονισμέν...

 Βενδιμιανὸς δένδρον ἀρετῆς μέγα, Φυτευθὲν εἰς γῆν, καὶ μεταχθὲν εἰς πόλον. Ο Όσιος Βενδιμιανός γεννήθηκε στα μέσα του 5ου αιώνα, από γονείς ευγενείς και πλούσιους, στη Μεγάλη Μυσία (αρχαία χώρα της Βορειοδυτικής Μικράς Ασίας). Μόναζε στο όρος το ονομαζόμενο της Οξείας και μαθήτευε κοντά στον όσιο Αυξέντιο «του εν τω Βουνώ» (τιμάται 14 Φεβρουαρίου). Μετά τον θάνατο του διδασκάλου του αυτού, ο Βενδιμιανός μπήκε στη σχισμή μιας μεγάλης πέτρας, όπου έκτισε μικρό κελί και έμεινε εκεί 42 ολόκληρα χρόνια με αυστηρότατη άσκηση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να επιτύχει μεγάλες νίκες κατά των δαιμόνων. Όταν κατάλαβε να πλησιάζει το τέλος της ζωής του, το έτος 512 μ.Χ., διηγήθηκε σ' αυτόν που έγραψε τον βίο του οσίου Αυξεντίου τα της ζωής του, και αφού γονάτισε παρέδωσε την όσια ψυχή του.

 Τιμόθεος μετέσχε τιμῆς τῆς ἄνω, Μὴ τι προκρίνας τῆς Θεοῦ τιμῆς κάτω. Ο Όσιος Τιμόθεος ήταν ομολογητής της πίστεώς μας και κοιμήθηκε με ειρήνη. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του.

 Θνῄσκουσι παισὶν εὐπροθύμως ἐκ ξίφους. Ὅλη Θείων εἵπετο προθυμίᾳ. Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησαν ο Άγιος Θεΐων με τους δύο παίδες, οι οποίοι τελειώθηκαν διά ξίφους.

 Φωνῆς στερήσει γλωττότμητος Καρίων, Γλωσσῶν πλάνων ἔπαυσεν ὑθλοφωνίαν. Ο Άγιος Καρίων μαρτύρησε αφού του έκοψαν την γλώσσα. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

 Ο Όσιος Αντώνιος έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. και ασκήτεψε ως ερημίτης στην Γεωργία. Κοιμήθηκε με ειρήνη.

 Ο Άγιος Πέτρος (Σκιπετρώφ) ήταν Πρεσβύτερος και μαρτύρησε το έτος 1918 μ.Χ.

 Η μνήμη κατά τον Παρισινό Κώδικα 1590. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.

 Παραμονή της Υπαπαντής του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος α'. Χορός Ἀγγελικός Οὐράνιος χορός, οὐρανίων ἁψίδων, προκύψας ἐπί γῆς, καί φερόμενον βλέπων, ὡς βρέφος ὑπομάζιον, πρός ναόν τόν πρωτότοκον, πάσης κτίσεως, ὑπό Μητρός ἀπειράνδρου, προεόρτιον, νῦν σύν ἡμῖν μελῳδοῦσι, φρικτῶς ἐξιστάμενοι.

  Εφημερίδα Μακεδονία,  Την 1η Φεβρουαρίου 1951, η περιοχή των Σερρών υπήρξε αντιμέτωπη με σοβαρές πλημμύρες, καθώς η εκτροπή του Στρυμόνα την προηγουμένη (31 Ιανουαρίου) ήταν προάγγελος της καταστροφής. όπως αναφέρει η Εφημερίδα Μακεδονία την 1η Φεβρουαρίου ανέφερε οτι πλημμύρισε σχεδόν ολόκληρος ο κάμπος των Σερρών. Η εφημερίδα Μακεδονία ανέφερε ότι οι συνεχείς ειδήσεις που φτάνουν από την ενδοχώρα μιλούν για τεράστιες καταστροφές, ιδιαίτερα στην παραγωγή, εξαιτίας των τελευταίων καταρρακτωδών βροχών. Ένα τηλεγράφημα από τις Σέρρες αναφέρει ότι τα νερά της βροχής πλημμύρισαν ολόκληρο τον κάμπο των Σερρών, μετατρέποντάς τον σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα. Τα χωριά μοιάζουν με μικρά νησιά μέσα στα νερά. Οι κάτοικοι λένε ότι για πρώτη φορά, μετά την κατασκευή των αντιπλημμυρικών έργων του Στρυμόνα, αντιμετωπίζουν τέτοια συμφορά, που είχε ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή όλης της πρώιμης σποράς. Εκτός από αυτό, λόγω των πλημμυρών, πολλές κατοικίες στα χωριά κατέρρευσαν. ...

Την 1η Φεβρουαρίου 1951, σημειώθηκε εκτροπή των υδάτων του Στρυμόνα στην περιοχή του Παραλιμνίου/ Εφημερίδα Ελευθερία, 31 Ιανουαρίου 1951

Την 1η Φεβρουαρίου 1947, ημέρα Σάββατο, η εφημερίδα Μακεδονία δημοσίευσε την είδηση μιας αιματηρής επίθεσης στο χωριό Λιθότοπος Σερρών, αποδίδοντάς την σε «συμμορία». Η εφημερίδα έγραψε : «Συμμορία κατέσφαξε δυο χωρικούς και τρία βρέφη εις τον Λιθότοπον. Κατά την συναφθείσαν αρχικώς συμπλοκήν εφονεύθησαν δύο συμμορίται. Ευθύς ως εγνώσθη η εισβολή αύτη, ετοποθέτησαν εκ Σερρών στρατιωτικαί δυνάμεις προς καταδίωξιν των συμμοριτών. Μέχρι της εσπέρας όμως της χθες, δεν είχε επέλθει ακόμη επαφή μεταξύ συμμοριτών και των κρατικών δυνάμεων. Υπάρχει η πιθανότης ότι η συμμορία διέφυγε προς βουλγαρικόν έδαφος».

Την 1η Φεβρουαρίου 1931, στο θέατρο «Διονύσια», στις 11 το πρωί, πραγματοποιήθηκε ξεχωριστή καλλιτεχνική εκδήλωση με πρωταγωνιστή τον Βοσπορίνο, έναν γνωστό καλλιτέχνη της εποχής. Στην παράσταση συνέπραξαν η Κική Βιταλιώτου, καταξιωμένη ερμηνεύτρια του ελληνικού μελοδράματος, καθώς και το μπαλέτο Ζουγανέλι, προσφέροντας στο κοινό ένα εντυπωσιακό θέαμα με συνδυασμό μουσικής, χορού και θεατρικής τέχνης.