ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Δεύτερος κτήτορας και ανακαινιστής της μονής του Αγίου Στεφάνου Μετεώρων μαρτυρείται, κατά το πρώτο ήμισυ του 16ου αιώνα μ.Χ., ο ιερομόναχος Όσιος Φιλόθεος από τη Σθλάταινα ή Σκλάταινα, σημερινό χωριό Ρίζωμα της επαρχίας Τρικάλων. Τα ιστορικά στοιχεία για τον Όσιο Φιλόθεο δεν είναι αρκετά. Η κυριότερη πηγή είναι το σιγίλλιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Ιερεμία Α' του έτους 1545 μ.Χ. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας ο Α', πατριάρχευσε κατά τα έτη 1522 - 1524 μ.Χ., 1525 - 1546 μ.Χ. Κατά την διάρκεια της μεγάλης πατριαρχείας ανέλαβε επανειλημμένως ποιμαντορικές περιοδείες κυρίως ανά την Ελλάδα: Άγιον Όρος, Μακεδονία, Βοιωτία, Μετέωρα, Ήπειρο από την οποία και καταγόταν (Ζίτσα). Ο Πατριάρχης Ιερεμίας συνετέλεσε στην ανάκτηση της ιεράς μονής Σταυρινικήτα. Στο καθολικό της μονής αυτής σώζεται τοιχογραφία, που τον εικονίζει ως κτήτορα. Ο Όσιος Φιλόθεος ήταν γόνος ευκατάστατης οικογένειας και διέθεσε όλη την πατρική του περιουσία για την ανακαίνιση και τον εξωραϊσμό της μονής ...

Ο Άγιος Αντώνιος (Καντακουζηνός) υπήρξε κτίτωρ και ηγούμενος της μονής Αγίου Στεφάνου, κατά το πρώτο μισό του ιε’ αιώνα. Οι ελάχιστες μαρτυρίες που διαθέτουμε γύρω από το πρόσωπό του είναι αρκετά συγκεχυμένες, καθώς ανάγονται σε πολύ μεταγενέστερους χρόνους (περίπου τον ιη’ αι.)  Το επώνυμο του «Καντακουζηνός», το οποίο δεν είναι και σίγουρο, το συναντούμε σε σημείωμα ενός λειτουργικού χειρογράφου, υπ’ αριθ, 143 της μονής του Αγίου Στεφάνου: «εγράφη παρά αντονήου Κατακοζηνού κ(αι) κτήτορ του αγίου Στεφάνου πλησίον της με(γάλης Θομής, ονομαζόμενον Σταγούς) έτος αυδω (=1404)». Ίσως ο κώδικας αυτός, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα αποδιδόταν παλιότερα, κατά παράδοση, στον κτίτορα και ηγούμενο της μονής του Αγίου Στεφάνου Αντώνιο (Καντακουζηνό) και κάποιος πρόσθεσε εκ των υστέρων το μεταγενέστερο αυτό σημείωμα. Κατά συνέπεια παραμένει αβέβαιο και αναπόδεικτο, εάν ο κώδικας αυτός είναι αυτόγραφος του Αντωνίου (Καντακουζηνού).  Το συναντούμε επίσης και σε μεταγενέστερη και αμφισβητούμεν...

«Άγιος Αντώνιος Βολογκντά. Εικόνα από τον Ναό του Αγίου Νικολάου της Βολογκντά με τους Χρυσούς Σταυρούς, τέλη 17ου - αρχές 18ου αιώνα.» Ο Άγιος Αντώνιος καταγόταν από τη Ρωσία και γεννήθηκε περί το 1526 μ.Χ. Εξελέγη Επίσκοπος της πόλεως Βολογκντά και κοιμήθηκε οσίως το έτος 1588 μ.Χ. Η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του και στις 26 Οκτωβρίου. Βιογραφία Άγιος Αντώνιος (1520-ε — 26 Οκτωβρίου [5 Νοεμβρίου] 1588, Βολογκντά) — Επίσκοπος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Επίσκοπος Βολογκντά και Βελίκοπερμ. Κανανοποιήθηκε ως άγιος και η μνήμη του τιμάται τον 20ό και 21ο αιώνα στις 26 Οκτωβρίου (8 Νοεμβρίου), καθώς και στη Σύναξη των Αγίων της Βολογκντά και στη Σύναξη των Αγίων της Σμόλενσκ. Ο Αντώνιος, κατά κόσμον Αλεξέγιεφ, ήταν μαθητής του Οσίου Γεράσιμου του Μπόλντινσκυ, ιδρυτή της Μονής της Αγίας Τριάδας του Μπόλντιν στο Ντορογκομπούζ. Ανατράφηκε με πνεύμα ευλάβειας και αυστηρής μοναστικής ζωής. Έγραψε τον βίο του δασκάλου του. Μετά τον θάνατο του Ιωσαφάτ, διαδόχου του Αγίου Γεράσιμου, εξελέγη...

Με στόχο την ενίσχυση της πολιτιστικής εκπαίδευσης, οι μαθήτριες και μαθητές του 1ου Γυμνασίου Σερρών επισκέφθηκαν την έκθεση «συνΘΕΣΕΙΣ», που φιλοξενείται στο Κέντρο Τέχνης, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νέας Γενιάς του Δήμου Σερρών (τέως Κ.Ε.ΔΗ.Σ.). Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τετάρτης 15 Ιανουαρίου 2025, προκειμένου οι μαθητές να γνωρίσουν την αξία της τέχνης και να ενισχύσουν την καλλιτεχνική τους αντίληψη, μέσα από τα έργα των 16 Σερραίων καλλιτεχνών. Οι μαθητές μαζί με την καθηγήτριά τους κ. Μαρία Γιαννακούδη, είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στους χώρους της έκθεσης και να ενημερωθούν για τα έργα από τον εικαστικό κ. Βασίλη Βαφειάδη και την προϊσταμένη του τμήματος Πολιτισμού κ. Νατάσα Μακρή. Υπενθυμίζεται ότι η έκθεση «συνΘΕΣΕΙΣ», θα παραμείνει ανοιχτή για το κοινό μέχρι τις 26 Ιανουαρίου 2025, «προκαλώντας» και προσκαλώντας όλους τους ενδιαφερόμενους να την επισκεφθούν και να θαυμάσουν τα έργα που εκτίθενται.

Μετακινήσεις αιγοπροβάτων λόγω επιζωοτιών Ευλογιάς των προβάτων και Πανώλης των μικρών μηρυκαστικών ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΕΡΡΩΝ 1. Επιτρέπονται όλες οι μετακινήσεις αιγοπροβάτων εντός της Π.Ε. Σερρών, εκτός από τις μετακινήσεις από, προς και εντός της Περαιτέρω ζώνης (Δήμος Βισαλτίας & Δήμος Αμφίπολης) με σκοπό την αναπαραγωγή, από μία κτηνοτροφική εκμετάλλευση προς μία και μόνο κτηνοτροφική εκμετάλλευση, με ιδιόκτητο αδειοδοτημένο αυτοκίνητο μεταφοράς το οποίο διαθέτει φορητό εξοπλισμό απολύμανσης, μετά από κλινική εξέταση των ζώων 24 ώρες πριν την αναχώρηση και κατόπιν διαύλων επικοινωνίας μεταξύ των αρμόδιων κτηνιατρικών αρχών αποστολής και προορισμού των ζώων. 2. Επιτρέπονται οι μετακινήσεις αιγοπροβάτων προς άμεση σφαγή από τις εκτροφές που βρίσκονται στην Περαιτέρω Απαγορευμένη Ζώνη (Δήμος Βισαλτίας & Δήμος Αμφίπολης) ως εξής : -Σφαγείο ΣΦΑΔΗΣ ΟΤΑ Α.Ε (S131) :Κάθε Τετάρτη μόνο αιγοπρόβατα από την Περαιτέρω Απαγορευμένη Ζώνη (Δήμος Βισαλτίας & ...

  Στις 16 Ιανουαρίου 1958, στον κινηματογράφο Κρόνιον των Σερρών προβαλλόταν η ταινία "Η αγάπη μας ήταν αμαρτία" και στο Πάνθεον των Σερρών η ταινία "Μαρία η Πενταγιώτισσα" "Μαρία Πενταγιώτισσα" (1957): Ταινία του Κώστα Αδρίτσου με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουλάκη Η Μαρία από τους Πενταγιούς (Αλίκη Βουγιουκλάκη) ερωτεύεται ένα παλικάρι (Ανδρέας Μπάρκουλης), ο έρωτάς τους όμως θα πρέπει να ξεπεράσει τα εμπόδια που βάζει ένας πλούσιος τσέλιγκας (Λάμπρος Κωνσταντάρας) ο οποίος θέλει τη Μαρία. Η ταινία προβλήθηκε τη σεζόν 1957-1958 και έκοψε 31.254 εισιτήρια. Ήρθε στην 12η θέση ανάμεσα σε 31 ταινίες. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελληνική τηλεόραση την Δευτέρα 15 Απριλίου 1985 από την ΕΡΤ. Η διανομή και εκμετάλλευση (πνευματικά δικαιώματα) της ταινίας ανήκουν στην "Καραγιάννης-Καρατζόπουλος". Η ταινία σώζεται στο Αρχείο της "Καραγιάννης-Καρατζόπουλος". Πρόκειται για την 4η ταινία που γύρισε η Αλίκη Βουγιουκλάκη - ακολούθησε η ...

Στις 16 Ιανουαρίου 1958, στον κινηματογράφο Ολύμπιον του Σιδηροκάστρου προβαλλόταν η ταινία, 16 Ιανουαρίου 1958 Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 16/1/1958, Σελίδα: 2 "Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο" είναι μια κωμωδία του 1956 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Κώστας Χατζηχρήστου Ο Θύμιος (Κώστας Χατζηχρήστος) έρχεται στην Αθήνα, προσπαθώντας να φτιάξει τη ζωή του, και μπερδεύεται σε διάφορες καταστάσεις. Η ερώτηση "ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο;" έχει σχέση με τα προβλήματα που θα δημιουργήσει στον ίδιο και στον περίγυρό του μια πονηρή γυναίκα (Μάγια Μελάγια). Η ταινία προβλήθηκε τη σεζόν 1956-1957 και έκοψε 16.869 εισιτήρια. Ήρθε στην 18η θέση ανάμεσα σε 30 ταινίες. Η ταινία δεν σώζεται (δεν υπάρχει κόπια της) και θεωρείται χαμένη. Φωτογραφία: Αντώνης Καρατζόπουλος Παραγωγός: Κώστας Χατζηχρήστος Εταιρία παραγωγής: Π.Ε.Κ. Ηθοποιοί  Κώστας Χατζηχρήστος (Θύμιος)  Νίκος Καζής (I) ,  Φραγκίσκος Μανέλλης ,  Μάγια Μελάγια ,  Λένα Παμέλα

Πρόσωπα  |  Επιλογή ανά θέμα  |  Τελευταίες αναρτήσεις Ο Γιώργος Καφταντζής γεννήθηκε στην Ηράκλεια Σερρών στις 22 Μαρτίου 1920 και δικηγόρησε στις Σέρρες. Πήρε μέρος στη μάχη της Κρήτης, όπου αναφέρεται το μυθιστόρημά του «ΔΩΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ» (1955 ) και στην Εθνική Αντίσταση ως κορυφαίο στέλεχος της ΕΠΟΝ (Μαλέας). Αδιαμφισβήτητη ηγετική φυσιογνωμία της αγωνιζόμενης νεολαίας της Μακεδονίας, ιδιαίτερα της Θεσσαλονίκης, στην περίοδο του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα, περίοδο που σφράγισε το έργο του και τον καθιέρωσε ως ένα από τους αξιολογότερους έλληνες μεταπολεμικούς ποιητές. Στις 30 Απριλίου 1944 εκλέχτηκε εθνοσύμβουλος Θεσσαλονίκης (γενικές εκλογές στην πόλη σύμφωνα με την αριθ. 3 πράξη της ΠΕΕΑ). Ποιήματά του περιλαμβάνονται σε πολλές ελληνικές και ξενόγλωσσες ανθολογίες (Γαλλική, Ιταλική, Αγγλική, Ρωσική, Πολωνική, Ουγγρική). Είχε μεγάλη κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα. Διετέλεσε Πρόεδρος του «Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών»,του Μουσικογυμναστικού Ομίλ...

Γ. Καφταντζής Στις 16 Ιανουαρίου 1945, στις 7 το βράδυ, ανέβηκε στις Σέρρες η καινούρια θεατρική επιθεώρηση του Γιώργου Καφταντζή "Ό,τι θέλει ο Λαός". σε μουσική επιμέλεια του Κ. Σταυρόπουλου.  Συνολική Εργογραφία του Γ. Καφταντζή Μοιρολόγια, ποιήματα (1940, 1948) Ό,τι θέλει ο λαός, θεατρική επιθεώρηση (1944) Εαμική παρέλαση, θεατρική επιθεώρηση (1945) Ματωμένη γη, νουβέλα (1947) Σερραϊκές τρέλες, θεατρική επιθεώρηση 1950 Ουράνια στάχυα, ποιήματα 1952 Η Ελληνίδα ψηφίζει, θεατρική επιθεώρηση 1953 Δώδεκα μέρες, μυθιστόρημα 1955 Το πανηγύρι της φωτιάς, ποιήματα 1959 Δύσκολες χρονιές, ποιήματα 1959 Η προίκα, μονόπρακτο 1960 Η μπαλάντα του φεγγαριού, ποιήματα 1961 Αναθήματα, ποιήματα 1966 Ιστορία της πόλεως Σερρών και της περιφερείας της, τ.3, 1967,1972,1996 Φυλές της περιφέρειας Σερρών, 1969 Οι ελεγείες, ποιήματα 1971 Σερραϊκή Προσωπογραφία, 1972 Ιστορία της Ηράκλειας Ν. Σερρών, 1973 Νίκος Μπελογιάννης, ποιήματα 1977 Το πηγάδι, μονόπρακτο 1978 Ο βασιλιάς και το σκουλήκι, μονόπρα...

Στις 16 Ιανουαρίου 1933, η ταινία "Le parfum de la dame en noir" (Το άρωμα της κυρίας με τα μαύρα). προβλήθηκε στο σινεμά Πάνθεον των Σερρών. "Le parfum de la dame en noir", είναι μια γαλλική ταινία μυστηρίου του 1931, σκηνοθετημένη από τον Μαρσέλ Λ'Ερμπιέρ και με πρωταγωνιστές τους Ρολάν Τουτάν, Ουγκέτ Ντυφλέ και Μαρσέλ Βιμπέρ. Είναι μια διασκευή του μυθιστορήματος του 1908 "The Perfume of the Lady in Black" του Γκαστόν Λερού, με τον ντετέκτιβ Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ. Η ταινία είναι συνέχεια της ταινίας του Λ'Ερμπιέρ "The Mystery of the Yellow Room" που γυρίστηκε την προηγούμενη χρονιά. Η ταινία γυρίστηκε στα στούντιο Φρανκούρ στο Παρίσι και τα σκηνικά σχεδιάστηκαν από τον καλλιτεχνικό διευθυντή Πιέρ Σιλντ. Ηθοποιοί Ρολάν Τουτάν ως Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ Ουγκέτ Ντυφλέ ως Ματιλντ Μαρσέλ Βιμπέρ ως Λε βιέ Bob Λεόν Μπελιέρ ως Σαινκλαίρ Εντμόντ Βαν Νταέλ ως Ρομπέρ Νταρζάκ Βέρα Ένγκελς ως Εντίθ Ρανς Κίσσα Κούπριν ως Μαρί Ενρί Κερνί ως Λε περ Ζακ Μισέλ Κο...

Στις 16 Ιανουαρίου 1908, ο Μητροπολίτης Μελενίκου Αιμηλιανός Δάγγουλας κατήγγειλε τις βιαιότητες του Βουλγαρικού κομιτάτου. Στην έκθεσή του, ανέφερε τις επιθέσεις και τις καταστροφές που διαπράχθηκαν από τους Βούλγαρους αντάρτες κατά των Ελλήνων στην περιοχή, αναδεικνύοντας την κλιμάκωση των συγκρούσεων και την ένταση στην περιοχή του Μελενίκου.  «Είς το χωρίον Κύρνοβον, της υποδιοικήσεως Πετρίτσης, εφονεύθη υπό βουλγάρων είς εξαρχικός».

Στις 16 Ιανουαρίου  1878 , οι κάτοικοι του Αηδονοχωρίου  Δήμου Βισαλτίας  υπέβαλαν επιστολή διαμαρτυρίας προς τον μητροπολίτη Σερρών, εκφράζοντας την απογοήτευσή τους για την κακομεταχείριση από τους φοροεισπράκτορες Μουσταφά, Ισσουίν Αγά, Αποστόλη και Διογένη. Η επιστολή αναφερόταν στην αδικία και την καταπίεση που υπέστησαν οι κάτοικοι από τους εν λόγω φοροεισπράκτορες. Ο Αλέξανδρος Σίνβε, που βασίζεται σε ελληνικά δεδομένα, αναφέρει το 1878 ότι στο Αηδονοχώρι (Aïdono-khori) ζούσαν 1092 Έλληνες. Στη "Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανουπόλεως, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης", το 1878, το Αηδιοχώρι αναφέρεται ως χωριό με 156 νοικοκυριά, 28 Μουσουλμάνους και 410 Έλληνες.

Η 16η Ιανουαρίου 1878, το Ελληνικό Υποπροξενείο Σερρών διαπίστωσε τη σημαντική αύξηση του μουσουλμανικού πληθυσμού στην περιοχή και μάλιστα την παρουσία ορισμένων ομάδων που χαρακτηρίζονταν για τη βιαιότητά τους και την εμπλοκή τους σε σοβαρές εγκληματικές ενέργειες. Ο συγκεκριμένος πληθυσμός φαίνεται ότι είχε επηρεάσει όχι μόνο τη Βουλγαρία αλλά και τις περιοχές όπου είχε περάσει. Η αναφορά στη συσσώρευση περίπου είκοσι χιλιάδων προσφύγων στην περιφέρεια Σερρών αντικατοπτρίζει την σοβαρότητα του θέματος, μιας και στην αρχή της χρονιάς, με την συνεχώς επεκτεινόμενη ρωσική προέλαση και την παρουσία των πρώτων κοζάκων προσκόπων στο Μελένικο, οι Σερραίοι βρέθηκαν διχασμένοι. Ορισμένοι ήταν υπέρ της υποδοχής των Ρώσων στρατιωτών, ενώ άλλοι διαφωνούσαν με αυτή την κίνηση. Παράλληλα, πολλοί κάτοικοι, τόσο Μουσουλμάνοι όσο και Χριστιανοί από το Νευροκόπι, το Μελένικο και το Δεμίρ Ισσάρ, φοβούμενοι την πιθανότητα επέλασης των Ρώσων, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να κατευθυνθού...

Σὴν προσκυνοῦντα Πέτρε σειρὰν τιμίαν, Σειρὰς μακρᾶς λῦσόν με τῶν ἐγκλημάτων. Σειρὴν προσκυνέω Πέτρου δεκάτῃ ἑνὶ ἕκτῃ. Την ημέρα αυτή τελούμε την προσκύνηση της τιμίας αλυσίδας του Αγίου Αποστόλου Πέτρου, με την οποία τον έδεσε και τον έριξε στην φυλακή ο τετράρχης Ηρώδης, σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις των Αποστόλων (12ο κεφάλαιο των Πράξεων). Ο Ηρώδης έβαλε τους Ιουδαίους και συνέλαβαν τον Απόστολο Πέτρο κατά τις ημέρες της εορτής των αζύμων. Και όταν τον έπιασε, τον έβαλε στην φυλακή. Τη νύκτα, πριν την ημέρα κατά την οποία ο Ηρώδης έμελλε να τον παρουσιάσει στον λαό, ο Απόστολος Πέτρος κοιμόταν μεταξύ δύο στρατιωτών και φρουροί φύλαγαν μπροστά στο κελί του. Ξαφνικά ήλθε Άγγελος Κυρίου και έλαμψε φως στο κελί. Αφού κτύπησε την πλευρά του Πέτρου, τον ξύπνησε και του είπε: «Σήκω γρήγορα». Και έπεσαν οι αλυσίδες από τα χέρια του. Κάποιοι Χριστιανοί ευσεβείς διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα διαδοχικά από γενεά σε γενεά, μέχρι που την μετέφεραν στην Κωνσταντινούπο...

 Εις τον Πεύσιππον, Ελάσιππον και Μέσιππον. Κἂν ὧσιν ἱππεῖς, κλήσεων σημασίᾳ, Πεζοὶ τρέχουσι τρίδυμοι τρεῖς πρὸς φλόγα. Εις την Νεονίλλαν. Νεονίλλα γραῦς· ἀλλὰ πῦρ ἀνημμένον, Ὥς πὲρ τις ἀκμάζουσα καρτερεῖ νέα. Οι Άγιοι Μάρτυρες Σπεύσιππος, Ελάσιππος και Μέσιππος ήταν τρίδυμοι αδελφοί και κατάγονταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας. Είχαν ασκηθεί να ημερώνουν τους μικρούς και ατίθασους ίππους. Πατροπαράδοτη θρησκεία είχαν την ειδωλολατρική, αλλά ήταν Χριστιανή η γιαγιά τους Νεονίλλη, η οποία έφερε και τους τρεις εγγονούς της στην αλήθεια του Χριστού. Η αλλαγή της πίστεώς τους δεν άργησε να γίνει γνωστή. Τους συνέλαβαν και τους προκάλεσαν να αρνηθούν τον Χριστό. Εκείνοι όμως ομολόγησαν με γενναιότητα την πίστη τους στον Κύριο και κατέθεσαν την μαρτυρία της συνειδήσεώς τους. Οι ειδωλολάτρες εξοργισμένοι τους έριξαν στη φωτιά. Έτσι και οι τρεις ευλογημένοι αυτοί νέοι, έλαβαν το στέφανο του μαρτυρίου. Η γιαγιά τους, Νεονίλλη, έμαθε το μαρτύριο των τριών εγγονών της. Και ευχήθηκε να α...

Ἀφῃρέθης τὸ Δέλτα σὺν κάρᾳ Δάναξ. Τμηθεὶς γὰρ ὤφθης οὐρανοκράτωρ ἄναξ. Ο Άγιος μάρτυρας Δάναξ καταγόταν από την πόλη Αυλώνα του Ιλλυρικού (δηλαδή την Αλβανία) και ήταν αναγνώστης της Εκκλησίας εκείνης. Όταν κάποτε όρμησαν μέσα στην Εκκλησία οι ειδωλολάτρες, ο Άγιος πήρε τα ιερά εκκλησιαστικά σκεύη και κειμήλια, για να τα διασώσει και να μην πέσουν στα χέρια των απίστων και τα βεβηλώσουν και τα διαφύλαξε σε τόπο οχυρό πέντε μίλια από την πόλη προς τη θάλασσα. Οι άπιστοι όμως τον συνέλαβαν και τον πίεζαν με κάθε τρόπο να θυσιάσει στο θεό Διόνυσο. Ο Άγιος όμως δεν υποχωρούσε στις πιέσεις, αλλά έμενε ακλόνητος και σταθερός στην πίστη του Χριστού. Τότε οι ειδωλολάτρες απέκοψαν την τίμια αυτού κεφαλή, το δε τίμιο λείψανο αυτόύ το έριξαν στη θάλασσα. Λειτουργικά κείμενα Τροπάριον — Ήχος 4 Ο άγιος σου μάρτυς Δάναξ, Κύριε, / διά των παθημάτων αυτού, αμαράντινον στέφανον παρέλαβεν από Σου, Θεέ ημών. / Επειδή έχων την δύναμίν Σου, κατέβαλεν τους αντιπάλους αυτού, / και συνέτριψεν την αδύνατον θρα...

«Λέσβος χορεύει ὁμοῦ συνευφημοῦσα τοὺς ἐν αὐτῇ λάμψαντας φίλους Κυρίου. Ἤνεγκε Λέσβος ὁμήγυριν Χριστῷ Θεοειδῆ ἐτάρων» Ο νεομάρτυρας αυτός δεν αναφέρεται από τους Συναξαριστές. Για πρώτη φορά γίνεται λόγος για τον νεομάρτυρα αυτόν από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς ο ιστορικός αυτός δεν αναφέρει την πηγή, που πήρε την πληροφορία αυτή. Αναφέρει σχετικά: «Κατὰ τὸ αὐτὸ ἔτος μαρτυρικῶς ἐτελειώθη ὁ Νικόλαος ὁ Μυτιληναῖος, τὴν δὲ 16 Ἰανουαρίου 1771 ὁ Ἱερομάρτυς Δαμασκηνὸς (βλέπε 16 Ιανουαρίου), ἁγιορείτης μοναχός...». Έτσι ο αντιθετικός σύνδεσμος «δέ», ενισχύει την άποψη ότι την ημερομηνία του μαρτυρίου του αγίου αυτού πρέπει να αναζητήσουμε σε άλλη εκτός της 16ης Ιανουαρίου. Με την επιφύλαξη αυτή και επειδή αρκέτες σύχρονες πηγές αναφέρουν σαν ημέρα του μαρτυρίου την 16η Ιανουαρίου, καταχωρούμε τον νεομάρτυρα Νικόλαο, την ημέρα αυτή. Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον (Αγίου Νικολάου Νεομάρτυρος) Νεομάρτυς Κυρίου αξιοθαύμαστε, τους την μνήμην τελούντας του μαρτυρίου σου και αθροισθέντας τ...

Χαρίζεταί σοι διά συκοφαντίαν, Το μαρτύριον ω αθλητά Κυρίου. Ο Άγιος Δαμασκηνός καταγόταν από το χωριό Γάμπροβο της επαρχίας Τυρνόβου της Βουλγαρίας. Ήλθε στο Άγιον Όρος, όπου μόνασε στο Σέρβικο μοναστήρι του Χιλιανταρίου και εκεί έγινε Ιερομόναχος. Αργότερα οι Πατέρες του μοναστηρίου τον έστειλαν στην πόλη Σφιστόβι της Βουλγαρίας, όπου υπήρχε μετόχι της Μονής, με προοπτική να επιστρέψει σ' αυτή αφού τελειώσει την αποστολή του στη Βουλγαρία, που ήταν η απόδοση των οφειλών ενός Τούρκου σ' αυτόν για το μετόχι της Μονής. Αλλά ο κακόπιστος Τούρκος συκοφάντησε τον μάρτυρα, ότι είχε σχέσεις με μωαμεθανίδα γυναίκα. Και κοντά σ' αυτό, βρήκε την ευκαιρία και άρπαξε την περιουσία του μετοχίου και τον ίδιο τον Δαμασκηνό έσυρε βίαια στον κριτή. Παρά τις αντιρρήσεις του κριτή, οι παριστάμενοι ψευδομάρτυρες πέτυχαν την θανατική του καταδίκη με αγχόνη. Παρά τις επίμονες προτάσεις των Τούρκων, να ασπασθεί τον Ισλαμισμό, για να γλιτώσει τη ζωή του, ο Δαμασκηνός παρέμεινε σταθερός στην πίστη...

Ο Όσιος Ρωμύλος ο Ησυχαστής ήταν μαθητής του Αγίου Γρηγορίου του Σιναΐτη (8 Αυγούστου). Γεννήθηκε στη Βιδινή της Βουλγαρίας από Έλληνα πατέρα και Βουλγάρα μητέρα. Από μικρός έδειχνε μεγαλύτερη ωριμότητα από την ηλικία του και αποφεύγε τα παιδικά παιχνίδια και τις ανούσιες ασχολίες. Οι φίλοι του και οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν για τη μάθηση και την ευσέβειά του. Οι γονείς του ήθελαν να τον παντρέψουν, αλλά εκείνος ήθελε να αφιερωθεί στη μοναχική ζωή. Όταν έμαθε ότι ήθελαν να τον παντρέψουν με το ζόρι, έφυγε και πήγε στη Μονή της Οδηγήτριας στο Τύρνοβο. Ο ηγούμενος τον δέχτηκε και τον μονάζισε με το όνομα Ρωμανός. Από την αρχή της μοναχικής του ζωής, ο Ρωμανός ήταν γνωστός για την αρετή και την ταπεινοφροσύνη του. Ο Ρωμανός, ακούγοντας για τη Μονή που ίδρυσε ο Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης στην Παρωρία, ήθελε να πάει εκεί. Ο ηγούμενος, αν και δεν ήθελε να τον χάσει, τον ευλόγησε να φύγει, επειδή πίστευε ότι ήταν το θέλημα του Θεού. Ο Ρωμανός, μαζί με τον μοναχό Ιλαρίωνα, πήγαν στην Παρωρία...

Ἱεράρχα Πάτερ Ὀνωράτε, πρέσβευε τῷ Χριστῷ τῷ Θεῷ σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ο Όσιος Ονωράτος γεννήθηκε στη Λωραίνη και οι ομοεθνείς του τον ονόμαζαν Ληρώνη ή Πλανασία. Οι γονείς του ήταν εθνικοί. Σε νεαρή ηλικία ασπάσθηκε την ορθόδοξη πίστη και ήλθε στην Ανατολή, για να διδαχθεί τα πράγματα της μοναχικής πολιτείας. Αργότερα ήλθε στα νησιά των Λερίνων της Γαλλίας, όπου έκτισε το 375 μ.Χ., την μονή των Λερίνων, η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στον εκχριστιανισμό της Προβηγγίας και άλλων τμημάτων της Γαλατίας. Χειροτονήθηκε Επίσκοπος της πόλεως Αρλ (Αρελάτης ή Αρελάτου), που βρίσκεται κοντά στη Μασσαλία της Γαλλίας και ήταν επισκοπική έδρα από τα μέσα του τρίτου αιώνα, αρχιεπισκοπή δε, από το 400 μ.Χ. μέχρι το 1801 μ.Χ. Ο Όσιος Ονωράτος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 429 μ.Χ., τη χρονιά που ο Αέτιος απέκρουσε στην πόλη της Αρελάτης τους Βησιγότθους. Βιογραφία Ο Όσιος Ονωράτος γεννήθηκε στη Γαλατία (σημερινή Γαλλία) γύρω στο 350 μ.Χ., προερχόμενος από εξέχουσα ρωμαϊκή οικογένεια. Μετά από προσκύνημα σ...

Ο Όσιος Μάξιμος γεννήθηκε το έτος 1565 μ.Χ. Ασκήτεψε στην Τότμα, στην περιοχή Βολογκντά της Ρωσίας και ήταν διά Χριστόν Σαλός. Κοιμήθηκε με ειρήνη το 1650 μ.Χ. Ο Όσιος Μάξιμος Μακάριεφ ήταν ιερέας στην πόλη Τότμα (Επισκοπή Βολογκντά) κατά το πρώτο μισό του 17ου αιώνα, γιος επίσης ιερέα. Ο ίδιος χειροτονήθηκε και υπηρέτησε ως ιερέας, αφιερώνοντας για 45 χρόνια τον εαυτό του στο δύσκολο πνευματικό έργο της «δια Χριστόν σαλότητας». Διήγε τη ζωή του σε αδιάκοπη προσευχή, νηστεία και γύμνια, παραμελώντας εντελώς τη φροντίδα του σώματός του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Πατήρ Μάξιμος διακρίθηκε για τις χαρισματικές δωρεές που έλαβε από τον Θεό. Εκοιμήθη σε μεγάλη ηλικία στις 16 Ιανουαρίου 1650 και ετάφη κοντά στον ναό της Αναστάσεως του Χριστού στο Βαρνίτσα της πόλης Τότμα. Η επίπονη και άγια ζωή του, καθώς και οι θαυματουργικές θεραπείες που συνδέονταν με τον τάφο του, ώθησαν στη συγγραφή του βίου του, ο οποίος όμως καταστράφηκε σε πυρκαγιά στον ναό της Αναστάσεως το 1676. Ένας νέος...