ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

 Ἐπὶ κλίμαξι κλίμακας πυκνῶς, Πάτερ, Τὰς σὰς ἀρετὰς θείς, ἔφθασας πόλου μέχρι. Χαῖρεν Ἰωάννης τριακοστῇ ἐξαναλύων. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας γεννήθηκε πιθανότατα το 523 μ.Χ. στη Συρία. Ήταν γιος πλούσιας και ευσεβούς οικογένειας. Σε νεαρή ηλικία, παρακολούθησε ανώτερο κύκλο μορφώσεως, ώστε να διακρίνεται ανάμεσα στους συνομήλικούς του. Εκείνος όμως, ενδιαφερόταν περισσότερο για την προσευχή, τις θεολογικές μελέτες, την συγγραφική εργασία και την άσκηση.  Πήγε στο Όρος Σινά, κοντά στον φημισμένο αναχωρητή Μαρτύριο, ο οποίος καθοδήγησε πνευματικά τον νεαρό Ιωάννη. Μετά από τέσσερα χρόνια άσκησης, εκάρη μοναχός ενώ η φήμη των αρετών και της σοφίας του είχε ευρύτερα διαδοθεί. Γι' αυτό πολλοί μοναχοί και λαϊκοί, αλλά και αξιωματούχοι έρχονταν στη Μονή για να ζητήσουν τη συμβουλή του. Είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας. Λόγω της διαβίωσής του στην Ιερά Μονή Σινά ονομάζεται και Σιναΐτης. Μετά το θάνατο του ηγούμενου της Μονής και κατόπιν απαιτήσεως των αδελφών δέχθηκε να γίνει ...

Δέχου στεφάνους εκ Θεού Ζαχαρία, Ως Iεράρχης και αθλητής Kυρίου. Από το 1645 έως το 1670, η Βενετία πολεμούσε με τους Οθωμανούς Τούρκους και, όταν υπογράφτηκε η ειρήνη το 1670, αναγκάστηκε να επιστρέψει πολλές από τις ελληνικές περιοχές που είχαν κατακτηθεί. Ωστόσο, το 1684, η Βενετία εντάχθηκε στην Τρίτη Ιερή Συμμαχία με την Πολωνία και την Αυστρία, για να πολεμήσει και πάλι τους Οθωμανούς, προσπαθώντας να ανακτήσει κάποια από τα χαμένα εδάφη. Συνεπώς, οι Οθωμανοί ήταν πολύ υποψιασμένοι και καχύποπτοι με οποιονδήποτε είχε σχέση με τους Βενετούς. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα για τους κατοίκους της Πελοποννήσου, πολλές από τις παραθαλάσσιες πόλεις της οποίας η Βενετία είχε κάποτε υπό τον έλεγχό της. Το 1684, ο Μητροπολίτης Ζαχαρίας Κορίνθου, ο οποίος γεννήθηκε στην επαρχία Άρτας, κατηγορήθηκε αδίκως από μερικούς Τούρκους για την αποστολή μυστικών μηνυμάτων στους Βενετούς. Ο Μητροπολίτης συνελήφθη αμέσως, βασανίστηκε και του πέρασαν αλυσίδες. Όταν τον έφεραν μπροστά στον καδή, του ζήτησαν να αρ...

Ἐν οὐρανοῖς σύνεστιν ἀθλητῇ Τέκνῳ, Ἀθλητομήτωρ καλλίτεκνος Εὐβούλη. Η Αγία Ευβούλα έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305) και ήταν από την πόλη Νικόπολη. Ήταν σύζυγος ενός Έλληνα ειδωλολάτρη ονόματι Ευστόργιου, ενώ η ίδια προερχόταν από οικογένεια Χριστιανών.  Από αυτήν γεννήθηκε ο Άγιος Παντελεήμων, τον οποίο μεγάλωσε με σκοπό να αγαπήσει τον Θεό. Εκοιμήθη εν ειρήνη, και ο μαρμάρινος τάφος της βρίσκεται σήμερα στη Σπηλιά των Μάγων κάτω από τη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχη, ανατολικά της Βηθλεέμ, μαζί με τους τάφους άλλων 35 διακεκριμένων Αγίων. Λειτουργικά κείμενα  Απολυτίκιον εν τω Πλαγιοτέταρτω Ήχῳ Ἀς ὑμνήσωμεν μετὰ χαρμονῆς τροπαρίων τὴν Ἁγίαν Εὐβούλαν, μητέρα τοῦ προστάτου ἡμῶν Παντελεήμονος. Αὕτη ἐγέννησεν τὸν ὑπερασπιστὴν ἡμῶν, δόξαν τῶν μαρτύρων καὶ τῶν ἀναργύρων ἰατρῶν, καὶ ταχύ θεραπευτὴν πάντων. Κοντάκιον ἐν τῷ Τρίτῳ Ήχῳ Ἀς συγκεντρωθῶμεν πάντες σήμερον καὶ ἀς ἐορτάσωμεν μετὰ χαρᾶς τὴν μητέρα τοῦ προστάτου ἡμῶν, τὴν Ἁγία...

Ο Άγιος Σωφρόνιος, κατά κόσμος Στέφανος Κρισταλέφσκιυ, γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1703 μ.Χ. στην Ουκρανία, κοντά στην περιοχή του Τσέρνιγκωφ, από ευσεβείς γονείς. Από την παιδική του ηλικία αγάπησε την Εκκλησία και το μοναχικό βίο. Ανέπτυξε σπουδαία ιεραποστολική δράση και εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Ιρκούτσκ. Ο Άγιος Σωφρόνιος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1771 μ.Χ., κατά την Δευτέρα ημέρα του Πάσχα. Ενώ αναμενόταν η απόφαση της Ιεράς Συνόδου περί του ενταφιασμού του ιερού λειψάνου, η σορός του παρέμεινε άταφη επί έξι μήνες, χωρίς να υποστεί την παραμικρή αλλοίωση.  Το γεγονός αυτό, καθώς και η φήμη του αυστηρού ασκητικού του βίου, προσείλκυσαν πλήθη πιστών, οι οποίοι προσκυνούσαν το ιερό λείψανο ως σκήνωμα Αγίου του Θεού. Τα ιερά λείψανα του Αγίου διασώθηκαν θαυματουργικά από την πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς τον καθεδρικό ναό του Ιρκούτσκ στις 18 Απριλίου 1917 μ.Χ. και επιτελούν πλήθος θαυμάτων. Η ανακήρυξη της αγιοποιήσεώς του έγινε από τη Ρωσική Εκκλησία στις 23 Απριλίου ...

Χόρευε Ῥόδος πρεσβείαις φρουρουμένη, Τῶν σῶν Ἁγίων, οὓς στεφάνωσον ὕμνοις. «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη ἐπιτελοῦμεν πάντων τῶν ἐν Ῥόδῳ Ἁγίων, ἤτοι, τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καὶ πανευφήμων Ἀποστόλων Παύλου (29 Ιουνίου) καὶ Σίλα (30 Ιουλίου)· τῶν Ἱεραρχῶν Εὐφροσύνου, Ἑλλανίκου, Θεοδοσίου καὶ Ἰσιδώρου· τῶν Μαρτύρων Φανουρίου τοῦ νεοφανοῦς (27 Αυγούστου), Κλήμεντος καὶ Ἀγαθαγγέλου (23 Ιανουαρίου)· τῶν Νεομαρτύρων Εὐθυμίου Ἐπισκόπου αὐτῆς γενομένου (9 Αυγούστου), Κυρίλλου τοῦ Λουκάρεως Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (27 Ιουνίου), Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου (14 Νοεμβρίου), Νικήτα τοῦ Νισυρίου (21 Ιουνίου) καὶ Μαλαχία τοῦ Λινδίου (29 Σεπτεμβρίου), καὶ τοῦ Ὁσίου Μελετίου, τοῦ ἐν Ὑψενῇ (12 Φεβρουαρίου).» Η εορτή της ιεράς Συνάξεως πάντων των εν Ρόδω Αγίων θεσπίστηκε και τελέσθηκε για πρώτη φορά στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου το έτος 2009 μ.Χ., όπου και κατ’ έτος τελείται. Την ίδια ημέρα τελείται και τι μνημόσυνο των αοιδίμων Μητροπολιτών Ρόδου, των κεκοιμημένων Ιερέων, Διακόνων ...

Λέων πατάσσει σε Προφήτα Kυρίου, Ως παραβάντα τον λόγον του Kυρίου. Ο Προφήτης Ιωήλ (Ιωήλ κατά την Β΄Παραλειπομένων (Θ΄29), Ιωάδ κατά μερικούς συναξαριστές) καταγώταν από τον Ιούδα (Γ΄Βασιλ. 10). Αυτός λοιπόν στάλθηκε από τον Θεό προς τον βασιλιά Ιεροβοάμ για να ελέγξει αυτόν για τις δαμάλεις (Γ΄Βασιλ. ιγ΄,2). Όταν δε άπλωσε το χέρι του ο Ιεροβοάμ για να κρατήσει τον προφήτη, ξεράθηκε το χέρι του και αποκαταστάθηκε πάλι δια της προσευχής του προφήτου. Επειδή όμως ο προφήτης πήρε εντολή από τον Θεό να μη φάει και πιει, αυτός έφαγε παραπλανηθείς από τον ψευδοπροφήτη Ενβέ. Γι' αυτό κατασπαράχθηκε, για την παρακοή του, από ένα λιοντάρι, χωρίς όμως το θηρίο να φάει το σώμα του. Τάφηκε δε κοντά στον τάφο του πλανήσαντος αυτόν ψευδοπροφήτου Ενβέ. Ο προφήτης Ιωήλ που τη μνήμη του γιορτάζουμε την 19η Οκτωβρίου είναι άλλος Σύμφωνα με το Ορθόδοξο Συναξάρι , στις 30 Μαρτίου τιμούμε τη μνήμη ενός προφήτη της Παλαιάς Διαθήκης, που αναφέρεται απλά ως «άνθρωπος του Θεού» στο Γ' Βασιλέων 13, αν...

O εν φρέατι ζων Iωάννης κάτω, Άνω πίνει νυν ζώντος ύδατος φρέαρ. Ο Όσιος Ιωάννης γεννήθηκε στα χρόνια των διωγμών της Εκκλησίας από τους ειδωλολάτρες. Η ευσεβής μητέρα του, τον πότισε με τα νάματα της χριστιανικής θρησκείας, και αργότερα ο Ιωάννης κατέφυγε στην έρημο όπου αφοσιώθηκε στη μελέτη και την πνευματική άσκηση. Επειδή όμως το μέρος που έμενε ήταν μια μικρή σπηλιά, αναγκάσθηκε ο ευσεβής ερημίτης να χρησιμοποιήσει σαν άσκητήριο, ένα ξεροπήγαδο. Γι' αυτό και έπωνομάστηκε: «Ιωάννης ο εν τω φρέατι». Μετά από καιρό, ήλθαν κι άλλοι στον τόπο εκείνο, όπου έκτισαν μικρά κελιά για τον εαυτό τους. Αλλά ο Ιωάννης, δεν ήθελε πλέον να φύγει από εκείνο το ξεροπήγαδο, που είχε συνδεθεί με τόσα χρόνια της ζωής του. Επικοινωνούσε όμως με τους νεοελθόντες και χρησίμευε ως πολύτιμος σύμβουλος και καθοδηγός τους. Έτσι ώστε η μικρή εκείνη αδελφότητα, καταρτιζόταν και προαγόταν κατά Χριστόν απ' αυτόν. Ο Ιωάννης πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα. Στα παλιά χρόνια, υπήρχε μια πολύ πλούσια γυνα...

O της Σιών πρόεδρος αισθητού θρόνου, Προς την Σιών απήρε την νοουμένην. Ο Όσιος Πατήρ μας Ιωάννης γεννήθηκε γύρω στο 356 και διαδέχθηκε τον Άγιο Κύριλλο ως Πατριάρχης Ιεροσολύμων το 387. Πολλοί μελετητές σήμερα αποδίδουν σε αυτόν τις πέντε Μυσταγωγικές Κατηχήσεις</i>, που παραδοσιακά αποδίδονταν στον προκάτοχό του, Κύριλλο. Στις 15 Σεπτεμβρίου 394, ο Πατριάρχης Ιωάννης προεξήρχε της τελετής καθαγιασμού της Εκκλησίας της Αγίας Σιών. Η ομιλία που εκφώνησε διασώθηκε στην αρμενική γλώσσα και δημοσιεύθηκε μόλις το 1973. Το 415, συμμετείχε στη μετακομιδή των λειψάνων του Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρα από τον τάφο του στο χωριό Καφαργαμάλα στα Ιεροσόλυμα, σε συνεργασία με τους επισκόπους Εύσθονο της Σεβάστειας και Ελευθέριο της Ιεριχούς. Η εξουσία του Ιωάννη αμφισβητήθηκε έντονα δύο φορές από τον Άγιο Ιερώνυμο, τότε ηγούμενο στη Βηθλεέμ. Η πρώτη αμφισβήτηση έγινε στο πλαίσιο της διαμάχης με τους οπαδούς του Ωριγένη και καταγράφεται κυρίως στο σύγγραμμα του Ιερώνυμου προς τον Παμμά...

Ο Άγιος Βίκτωρ μαρτύρησε μαζί με τον Άγιο Δομνίνο και άλλους έντεκα στη Θεσσαλονίκη, υπό τον αυτοκράτορα Γαληρίο Βαλέριο Μαξιμιανό (305-311), όταν ο αυτοκράτορας έχτιζε το βασιλικό του παλάτι στην πόλη αυτή. Το 301 μ.Χ. η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διασπάστηκε σε Τετραρχία από τον αυτοκράτορα Διοκλητιανό. Η Θεσσαλονίκη έγινε πρωτεύουσα της νέας επαρχίας της Ιλλυρίκης και περιλάμβανε σχεδόν όλη την Ελλάδα και την περιοχή των Βαλκανίων. Ο Γαληρίος, κατά την περίοδο αυτή, δημιούργησε μεγαλοπρεπή κτίρια, όπως το βασιλικό παλάτι, τον ιππόδρομο, την τρίπτυχρη αψίδα, το Ρωμαϊκό φόρουμ και το μαυσωλείο. Εκείνη την εποχή, το 306 μ.Χ., μαρτύρησε και ο Άγιος Δημήτριος. Στο Συναξάριον της Κωνσταντινούπολης εορτάζεται μόνο ο Άγιος Δομνίνος στις 1 Οκτωβρίου. Στα παλαιότερα μαρτυρολόγια, όπως το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο, αναφέρεται ότι ο Δομνίνος μαρτύρησε μαζί με τον Άγιο Βίκτωρα και άλλους στη Θεσσαλονίκη την ίδια ημέρα, και γιορτάζονται όλοι μαζί στις 30 Μαρτίου. Στο Ιερονονιανό Μαρτυρολόγιο καταγράφονται τ...

Δέχου στεφάνους εκ Θεού Ζαχαρία, Ως Iεράρχης και αθλητής Kυρίου. Στα χρόνια των βενετοοθωμανικών πολέμων (6ου, 1684–1699), στη διάρκεια του οποίου η Πελοπόννησος, η Αίγινα, η Πρέβεζα κι η Λευκάδα άλλαξαν προσωρινά τύραννο, περνώντας από τη βαρβαρότητα των Οθωμανών, στη κυριαρχία της Παπόφιλης “Γαληνοτάτης Δημοκρατίας”, ένα περιστατικό συγκλόνισε το χριστιανικό κόσμο της Ορθοδόξου Κορίνθου. Η συκοφαντία: Εκείνη, λοιπόν την εποχή, ο Επίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας Κορίνθου, ο Ζαχαρίας, συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους ότι συνεργαζόταν με τους Ενετούς, κατά την εκστρατεία του Ενετικού στρατού και στόλου υπό τον Μοροζίνη στην Νότια παράκτια Ελλάδα, για την απελευθέρωση των Ελλήνων. Μάλιστα βρέθηκε και συκοφάντης που έλεγε ότι ο Επίσκοπος είχε κρυφή αλληλογραφία για το σκοπό αυτό με τους Λατίνους. Μ’ αυτή την πρόφαση όρμησε ο βάρβαρος μωαμεθανικός όχλος στη Μητρόπολη και σαν ανήμερα θηρία άρπαξαν τον αρχιερέα του Θεού και σιδηροδέσμιο, δέρνοντας και σπρώχνοντας, τον έφεραν στον δικαστή. Σύ...

Ἐπὶ κλίμαξι κλίμακας πυκνῶς, Πάτερ, Τὰς σὰς ἀρετὰς θείς, ἔφθασας πόλου μέχρι. Χαῖρεν Ἰωάννης τριακοστῇ ἐξαναλύων. Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης (περ. 525-605) ή αλλιώς γνωστός και ως Ιωάννης της Κλίμακος, είναι άγιος της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 30 Μαρτίου. Είναι γνωστός για το έργο του Κλίμακα η κοινώς γνωστή και ως "Κλίμακα του Ιωάννου". Υπήρξε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Όρους Σινά. Γενικά βιογραφικά στοιχεία Ο τόπος γέννησής του δεν είναι γνωστός, αλλά υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Είναι γνωστό όμως ότι σε ηλικία 16 ετών έγινε δόκιμος Μοναχός στην Ιερά Μονή του Σινά και ασκήθηκε στην υπακοή κοντά στον Αββά Μαρτύριο. Μετά από τέσσερα χρόνια εκάρη Μοναχός και πήρε το όνομα Ιωάννης, ενώ στη συνέχεια χειροτονήθηκε Ιεροδιάκονος και Ιερομόναχος για τις ανάγκες της Μονής. Έμεινε στην αδελφότητα της Μονής Σινά για 19 χρόνια αφότου και αποβίωσε ο Γέροντάς του. Τότε, σε ηλικία 35 ετών μετά από ένα σύντομο εποικοδομητικό προσκυνηματικ...