ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

H Η 10 Μ/Π Ταξιαρχία ανακοινώνει ότι την Δευτέρα 08 Δεκεμβρίου 2025 και ώρα 08:00 έως 15:00 θα πραγματοποιηθούν βολές RH-202 (20 χιλ.) όπλων Πυροβολικού, στο Πεδίο Βολής «Μελενικιτσίου». Επικίνδυνη περιοχή είναι αυτή που περικλείεται από τα σημεία με τις παρακάτω συντεταγμένες (ΕΓΣΑ 87): α. Υψ. Αδράχτι (x 451484.99, у 4559143.76) β. Υψ. Λόφος (x 452421.8, y 4562003.81) γ. Υψ. Αετοφωλιά (x 455504.3, y 4562037.36) δ. Υψ. Πύργος (x 459499.68, у 4559518.35) ε. Υψ. Προφήτης Ηλίας (x 451623.73, у 4555946.6) στ. Περιοχή Στένωμα ΒΑ χωρ. Μελενικιτσίου (x 456599.61, у 4556218.08) ζ. Περιοχή Ποτίστρα ΒΑ χωρ. Μελενικιτσίου (x 454228.05, у 4555744.8) Κατόπιν τούτου: ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Στην παραπάνω περιοχή απαγορεύεται κάθε κίνηση και η παραμονή ατόμων, τροχοφόρων και ζώων κατά τις παραπάνω ώρες για αποφυγή ατυχημάτων. Πυρομαχικά που τυχόν θα βρεθούν, να μη μετακινηθούν και να ειδοποιείται η πλησιέστερη Στρατιωτική ή Αστυνομική Αρχή. Ταγματάρχης (ΠΖ) Βασίλειος Ευθυμίου Εκπρόσωπος Τύπου

Η Θεοτόκος του Βλαντίμιρ (ρωσικά: Влади́мирская ико́на Бо́жией Ма́тери‎‎ ) είναι βυζαντινή χριστιανική εικόνα που απεικονίζει την Παναγία με το Θείο Βρέφος. Χρονολογείται στον 12ο αιώνα μ.Χ. και αποτελεί πρώιμο παράδειγμα του αγιογραφικού τύπου της Ελεούσας Θεοτόκου. Είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα τέχνης στη Ρωσία και έχει μεγάλη ιστορική και πολιτιστική αξία. Πολλοί Ρώσοι θεωρούν την εικόνα εθνικό φυλακτό και της έχουν αποδώσει πληθώρα από θαύματα κατά τη διάρκεια της ιστορίας της. Ύστερα από τη σχεδόν ολική καταστροφή της, κατά τον 13ο αιώνα, η εικόνα έχει αποκατασταθεί τουλάχιστον 5 φορές. Η εικόνα αγιογραφήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, από άγνωστο καλλιτέχνη και στάλθηκε στο Κίεβο ως δώρο, προτού μεταφερθεί στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Βλαντίμιρ. Λέγεται ότι η εικόνα παρέμεινε στο Βλαντίμιρ μέχρι το 1395, όταν μεταφέρθηκε στη Μόσχα για να προστατέψει την πόλη από την εισβολή του Ταμερλάνου, ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει επιβεβαιωθεί ιστορικά. Τουλάχιστον ...

  Ο Διούμα (ή Ντούινα ή Ντούμα) ήταν ο πρώτος Επίσκοπος της Μέρκια στο Αγγλοσαξονικό Βασίλειο της Μέρκια, κατά την Πρώιμη Μεσαιωνική Περίοδο. Όσα γνωρίζουμε για τη ζωή του Διούμα περιέχονται σε μια σύντομη αναφορά στην Εκκλησιαστική Ιστορία των Αγγλων του Βένεντικτου (Bede). Ο Διούμα ήταν Ιρλανδός και ήταν ένας από τους τέσσερις ιερείς – Κεντ, Άττα, Μπέτι και Διούμα – από το Βασίλειο της Βόρειας Ουμβρίας, οι οποίοι συνόδευσαν τον νεοβαπτισθέντα Πέαντα, γιο του Πένδα (Βασιλιά της Μέρκια), πίσω στη Μέρκια το 653. Ο Πέαντας έγινε χριστιανός όταν παντρεύτηκε την Αλφλάεδ, κόρη του Όσβιου, Βασιλιά της Βόρειας Ουμβρίας. Οι ιερείς είχαν ως αποστολή να εισαγάγουν τη χριστιανική πίστη στην περιοχή. Μετά τον θάνατο του Πένδα, ο Διούμα χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Φινάν (Finan). Υποθέτουμε ότι εγκατέστησε την έδρα του στο Ρέπτον (Repton), αλλά τα ακριβή όρια της επισκοπής δεν είναι σαφή. Ο Βένεντικτος αναφέρει ότι ήταν επίσκοπος τόσο των Μέσων Αγγλων όσο και των Μερκιάνων. Ο Διούμα χειροτον...

Η Αγία Βουργουνδόφαρα (Φάρα), ιδρύτρια της Μονής Φαρμουτιέ (Faremoutiers). Η Βουργουνδόφαρα (πέθανε το 643 ή το 655), γνωστή επίσης ως Αγία Φάρα ή Φαρ, ήταν η ιδρύτρια και πρώτη ηγουμένη της Μονής Φαρμουτιέ. Βίος Η οικογένειά της είναι γνωστή ως Φαρονίδες, από τον αδελφό της Φάρο. Το όνομά της μπορεί να σημαίνει «αυτή που κινεί τους Βουργούνδιους». Στην Βιογραφία του Κολομβάνος από τον Ιωνά του Μπομπίου αναφέρεται ότι η Βουργουνδόφαρα ευλογήθηκε από τον Ιρλανδό μοναχό όταν ήταν παιδί: «Τότε ο Κολομβάνος πήγε στην πόλη Μεώ. Εκεί τον υποδέχθηκε με μεγάλη χαρά ένας ευγενής, ο Χαγνέρικ (Χαγκνέρικ, πατέρας της Βουργουνδόφαρα), φίλος του Θουδεβέρτου [Βασιλιάς Θουδεβέρτος Β’], σοφός και σύμβουλος πιστός προς τον βασιλιά, και ενισχυμένος από την αριστοκρατία και τη σοφία. ... Ο Κολομβάνος ευλόγησε το σπίτι του και αφιέρωσε στον Κύριο την κόρη του, Βουργουνδόφαρα, που ήταν ακόμη παιδί, για την οποία θα μιλήσουμε αργότερα.» Η ζωή της Βουργουνδόφαρα συνεχίζει την ιστορία: αρραβωνιάζεται χωρίς τη ...

Του Ευάγγελου Μισαηλίδη Ο προπάππους μας, ο καραβοκύρης Γεώργιος Βασιλειάδης (ή «Καπετάν Κάτιφες», όπως τον αποκαλούσαν όλοι επειδή φορούσε πάντα ένα λουλούδι στο πέτο του), από την Κάσο, εκτελούσε ένα από τα συνηθισμένα εμπορικά ταξίδια του από την Κωνσταντινούπολη προς τα Δωδεκάνησα, κάποια εποχή μεταξύ 1790 και 1810. Ξαφνικά, βόρεια της Μυτιλήνης, το πλοίο του βρέθηκε να περνά ανάμεσα σε διάφορα αντικείμενα που επέπλεαν. Ήταν άραγε συντρίμμια ναυαγίου ή κάτι που είχε ριχτεί από κάποιο άλλο πλοίο; Τότε οι ναύτες είδαν μια Εικόνα! Με εντολή του καπετάνιου την πήραν με σεβασμό και του την παρέδωσαν. Η εικόνα (διαστάσεις 27,5 × 40 εκ.), ζωγραφισμένη στο «λαϊκό» ύφος της εποχής, έδειχνε εφτά Αγίους, σε δύο σειρές: Πάνω σειρά: – Τον Κύριό μας Ιησού Χριστό στην αγκαλιά της Παναγίας, – Την Παναγία να κρατά τον Χριστό ως παιδί και να τον δείχνει, όπως στις εικόνες της «Οδηγήτριας», – Τον Αρχάγγελο Μιχαήλ στα δεξιά της, – Και τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο στα αριστερά της. Κάτω σειρά: – Στο κέ...

Οι Αγίες Διονυσία, Δατίβα, Λεοντία και οι Άγιοι Τέρτιος, Αιμιλιανός, Βονιφάτιος, Μαγιορίκος και Σέρβος σκοτώθηκαν στα τέλη του 5ου αιώνα κατά τη διάρκεια του διωγμού των Τριαδικών Χριστιανών στην Ανθυπάκουη Αφρική από τους Αρειανούς Βάνδαλους, σύμφωνα με τον Βίκτωρ της Βίτα. Αυτοί οι μάρτυρες σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αρειανού βασιλιά Ουννέριχου. Σύμφωνα με τον Βίκτωρ, η Ντενίζ ήταν μια όμορφη και χήρα ευγενής, η οποία σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια αυτού του διωγμού. Ο γιος της Ντενίζ Μαγιορίκος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του ίδιου διωγμού, καθώς και η αδερφή της Ντενίζ, Ντατίβα.[1] Η Ντενίζ μαστιγώθηκε βάναυσα από τις αρχές και στη συνέχεια πέθανε στην πυρά με το μικρό της παιδί, τον Μαγιορίκο, και την αδερφή της Ντατίβα. Επίσης σκοτώθηκαν η Λεοντία, κόρη του επισκόπου Γερμανού της Πέραδας (Παραδάνα), ένας γιατρός ονόματι Αιμίλιος ή Εμέλιος («Αιμιλιανός» κατά τον Ουσουάρντ), κουνιάδος του Ντάτιβα, ο Τέρτιος, μοναχός από τη Βυζακήνη, και ο Βονιφάτιος, με το επώνυμο Σιβ...

Ο Άγιος Θεόφιλος Αντιοχείας (Ελληνικά: Θεόφιλος ὁ Ἀντιοχεύς) ήταν Πάπας Αντιοχείας από το 169 έως το 183. Διαδέχθηκε τον Έρωτα της Αντιοχείας περίπου το 169 και τον διαδέχθηκε ο Μάξιμος Α΄ περίπου το 183, σύμφωνα με τον Χένρι Φάινς Κλίντον, αλλά αυτές οι ημερομηνίες είναι μόνο κατά προσέγγιση. Ο θάνατός του πιθανότατα συνέβη μεταξύ 183 και 185. Τα γραπτά του (το μόνο που έχει απομείνει είναι η απολογία του στον Αυτόλυκο) δείχνουν ότι γεννήθηκε ως ειδωλολάτρης, όχι μακριά από τον Τίγρη και τον Ευφράτη, και οδηγήθηκε στον Χριστιανισμό μελετώντας τις Αγίες Γραφές, ειδικά τα προφητικά βιβλία. Δεν κάνει καμία αναφορά στο αξίωμά του στα υπάρχοντα γραπτά του, ούτε καταγράφεται κανένα άλλο γεγονός στη ζωή του. Ο Ευσέβιος, ωστόσο, μιλάει για τον ζήλο που επέδειξαν αυτός και οι άλλοι αρχιποιμένες στην εκδίωξη των αιρετικών που επιτίθονταν στο ποίμνιο του Χριστού, με ιδιαίτερη μνεία στο έργο του κατά του Μαρκίωνα. Συνέβαλε στα τμήματα της χριστιανικής λογοτεχνίας, της πολεμικής, της εξηγητικής κα...

Ο Άγιος Αβράμιος της Κρατείας (περίπου 474 – περ. 558) ήταν Χριστιανός μοναχός από την Έμεσα (σημερινή Χομς) της Βυζαντινής Συρίας. Ο Αβραάμ ήταν ο σημαντικότερος από τους επισκόπους της επισκοπής τηςΚρατείας από την ίδρυσή της τον 2ο αιώνα μέχρι τη διάλυσή της τον 12ο αιώνα. Αναγνωρίζεται ως άγιος στη χριστιανική εκκλησία, με εορτή στις 6 Δεκεμβρίου. Γεννήθηκε στην Έμεσα της Βυζαντινής Συρίας, όπου έγινε μοναχός. Όταν ήταν περίπου δεκαοκτώ ετών, η κοινότητα εκεί διασκορπίστηκε από νομάδες επιδρομείς. Ο ίδιος ο Αβραάμ κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη όπου έγινε επίτροπος ενός μοναστηριού εκεί. Όταν ήταν μόλις 26 ετών, διορίστηκε ηγούμενος της μονής της Κρατείας στη Βιθυνία. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, έφυγε κρυφά για την Παλαιστίνη αναζητώντας μια πιο ήσυχη ζωή.  Στη συνέχεια αναγκάστηκε να επιστρέψει στο μοναστήρι του, όπου λίγο αργότερα διορίστηκε και τοπικός επίσκοπος της Κράτειας.Υπηρέτησε ως επίσκοπος για 13 χρόνια πριν αποσυρθεί περίπου το 525, και έφυγε ξανά για τη...

Ο Άγιος Μάξιμος, διάδοχος του Μητροπολίτη Κύριλλου Γ΄ Κιέβου (1243–1280), ήταν Έλληνας στην καταγωγή. Έφτασε στη Ρωσία το 1283, την εποχή που η χώρα υπέφερε από την κυριαρχία των Μογγόλων (Τατάρων). Αρχικά αποφάσισε να μείνει στο Κίεβο, αλλά η πόλη είχε ερημώσει εντελώς από τις επιδρομές των Τατάρων. Έτσι ο Μάξιμος μετακινήθηκε πρώτα στο Μπριάνσκ και μετά στο Σούζνταλ. Κατά την επίσκεψή του στη Βολυνία γνώρισε τον Όσιο Πέτρο, ηγούμενο της μονής Ράτα (τιμάται στις 21 Δεκεμβρίου), ο οποίος αργότερα θα τον διαδεχόταν ως μητροπολίτης. Το 1295 ο Μάξιμος καθαίρεσε τον επίσκοπο Ιάκωβο από το Βλαντιμίρ και τον αντικατέστησε με τον Σίμωνα. Εκείνα τα χρόνια η έδρα του Μεγάλου Πρίγκιπα άλλαζε συνεχώς τόπο: από το Βλαντιμίρ στο Περεσλάβλ και μετά στην Τβερ. Ο Μάξιμος φοβόταν μήπως προσβάλει τους νότιους Ρώσους ηγεμόνες αν εγκαθίστατο στον βορρά. Προσευχήθηκε θερμά στη Θεοτόκο ζητώντας καθοδήγηση, και –σύμφωνα με την παράδοση– εκείνη του έδειξε ως τόπο κατοικίας το Βλαντιμίρ. Το 1299 εγκαταστάθη...

Για δεκαετίες ψηφίζουμε τα ίδια πρόσωπα, την ίδια Βουλή. Και για δεκαετίες αισθανόμαστε σαν να μας πατάνε με γιγαντιαία λάστιχα αδικίας. Οι νόμοι ψηφίζονται, οι αποφάσεις παίρνονται, οι υποσχέσεις τρέχουν σαν να παίζουν κρυφτό, κι εμείς; Εμείς περιμένουμε ακόμα να δούμε αλλαγή στην καθημερινότητά μας… spoiler: δεν έρχεται. Κι όμως, κάθε εκλογική περίοδος, κάνουμε το ίδιο κόλπο: ξαναψηφίζουμε τα ίδια πρόσωπα, λες και η ψήφος μας είναι ένα άδειο κουτάκι δημητριακών που απλώς κάνει “κλικ” χωρίς να αλλάζει τίποτα. Η οργή μας, αυτή η μικρή φωτιά που καίει μέσα μας, δεν εκτονώνεται ποτέ εκεί που πρέπει. Όπως κάθε χρόνο, αποφεύγουμε τη μεγάλη σύγκρουση με τα μεγάλα αφεντικά — δεν κλείνουμε τους δρόμους προς τη Βουλή, ούτε κάνουμε ντου στα σπίτια τους. Όχι. Η ένταση μας, σαν παιδί που δεν παίρνει την προσοχή του γονιού, εκτονώνεται εκεί που δεν φταίνε: στους δρόμους των απλών ανθρώπων, στους καθημερινούς συμπολίτες μας. Και αυτοί κοιτάνε σαν “τι έκανα πάλι;”, ενώ οι πραγματικοί υπεύθυνοι συνεχ...

Θαυμάσια Πλάσματα  -  Τελευταίες αναρτήσεις Ένα από τα πιο παράξενα και εντυπωσιακά πλάσματα των βαθιών ωκεανών Το βαρελόφθαλμο ψάρι (Macropinna microstoma) είναι ένα από τα πιο ασυνήθιστα και εντυπωσιακά ψάρια του κόσμου. Ζει στα μεγάλα βάθη του ωκεανού και ξεχωρίζει για τη μοναδική του ανατομία: έχει διάφανο κεφάλι, μέσα από το οποίο φαίνονται καθαρά οι οφθαλμοί του. 🔍 Ανατομία και χαρακτηριστικά Διάφανο κεφάλι Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του είναι το διαφανές, θολωτό “κράνος” που καλύπτει το πάνω μέρος του κεφαλιού. Αυτό το «παράθυρο» είναι γεμάτο υγρό και επιτρέπει στους ερευνητές να βλέπουν όργανα που σε άλλα ψάρια είναι κρυμμένα. Μάτια-σωλήνες Τα μάτια του δεν βρίσκονται στο πλάι όπως στα περισσότερα ψάρια, αλλά είναι δύο σωληνοειδείς, πράσινες δομές που κοιτούν προς τα πάνω. Χρησιμοποιούνται για να εντοπίζουν: μέδουσες, ζωοπλαγκτόν, μικρά πλάσματα που φωσφορίζουν στα βάθη. Έχει επίσης την ικανότητα να στρέφει τα μάτια του προς τα εμπρός, όταν χρειάζεται να παρακο...

 Προκήρυξη Ο Δήμος Σιντικής ανακοινώνει την πρόσληψη, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου διάρκειας είκοσι τεσσάρων (24) μηνών συνολικά έξι (6) ατόμων για την κάλυψη αναγκών στελέχωσης της Υπηρεσίας Δόμησης (ΥΔΟΜ) του Δήμου Σιντικής, και συγκεκριμένα τις παρακάτω ειδικότητες: ΠΕ Μηχανικών/ ΠΕ Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών ένα (1) άτομο ΠΕ Μηχανικών/ ΠΕ Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ένα (1) άτομο ΠΕ Μηχανικών/ ΠΕ Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Ανάπτυξης ένα (1) άτομο ΠΕ Μηχανικών/ ΠΕ Πολιτικών Μηχανικών ένα (1) άτομο ΠΕ Μηχανικών//ΠΕ Μηχανολόγων Μηχανικών ένα (1) άτομο ΠΕ Μηχανικών/ ΠΕ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών ένα (1) άτομο Για να δείτε ολόκληρη την ανακοίνωση πατήστε εδώ Για το παράρτημα με σήμανση 19-02-2025 πατήστε εδώ Για το ειδικό Παράρτημα A1 «Απόδειξης Γνώσης Πληροφορικής ή Χειρισμού Η/Υ» με σήμανση έκδοσης «03-01-2024» πατήστε εδώ Για το έντυπο της αίτησης ΣΟΧ 1ΠΕ/ΤΕ πατήστε εδώ Για την Υπεύθυνη Δήλωση Εμπειρίας (για όποιον τη χρειάζεται) πατήστε εδώ Οι ενδ...

Ο Άγιος Νικέτιος (Γαλλικά: Saint Nizier) (περ. 525 – περ. 566) ήταν επίσκοπος της Τριέρ. Γεννήθηκε στο τέλος του 6ου αιώνα, άγνωστη ακριβής ημερομηνία, και πέθανε το 563 ή πιθανότερα το 566. Ο Νικέτιος θεωρείται ο σημαντικότερος επίσκοπος της αρχαίας επισκοπής της Τριέρ κατά την εποχή που, μετά τις ταραχές των μεταναστεύσεων των λαών, άρχισε να εδραιώνεται η φραγκική κυριαρχία στη Γαλατία, που ως τότε ήταν ρωμαϊκή. Πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή του ζήλου αυτού επισκόπου έχουν διασωθεί από διάφορες πηγές: επιστολές που έγραψε ή του απηύθυναν, δύο ποιήματα του Βεναντίου Φορτουνάτου, αλλά κυρίως από τις μαρτυρίες του μαθητή του, Αρεδίου, μετέπειτα ηγουμένου της Λιμόζ, τις οποίες διέσωσε ο Γρηγόριος της Τουρώνης. Βίος Ποιμαντικό έργο Ο Νικέτιος καταγόταν από γαλλο-ρωμαϊκή οικογένεια και ήταν γεννημένος στην Ακουιτανία. Από νεαρή ηλικία αφιερώθηκε στη θρησκευτική ζωή και έγινε μοναχός. Ο Θεοδώριχος Α΄ (511–534) ενθάρρυνε τότε κληρικούς από την Ακουιτανία να εργαστούν στη Ρηνανία. Ο βασιλιά...

Μαρτύρησε με λιθοβολισμό. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α ́. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Τὸν λιθόλευστον πάντες Κυρίου μάρτυρα, πανευσθενῆ Διογένη, ἰσχύϊ θείᾳ βολὰς τὰς τῶν λίθων ὑπομείναντα καὶ λάϊνον ἀμφιεσάμενον λαμπρῶς δι’ ἀγώνων ἀνδρικῶν ἱμάτιον ἐν σταδίῳ ἐγκωμιάσωμεν πόθῳ αὐτοῦ πρεσβείας ἐξαιτούμενοι. Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ ́. Τῇ Ὑπερμάχῳ. Τὸν ἐν σταδίῳ Ἰησοῦν ὁμολογήσαντα καὶ δι’ Αὐτὸν καρτεροψύχως ὑπομείναντα τὰς βολὰς τῶν λίθων δρόσον ὡς οὐρανόθεν πεμπομένην πρὸς πιστῶν ψυχῶν ἀνάψυξιν καλλιμάρτυρα στεῤῥὸν ἐγκωμιάσωμεν πόθῳ κράζοντες· Χαίροις, μάρτυς Διόγενες. Μεγαλυνάριον. Ὥσπερ δρόσον, μάρτυς, ἐξ οὐρανοῦ τὰς βολὰς ἐδέξω λίθων χαίρων καὶ τῶν ἐχθρῶν ᾔσχυνας τὰ στίφη τῇ σῇ στεῤῥᾷ ἀθλήσει, ὁμόζηλε Στεφάνου, μάκαρ Διόγενες.

Η Αγία Κρισπίνα ζούσε στη Θακόρα (Tagora) (σήμερα αρχαιολογικός χώρος στην Τυνησία, κοντά στην πόλη Ταούρα) στη ρωμαϊκή επαρχία της Αφρικής. Καταγόταν από επιφανή οικογένεια και ήταν πλούσια μητέρα με παιδιά. Κατά τον καιρό των διωγμών συνελήφθη επειδή ομολογούσε την χριστιανική πίστη. Ο ανθύπατος Άννιος Ανουλλίνος προέδρευσε στη δίκη της στη Θέβεστη (ή Τεβέσσα) στη Νουμιδία τον Δεκέμβριο του 304. Ο Ανουλλίνος τη ρώτησε αν γνώριζε ότι σύμφωνα με τον νόμο όφειλε να προσφέρει θυσία στους θεούς για το καλό των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Εκείνη απάντησε ότι δεν γνώριζε αυτό το διάταγμα και ότι η χριστιανική της πίστη δεν της επέτρεπε να προσφέρει θυσίες σε ψεύτικους θεούς. «Άφησε αυτή τη δεισιδαιμονία» της είπε ο Ανουλλίνος «και υποτάξου στα ιερά τελετουργικά των ρωμαϊκών θεών». Η Αγία Κρισπίνα απάντησε ότι δεν γνώριζε άλλον Θεό πέρα από τον Θεό που λατρεύουν οι Χριστιανοί. Ο ανθύπατος την απείλησε με βασανιστήρια και η Αγία είπε ότι ευχαρίστως θα τα υπέμενε για χάρη του Χρι...

Ἀναστάσιον τιμῶ ὡς σεβόμενον, Τὴν ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ μου. Αναστάσιε πυρ λαβών Θεού Λόγου, Προύδωκας εχθροίς σαυτόν ευθύς τεθνάναι. Ο Άγιος Αναστάσιος αφιερώθηκε στην υπηρεσία των μαρτύρων της πίστης. Τους επισκέπτονταν στις φυλακές, τους έφερνε τροφές και περιποιούνταν τα τραύματά τους. Επίσης τους παρακολουθούσε και τους εμψύχωνε κατά την δίκη, τα μαρτύρια και την θανατική εκτέλεση, προσευχόμενος γι' αυτούς και τους παρακαλούσε να εύχονται γι' αυτόν στον Κύριο, ώστε να τον αξιώσει με το ίδιο τέλος. Μ' αυτόν τον πόθο θερμαινόμενος, παρουσιάστηκε κάποια μέρα με τη θέλησή του και δήλωσε στον δικαστή, που είχε διατάξει να βασανιστούν μερικοί χριστιανοί, ότι μάταια κοπιάζει με τέτοια μέσα να καταπνίξει το έργο του Θεού. Γι' αυτό βασανίστηκε ανελέητα, και τέλος αποκεφαλίστηκε. Στη συνέχεια πήραν το σώμα του και το έριξαν στη θάλασσα.

 Ο Άγιος Νιζέριος έδρασε στο Λουξεμβούργιο. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.