ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Οι Άγιοι Γεώργιος και Σάββας εκ Κχαχούλη ήταν αδέλφια του Ιακώβου, πατέρα του Αγίου Γεωργίου του Αγιορείτη. Ο Γεώργιος και ο Σάββας εργάστηκαν ως μοναχοί στη Μονή Κχαχούλη στη νότια Γεωργία. Οι άγιοι πατέρες ήταν πλήρεις θείας χάριτος. Ο μεγαλύτερος αδελφός, Γεώργιος, ήταν πνευματικός σύμβουλος στην αυλή του βασιλιά Βαγαράτη Γ΄ του Κουροπαλάτη και, μαζί με τον βασιλιά, συμμετείχε ενεργά στην παραγωγή εκκλησιαστικής λογοτεχνίας. (Αυτή η περίοδος είναι γνωστή ως η Χρυσή Εποχή των Γεωργιανών Γραμμάτων, όταν έγιναν πολλές μεταφράσεις και αντίγραφα εκκλησιαστικών κειμένων.) Ο μικρότερος αδελφός, Σάββας, θυμάται ως δίκαιος και αμέμπτων άνδρας από την γνωστή εκκλησιαστική προσωπικότητα Γεώργιο τον Μικρό. Σύμφωνα με τον Γεώργιο τον Μικρό, οι αδελφοί ευλογήθηκαν γενναιόδωρα με πνευματικές και υλικές ευλογίες. Όταν οι άγιοι πατέρες άκουσαν για την ευσέβεια του ανιψιού τους, του νέου Γεωργίου (μετέπειτα του Αγίου Όρους), πρότειναν στον Ιάκωβο να τον φέρει σε αυτούς στο Κχαχούλη στην Κλαρτζέτι. Με...

Ο Άγιος Ηλίας ήταν μοναχός στη Μονή των Κοντινών Σπηλαίων στο Κίεβο. Καταγόταν από την πόλη του Μούρομ και αποκαλούνταν «Τσαγκάρης» ή «Υποδηματοποιός». Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ταυτίζεται με τον διάσημο πολεμιστή Ηλία του Μούρομ, ο οποίος αποτελεί θέμα ρωσικών μπαλάντων και της 3ης Συμφωνίας του Γκλιέρ. Ωστόσο, δεν υπάρχει ισχυρή βάση για την εγκυρότητα αυτής της υπόθεσης. Ο Άγιος Ηλίας εκοιμήθη με τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού σχηματισμένα ώστε να κάνουν το Σημείο του Σταυρού με τη θέση που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα στην Ορθόδοξη Εκκλησία: τα τρία πρώτα δάχτυλα μαζί, ενώ τα δύο εξωτερικά δάχτυλα είναι διπλωμένα προς την παλάμη [σε αντίθεση με το Σημείο του Σταυρού που χρησιμοποιούσαν οι «Παλαιοί Τελετουργικοί»]. Κατά τη διάρκεια της διαμάχης με το Σχίσμα των Παλαιών Τελετουργικών (17ος - 19ος αιώνας), αυτή η πληροφορία για τον Άγιο χρησιμοποιήθηκε ως ισχυρή απόδειξη υπέρ της παρούσας θέσης των δακτύλων. Ο Άγιος Ηλίας τιμάται επίσης τη Δεύτερη Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοσ...

Τρύφων ἀνῆλθε σώματι πρὸς ἰτέαν, Καὶ πνεύματι πρὸς ὕψος οὐρανοῦ μέγα. Ο Άγιος Τρύφων μαρτύρησε δια απαγχονισμού πάνω από μια Ιτιά.

Σαρκὸς λιπὼν σύνδεσμον ὁ Γρηγέντιος, Ἐκεῖσε μετῆλθεν, ἔνθα σαρξὶν οὐ τόπος. Ο Όσιος Γρηγέντιος έζησε τον 6ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από τα Μεδιόλανα (Μιλάνο). Οι γονείς του ονομάζονταν Αγάπιος και Θεοδότη και ήταν πολύ ευσεβείς. Ο Γρηγέντιος από πολύ μικρός διακρινόταν για την ευγλωττία του και για την μεγάλη αρετή του. Για να καταρτίσει τον εαυτό του περισσότερο πνευματικό, έκανε ταξίδι στην Ανατολή, που τότε ήταν το μεγαλύτερο θεολογικό και πνευματικό κέντρο. Κατόπιν πήγε στην Κωνσταντινούπολη και έγινε γνωστός του τότε αυτοκράτορα Ιουστίνου και στον Πατριάρχη. Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια επί Πατριάρχου Προτερίου, ο οποίος και τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Τα δε Ιερατικά του καθήκοντα, ο Γρηγέντιος, εκτελούσε άριστα. Όταν χήρεψε η επισκοπή Αιθιοπίας, ο βασιλιάς Ελεσβαάν ζήτησε από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να του στείλει επίσκοπο μορφωμένο και ενάρετο. Τότε ο Πατριάρχης εξέλεξε τον Γρηγέντιο, ο οποίος επετέλεσε την αποστολή του με πολύ ζήλο και μεγάλη καρποφορία. Στον τό...

Άγιος Ευτύχιος (πανω δεξιά) και Άγια Θεσσαλονίκη (κέντρο κάτω) Eις τον Eυτύχιον και Θεσσαλονίκην. Σὺν Εὐτυχίῳ καὶ σὺ Θεσσαλονίκη, Nίκην ἐφεῦρες εὐτυχῶς διὰ ξίφους. Eις τους διακοσίους Άνδρας και εβδομήκοντα Γυναίκας. Ἀνεῖλεν ἀνδρῶν εἰκάδας δέκα ξίφος, Ἀνεῖλε καὶ Γυναῖκας ἑπτάκις δέκα. Μαρτύρησαν όλοι δια ξίφους.

Eις τον Tιμόθεον. Τιμόθεον δέ, τὸν πεπυρπολημένον, Ποῦ θήσομεν, λαχόντα παντίμου τέλους; Eις τον Πολύευκτον. Σοῦ Πολύευκτε Καισαρεῦ ποῖον τέλος; Τὸ πῦρ ὑπελθών, εὗρον εὐκταῖον τέλος. Άγιος Τιμόθεος (πάνω τέταρτος) και Άγιος Πολύευκτος (πάνω αριστερά) Οι Άγιοι Τιμόθεος και Πολύευκτος πέθαναν αφού τους έριξαν μέσα στη φωτιά. Ο μεν Τιμόθεος στην Αφρική, ο δε Πολύευκτος στην Καισαρεία, διότι κατηχούσαν και βάπτιζαν ειδωλολάτρες. Παρ' όλο που κατά την θανατική εκτέλεση ήταν παρόντες και οι δικοί τους και έκλαιγαν, αυτοί ατρόμητοι με τη θεία χάρη, τους παρηγορούσαν. Μπήκαν δε μέσα στις φλόγες, διατηρώντας την ευψυχία τους και ψάλλοντες ύμνους προς τον Κύριο. Ορισμένοι Συναξαριστές, λανθασμένα αναφέρουν την ημέρα αυτή και δεύτερο Άγιο Πολύευκτο, που όμως πρόκειται για τον ίδιο με τον πιο πάνω Άγιο.

 Eις τον Hλίαν και Πρόβον. Ἀθλήσεως τμηθέντα τῷ ξίφει κάραν, Ζηλοῖ ταχὺ Πρόβος σε, Μάρτυς Ἠλία. Eις τον Άρην. Ἄρης ὑπῆρξας πρὸς τὸ πῦρ ὄντως Ἄρες, Ἄρης νοητός, ὅπλα πίστεως φέρων. Οι Άγιοι Ηλίας, Πρόβος (ή Πρόμος) και Άρης κατάγονταν από την Αίγυπτο και εμπνεόμενοι από τη θερμή τους πίστη, πήγαιναν σε διάφορες πόλεις και υπηρετούσαν τους διωκόμενους χριστιανούς. Στην Ασκαλώνα συνελήφθησαν, επέμεναν στην ομολογία του Ιησού Χριστού και καταδικάστηκαν σε θάνατο από τον κριτή Φιρμιλιανό. Και ο μεν Ηλίας και Πρόβος αποκεφαλίστηκαν, ο δε Άρης παρέδωσε την αγία του ψυχή μέσα στις φλόγες. Λειτουργικά κείμενα Τροπάριον – Ήχος δʹ Οἱ ἅγιοι μάρτυρες Ἠλίας, Πρόβος καὶ Ἄρης, Κύριε, / διὰ τῶν ἀγώνων αὐτῶν ἔλαβον παρὰ σοῦ τὰ ἄφθαρτα στεφάνια, ὁ Θεὸς ἡμῶν. / Ἐνισχυθέντες ὑπὸ τῆς σῆς δυνάμεως, κατέβαλον τοὺς ἀντικειμένους / καὶ ἔθραυσαν τὴν ἀνίσχυρον τόλμαν τῶν δαιμόνων. / Ταῖς πρεσβείαις αὐτῶν, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν!

Ζητῶν Βονιφάτιος ὀστᾶ Μαρτύρων. Ἑαυτὸν εὗρε μάρτυρα, τμηθεὶς ξίφει. Ἐννεακαιδεκάτῃ Βονιφάτιος αὐχένα τμήθη. Οι Άγιοι Βονιφάτιος και Αγλαΐα έζησαν τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Η Αγλαΐα ανήκε στην τάξη των ευγενών και πλούσιων Ρωμαίων γυναικών και ήταν πάντα πρόθυμη στις ελεημοσύνες και στις διάφορες αγαθοεργίες. Ο δε Βονιφάτιος ήταν γραμματέας της περιουσίας της Αγλαΐας και επόπτης των κτημάτων της. Όπως η κυρία του, ήταν και αυτός εύσπλαχνος και φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν την περιουσία της Αγλαΐας με πολλή τιμιότητα, και απέναντι στους υπηρέτες ήταν ευγενέστατος. Η ανεξέλεγκτη όμως καλοζωία έπνιξε την πνευματικότητα του Βονιφατίου και της Αγλαΐας. Άναψε την εύφλεκτη νεότητά τους και παρασύρθηκαν από τις ένοχες σαρκικές ηδονές. Ευτυχώς όμως, ο έλεγχος των συνειδήσεών τους ήταν αυτός που τελικά επικράτησε. Αμάρτησαν. Έκλαψαν και οι δύο πικρά. Θα τους δεχόταν άραγε και πάλι ο Θεός σαν ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του; Γιατί όχι; Άλλωστε, ο Ίδιος είπε: «Χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἐν...

Το Παλλατίδειο στο θρυλικό Μελένικο. Η ιστορία της πόλης που φιλοξένησε μεγάλες προσωπικότητες από την εποχή του Βυζαντίου μέχρι την παραχώρηση της στους Βούλγαρους έχει γραφτεί σε χρυσές σελίδες με αίμα ελληνικό.  Όπως ο μεγάλος ευεργέτης του Σιδηροκάστρου από το Μελένικο  τίμησε τα ιερά αυτά χώματα έτσι και τα παιδιά μας τίμησαν τον ίδιο και την πόλη. Γεώργιος Τάστσιος : Για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε εκπαιδευτική επίσκεψη από μαθητές του Παλλατιδείου Γυμνασίου στο θρυλικό Μελένικο...την γενέτειρα του ευεργέτη του Σχολείου τιν ιατρό Αναστάσιο Παλλατίδη που άφησε το 1846 όλη του την περιουσία στα σχολεία του Μελενίκου! Η εκδρομή αποτελεί πρωτοβουλία του Συνδέσμου Ευελπίδων Μελενικου που χρηματοδότησε την επίσκεψη στα εδάφη της άνω κοιλάδας του Στρυμόνα όπου μεγαλούργησαν οι Έλληνες και δη οι Μελενίκιοι! Μιλήσαμε για τον Πολυζωίδη, για το Κοινό του Μελενίκου, για την προφητεία του κόκκινου κρασιού, για τον Μακεδονικό Αγώνα, για τις τρυπητές και για τα ξακουστά κρασιά! Ο Δήμαρ...

Δήμος Σερρών: 7η Διακρατική Συνάντηση των εταίρων στο Roman της Ρουμανίας στο πλαίσιο του δικτύου των ευρωπαϊκών πόλεων BREAKING ISOLATION (Σπάζοντας την Απομόνωση) Ο Δήμος Σερρών συμμετείχε με επιτυχία στις εργασίες της 7ης Διακρατικής Συνάντησης των εταίρων του δικτύου “BREAKING ISOLATION” (ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ) του Προγράμματος URBACT IV,  που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Roman της Ρουμανίας στις 3 και 4 Δεκεμβρίου 2024. Το δίκτυο με επικεφαλής εταίρο τη γαλλική πόλη Agen, αφορά στην άρση της κοινωνικής απομόνωσης, η οποία πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας, επενδύοντας στην κοινωνική ένταξη και ενθάρρυνση των κοινωνικά υπεύθυνων στάσεων των πολιτών.

 

Την Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου και ώρα 5 το απόγευμα (17:00) θα τελεστεί Ιερό Ευχέλαιο.  Το ιερό Ευχέλαιο είναι ένα από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας μας. Τελείται στον Ιερό Ναό ή στο σπίτι για την ίαση – θεραπεία των σωματικών και ψυχικών ασθενειών. Όπως όλα τα Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, είναι πρώτα για την σωτηρία της ψυχής μας και έπειτα για τις σωματικές ασθένειες, έτσι και το μυστήριο του Ευχελαίου έχει σκοπό την σωτηρία του ανθρώπου, αλλά και την θεραπεία του σώματος

  Στις 18 Δεκεμβρίου 1907, σύμφωνα με έκθεση του Σακτούρη, στο χωριό Κιούπ-κιόϊ (Πρώτη), στην περιοχή του καζά Ζίχνης, φονεύθηκε από Έλληνες ένας Οθωμανός.

  Άγιος Συμεών ο Βερχοτούρικης ήταν ευγενής, αλλά έκρυβε την καταγωγή του και ζούσε τη ζωή ενός ζητιάνου. Περιδιάβαινε τα χωριά και έραβε δωρεάν ημιπαλτά και άλλα ρούχα, κυρίως για τους φτωχούς. Κατά τη διάρκεια αυτής της δουλειάς, σκόπιμα παραλείπονταν κάτι, είτε ένα γάντι είτε ένα κασκόλ, για το οποίο υφίστατο κακομεταχείριση από τους πελάτες του. Ο ασκητής περιπλανήθηκε πολύ, αλλά πιο συχνά ζούσε στην αυλή της εκκλησίας του χωριού Μερκουσίνσκ κοντά στην πόλη Βερχοτούριε (στα περίχωρα της Περμ). Ο Άγιος Συμεών αγαπούσε τη φύση των Ουραλίων και, ενώ απολάμβανε την μεγαλοπρεπή ομορφιά της, σήκωνε το στοχαστικό του βλέμμα προς τον Δημιουργό του κόσμου. Στον ελεύθερο χρόνο του, ο άγιος αγαπούσε να πηγαίνει ψάρεμα στην ηρεμία της μοναξιάς. Αυτό του θύμιζε τους μαθητές του Χριστού, το έργο των οποίων συνέχιζε, καθοδηγώντας τον τοπικό πληθυσμό στην αληθινή Πίστη. Οι συνομιλίες του ήταν σπόροι χάρης, από τους οποίους σταδιακά αναπτύχθηκαν καρποί του Πνεύματος στα Ουράλια και στη Σιβηρία,...

Ο Όσιος Σεβαστιανός του Ποσεσόνε γεννήθηκε και έζησε στη Ρωσία κατά τα τέλη του 15ου και τις αρχές του 16ου αιώνα μ.Χ. Εκάρη μοναχός σε ένα μοναστήρι στην περιοχή του Σοχότ, κοντά στην πόλη Ρομάνοβο και κοιμήθηκε με ειρήνη. Η μνήμη του τιμάται και στις 26 Φεβρουαρίου.

Ο Άγιος Δανιήλ ο Ησυχαστής, ο μεγάλος θαυματουργός και διδάσκαλος των μοναχών, γεννήθηκε στη Μολδαβία στις αρχές του 15ου αιώνα. Βαπτίστηκε με το όνομα Δουμίτρου. Όταν ήταν 16 ετών, έγινε μοναχός στη μονή του Αγίου Νικολάου στη Ραντάουτι και πήρε το όνομα Δαβίδ. Πνευματικός του πατέρας ήταν ο Άγιος Λεόντιος της Ραντάουτι (1 Ιουλίου). Μετά από πολλά χρόνια ασκητικών αγώνων, έγινε εκλεκτό σκεύος του Πνεύματος και χειροτονήθηκε ιερέας. Έζησε για κάποια χρόνια στη μονή του Αγίου Λαυρεντίου στην περιοχή Σίβουλ ντε Σους. Εκεί εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις του κατά τη διάρκεια της ημέρας, και τη νύχτα παρακολουθούσε αγρυπνία, προσευχόταν και έφτιαχνε καλάθια. Έλαβε το Μέγα Σχήμα και το νέο όνομα Δανιήλ. Έλαβε την ευλογία του ηγούμενου να ζήσει στην ερημιά και στη μοναξιά, όπου αφιερώθηκε σε πνευματικούς αγώνες. Περί το 1450, έζησε κοντά στη Μονή Νεάμτς, κοντά στην ρεματιά Σέκου, για δεκατέσσερα χρόνια. Με τον καιρό, οι άνθρωποι ανακάλυψαν το μέρος που ζούσε και άρχισαν να τον επισκέπτονται. Λαχτα...

Ο Ιερομάρτυρας Θαδδαίος (Ουσπένσκυ) της Τβέρ ήταν Ρώσος επίσκοπος που εκτελέστηκε το 1937. Κατά τη διάρκεια της ζωής του απέκτησε τα χαρίσματα της προφητείας και της θεραπείας. Οι ημερομηνίες εορτής του είναι η ημερομηνία του μαρτυρίου του (18 Δεκεμβρίου (31)) και η ημερομηνία της ανακάλυψης των λειψάνων του το 1993 (13 Οκτωβρίου (26)). Αγιοποιήθηκε το 1997. Πρώτα χρόνια Ο Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Θαδδαίος, κατά κόσμον Ιβάν Βασιλιέβιτς Ουσπένσκυ, γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1872 στην οικογένεια ενός παπά από ένα χωριό. Μετά την αποφοίτησή του από το Θεολογικό Σεμινάριο του Νίζνι Νόβγκοροντ, ο Ιβάν εισήλθε στην Μόσχα Θεολογική Ακαδημία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εκεί, ο Ιβάν άρχισε να ζητά πνευματικές συμβουλές από τον ιερομόναχο Γερμανό, έναν γνωστό γέροντα που ζούσε στο Σκήτη της Γεθσημανής της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας-Άγιου Σέργιου. Στις 18 Ιανουαρίου 1895, ο Άγιος Ιωάννης του Κρονστάντ επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Αγίας Τριάδας-Άγιου Σέργιου. Ο Ιβάν τον είδε για πρώτη φορά κα...

Η μνήμη του Οσίου Νόμων αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρὸν Εὐχολόγιον ἢ Ἁγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πιθανώς να είναι Άγιος της Κυπριακής Εκκλησίας.

Οὐκ, εἰ τελευτᾷς Μιχαήλ, τοῦτο ξένον· Ἀλλ' εἰ θανὼν ζῇς, ὥς περ οὖν ζῇς ἀξίως. Ο Όσιος Μιχαήλ γεννήθηκε στην Παλαιστίνη το 761 μ.Χ (ή κατ' άλλους, το 763 μ.Χ.). Οι πρόγονοί του ήταν Πέρσες και οι ευσεβείς γονείς του τον αφιέρωσαν στη διακονία του Θεού. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόδωρος τον έκειρε αναγνώστη στον ναό της Ανάστασης και στην Ιερουσαλήμ εκπαιδεύτηκε κατά τον καλύτερο τρόπο. Σε ηλικία 25 ετών έγινε μοναχός στη Μονή του Αγίου Σάββα και μετά 12 χρόνια άσκησης, χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Θωμά πρεσβύτερος, με πρόταση του ηγουμένου της Μονής. Μετά δύο χρόνια αποσύρθηκε από τη Μονή σ' ένα κελί, όπου καλλιέργησε πολύ την προσευχή. Μάλιστα ο ηγούμενος της Λαύρας, εμπιστεύτηκε στον Μιχαήλ την πνευματική μόρφωση των δύο αδελφών Γραπτών Θεοδώρου και Θεοφάνη (βλέπε 27 Δεκεμβρίου και 11 Οκτωβρίου). Αλλά ο Πατριάρχης Θωμάς, έχοντας ανάγκη τον Μιχαήλ, τον μετακινεί μαζί με τους δύο μαθητές του στα Ιεροσόλυμα και τον καθιστά σύγκελλο και σύμβουλό του. Αργότερα τον στέλνει σ...

 Σκηνήν αγιάζουσι νυν εγκαινίοις, Tης των βροτών την φύσιν εγκαινισάσης. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.

 Θεού σοφίαν ηγάπησε Σοφία, Όθεν χάριν δέδεκτο και των θαυμάτων. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο της Αγίας.

 Ζακχαίος Aλφειός πόθω Θεού Λόγου, Eίλοντο τον θάνατον ευσεβοφρόνως. Οι Άγιοι Ζακχαίος και Αλφειός μαρτύρησαν στην Καισαρεία. Ίσως είναι οι ίδιοι μ' αυτούς της 18ης Νοεμβρίου.

Ἔγωγε τμηθῶ πρῶτον, Ἕρμυλος λέγει. Οὔ, φησὶ Φωκᾶς, ἀλλ' ὁ Φωκᾶς Ἕρμυλε. Οι Άγιοι Φωκάς και Ερμύλος μαρτύρησαν δια ξίφους.

Εἴκων ὁ Φλῶρος τῇ πάλαι κατακρίσει, Εἰς γῆν ἀπῆλθε· γῆ γὰρ ἦν, καὶ τὶ ξένον; Ο Όσιος Φλώρος, έζησε την εποχή που βασίλεψαν οι Ιουστίνος Β' (565 - 578 μ.Χ.), Τιβέριος (578 - 582 μ.Χ.) και Μαυρίκιος (582 - 602 μ.Χ.) και επί των πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως Ευτυχίου και Ιωάννου του Γ'. Ο πατέρας του ονομαζόταν και αυτός Φλώρος η δε μητέρα του Ευφυΐα. Επειδή ήταν μορφωμένος και γνώριζε τις Θείες Γραφές διακρίθηκε στην Κωνσταντινούπολη και προσλήφθηκε σαν γραμματέας στο παλάτι. Σύντομα λόγω των ικανοτήτων του αναδείχθηκε σε πατρίκιο. Νυμφεύτηκε κόρη σεμνή και πιστή και απέκτησε ένα τέκνο. Όμως είδε να πεθαίνουν και η σύζυγός του και το παιδί του. Γι' αυτό αποφάσισε να αποσυρθεί σε ένα μικρό κτήμα στην τοποθεσία Ανάπλουν, αφού μοίρασε όλη του την περιουσία πρώτα. Εκεί καθώς μελετούσε τα θρησκευτικά βιβλία και προσευχόταν, αποφάσισε να ενταχθεί στον κλήρο. Διακρίθηκε για την διδακτικότητά του και την αρετή του και έγινε επίσκοπος Αμισού που είναι πόλη της Καππαδοκίας. Υπήρξε αρχι...

 Ἤθλησεν Εὐβίοτος ἄχρις αἱμάτων, Βίου δὲ τέρμα εὗρε χωρὶς αἱμάτων. Ακατάβλητος και τολμηρός στρατιώτης της χριστιανικής πίστης ο  Εὐβίοτος , έζησε τον 3ο αιώνα μετά Χριστόν. Γεννήθηκε στο χωριό Πτωκετό ή Πωκετός της επαρχίας Οψικίου και διακρινόταν για το θάρρος και τη θερμή πίστη του. Κατά τον διωγμό εναντίον της Εκκλησίας επί Διοκλητιανού, υποβλήθηκε σε πολλά βάσανα και φυλακίσεις. Αλλά η θεία χάρη τον προστάτευε και τον έσωζε. Λιθοβολήθηκε, ραβδίσθηκε, μαστιγώθηκε, σχίστηκαν οι σάρκες του και παρ' όλα αυτά επέζησε και έφερε πολλούς στο δρόμο της σωτηρίας. Αργότερα ο θρίαμβος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον βρήκε στην απομόνωση με βαριά δεσμά. Ελευθερώθηκε και δόξασε τον Θεό για τη νίκη που έδωσε στην Εκκλησία. Ο Άγιος Ευβίοτος, πέθανε το 320 μ.Χ.

Το 2009, ύστερα από πρόταση της Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε την αγιοκατάταξη και των μελών της οικογένειάς του, των γονέων του Κωνσταντίου και Καλής, και των αδελφών του Θεοδοσίου, Μακαρίου, Επιχάριτος και Θεοδότης. Ημέρα μνήμης τους ορίστηκε η 18η Δεκεμβρίου. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος Παλαμάς ήταν συγκλητικός και μέλος της αυτοκρατορικής αυλής του Ανδρονίκου Β’ Παλαιολόγου (1282-1328). Ο αυτοκράτορας τον εκτιμούσε ιδιαίτερα και γι΄ αυτό του ανέθεσε την ανατροφή του Ανδρονίκου Γ΄, εγγονού και διαδόχου του. Αναφέρεται στο βίο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά για τον πατέρα του που ήταν μέλος του Ανακτοσυμβουλίου, ότι είχε τόση καλλιέργεια της καρδιακής προσευχής, τόσο καλλιεργούσε τη θεωρία, ώστε πολλές φορές κατά τη διάρκεια των συνεδριών του Ανακτοσυμβουλίου, “ηρπάζετο” ο νούς του, και του συνέβη κάποτε, την ώρα που βρισκόταν στη Σύγκλητο, να μην ακούσει τον αυτοκράτορα πού του απηύθυνε τον λόγο τόσο πολύ βυθισμένος ήταν στην προσευχ...

Εις την Ζωήν Ζωὴ πρὸς ὕψος ἐκ κεφαλῆς ἠρμένη, Καπνῷ δυσώδει λαμβάνει ζωῆς τέλος. Εις τον Τραγκυλίνον Ναί, βάλλετε σφοδρῶς με συχνοῖς τοῖς λίθοις, Ἐκ καρδίας ἔκραζεν ὁ Τραγκυλῖνος. Εις τον Κλαύδιον Καὶ τοὺς περὶ Κλαύδιον ὧδε τακτέον. Οὕς, κἄν βυθὸς συνέσχεν, οὐρανὸς φέρει. Εις τον Τιβούρτιον Τιβουρτίου τέμνουσι τὴν θείαν κάραν, Σύ μου Θεὸς κράζοντος, ὦ Θεοῦ Λόγε. Εις τον Κάστουλον Κάστουλον εἷλκον εἰς ἀπωλείας βόθρον. Ὡς δ' οὐχ ὑπεῖξε, γῆς ἐνεβλήθη βόθρῳ. Εις τον Μάρκον και Μαρκελλίνον Ἐχθρῶν παγέντες, οἷα λόγχαι, καρδίας, Νύττεσθε λόγχαις, Μάρκε καὶ Μαρκελλῖνε. Όλοι μαρτύρησαν κατά τον διωγμό που κίνησε ο Διοκλητιανός (284 - 304 μ.Χ.) εναντίον των χριστιανών, μαζί με τον Άγιο Σεβαστιανό (βλέπε ίδια ημέρα). Οι σύζυγοι Νικόστρατος και Ζωή πέθαναν από ασφυξία αφού τους είχαν κρεμάσει ανάποδα και από κάτω δημιούργησαν ειδική εστία φωτιάς, ώστε να βγαίνει πολύς καπνός και να πηγαίνει απ' ευθείας στο πρόσωπό τους. Ο Τραγκυλίνος πέθανε δια λιθοβολισμού, τον Κλαύδιο και τον Κάστορα έπν...

Σεβαστιανὸς τῶν πλάνης σεβασμάτων, Καταφρονήσας τύπτεται τὸ σαρκίον. Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ Σεβαστιανὸς ῥοπαλίσθη. Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του τον ανέθρεψαν με μεγάλη χριστιανική επιμέλεια. Καθώς ήταν και από γένος διακεκριμένο, είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό. Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών. Φιλάνθρωπη ψυχή ο Σεβαστιανός, από τη θέση αυτή πολλές φορές υπήρξε προστάτης των φτωχών και των πασχόντων χριστιανών. Πρόθυμα επίσης, βοηθούσε στις ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Γι' αυτό και ο πάπας Γάιος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή της Εκκλησίας. Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών. Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσ...

  Υλικά 1 ολόκληρη χήνα (3 1/2 κιλά σε βάρος) 1 Κnorr «Σπιτικός» Ζωμός για Βοδινό 4 ατομικά ψωμάκια (της προηγούμενης ημέρας) 4 κ.σ. μαργαρίνη 2 κρεμμύδια ξερά, ψιλοκομμένα 150 γρ. αποξηραμένα δαμάσκηνα, ψιλοκομμένα 200 γρ. αμύγδαλα φιλέ 2 κ.σ. φασκόμηλο, αποξηραμένο 1 αυγό, ελαφρά χτυπημένο 3 κ.σ. μέλι Εκτέλεση Πλένουμε πολύ καλά τη χήνα, την αλατοπιπερώνουμε, εσωτερικά και εξωτερικά, και την αφήνουμε στην άκρη. Σε μικρό κατσαρολάκι βράζουμε το τεμάχιο του Knorr "Σπιτικού" ζωμού για Βοδινό σε 2 φλ. νερό για 2΄-3΄. Αποσύρουμε, προσθέτουμε τα ψωμάκια και τα αφήνουμε να μαλακώσουν για λίγα λεπτά. Λιώνουμε σε αντικολλητικό σκεύος 2 κ.σ. μαργαρίνη και σοτάρουμε τα κρεμμύδια για 2΄-3΄ σε μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε στο μείγμα τα ψωμάκια, τα δαμάσκηνα, τα αμύγδαλα, το φασκόμηλο και το αυγό. Ανακατεύουμε ξανά, σοτάρουμε για 2΄-3΄ περίπου και αποσύρουμε από τη φωτιά. Γεμίζουμε το πουλερικό με το μείγμα των λαχανικών και των καρπών και κλείνουμε το άνοιγμα στην κοιλιά (με οδοντογλυφίδες...