ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ήταν ένας μαθητής του Ελπιδίου, που τον έλεγαν Σισίννιο. Ήταν Καππαδόκης στην καταγωγή, δούλος εκ γενετής, αλλά ελεύθερος στην πίστη του. Είναι σημαντικό για τη δόξα του Χριστού να αναφέρουμε την καταγωγή του, γιατί είναι ο Χριστός που μας υψώνει από όπου κι αν ξεκινήσαμε, οδηγώντας μας στη μοναδική ευλογημένη ευγένεια, που είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Έμεινε πολύ καιρό μαζί με τον ευλογημένο Ελπίδιο, ο οποίος ήταν αθλητής σε όλα τα αρετά του. Έμαθε τις αρετές του Ελπιδίου για επτά χρόνια και μετά κλείστηκε σε έναν τάφο για τρία χρόνια. Υπέμεινε τόσες στερήσεις, ώστε ούτε μέρα ούτε νύχτα καθόταν ή ξάπλωνε και δεν έβγαινε ποτέ έξω από εκεί. Αυτός ο άνθρωπος θεωρήθηκε άξιος να έχει το χάρισμα της εξουσίας πάνω στους δαίμονες. Τώρα έχει επιστρέψει στη πατρίδα του, όπου τιμήθηκε με το χάρισμα της ιεροσύνης και γύρω του συγκέντρωσε μια ομάδα ανδρών και γυναικών. Δίνει μαρτυρία για την αρετή της υπομονής και της αντοχής με την ειλικρίνεια του βίου του, καθώς με αυστηρή εγκράτεια έχει διώξει...

Ο Άγιος Παλλάδιος (Palladius) ήταν κελτικής καταγωγής και υπηρετούσε ως διάκονος στη Ρώμη. Ηταν ο πρώτος επίσκοπος των Χριστιανών της Ιρλανδίας, πριν από τον Άγιο Πατρίκιο. Είναι πιθανό να συγχωνεύτηκαν αργότερα στην ιρλανδική παράδοση κάποια στοιχεία από τις ζωές τους. Ο Παλλάδιος ήταν διάκονος και μέλος μιας από τις σημαντικές οικογένειες της Γαλατίας. Ο Πάπας Κελεστίνος  Α’ (βλέπε 8 Απριλίου) τον χειροτόνησε επίσκοπο και τον έστειλε στην Ιρλανδία «στους Σκοττούς που πιστεύουν στον Χριστό». Ο αιρετικός Αγρικόλας, ένας από τούς κορυφαίους πελαγιανιστές, είχε αναστατώσει τότε με τα ψυχοφθόρα κηρύγματά του την Εκκλησία των Βρετανικών Νήσων. Ο Άγιος Παλλάδιος έπεισε τον πάπα να στείλει εκεί, το 429 μ.Χ., τους αγίους επισκόπους Γερμανό της Ωξέρ και Λούπο της Τρουά, οι οποίοι κατόρθωσαν να εξαφανίσουν την αίρεση με τη συστηματική και επίμονη ιεραποστολή τους. Το 431 μ.Χ., δύο χρόνια μετά την άνοδο του Λόουνγκαιρ στο θρόνο του «υπέρτατου βασιλιά» της Ιρλανδίας -που λεγόταν τότε Σκό...

Ο Άγιος Βασίλειος μαρτύρησε στη Σκυθούπολη μαζί με άλλους 69 χριστιανούς Όλοι αυτοί οι Άγιοι μαρτύρησαν δια ξίφους. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό για αυτούς τους Αγίους Μάρτυρες. Ο Βασίλειος ήταν είτε ο αρχηγός των Εβδομήντα είτε ένας από τους Εβδομήντα, και πιθανότατα ήταν γηγενής της Σκυθούπολης. Μαρτύρησαν με ξίφος, πιθανόν με αποκεφαλισμό, στη Σκυθούπολη (σημερινό Μπέιτ Σέαν, στα συριακά Μπαϊσάν) της Παλαιστίνης. Ο Βασίλειος τιμάται ξεχωριστά στις 6 Ιουλίου, την ημέρα του μαρτυρίου του, ενώ οι Εβδομήντα τιμώνται όλοι μαζί στις 28 Ιουνίου. Ενδιαφέρον είναι ότι ο Άγιος Προκόπιος της Σκυθούπολης μαρτύρησε στην Καισάρεια στις 7 Ιουλίου του 303, σύμφωνα με τον Ευσέβιο, και ήταν ο πρώτος μάρτυρας της διωγμού του Διοκλητιανού εκεί· ίσως υπάρχει κάποια σύνδεση. Ένα μαρτύριο χτίστηκε στη Σκυθούπολη αφιερωμένο στον Άγιο Μάρτυρα Βασίλειο. Ο Κύριλλος της Σκυθούπολης αναφέρει στη Ζωή του Ευθυμίου ότι ένας από τους πρώτους μαθητές του Αγίου Ευθυμίου ήταν ένας με το όνομα Κυρίων (ή Κύριον), που ...

Σήμερα η εκκλησία μας τιμά την εύρεση των τιμίων λειψάνων της Ρωσίδας Αγίας Ιουλιανής της Παρθένου, αναπαυομένης εν τη Λαύρα του εν Κιέβω Σπηλαίου. Η Αγία Ιουλιανή έζησε στο πρώτο τέταρτο του 16ου αιώνα. Ο πατέρας της, ο πρίγκιπας Γιούρι Ντουμπρόβιτσκι-Ολσάνσκι, ήταν ένας από τους ευεργέτες της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου. Η ευάρεστη στον Θεό παρθένος κοιμήθηκε σε ηλικία μόλις δεκαέξι ετών. Κάποτε, την εποχή του αρχιμανδρίτη Ελισσαίου Πλετενέτς (1599–1624), οι μοναχοί άρχισαν να σκάβουν για έναν τάφο κοντά στον Ναό της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, μπροστά από το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Εκεί, ανακάλυψαν απροσδόκητα τα τίμια λείψανα της θεοφιλέστατης πριγκίπισσας Ιουλιανής, τα οποία είχαν διατηρηθεί άφθαρτα. Το σώμα της έμοιαζε ζωντανό, σαν να κοιμόταν. Ήταν λευκό και όμορφο. Βρισκόταν πλάι στον τοίχο του ναού, με το κεφάλι προς τον νότο και τα πόδια προς τον βορρά. Πάνω στον τάφο υπήρχε πέτρα με το οικογενειακό οικόσημο των Ολσάνσκι. Στο ίδιο το λείψανο υπήρχ...

Ο Όσιος Σισώης ήταν Ρώσος μοναχός και κοιμήθηκε εν ειρήνη τον 18ο αιώνα μ.Χ. Ο Άγιος Σισώης, σχηματομόναχος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, έζησε τον δέκατο τρίτο αιώνα και διακρίθηκε για τα μεγάλα ασκητικά του κατορθώματα, ιδίως για τη νηστεία του, που προκαλούσε κατάπληξη σε όσους τον γνώριζαν. Μέσα από αυτόν τον αυστηρό βίο κατόρθωσε να νικήσει τις αδυναμίες της σάρκας και να ενισχυθεί πνευματικά με τη θεία χάρη. Ζώντας έτσι ως το τέλος της ζωής του, αξιώθηκε να γνωρίζει εκ των προτέρων τον χρόνο του θανάτου του. Μετά την κοίμησή του, πολλοί βρήκαν θεραπεία κοντά στα άγια λείψανά του, που αναπαύονται στα Μακρινά Σπήλαια. Στον Κανόνα των Οσίων Πατέρων των Σπηλαίων του Κιέβου, ο Άγιος Σισώης αναφέρεται μαζί με τον Άγιο Γρηγόριο τον Νηστευτή: «Ο θαυμαστός Σισώης και ο ανδρείος στην αρετή Γρηγόριος, συγκρατώντας με νηστεία τα πάθη τους, ταπεινώνουν τη σφοδρή επιθυμία της σάρκας μας· σε εσάς έχει δοθεί η χάρη να μας βοηθάτε στους πειρασμούς μας.» (Ωδή Εʹ του Κανόνα)

Κρήτη χορεύει τιμῶσα ἐγκωμίοις Τίμιον δῆμον Ἁγίων θεοφόρων. Κρήτη λιγαίνει χορὸν Ἀγὶων πανευκλεῶν. Kάθε πρώτη Κυριακή του Ιουλίου, η Εκκλησία μας, εορτάζει την σύναξη πάντων των εν Κρήτη διαλαμψάντων Αγίων. Η Κρήτη, ευδόκησε ο Θεός, να έχει στην ιστορία της, σημαντικές μορφές του Χριστιανικού πνεύματος που έδρασαν και εδίδαξαν στο νησί. Αυτό το μαρτυρούν τόσο οι βιβλιογραφικές πηγές που υπάρχουν, όσο και οι Κρητικοί Άγιοι που τιμώνται από την Εκκλησία, με πιο γνωστούς τον Απόστολο Τίτο, τον πρώτο επίσκοπο της Κρήτης (βλέπε 25 Αυγούστου) και τον θαυματουργό Άγιο Μύρωνα (βλέπε 8 Αυγούστου). Την Χριστιανική λατρεία από τα βάθη των αιώνων στο νησί της Κρήτης τη μαρτυρούν οι πολυάριθμες παλαιοχριστιανικές Βασιλικού ρυθμού, αλλά και πολλά άλλα μεγαλόπρεπα οικοδομήματα που ακόμα και σήμερα εντυπωσιάζουν με την επιβλητικότητα τους. Ο Χριστιανισμός στην Κρήτη επισήμως ξεκινάει με την παρουσία του Αποστόλου Τίτου, ο οποίος ως συνοδός του Απόστολου Παύλου και του Βαρνάβα μετείχε στην Αποστολική Σ...

Η Σύναξη των Αγίων του Ραντονέζ είναι εορτή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, κυρίως στο ρωσικό εορτολόγιο, αφιερωμένη στους αγίους που συνδέονται με τη μονή της Αγίας Τριάδος του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ (Τροίτσε-Σέργκιεβα Λάβρα) και γενικότερα με την περιοχή του Ραντονέζ. Η εορτή τελείται στις 6 Ιουλίου (νέο ημερολόγιο) ή 23 Ιουνίου (παλαιό ημερολόγιο). Ο Άγιος Σεργίος του Ραντονέζ (1314–1392) είναι ένας από τους σημαντικότερους Ρώσους αγίους, αναμορφωτής του ρωσικού μοναχισμού και προστάτης της Ρωσίας. Ίδρυσε τη Λαύρα της Αγίας Τριάδος στον Ραντονέζ, που έγινε κέντρο πνευματικής ζωής, παιδείας και εθνικής ενότητας. Με το πέρασμα των αιώνων, πλήθος μοναχών, ασκητών και οσίων που έζησαν στη μονή ή υπήρξαν μαθητές και συνεχιστές του έργου του Αγίου Σεργίου, ανακηρύχθηκαν άγιοι. Γι' αυτό και καθιερώθηκε ειδική σύναξη (κοινή εορτή) αυτών των αγίων. Για κάθε άγιο, το όνομα, το έτος θανάτου (το σύμβολο "?" υποδηλώνει την απουσία πληροφοριών σχετικά με την ώρα θανάτου· εναλλακτικές τ...

Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την μετακομιδή του Ιερού λειψάνου του Οσίου Ευδοκίμου στην Kωνσταντινούπολη. Εορτάζει στις 6 Ιουλίου εκάστου έτους. Ο Όσιος Ευδόκιμος γεννήθηκε στη Καππαδοκία και έδρασε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Θεόφιλου (829 - 842 μ.Χ.). Οι γονείς του Βασίλειος και Ευδοκία ήταν άνθρωποι πλούσιοι και ευσεβείς. Η ορθόδοξη οικογένειά του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου και γρήγορα ο Ευδόκιμος διακρίθηκε για το ήθος και τις αρετές του. Ο ηθικός βίος του και η φιλάνθρωπη δράση του εκτιμήθηκαν από τον αυτοκράτορα Θεόφιλο, ο οποίος τον διόρισε στρατοπεδάρχη της Καππαδοκίας αρχικά και αργότερα όλης της αυτοκρατορίας. Κατά την τέλεση των καθηκόντων του ο Ευδόκιμος ήταν πάντα δίκαιος και ταπεινόφρων, ενώ δεν σταμάτησε στιγμή να επιδίδεται στο φιλάνθρωπο έργο του. Ενώ βρισκόταν στο 33ο έτος της ηλικίας του ο Ευδόκιμος προσβλήθηκε από βαριά σωματική ασθένεια. Όταν παρέδωσε το πνεύμα του στο Κύριο, η χριστιανική κοινότητα βυθίστηκε σε θλίψη και ενταφί...

Στην Κω, στην περιοχή νοτιοδυτικά του Ασκληπιείου και περίπου 150 μέτρα δυτικά από τη θέση Κοκκινόνερο (ιαματικές πηγές) βρίσκεται το παλαιότατο εκκλησάκι («μοναστηράκι») της Οσίας Μελούς. Η οσία είναι η μοναδική αγιασμένη γυναικεία μορφή που φαίνεται ότι ήταν ντόπια, αν και ακόμη δεν γνωρίζουμε την καταγωγή της. Είναι πολύ σημαντικό ότι παρά την έλλειψη ιστορικών στοιχείων η μνήμη της Οσίας διατηρήθηκε στη συνείδηση του λαού και η λατρεία της φθάνει σε εμάς αδιάκοπη από τα βάθη των αιώνων. Παρά ταύτα η αβέβαιη ετυμολογική προέλευση του ονόματός της οδήγησε σε αμφισβήτηση της ιστορικότητας της Οσίας, η οποία, τελικά, επιβεβαιώνεται από τη δημοσίευση κατά το έτος 1972/3 μ.Χ. ενός χειρογράφου του τέλους του 15ου αιώνα μ.Χ. (Παρισινός Κώδικας με αριθμό 1362) με στιχηρά γραμμένα προς τιμήν της. Ο Ιάκωβος Ζαρράφτης παραθέτει τη μαρτυρία ότι κατά το έτος 1018 μ.Χ. κάποιος ασκητής έκτισε μοναστήρι πλησίον του Ι. Ναού της Οσίας Μελούς και ζούσε εκεί θεραπεύοντας τους πιστούς που έφθαναν κοντά ...

Στο βουνό όπου βρίσκεται η αρχαία ακρόπολη της Θέστιας στην Αιτωλοακαρνανία, λίγα χιλιόμετρα από το Αγρίνιο, υπάρχει η Μονή της Παναγίας Βλοχαιτίσσης με την θαυματουργή εικόνα της. Η εικόνα δείχνει την Παναγία καθισμένη στον θρόνο της να κρατά στην αγκαλιά της τον Χριστό, ενώ δίπλα της βρίσκονται τέσσερις προφήτες και δύο άγγελοι που της βάζουν ένα πολύτιμο στέμμα στο κεφάλι. Σ’ αυτή την εικόνα της Παναγίας βλέπουμε κάτι σπάνιο: η Παναγία χαμογελάει! Πολλά είναι τα θαύματα που έχει κάνει για τους άρρωστους, για όσους πονάνε, και για όλους όσους σπεύδουν με προσευχές μπροστά στην εικόνα της και ζητούν τη μεσολάβησή της στον Κύριο και Θεό μας. Γυναίκες που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, χάρη στις προσευχές της απέκτησαν. Άρρωστοι με ανίατες ασθένειες είδαν τους γιατρούς να ομολογούν τη θαυματουργή παρέμβασή της. Είναι μια εικόνα γεμάτη χάρη και ευλογία, πηγή απέραντης ίασης. Σήμερα, 5 Ιουνίου, γιορτάζουμε την επέτειο της θαυμαστής και σωτήριας επέμβασής της για τους κατοίκους της περιοχ...

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στις 29 Νοεμβρίου 2018: «Η Αγία και Ιερά Σύνοδος, αποδεχόμενη ομόφωνα την πρόταση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Φινλανδίας υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κατέγραψε στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον Όσιο Ιωάννη τον Βαλαάμ (1873-1958) και τον Άγιο Μάρτυρα και Ομολογητή Ιωάννη τον Ιλομάντσι (1884-1918), οι οποίοι και οι δύο έζησαν και εργάστηκαν εκεί.» Όσιος Ιωάννης του Βαλαάμ (ή Βάλαμο, 1873-1958) Ο Ιωάννης γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1873 στην επαρχία Τβερ της Ρωσίας, σε αγροτική οικογένεια. Τελείωσε το εκκλησιαστικό σχολείο στο χωριό Ιλίνσκοε. Το 1889 μπήκε στη Μονή του Βαλαάμ. Μετά από τέσσερα χρόνια στο Σκήτη του Αγίου Ερμάνου, κλήθηκε στον στρατό για άλλους τέσσερις. Όταν απολύθηκε, γύρισε προσωρινά στο σπίτι του και το 1901 επέστρεψε στο Βαλαάμ. Του ανατέθηκε υπακοή για δύο χρόνια στο μεταοχίον της Μονής στο Σαντ Πετερσμπουργκ. Αργότερα έγραψε πως η πόλη είχε κακή επίδραση σε αυτό...

Οι ηρωικοί αγώνες του Αγίου Πέτρου θυμίζουν τους πνευματικούς αγώνες του Μεγάλου Αντωνίου και των μοναχών της αιγυπτιακής ερήμου. Αυτός ο αόρατος και εσωτερικός πόλεμος δεν αφορά μόνο τους μοναχούς. Από τη στιγμή της βάπτισής μας, όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί καλούμαστε να πολεμήσουμε τα ποικίλα πάθη της σάρκας και να αντισταθούμε στους πονηρούς δαίμονες που ασταμάτητα μας πολεμούν, μέρα και νύχτα. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος: "Δεν έχουμε να παλέψουμε ενάντια σε ανθρώπους, αλλά ενάντια στις αρχές και εξουσίες, στους κοσμοκράτορες του σκότους τούτου του αιώνα, στα πνεύματα της κακίας στα επουράνια." (Εφ. 6:12) Είθε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να βρίσκουν στον Άγιο Πέτρο της Κορίσας έναν δυνατό μεσίτη στον Θεό στον πνευματικό τους αγώνα. Είναι έτοιμος βοηθός για όσους βασανίζονται σωματικά, ψυχικά και πνευματικά από τις πιέσεις, τις εντάσεις και τις απαιτήσεις της ζωής στους δύσκολους καιρούς της γενικής απιστίας. Ο Άγιος Πέτρος της Κορίσας γεννήθηκε στα τέλη του 12ου ή τις αρχές ...

Ο Άγιος πατέρας μας Βονιφάτιος (περ. 672 – 5 Ιουνίου 754 ή 755), γνωστός και ως «Απόστολος των Γερμανών», γεννήθηκε ως Γουίνφριντ ή Γουίνφριθ στο Κρέντιτον του Ντέβον, στην Αγγλία. Υπήρξε ιεραπόστολος που διέδωσε τον Χριστιανισμό στη Γερμανία τον 8ο αιώνα. Η μνήμη του τιμάται στις 5 Ιουνίου, ημέρα της κοίμησής του. Προερχόταν από καλή οικογένεια, αλλά παρά την επιθυμία του πατέρα του, αφιερώθηκε από νεαρή ηλικία στη μοναχική ζωή. Σπούδασε θεολογία στα βενεδικτίνικα μοναστήρια του Άντεσκανκάστρε (κοντά στο Έξετερ) και του Νούρσλινγκ, ανάμεσα στο Γουίντσεστερ και το Σαουθάμπτον. Εκεί δίδαξε στη μοναστηριακή σχολή και σε ηλικία τριάντα ετών χειροτονήθηκε ιερέας. Έγραψε την πρώτη λατινική γραμματική που δημιουργήθηκε στην Αγγλία. Το 716 ξεκίνησε ιεραποστολικό ταξίδι στη Φρισία, με σκοπό να κηρύξει στους κατοίκους στη δική τους γλώσσα – η οποία ήταν παρόμοια με την αγγλοσαξονική που μιλούσε. Όμως, η προσπάθειά του απέτυχε λόγω του πολέμου μεταξύ του Καρόλου Μαρτέλου και του βασιλιά της Φρισ...