ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Τὶ κοινὸν Εὐθύμιε σοὶ καὶ τῷ βίῳ; Πρὸς Ἀγγέλους ἄπαιρε τοὺς ξένους βίου Λῆξε βίου Εὐθύμιος εἰκάδι ἠϋγένειος. Ο Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Αρμενίας το έτος 377 μ.Χ. κατά τους χρόνους της βασιλείας του Γρατιανού (375 - 383 μ.Χ.). Οι γονείς του Παύλος και Διονυσία, ανήκαν σε επίσημη γενιά. Άτεκνοι όντες, αξιώθηκαν να αποκτήσουν παιδί, το οποίο αφιέρωσαν στη διακονία του Θεού στο οποίο και κατά θεία επιταγή έδωσαν το όνομα Ευθύμιος, αφού με την γέννησή του τους χάρισε την ευθυμία, τη χαρά και την αγαλλίαση. Σε ηλικία μόλις τριών ετών ο Ευθύμιος έχασε τον πατέρα του. Τότε η χήρα μητέρα του τον παρέδωσε στον ευλαβή Επίσκοπο της Μελιτηνής Ευτρώιο, ο οποίος, μαζί με τους αναγνώστες Ακάκιο και Συνόδιο που έγιναν αργότερα Επίσκοποι Μελιτηνής, τον εκπαίδευσε καλώς και, αφού τον κατέταξε στον ιερό κλήρο, τον τοποθέτησε έξαρχο των μοναστηρίων. Από τη Μελιτηνή ο Όσιος μετέβη, περί το 406 μ.Χ., στα Ιεροσόλυμα και κλείσθηκε στο σπήλαιο του Αγίου Θεοκτίστου, όπου και ασκήτευε με ...

Σκελών πλατυσμώ εν πλάτει οικείς πόλου, Ω Ζαχαρία, και βραβείον λαμβάνεις. Ο Νεομάρτυς Ζαχαρίας καταγόταν από τα μέρη της Άρτας. Σε μικρή ηλικία εξισλαμίσθηκε και ήρθε στις Παλαιές Πάτρες όπου εξασκούσε την τέχνη του γουναρά. Όμως μετανόησε που αλλαξοπίστησε. Έτσι, αφού ήλθε σε μετάνοια, βρήκε κάποιο πνευματικό στον οποίο εξομολογήθηκε το αμάρτημα της εξωμοσίας του και ζήτησε την ευλογία να πορευθεί προς το μαρτύριο. Ο πνευματικός, φοβούμενος μήπως ο Μάρτυρας δειλιάσει κατά την διάρκεια των βασανιστηρίων, τον απέτρεπε. Τότε ο Άγιος αποκρίθηκε στον πνευματικό και του είπε: «Έχω τόση δίψα να βασανισθώ για τον Χριστό, όπου επιθυμώ να λάβω, αν ήταν δυνατόν, και περισσότερα βασανιστήρια, από αυτά που μου ανέφερες». Προ των λόγων αυτών της δυνάμεως της πίστεως και της αγάπης στον Χριστό, πνευματικός μετέδωσε τα Άχραντα Μυστήρια στον Άγιο και τον ευλόγησε. Ο Άγιος πήγε στο εργαστήριό του, πούλησε όλα του τα υπάρχοντα τα οποία έδωσε ελεημοσύνη στους πτωχούς και παρουσιάσθηκε στον κριτή, ενώπιο...

Θάλψις δεχέσθω τοὺς Ἀθλητὰς τοῦ κρύους, Ἰννᾶν, Πιννᾶν, Ῥιμμᾶν τε τοὺς κρυσταλλίνους. Οι Άγιοι Ιννάς, Πιννάς και Ριμμάς κατάγονταν από την περιοχή της Σκυθίας και ονομάζονταν «οι κρυστάλλινοι». Μαρτύρησαν αφού τους έβαλαν, δεμένους σε ξύλο και σε καιρό τρομερής παγωνιάς, μέσα σε παγωμένο ποτάμι. Φοβεροί και ανηπόφοροι ήταν οι πόνοι που δοκίμασε εκεί η ολόγυμνη σάρκα τους. Αλλά η ψυχή τους δεν απέβαλε τίποτα από την θερμή ευσέβειά τους. Και έτσι πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου. Βιογραφία Οι Άγιοι Μάρτυρες Ιννάς, Πίννας και Ρίμμας ήταν Σλάβοι από τη Μικρή Σκυθία, οι οποίοι ήταν μαθητές του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου. Τους βάπτισε και αργότερα τους χειροτόνησε ιερείς. Τους βοήθησε στην προσέλκυση πολλών ειδωλολατρών που είχαν εγκατασταθεί γύρω από τον ποταμό Δούναβη, κοντά στη Βάρνα, που βρίσκεται σήμερα στη Βουλγαρία. Όταν αιχμαλωτίστηκαν από τους βαρβάρους, οι Άγιοι Ιννάς, Πίννας και Ρίμμας οδηγήθηκαν μπροστά στον τοπικό πρίγκιπα, ο οποίος ήταν ειδωλολάτρης. Εκείνος τους διέτα...

Καλεῖ σε Πέτρε Χριστὸς ἐκ τελωνίου, Πρὸς ἀρετὴν πρίν, νῦν δὲ πρὸς τρυφὴν πόλου. Ο Άγιος Πέτρος είχε το αξίωμα του πατρικίου κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 - 565 μ.Χ.) και ήταν διοικητής της Αφρικής. Δυστυχώς ήταν άνθρωπος άσπλαχνος, ανελεήμων, πλεονέκτης και φιλάργυρος. Κάποτε προσήλθε σε αυτόν ένας φτωχός, για να τον δοκιμάσει και του ζητούσε ελεημοσύνη. Τότε εκείνος άρπαξε έναν άρτο, από εκείνους που εκείνη την στιγμή του είχε φέρει ο αρτοποιός και σαν πέτρα τον πέταξε κατά του φτωχού ανθρώπου. Με την χάρη του Θεού, κάποια στιγμή κράτησε στα χέρια του το Ιερό Ευαγγέλιο. Από περιέργεια το άνοιξε, αλλά η ανάγνωσή του δεν τον άφησε αδιάφορο. Τότε άνοιξαν τα μάτια του. Και με ειλικρίνεια είδε τον πραγματικό του εαυτό. Με θλίψη είδε την αληθινή εικόνα της ψυχικής του καταστάσεως. Αμέσως ήλθε στον εαυτό του εφαρμόζοντας τον λόγο των Πατέρων: «Εἴσελθε στὸν ἑαυτό σου. Ἐκεῖ ἡ χαρὰ καὶ ἡ βασιλεία». Στη μνήμη του και στη συνείδησή του έρχονταν οι φυσιογνωμίες των τελώνων το...

 Άνακτα πιστόν τον Λέοντα τον μέγαν, Έστεψε Χριστός ουρανοκράτωρ Άναξ. Ο Άγιος Λέων καταγόταν από την Θράκη και βασίλευσε περί το 457 μ.Χ. μέχρι το 474 μ.Χ. Διαδέχθηκε στον θρόνο του Βυζαντίου τον Μαρκιανό (450 - 457 μ.Χ.). Ο Λέων ο Α’ αναγορεύτηκε αυτοκράτορας στις 7 Φεβρουαρίου του 457 μ.Χ. στο Έβδομο, με την παρουσία του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν ευσεβέστατος και προασπίστηκε την Ορθόδοξη πίστη κατά των αιρετικών. Στην Αντιόχεια, όπου οι Μονοφυσίτες αποκτούσαν πάλι σιγά - σιγά την παλαιά τους δύναμη, ένας πρεσβύτερος, γνωστός ως Πέτρος ο Γναφεύς, είχε κατορθώσει να γίνει Πατριάρχης το 469 μ.Χ. ή 470 μ.Χ., χάρη στην υποστήριξη του Ζήνωνος, κόμητος των δομεστίκων, που στο μεταξύ είχε γίνει στρατηλάτης της Ανατολής και ευνοούσε τους Μονοφυσίτες. Ο νέος Πατριάρχης Αντιοχείας άρχισε αμέσως τον αγώνα εναντίον των αποφάσεων της Συνόδου της Χαλκηδόνος. Στο Τρισάγιο της Θείας Λειτουργίας ο Γναφεύς πρόσθεσε μετά το «ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος», τη φράση «ὁ σταυρωθεῖς δι’ ἠμᾶς». Α...

Οι Όσιοι έζησαν θεοφιλώς, με άσκηση και προσευχή, στη Λαύρα του Κιέβου. Ο Άγιος Ευθύμιος ασκήτεψε κατά τον 14ο αιώνα μ.Χ. στη μονή του Αγίου Θεοδοσίου της Μεγάλης Λαύρας του Κιέβου.  Όσιος Ευθύμιος ο Ησυχαστής Όσιος Ευθύμιος ο Ησυχαστής  των Σπηλαίων του Κιέβου επέβαλε στον εαυτό του τον όρκο της σιωπής, ανοίγοντας το στόμα του μόνο για τις εκκλησιαστικές ακολουθίες και για προσευχή.  Ο σιωπηλός σχημαμόναχος έτρωγε μόνο χόρτα. Ετάφη στις Μακρές Σπηλιές του Αγίου Θεοδοσίου στη Μονή Σπηλαίων του Κιέβου.  Η μνήμη του τιμάται επίσης στις 28 Αυγούστου και την δεύτερη Κυριακή της Μεγάλης Σαρακοστής. Όσιος Ευθύμιος ο Ησυχαστής Ο Άγιος Λαυρέντιος έζησε μεταξύ 13ου και 14ου αιώνα μ.Χ. στη μονή του Αγίου Δημητρίου σαν έγκλειστος. Κάποτε έφεραν στον Όσιο Λαυρέντιο έναν δαιμονισμένο από το Κίεβο. Ο μακάριος Λαυρέντιος από ταπείνωση, ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε να θεραπεύσει τον άνθρωπο. Για να αποκαλυφθεί σε όλους η Χάρη του Θεού, που αναπαυόταν στη μονή των Σπηλαίων του Κιέβου...

Ο Άγιος Ευθύμιος έζησε μεταξύ 14ου και 15ου αιώνα μ.Χ. στη Βουλγαρία. Γεννήθηκε περί το 1325-1330 μ.Χ. στην τότε Βουλγαρική πρωτεύουσα Τύρνοβο από ευγενή οικογένεια, ίσως εκείνη των Καμπλάκ. Είχε την τύχη να έχει εκείνον που θα ήταν ο καλός του βιογράφος, έναν από την οικογένειά του, τον Γρηγόριο Καμπλάκ, που μετέπειτα έγινε Μητροπολίτης του Κιέβου και έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Κοστάντζας (1414 - 1417 μ.Χ.). Σε αρκετά νεαρή ηλικία έλαβε το μοναχικό σχήμα στη μονή της Παναγίας της Οδηγήτριας, στα προάστια της Βουλγαρικής πρωτεύουσας. Το 1350 μ.Χ. εισήχθη στο μοναστήρι που είχε ιδρύσει ο Άγιος Θεοδόσιος του Τυρνόβου στο Καλιφάρεβο, το οποίο βρισκόταν στα ίδια περίχωρα. Από τον ίδιος τον Άγιο Θεοδόσιο εισάγεται στην πνευματική και ησυχαστική ζωή και προκόπτει κατά Χριστόν. Εκείνη την εποχή, ο Άγιος Θεοδόσιος, προφητεύοντας το μέλλον του υποτακτικού του, αποκαλύπτει ότι κάποια μέρα ο Άγιος Ευθύμιος θα δεθεί με αλυσίδες και θα σταλεί στην εξορία. Το έτος 1363 μ.Χ., ο Άγιος Ευθύμιος συνόδεψ...

Εις τον Βάσσον Χεῖρας Βάσσου τέμνουσι χεῖρες δημίων, Χεῖρες βέβηλοι, χεῖρας ἡγιασμένας. Εις τον Ευσέβιον Τμηθεὶς πέλυξιν Εὐσέβιος πᾶν μέλος, Τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν ἄτρωτος μένει. Εις τον Ευτύχιον Εὐτύχιον διεῖλον εἰς μέρη τρία, θείως Θεοῦ Πρόσωπα τιμῶντα τρία. Εις τον Βασιλίδην Ἀπορραγῆναι μὴ θέλων Βασιλίδης, Μοίρας Ἀθλητῶν, ἐρράγη τὴν γαστέρα. Οι Άγιοι Μάρτυρες Βάσσος, Ευσέβιος, Ευτύχιος και Βασιλείδης έζησαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.), περί τα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνος. Ήταν πλούσιοι και μέλη της Συγκλήτου. Προσήλθαν στον Χριστό και βαπτίσθηκαν, όταν παραστάθηκαν στο μαρτύριο του Επισκόπου Θεοπέμπτου (τιμάται 5 Ιανουαρίου), ο οποίος υπέμεινε με πνευματική ανδρεία τα φρικώδη βασανηστήρια που τον είχαν υποβάλει οι ειδωλολάτρες. Οι ειδωλολάτρες τους κατήγγειλαν ως Χριστιανούς. Αμέσως τους συνέλαβαν και τους οδήγησαν μπροστά στον αυτοκράτορα. Οι Άγιοι δεν δείλιασαν καθόλου, αλλά διακήρυξαν με παρρησία την πίστη τους στον Χριστό και πρόθυμα βάδισαν την οδ...

 Θύρσος συν Aγνή Χριστόν ηγαπηκότες, Θάνατον ηγάπησαν ασμένως πάνυ. Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησαν οι Άγιοι Θύσρος και Αγνή. Η Σύναξη αυτών ετελείτο πλησίον των Ελενιανών, μεταξύ των Υψωμαθείων και του Ξηρολόφου Κωνσταντινουπόλεως. Έζησαν τον 5ο αιώνα.

 Άννα ποθούσα τον νοητόν νυμφίον, Αυτώ προσήλθε διά του μαρτυρίου. Η Αγία Άννα μαρτύρησε στην Ρώμη.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ιερομάρτυρας γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1894 στο χωριό Καρόλεν, στην κομητεία Βερρό της επαρχίας Λιβονίας, σε οικογένεια ορθόδοξων αγροτών-εργατών που εργάζονταν στο κτήμα Καρόλεν. Οι γονείς του, Μιχαήλ Γιακόβλεβιτς και Μαρία Κωνσταντίνοβνα Πεττάι, τον μεγάλωσαν με ευλάβεια. Αφού ολοκλήρωσε τη φοίτησή του στη Θεολογική Σχολή της Ρίγας, ο  Άγιος Ιωάννης  το 1910 εισήχθη στη Θεολογική Ακαδημία της Ρίγας, όμως η ολοκλήρωση των σπουδών του διακόπηκε λόγω του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Με την προσέγγιση του μετώπου στη Ρίγα, πολλά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένης της Ακαδημίας, μεταφέρθηκαν στη ρωσική ενδοχώρα. Η Ακαδημία εγκαταστάθηκε στο Νίζνι Νόβγκοροντ. Εκεί, οι φοιτητές στερήθηκαν τη στέγαση και έπρεπε να νοικιάσουν κατοικίες, με αποτέλεσμα το σύνολο της υποτροφίας να ξοδεύεται για το ενοίκιο. Η συνέχιση των σπουδών ήταν δυνατή μόνο για εκείνους που λάμβαναν επαρκή οικονομική υποστήριξη από την οικογένειά τους. Δυστυχώς, οι γονείς του  Άγιος Ιωάννης...

Όσιος Θεόδωρος του Τομσκ, Σιβηρίας, (Φιόντορ Κουζμίτς (ρωσικά: Фёдор Кузьми́ч, περ. 1776 – 1 Φεβρουαρίου 1864 / εκκλησιαστική σλαβονική: Пра́ведный Фео́дор Кузьми́ч То́мский, Сиби́рский, ста́рец), ήταν Ρώσος Ορθόδοξος "γεροντας".  Ανακηρύχθηκε όσιος από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία το 1984. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές ενός θρύλου που υποστηρίζει ότι ήταν ο Αλέξανδρος Α' της Ρωσίας, ο οποίος σκηνοθέτησε τον θάνατό του το 1825 για να γίνει ερημίτης. Το ζήτημα αυτό παραμένει ανοιχτό ανάμεσα στους ιστορικούς. Βιογραφία Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ζωής του Φιόντορ Κουζμίτς. Το πρώτο καταγεγραμμένο περιστατικό που τον αφορά συνέβη στις 4 Σεπτεμβρίου 1836, στο Περμ. Η περίεργη εμφάνισή του ανησύχησε έναν τοπικό σιδηρουργό, ο οποίος ειδοποίησε τις αρχές. Περιγράφηκε ως ψηλός, περίπου 60 ετών, με σημάδια από μαστιγώσεις στην πλάτη του. Ο Κουζμίτς δεν είχε έγγραφα, και οι αρχές τον συνέλαβαν. Κατά την ανάκριση, ισχυρίστηκε ότι ήταν αγράμματος, Ανατολικός Ορθόδοξο...

Τὶ κοινὸν Εὐθύμιε σοὶ καὶ τῷ βίῳ; Πρὸς Ἀγγέλους ἄπαιρε τοὺς ξένους βίου Λῆξε βίου Εὐθύμιος εἰκάδι ἠϋγένειος. Ο Άγιος Ευθύμιος ο Μέγας (377 – 20 Ιανουαρίου 473) (στην επίσημη αγιολογία Όσιος Ευθύμιος ο Μέγας) ήταν αββάς στην περιοχή της Παλαιστίνης, και τιμάται ως άγιος και στην Ρωμαιοκαθολική και στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο Άγιος Ευθύμιος γεννήθηκε στη Μελιτηνή της Μικράς Αρμενίας. Σύμφωνα με τη Χριστιανική παράδοση, οι γονείς του Παύλος και Διονυσία που ήταν άτεκνοι, είχαν παρακαλέσει για να αποκτήσουν ένα γιο στην εκκλησία του Άγιου Πολύευκτου στην Μελιτηνή, και έδωσαν σ’ αυτόν το όνομα Ευθύμιο από τη μεγάλη χαρά και αγαλλίαση που προκάλεσε η εκπλήρωση των προσευχών τους. Ο Άγιος Ευθύμιος έλαβε μόρφωση από τον Επίσκοπο Μελιτηνή Ευτρώιο, ο οποίος αργότερα και τον χειροτόνησε και τον τοποθέτησε υπεύθυνο όλων των μοναστηριών στην Επισκοπή της Μελιτηνής. Περίπου 30 χρονών ξεκίνησε κρυφά για προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ και παρέμεινε για κάποιο καιρό σε ένα σπήλαιο κοντά σε...