ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Εγκαίνια ναού Αγίου Θεοδώρου «ἐν τῷ Ῥησίῳ», 26 Ιουνίου Τῶν ἐπόμενων αἰώνων ἀναφέρεται ὡς μοναστήριον εἰς τὸν Βίον τοῦ Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Τὸ Ῥήσιον τοῦ 9ου αἰῶνος αὐτὸς ὁ Janin ὀρθῶς τὸ θεωρεῖ φρούριον ἀντὶ τοῦ Ῥήγιου, διότι ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἀπόστασις τοῦ Ῥησίου ἀπὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἦτο πολύ μεγάλη, ὥστε νὰ δικαιολογηθῇ ἡ ταχύτης, μετὰ τῆς ὁποίας διεκομίσθησαν οἱ ἀνακριταίς κατὰ τοῦ Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ. Πράγματι, τὸ Ῥήσιον εἶναι πόλις, ἀπέχουσα κατὰ τὸν Γρηγόριον περί τὰ ἑπτὰ χιλιόμετρα ἀπὸ τῆς πρωτευούσης.¹⁹ Ἐξ ἄλλου εἰς τὸ Ῥήσιον δὲν ἀναφέρεται ναός ἢ μοναστήριον τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, ἀντιθέτως ὅλαι αἱ περὶ Ῥησίου πληροφορίαι μᾶς ὁμιλοῦν περὶ ναοῦ ἢ μοναστηρίου ἐν ᾧ τελοῦντο μεγάλαι ἑορταίς Θεοδώρου κλπ. Εἰς δὲ λέξεις τοῦ Συντάκτου καὶ αἱ «ἐν τῷ Ῥησίῳ» ἀναγράφονται ὡς ἔξης: «καθηγητής τῶν Βυζαντίων, τοῖς αὐτοῖς ἔσεσι πέρι τῆς πόλεως ἐν τόπῳ ἐπιλεγομένῳ Ῥήσιον, ἐνθά ὅλον ὁ οἶκος τοῦ μεγάλου μάρτυρος Θεοδώρου προΐσταται».²⁰ Τὸ Ῥήσιον ἀναφέρεται καὶ ὑπὸ τοῦ Προκοπίου ὡς τόπ...

Ο Άγιος Διονύσιος, Αρχιεπίσκοπος του Σούζνταλ (Σουζδαλίας), με το κοσμικό όνομα Δαβίδ, καταγόταν από το Δουκάτο του Κιέβου και εκάρη μοναχός στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου με το όνομα Διονύσιος και χειροτονήθηκε ιερομόναχος. Μετέβη στον Βόλγα, κρατώντας μαζί του μια εικόνα της Παναγίας, που είχε λάβει ως ευλογία από τους Αγίους Αντώνιο και Θεοδόσιο. Ο Άγιος Διονύσιος έσκαψε ένα σπήλαιο κοντά στο Νίζνι Νόβγκοροντ και ασκήτευε σε απόλυτη μοναξιά. Όμως πολλοί αδελφοί συγκεντρώνονταν κοντά στον άγιο ασκητή και το 1335 ίδρυσε μοναστήρι προς τιμήν της Αναλήψεως του Κυρίου, γνωστό ως Μονή των Σπηλαίων. Μεταξύ των μαθητών του Αγίου Διονυσίου ήταν οι Άγιοι Ευθύμιος του Σούζνταλ (1 Απριλίου) και Μακάριος των Ζελτοβόδων και της Ούνζα (25 Ιουλίου). Το 1352, ο Άγιος έστειλε δώδεκα μοναχούς «στις άνω πόλεις και στην ύπαιθρο, όπου θα ευλογούσε ο Θεός», για τον πνευματικό φωτισμό του λαού και την ίδρυση νέων μοναστηριών. Η Μονή του Αγίου Διονυσίου ασκούσε βαθιά φιλανθρωπική επίδραση στους κατοίκους...

Ο Άγιος Μάρτυρας Γαλλικανός γεννήθηκε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ., επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, που ήταν φίλος του. Αφού έγινε Χριστιανός, αφού τον δίδαξαν οι μάρτυρες Ιωάννης και Παύλος (που τιμώνται στις 26 Ιουνίου), παραιτήθηκε από τη δημόσια θέση του και αποσύρθηκε στην Ωστία, όπου αφιέρωσε τη ζωή του φροντίζοντας ασθενείς και φτωχούς ταξιδιώτες. Καταδιώχθηκε επί Ιουλιανού του Παραβάτη (361–363 μ.Χ.) και κατέφυγε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Εκεί συνελήφθη και μαρτύρησε αποκεφαλισμένος το 362 μ.Χ. από τον δικαστή Ραυκίων. Άγιος Γαλλικανός ήταν Ρωμαίος μάρτυρας στην Αίγυπτο το 363 μ.Χ., κατά την βασιλεία του Ιουλιανού. Ήταν πρώην στρατηγός, που ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και αποσύρθηκε στην Ωστία, όπου ασχολήθηκε με διάφορα φιλανθρωπικά έργα. Ο αυτοκράτορας τον εξόρισε στην Αίγυπτο, όπου αργότερα μαρτύρησε. Ο Γαλλικανός κατάγονταν από σημαντική Ρωμαϊκή οικογένεια με ισχυρές πολιτικές σχέσεις. Σύμφωνα με τις "Πράξεις" του (στο Acta SS., Ιούνιος, τόμος VII, σελ. 31), ήταν δι...

Ο Άγιος Πρόσπερος γεννήθηκε στη Γαλλία το 390 μ.Χ. Εγκαταστάθηκε στη Μασσαλία και αφιέρωσε τη ζωή του στη θεία μελέτη και τη θεολογική συγγραφή, αναδεικνυόμενος ως έντονος πολέμιος του Πελαγιανισμού. Συνδέθηκε με τον Άγιο Αυγουστίνο και, σύμφωνα με μία παράδοση, λέγεται ότι διετέλεσε γραμματέας του Πάπα Λέοντα Α΄ (440–461 μ.Χ.). Κοιμήθηκε με ειρήνη στη Ρώμη το 463 μ.Χ. Η ζωή του Ο Πρόσπερος της Ακουιτανίας (στα Λατινικά: Prosper Aquitanus, περίπου 390 – περίπου 455 μ.Χ.), που ονομάζεται και Πρόσπερος Τίρος, ήταν χριστιανικός συγγραφέας και μαθητής του Αυγουστίνου του Ιππώ, καθώς και ο πρώτος συνεχιστής της Παγκόσμιας Χρονογραφίας του Ιερώνυμου. Ιδιαίτερα, ο Πρόσπερος συνδέεται με το γνωστό αξίωμα «lex orandi, lex credendi, lex vivendi» — «ο νόμος του να προσευχόμαστε είναι ο νόμος που πιστεύουμε και ο νόμος που ζούμε». Ο Πρόσπερος καταγόταν από την Ακουιτανία και πιθανώς μορφώθηκε στη Μπορντό. Το 417 έφτασε στη Μασσαλία ως πρόσφυγας από την Ακουιτανία, μετά τις επιδρομές των Γότθων σ...

Ο Άγιος Γαλλικανός ήταν ο πέμπτος Επίσκοπος της πόλης Εμπρούν στη Γαλλία και εκοιμήθηκε με ειρήνη μετά το 541 μ.Χ. Αν και οι λεπτομέρειες για την πρώιμη ζωή και την ανατροφή του παραμένουν ασαφείς, πιστεύεται ότι ο Άγιος Γαλλικανός ανέλαβε τον ρόλο του επισκόπου του Εμπρούν τον 6ο αιώνα. Το Εμπρούν, μια πόλη στην περιοχή των Άνω Άλπεων της Γαλλίας, είχε μια σημαντική χριστιανική κοινότητα, και ο Γαλλικανός αγκάλιασε τα επισκοπικά του καθήκοντα με όλη του την καρδιά. Ως επίσκοπος, ο Άγιος Γαλλικανός έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην καθοδήγηση της χριστιανικής κοινότητας του Εμπρούν. Ήταν βαθιά αφοσιωμένος στα ποιμαντικά του καθήκοντα, φροντίζοντας το ποίμνιό του με μεγάλη επιμέλεια και αφοσίωση. Παρά την έλλειψη συγκεκριμένων καταγραφών για τα επιτεύγματά του, είναι φανερό ότι ο Άγιος Γαλλικανός επικεντρώθηκε στη διατήρηση και ενίσχυση της πίστης της κοινότητάς του σε μια εποχή θρησκευτικών και κοινωνικών αναταραχών. Στο ιστορικό πλαίσιο της εποχής του, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η πρώ...

Ο Όσιος Αντελβέρτος γεννήθηκε στην πόλη Νορθάμπερλαντ της Αγγλίας. Από αγάπη για τον μοναχικό βίο, ακολούθησε τον Όσιο Έγκμπερτ († 24 Απριλίου) στην Ιρλανδία. Έγινε μοναχός, πιθανώς στο μοναστήρι του Μέλιφορντ, και το 690 μ.Χ. χειροτονήθηκε διάκονος. Στη συνέχεια έγινε υποτακτικός του Αγίου Ουιλλιβρόνδου († 7 Νοεμβρίου) και εργάστηκε ιεραποστολικά μαζί του. Πιστεύεται ότι κήρυξε το Ευαγγέλιο στην περιοχή της Ουτρέχτης ως αρχιδιάκονος και εκοιμήθηκε με ειρήνη το 710 μ.Χ. Οι βενεδικτίνοι άγιοι Βονιφάτιος, Γρηγόριος ο Μέγας, Αντελβέρτος του Έγκμοντ και ο ιερέας Ιερώνυμος του Νόρντβικ Βιογραφία Αντελβέρτος του Έγκμοντ (επίσης γνωστός ως Αιθελβέρτος του Έγκμοντ) (πέθανε γύρω στο 710 στο Έγκμοντ) ήταν ένας Αγγλοσάξονας ιεραπόστολος από τη Νορθούμβρια. Υπήρξε ένας από τους συντρόφους του Βιλλιβρόνδου στο έργο της διάδοσης του Ευαγγελίου στην Ολλανδία και τη Φρισία. Ο Αντελβέρτος (ή Αιθελβέρτος) φέρεται να γεννήθηκε στη Νορθούμβρια και να καταγόταν από τη βασιλική οικογένεια της περιοχής. Σύμφ...

Ο Άγιος Νίκων γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1888, γιος των Μετροφάνη και Βέρα Μπελιάεβ, και βαπτίστηκε με το όνομα Νικόλαος. Οι γονείς του, πολύ ευσεβείς, ανήκαν σε μια από τις εμπορικές οικογένειες της Μόσχας. Ακόμα και στην παιδική του ηλικία, υπήρχαν γεγονότα που φαινόντουσαν σημάδια στη ζωή του. Το 1888, ο Άγιος Ιωάννης ο Κρονστάνδης επισκέφθηκε το σπίτι των Μπελιάεβ. Μετά από μια δέηση, ευλόγησε τη νέα μητέρα και της έδωσε τη φωτογραφία του με αυτόγραφο και ημερομηνία: «1888, το έτος της γέννησης του γιου σου Νικολάου.» Το δεύτερο γεγονός ήταν το θαυμαστό του γιατρειά από μια θανάσιμη ασθένεια. Σε ηλικία πέντε ετών, το παιδί αρρώστησε σοβαρά. Όλες οι προσπάθειες των γιατρών ήταν μάταιες. Η μητέρα του, αγκαλιάζοντας το παγωμένο και άψυχο σώμα του, προσευχήθηκε θερμά στον Άγιο Νικόλαο να τον σώσει. Και έγινε θαύμα. Το νεκρό παιδί ξανάρχισε να ζει.  Αργότερα, ο Γέροντας Βαρσανούφιος της Όπτινα τόνισε τη μυστική σημασία αυτού του γεγονότος, ως σαφές σημάδι της κλήσης του Νικολάου ...