ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Μαρτινιανός, σαρκικὴν σβέσας φλόγα, Φεύγει τελευτῶν μὴ τελευτῶσαν φλόγα. Ἐν τριτάτῃ δεκάτῃ δέμας ἐξέδυ Μαρτινιανός. O Όσιος Μαρτινιανός καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μικρού στις αρχές του 5ου μ.Χ. αιώνα. Από μικρός ποθούσε τον βίο της άσκησης και της αφοσίωσης. Σε ηλικία 18 ετών αποσύρθηκε στο όρος του Κιβωτού και ζούσε εκεί ασκούμενος στην προσευχή και την νηστεία. Κάποια γυναίκα αμαρτωλή εμφανίστηκε με δολιότητα στη θύρα του κελιού του Αγίου και παρακαλούσε να την δεχθεί για διανυκτέρευση μέσα στο κελί, διότι έχασε, όπως έλεγε, το δρόμο και κινδύνευε να κατασπαραχθεί από τα θηρία κατά την διάρκεια της νύχτας. Ο Άγιος ενεργώντας με φιλανθρωπία την φιλοξένησε στο εξωτερικό μέρος του ερημητηρίου του. Η γυναίκα αυτή όμως απέβαλε το προσωπείο και ποικιλοτρόπως προκαλούσε τον Άγιο. Ο γενναίος τους Χριστού αθλητής προς κατανίκηση της εμπαθούς επιθυμίας, άναψε φωτιά και έριξε τον εαυτό του εντός αυτής. Μόλις η γυναίκα είδε αυτό...

Τμηθὲν γύναιον, Ἀκύλας φησί, βλέπων, Οὐκ ἀνδριοῦμαι πρὸς τομὴν ἀνὴρ κάρας; Οι Άγιοι Απόστολοι Ακύλας και Πρίσκιλλα ήταν ζευγάρι Ιουδαίων και καταγόταν από τον Πόντο. Κατοικούσαν στην Κόρινθο και εξασκούσαν το επάγγελμα του σκηνοποιού. Ήσαν δε άνθρωποι ενάρετοι και ευσεβείς. Όταν ο απόστολος Παύλος, επισκέφθηκε την Κόρινθο, για να διδάξει την ορθόδοξη πίστη, το ζεύγος του προσέφερε θερμή φιλοξενία καθώς είχε εντυπωσιαστεί με το κήρυγμά του. Τόσο τους άγγιξε ο φλογερός και σωτήριος λόγος του απόστολου, ώστε αφού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στις περιοδείες του ως βοηθοί του. O απόστολος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών. Αργότερα οι διώκτες του χριστιανισμού τούς συνέλαβαν και αποκεφάλισαν τούς Αγίους χαρίζοντάς τους μαζί με τον τίτλο των Αποστ...

Ψυχὴν δίδωσιν Εὐλόγιος Κυρίῳ Βοῶν πρὸς αὐτήν, Κύριον σὸν εὐλόγει. Ο Άγιος Ευλόγιος καταγόταν από την Συρία και διακόνησε ως Πρεσβύτερος στην Αντιόχεια. Έζησε στα χρόνια της βασιλείας των αυτοκρατόρων Τιβερίου Α' του Θρακός (578-582 μ.Χ.), Μαυρικίου (582-602 μ.Χ.) και Φωκά (602-610 μ.Χ.) και έκανε Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας προ του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, στα χρόνια 579 - 607 μ.Χ. Έζησε ζωή αγία, έκανε και πολλά θαύματα, ένα από τα όποια είναι και αυτό. Όταν ο Άγιος Λέων, επίσκοπος Ρώμης (βλέπε 18 Φεβρουαρίου), έγραψε την πολυθρύλητη εκείνη επιστολή της Ορθοδοξίας και την έστειλε στην Δ' Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Χαλκηδόνα, τη διάβασε ο Όσιος αυτός Εύλόγιος και όχι μόνο την επαίνεσε αλλά και σ' όλους τη διακήρυξε. Ο Θεός θέλοντας να χαροποιήσει και τους δύο Αγίους άνδρες, έστειλε Άγγελο στον Ευλόγιο, με σχήμα Αρχιδιακόνου του Λέοντα, που τον ευχαριστούσε διότι αποδέχτηκε την επιστολή του Λέοντα. Ο Ευλόγιος συνομιλούσε με τον Άγγελο, νομίζοντας ότι συνομιλούσε με...

Tίς ουκ επαινέσειε, Συμεών πάτερ, Σε τον βλύσαντα, μύρον εκ του σου τάφου; Ο Όσιος Συμεών ήταν βασιλιάς των Σέρβων με το όνομα Στέφανος Α' Νεμάνια (στις Βυζαντινές πηγές Νεεμάν) και πατέρας του Οσίου Σάββα, πρώτου Αρχιεπισκόπου Σερβίας (14 Ιανουαρίου). Το 1196 μ.Χ. παραιτήθηκε από τον θρόνο και αναχώρησε στο Άγιον Όρος, όπου μαζί με τον γιο του έκτισε τη Μονή Χιλιανταρίου. Ο Όσιος Συμεών κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1200 και ενταφιάσθηκε στη νότια πλευρά του καθολικού της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου. Κατά το έτος 1208, ο όσιος Σάββας αποφασίζει να προβεί στην ανακομιδή των ιερών λειψάνων του πατέρα του και τη μετακομιδή αυτών στην πατρίδα του. Την ημέρα της ανακομιδής εκχύθηκε από τα ιερά λείψανα άφθονο και ευώδες μύρο, συνέχισε δε να ρέει και για λίγες ακόμη ημέρες μετά την ανακομιδή, από τον κενό πλέον τάφο. Ήταν και αυτό τρανό δείγμα της αγιότητας του Οσίου Συμεών, ο οποίος έκτοτε επονομάζεται «Μυροβλήτης». Ο Άγιος Σάββας εναπέθεσε τα ιερά λείψανα στη μονή της μετανοίας του πατρός το...

  Πατὴρ σὺν Υἱῷ σταυρικὸν πάσχει πάθος, Ὑπὲρ Πατρός, τοῦ δόντος Υἱὸν εἰς πάθος. Οι Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν με σταυρικό θάνατο. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο τους.

Ο Άγιος Γεώργιος, κατά κόσμο Γρηγόριος Ιωσήφοβιτς Κονίσκιυ, καταγόταν από επιφανή οικογένεια και γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1717 στην πόλη Νεζίν. Σπούδασε στη θεολογική ακαδημία του Κιέβου και έγινε μοναχός στη Μεγάλη Λαύρα του Κιέβου. Εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της Λευκορωσίας και κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1795. Βιογραφία  Ο Άγιος Γεώργιος, στον κόσμο γνωστός ως Γρηγόριος Ιωσηφόβιτς Κονίσσκι, γεννήθηκε σε μια εξέχουσα οικογένεια στις 20 Νοεμβρίου 1717, στην πόλη Νιζίν της Ουκρανίας. Σπούδασε στην Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου από το 1728 έως το 1743, όπου κατέκτησε άριστα τις λατινικές, πολωνικές, ελληνικές, εβραϊκές και γερμανικές γλώσσες. Στις 11 Αυγούστου 1744 εκάρη μοναχός στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Το 1745 έγινε διδάσκαλος ποιητικής (θεωρίας στιχουργίας) στη Θεολογική Ακαδημία του Κιέβου. Το 1750 συνέταξε μια οδηγία με τίτλο «Περί της Τάξης της Διδασκαλίας των Μαθημάτων σε Όλες τις Τάξεις». Ενθάρρυνε τη διδασκαλία της μουσικής και της ζωγραφικής και ανέπτυξε προγράμματα...

Η Οσία Σεραφείμα, κατά κόσμο Ευθυμία Εφίμοβα Μοργκατσέβα, γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1806 στο χωριό Νίνζε-Λομώφ της επαρχίας Ριαζάν και ασκήτεψε σε μονή του Σεζένοβο της Ρωσίας. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1877. Η Αγία Σεραφείμα, με το βαπτιστικό όνομα Ευφημία Μοργκάτσεβα, γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1806 στο χωριό Νίζνε-Λόμοφ της επισκοπής Ριαζάν, σε μια πολυμελή αγροτική οικογένεια. Αρνήθηκε να παντρευτεί, και οι γονείς της δεν επενέβησαν, βλέποντας τη φυσική της ροπή προς τη μοναχικότητα. Όταν ήταν δεκαοκτώ ετών, ξεκίνησε ένα προσκύνημα στο Κίεβο, και στον δρόμο έλαβε την ευλογία του διορατικού ερημίτη Ιωάννη του Σεζένοβο. Εκείνος τη συμβούλεψε να μην παραμείνει στο Κίεβο, λέγοντάς της ότι οι κότες και τα κοτόπουλα σύντομα θα χρειαστούν την επίβλεψή της. Με αυτόν τον τρόπο προφήτευσε το μέλλον της ως ηγουμένη της Μονής Σεζένοβσκι. Με την επιστροφή της στο σπίτι, έμαθε να διαβάζει και να γράφει και άρχισε να μελετά τις Άγιες Γραφές στον ελεύθερο χρόνο της. Ο εφημέριος του χωριού...

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.

 Γλώσσαις λαλῶν πρὶν Μαϋσιμᾶς τῶν Σύρων, Γλώσσαις, λαλεῖ νῦν, Ἀγγέλων πρὸς Ἀγγέλους. Οι γραμματικές γνώσεις του Οσίου ήταν μέτριες. Διακρίθηκε όμως, για την πολύ ενάρετη ζωή του. Η εξωτερική του εμφάνιση ήταν μάλλον άσχημη. Και όμως, ενώ ο ίδιος ντυνόταν με παλιά φορέματα, τα φιλάνθρωπο έργα του ήταν πλούσια και αμέτρητα. Το κελί του έμενε πάντοτε ανοικτό για τους φτωχούς και τους ξένους, εφοδιαζόμενος δε με σιτάρι και λάδι, μοίραζε σ' όσους απ' αυτούς είχαν ανάγκη. Όταν κάποτε πληροφορήθηκε ότι ο άρχοντας της κωμοπόλεώς τους καταπίεζε τους γεωργούς, δεν δίστασε να παρουσιασθεί μπροστά στον υπερήφανο και λαμπροφορεμένο εκείνο εγωιστή με τα φτωχικά του ρούχα, και να του δώσει μαθήματα δικαιοσύνης και ευγενείας. Έτσι με τέτοιες άγιες ασχολίες τελείωσε τη θεοφιλή ζωή του. (Η μνήμη του επαναλαμβάνεται και στις 23 Ιανουαρίου  σαν Όσιος Μαϋουμάς ή Μαϊουμάς ο Σύρος 

Ο Άγιος Edward (Εδουάρδος) ήταν υιός του βασιλέως της Αγγλίας Έντγκαρ. Ο Άγιος, παρά το γεγονός του μεγάλου αξιώματός του, διακρινόταν για την αγνότητα και ευσέβειά του. Δολοφονήθηκε, μετά τριετία από της ανόδου του στον θρόνο, από την μητριά του Ελφρίδα και ενταφιάσθηκε σε τόπο άγνωστο και σε μεγάλο βάθος.  Το λείψανό του βρέθηκε ακέραιο, όταν επάνω από το σημείο του τάφου του έλαμπε ουράνιο φως. Σήμερα το λείψανο του Αγίου Edward φυλάσσουν Ορθόδοξοι Ρώσοι μοναχοί της Διασποράς σε μονή κοντά στο Λονδίνο. Ο Άγιος Edward μαρτύρησε το έτος 978 μ.Χ.

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 12/2/1960, Σελίδα: 5 Στις 11 Φεβρουαρίου  1960, αποφασίστηκε η  ανέγερση νέου σύγχρονου διοικητηρίου στο Σιδηρόκαστρο. Η εφημερίδα Μακεδονία ανέφερε: "Κατά τις έντονες ενέργειες του δήμου Σιδηροκάστρου, αποφασίστηκε η ανέγερση νέου σύγχρονου διοικητηρίου στην πόλη μας, στο οποίο θα στεγαστούν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες. Επίσης, από το υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημόσιων Έργων, αποφασίστηκε ο προγραμματισμός για την κατασκευή ενός μεγάλου αποχετευτικού αγωγού στον συνοικισμό της πόλης μας, ο οποίος θα εξυπηρετήσει και τον νέο σιδηροδρομικό σταθμό. Η δαπάνη του έργου θα ανέλθει στο ποσό των 2.000.000 δραχμών. Τίθενται στη διάθεση του υποκαταστήματος της Αγροτικής Τράπεζας Σιδηροκάστρου, προς διάθεση στους κατοίκους της επαρχίας Σιντικής, εξήντα τόννοι ζωοτροφών."

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 12/2/1965, Σελίδα: 6 Στις 12 Φεβρουαρίου  1965, η εφημερίδα Μακεδονία έγραψε ότι τ α εκκρεμή θέματα της επαρχίας Σιντικής τέθηκαν υπόψη των αρμόδιων υπουργών Η εφημερίδα ανάφερε ότι:  "Επιτροπή από την επαρχία Σιντικής, αποτελούμενη από τον πρόεδρο της Ε.Γ.Σ. Σιδηροκάστρου κ. Χρ. Κυβρακίδη, τους Κων. Γαβριηλίδη, Εμ. Τσέλκα, τον διευθυντή της ένωσης Βασ. Τουσανίδη και τους προέδρους των κοινοτικών συνεταιρισμών Αχλαδοχωρίου, Καπνοφύτου, Χαρωπού, Καστανούσης, Ν. Πετριτσίου, Βυρωνείας, Άνω Πορροίων, Σιδηροκάστρου και Πλατανακίων με επικεφαλής τον δήμαρχο Σιδηροκάστρου κ. Άλ. Τριανταφυλλίδη, επισκέφθηκαν τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κ. Στεφανόπουλο, στον οποίο παρουσίασαν τα προβλήματα που απασχολούν τους καπνοπαραγωγούς της επαρχίας Σιντικής, μεταξύ των οποίων ήταν η ένταξη της περιοχής Σιντικής στις κλασσικές καπνικές περιοχές για να τύχει των ευεργετημάτων της επιδοτήσεως, η ίδρυση γραφείου Ε.Ο.Κ. στο Σιδηρόκαστρο, η αύξηση των στρεμμάτ...

  Εφημερίδα Ελευθερία, Φύλλο: 12/2/1965, Σελίδα: 8 Στις 11 Φεβρουαρίου  1965,  διακόπηκε η συγκοινωνία μεταξύ Δράμας και της επαρχίας Σιδηροκάστρου λόγω χιονόπτωσης, όπως αναφέρει η εφημερίδα Ελευθερία.

  Εφημερίδα Μακεδονία, Φύλλο: 12/2/1930, Σελίδα: 2 Στις 12 Φεβρουαρίου  1930, γονείς θανόντα δημοσίευσαν ευχαριστήριο στην εφημερίδα Μακεδονία στο οποίο ευχαριστούσαν μεταξύ άλλων τον  καθηγητή της μουσικής του Ορφανοτροφείου Σιδηροκάστρου αλλά και τον Διευθυντή των σχολείων Ν. Πετριτσίου Το ευχαριστήριο ανέφερε : Αμέσως μετά την βαριά συμφορά που μας βρήκε με τον θάνατο του αγαπημένου μας γιου Γεωργίου, θεωρούμε καθήκον μας να ευχαριστήσουμε τον κ. Διευθυντή της σχολής Κωνσταντινίδου για την παιδαγωγική μέριμνα που έδειξε κατά την ασθένεια του παιδιού μας, καθώς και τους συμμαθητές του, οι οποίοι, χωρίς να λογαριάσουν κόπο, παρακολούθησαν την κηδεία και ήρθαν από τη Θεσσαλονίκη. Ευχαριστούμε επίσης τον κ. Διευθυντή των σχολείων Ν. Πετριτσίου, καθώς και όλο το διδακτικό προσωπικό, τον καθηγητή της μουσικής του Ορφανοτροφείου Σιδηροκάστρου κ. Χανκούμογλου, καθώς και όλους τους φίλους και γνωστούς που συμμετείχαν στο πένθος μας. Οι τεθλιμμένοι γονείς, Ζήση

  Αθανάσιος Μητακίδης Στις 12 Φεβρουαρίου 1950, κυκλοφόρησε το υπ' αριθ. 84 και τελευταίο φύλλο της εφημερίδας "Νέοι Καιροί". Ο υπότιτλος της εφημερίδας ήταν Εβδομαδιαία πολιτική εφημερίς εν Σέρραις. Η εφημερίδα ήταν τετρασέλιδη αλλά από τις 27 Φεβρουαρίου 1949 έγινε δισέλιδη.  Τυπωνόταν στο τυπογραφείο του Γιάννη Σαμαρά. Ισαάκ Λαυρεντίδης από την εφημερίδα  Σερραϊκόν Βήμα, Φύλλο 9 Φεβρουαρίου 1956 Ιδιοκτήτης της εφημερίδας ήταν ο Ισαάκ Λαυρεντίδης και διευθυντής ο  Αθανάσιος Μητακίδης .

Τάσος Γαλδέμης Στις 12 Φεβρουαρίου 1950, κυκλοφόρησε στις Σέρρες η εφημερίδα η "Κράτος". Ο υπότιτλος της εφημερίδας ήταν "Εβδομαδιαία εφημερίδα των αρχών του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Γ. Παπανδρέου". Η εφημερίδα είχε αρχικά σχήμα 29Χ33 και από το δεύτερο φύλλο της κυκλοφόρησε σε σχήμα 41Χ55. Ήταν δισέλιδη με σχήμα 29Χ33 μόνο στο πρώτο φύλλο ενώ σε σχήμα 41Χ55 και πωλούνταν έναντι 500 δρχ. Ιδιοκτήτης και διευθυντής της εφημερίδας ήταν ο καθηγητής Τάσος Γαλδέμης.

Φωτό αρχείου Στις 12 Φεβρουαρίου 1939, στην εφημερίδα "Σερραϊκόν Βήμα" των Σερρών δημοσιεύθηκε διάταξη που αφορούσε τη θραύση των δέντρων η οποία μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι "ο  Νομάρχης Σερρών έδωσε την εξουσιοδότηση στους οδηγούς των αυτοκινήτων, επιβατικών και φορτηγών, να συλλαμβάνουν όποιον τυχόν συναντούσαν να σπάει τα δέντρα ή να προκαλεί ζημιές σε αυτά. Οι συλληφθέντες θα παραδίδονται στην κοντινότερη αστυνομική αρχή και θα στέλνονται στην επιτροπή ασφαλείας για εκτόπιση, θεωρούμενοι ως απειλή για τα έργα πολιτισμού και τη δημόσια ωφέλεια". «Ο κ. Νομάρχης Σερρών εξουσιοδότησε τους οδηγούς των αυτοκινήτων, επιβατικών και φορτηγών, να προβαίνουν στη σύλληψη οποιουδήποτε τυχόν βαρβάρου ο οποίος θα ανιχνεύονταν να θραύει τα δέντρα ή να προξενούν ζημιές σε αυτά. Οι συλλαμβανόμενοι θα παραδίδονται στην πλησιέστερη αστυνομική αρχή και θα παραπέμπονται στην επιτροπή ασφαλείας για εκτόπισιν, θεωρούμενοι ως επιβουλείς έργα πολιτισμού και κοινής ωφελείας».

Εφημερίδα "Εμπρός" των Σερρών, Φύλλο 13 Φεβρουαρίου 1936, σελ. 1 Στις 12 Φεβρουαρίου 1936, ξεκίνησε στο θέατρο Κρόνιον των Σερρών περιορισμένος αριθμός παραστάσεων από τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη.

Στις 12 Φεβρουαρίου 1933, στο κινηματογράφο Πάνθεον των Σερρών προβάλλονταν η ταινία "Dishonored" (Κατάσκοπος Χ-27). Dishonored, είναι μια αμερικανική ρομαντική κατασκοπική ταινία του 1931, προ του Κώδικα Χωρίς Λογοκρισία, σκηνοθετημένη και μονταρισμένη από τον Josef von Sternberg, ο οποίος συνέγραψε επίσης το σενάριο μαζί με τον Daniel N. Rubin. Η ταινία παραγωγής και διανομής της Paramount Pictures, πρωταγωνιστεί η Marlene Dietrich, ο Victor McLaglen, ο Gustav von Seyffertitz και ο Warner Oland, και ακολουθεί την ιστορία μιας γυναίκας κατάσκοπου (Dietrich) για την Αυστρία-Ουγγαρία κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο σχεδιασμός των κοστουμιών έγινε από τον Travis Banton, σε μια από τις πολλές συνεργασίες του με τη Dietrich. Πλοκή Η ιστορία ξεκινά το 1915 στους δρόμους της Βιέννης, στην εμπόλεμη Ευρώπη. Το πτώμα μιας πόρνης απομακρύνεται από τις αρχές από ένα κτήριο στην περιοχή των κόκκινων φαναριών – μια περίπτωση αυτοκτονίας. Όταν η Marie Kolverer, μια άλλη πόρνη, εκφράζει τα ...

(Αρχείον του εν Θεσσαλονίκη Ενετικού προξενείου) Στις 12 Φεβρουαρίου 1745, σε έκθεση του το Ενετικό Προξενείο Θεσσαλονίκης ανέφερε πως  "πριν από λίγες ημέρες, ο Γιουρούκ βέης διέθεσε ένα σημαντικό χρηματικό ποσό για τη στρατολόγηση 3.000 Γιουρούκηδων. Τώρα μαθαίνω από τις Σέρρες ότι εκεί οι γενίτσαροι, μετά από μια εξέγερση που απειλούσε σοβαρή διατάραξη της τάξης και τρομερά γεγονότα, επέβαλαν στους ραγιάδες μεγάλη φορολογία." «. . . ἀπὸ ἡμερῶν ὁ Γιουρούκ βέης ἔδωκε καλὸν ποσὸν χρημάτων διὰ τὴν στρατολογίαν 3.000 Γιουρούκηδων... τώρα μανθάνω ἐκ Σερρῶν ὅτι ἐκεῖ οἱ γενίτσα-ροι μετὰ μίαν ἐξέγερσιν, ἡ ὁποία ἠπείλει σοβα-ρὰν διατάραξιν τῆς τάξεως καὶ ἀπαίσια συμβάν τα, ἐπέβαλον εἰς τοὺς ῥαγιᾶδες μίαν μεγάλην φο ρολογίαν... καὶ ἐδῶ ἔκαμαν κάτι μικροταραχάς καὶ ἠνώχλησαν τοὺς ὁαγιᾶδες, ἀλλ᾽ ὁ Πασσᾶς τοὺς ἐστα-μάτησε κατόπιν αἰτήσεως τῆς ἑλληνικῆς κοινότητος· μάλιστα ὁ Πασσᾶς ἔγραψεν εἰς Κωνσταντινούπολιν νὰ ἀποσύρουν ἀπ᾿ ἐδῶ μερικούς ταραχοποιοὺς γενιτσάρους...». βλ. "Μνημεία...

Τὰς χεῖρας αἴρων Μελέτιος Κυρίῳ, Ταῖς χερσί σου τίθημι τὴν ψυχήν, λέγει. Δωδεκάτῃ Μελέτιος ἔδυ χθόνα πουλυβότειραν. Ο Άγιος Μελέτιος γεννήθηκε περί το 310 μ.Χ. στην Μελιτηνή της Μικράς Αρμενίας. Η μαρτυρία περί της πρώτης εμφανίσεώς του στο προσκήνιο της ιστορίας, λίγο μετά το έτος 357 μ.Χ., τον καταδεικνύει ως αντίπαλο των αιρετικών Ομοιουσιανών και οπαδό του Επισκόπου Καισαρείας της Παλαιστίνης Ακακίου, ο οποίος δια Συνόδου, το έτος 358 μ.Χ., εκλέγει τον Άγιο Μελέτιο ως Επίσκοπο Σεβαστείας. Λόγω όμως της σφοδράς αντιδράσεως των οπαδών του προηγουμένου Επισκόπου Σεβαστείας Ευσταθίου, παραιτείται και μεταβαίνει στη Βέροια της Συρίας. Το 360 μ.Χ. εκλέγεται Πατριάρχης Αντιοχείας, μετατεθέντος του Πατριάρχου Ευδοξίου στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Όταν ο Άγιος έφθασε στην Αντιόχεια, όλοι οι πιστοί βγήκαν στους δρόμους, για να τον υποδεχθούν και να λάβουν την ευλογία του. Στη νέα του όμως έδρα ο άγιος Μελέτιος παρέμεινε ένα μόνο μήνα, αφού οι αιρετικοί Αρειανοί έπεισαν τον ...

Ο Άγιος Νικόλαος ο εκ Ντβάλι γεννήθηκε στο τέλος του 13ου αιώνα από ένα ευσεβές ζευγάρι, το οποίο καθοδήγησε τον δρόμο του προς τη πνευματική ζωή. Σε ηλικία δώδεκα ετών, ο Νικόλαος ταξίδεψε στην ερημία του Κλαρτζετί και έγινε μοναχός. Από εκεί πραγματοποίησε προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ και παρέμεινε στην ιερή πόλη, εγκαθιστώμενος στη Μονή του Τιμίου Σταυρού. Καίγοντας από την επιθυμία για αποστολικό βίο, ο μοναχός Νικόλαος ήταν αποφασισμένος να πεθάνει ως μάρτυρας. Στην Ιερουσαλήμ, μια ομάδα ασεβών ανθρώπων συνέλαβε και βασάνισε τον Άγιο Νικόλαο για την δημόσια ομολογία της χριστιανικής πίστης, αλλά μια ομάδα χριστιανών κατάφερε να τον απελευθερώσει από τη φυλακή. Έπειτα, σύμφωνα με τη συμβουλή του ηγούμενού του, ο Άγιος Νικόλαος μετακόμισε σε ένα γεωργιανό μοναστήρι στην Κύπρο. Εκεί, ο ευσεβής μοναχός παρακάλεσε τον Κύριο να τον κάνει άξιο του στεφανιού του μαρτυρίου. Μια μέρα, ενώ προσευχόταν μπροστά στην εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, άκουσε μια φωνή να λέει: "Νικόλαε! Σή...

Ο Άγιος Λουκάς ο εκ  Ιερουσαλήμ έζησε τον 13ο αιώνα. Γεννήθηκε σε μια αξιότιμη και ευσεβή γεωργιανή οικογένεια με το όνομα Μουχαϊτζντζε. Μετά την κοίμηση του πατέρα του Λουκά, η μητέρα του άφησε τα παιδιά της και πήγε να εργαστεί σε ένα μοναστήρι στην Ιερουσαλήμ. Όταν ο Λουκάς έφτασε στην ηλικία των είκοσι ετών, ταξίδεψε στην Ιερουσαλήμ για να επισκεφτεί τη μητέρα του και να προσκυνήσει τα άγια μέρη. Μετά από λίγο καιρό, αποφάσισε να παραμείνει και να μονάσει στη Μονή του Τιμίου Σταυρού. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και έγινε άπταιστος στην αραβική γλώσσα. Σύντομα, οι αδελφοί της μονής αναγνώρισαν τη σοφία του και τον ζήτησαν να τους καθοδηγήσει ως ηγούμενος. Για τρία χρόνια, ο Λουκάς καθοδήγησε τη μονή με υποδειγματικό τρόπο. Όμως, ο διάβολος ζήλευε τον άγιο πατέρα και προκάλεσε έναν Σέχ-Χιντάρ, επιφανή Πέρση στην αυλή του Σουλτάνου Πεντούχτ, (πιθανώς του Σουλτάνου Ζαχίρ-Ρουκεντίν-Μπαϊμπάρς-Μπουντουκντάρ της Αιγύπτου (1260-1277)), να πάρει τα όπλα εναντίον του Αγίου Λουκά. Ο Σο...

Tμηθείς ο Xρήστος δι’ αγάπην Kυρίου, Kηπουρός ώφθη της Eδέμ του χωρίου. Ο νεομάρτυρας αυτός καταγόταν από την Αλβανία. Σε ηλικία 40 χρονών πήγε στην Κωνσταντινούπολη και έκανε το επάγγελμα του κηπουρού. Κάποια μέρα φιλονίκησε με έναν Τούρκο για την τιμή των μήλων που πουλούσε. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στον Κριτή, συκοφαντούμενος, ότι είπε ότι θα γίνει Τούρκος. Τότε τον έριξαν στη φυλακή, χωρίς ψωμί και νερό, και τον βασάνισαν σκληρά. Στην ίδια φυλακή βρισκόταν και ο λόγιος Καισάριος Δαπόντε, που παρακολούθησε τα βασανιστήρια του Αγίου και αργότερα έγραψε το μαρτύριο του. Ο Χρήστος παρέμεινε σταθερός στην πίστη των πατέρων του και αποκεφαλίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1748 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Άγιος Αντώνιος ήταν μοναχός στη Μονή Στουδίου στην Κωνσταντινούπολη. Έγινε προσωπικός γραμματέας του Βασιλείου Α', Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Στην πάλη για τον παπικό θρόνο που διεξαγόταν μεταξύ του Πάπα Βενεδίκτου Ζ' (974-983) και του αντιπάπα Βονιφατίου Ζ', ο οποίος φερόταν ως υπεύθυνος για τη δολοφονία του προηγούμενου Πάπα, Βενεδίκτου ΣΤ', ο Βασίλειος υποστήριξε τις αξιώσεις του νόμιμα εκλεγμένου Βενεδίκτου Ζ'. Εξαιτίας της υποστήριξης του Αυτοκράτορα Ιωάννη Α' Τσιμισκή στον αντιπάπα, ο οποίος ήταν προσκεκλημένος στο παλάτι της Βυζαντινής αυλής, ο Βασίλειος εκθρονίστηκε και ο Αντώνιος ανέλαβε τον πατριαρχικό θρόνο το 974. Οι Βυζαντινοί ιστορικοί του δέκατου αιώνα αναφέρουν ότι ο Αντώνιος, που ανέλαβε το πατριαρχείο σε προχωρημένη ηλικία, έφερε σε αυτό μετριοπάθεια και επιείκεια, χαρακτηριστικά που έλειπαν από τη θέση αυτή. Ωστόσο, η αδιάλλακτη στάση του υπέρ της αυτόνομης δικαιοδοσίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως συμπληρωματικής της κοσμικής εξουσίας του ...