ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος  Νέο Ιερομάρτυρας Βασίλειο (Πρεομπραζένσκι), ήταν Επίσκοπος Κινέσχμα. Ο Άγιος Βασίλειος καταγόταν από αυστηρή χριστιανική οικογένεια στη Ρωσία του 19ου αιώνα, όπου μεγάλωσε μέσα σε πνεύμα προσευχής και πνευματικού αγώνα. Σε νεαρή ηλικία, κατάφερε να σωθεί από πνιγμό μετά από ναυάγιο με θαυματουργική προσευχή, υποσχόμενος να αφιερωθεί στη Θεολογία και στην υπεράσπιση της Ορθοδοξίας. Σπούδασε στην Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας και εργάστηκε ως διδάσκων θεολογίας. Έγραψε διάφορα θεολογικά έργα και ασχολήθηκε με τον χριστιανικό οραματισμό, τη διδασκαλία και το κήρυγμα, συστήνοντας κύκλους μελέτης της Αγίας Γραφής και των λειτουργικών κανόνων. Έζησε και στην Αγγλία, όπου ενδιαφέρθηκε για το προσκοπικό κίνημα και προώθησε την εφαρμογή του στην Ορθόδοξη Ρωσία. Ως επίσκοπος Κινέσχμα, ήταν γνωστός για την απλότητα, την αγάπη και την πνευματική φροντίδα που έδειχνε στους πιστούς, ακόμα και στις πιο ταπεινές τάξεις της κοινωνίας. Ζούσε ασκητικά, με απλή ζωή και μεγάλες προσευχές, και ...

Ο Άγιος Νέος Ιερομάρτυρας Βενιαμίν (Καζάνσκι), Μητροπολίτης Πετρουπόλεως, γεννήθηκε σε ιερατική οικογένεια στην περιοχή Νιμένσκι κοντά στο Αρχάγγελο της Ρωσίας. Σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία του Αγίου Πετρούπολης, όπου υπηρέτησε και ως διδάσκων και διευθυντής σε θεολογικά σεμινάρια, έχοντας αναλάβει θέση αρχιμανδρίτη και μετέπειτα Επίσκοπος Γδοβ, βοηθός του Μητροπολίτη της περιοχής. Το 1917 διορίστηκε Μητροπολίτης Πετρουπόλεως. Κατά τις δύσκολες αυτές εποχές, δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική, αλλά για το ποιμνιο της. Το 1922, όταν οι Κομμουνιστές άρχισαν να κατάσχουν τους εκκλησιαστικούς θησαυρούς ισχυριζόμενοι ότι θα πουληθούν για να αγοραστεί τρόφιμα για τους πεινασμένους, ο Μητροπολίτης Βενιαμίν δεν αντιστάθηκε στην παράδοση των θησαυρών, γιατί πίστευε ότι αυτό ήταν καθήκον για τη σωτηρία ζωών. Ωστόσο, ήθελε η παράδοση αυτή να είναι εθελοντική και όχι κατοχή από το κράτος. Προσπάθησε να κατευνάσει τις αντιδράσεις και ζήτησε συνάντηση με τις αρχές. Υπήρξε διαφωνία με το κομμουνιστ...

Ο Όσιος και Μάρτυρας Διονύσιος, μοναχός της Μονής Βατοπαιδίου, στάλθηκε στην Κρήτη το 1822 για να συνοδεύσει τη Ζώνη της Θεοτόκου λόγω επιδημίας που είχε καταστρέψει το νησί. Εκείνη την εποχή όμως, ξέσπασε στην Κρήτη επανάσταση και οι Τούρκοι τον συνέλαβαν ως όμηρο και τον πίεσαν να ασπαστεί το Ισλάμ. Επειδή αρνήθηκε, οι Τούρκοι τον βασάνισαν διατρυπώντας το κεφάλι του με καυτή σούβλα. Παντοτινά πιστός στην πίστη του, οδηγήθηκε την Καθαρή Δευτέρα (13 Φεβρουαρίου) του 1822 στον απόσχεισμο, αφού πρώτα εξομολογήθηκε και κοινωνήθηκε. Ως τέλειος μάρτυρας και ομολογητής, εγκρίθηκε με συνοδικό διάταγμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Εκκλησιαστική αγιολόγιο (στις 21 Σεπτεμβρίου 2000 μαζί με άλλους μαρτύρες από το Βατοπαίδι που τον συντρόφεψαν). Η ημέρα τιμής του ορίστηκε η 31η Ιουλίου.

Ο Άγιος Αρσένιος ο Νινοτσμινδιανός (†1082) ήταν ασκητής του 11ου αιώνα, διακεκριμένος μεταφραστής, συγγραφέας, καλλιγράφος και θεολόγος, και μία από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές μορφές της εποχής του. Αρχικά, εκάρη μοναχός στην Ιερουσαλήμ και, επιστρέφοντας στη Γεωργία, χειροτονήθηκε Επίσκοπος Νινοτσμίνδας. Ωστόσο, επιθυμώντας τη μοναχική ζωή, ζήτησε άδεια από τον βασιλιά Δαβίδ Κουροπαλάτη να παραιτηθεί από την επισκοπή και να εγκατασταθεί σε μοναστήρι. Ο βασιλιάς αποδέχθηκε το αίτημά του, και ο Άγιος Αρσένιος μετέβη στο μοναστήρι μαζί με τον Ιωάννη Γκρτζεσλίτζε, λόγιο και σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα. Όταν η είδηση της απόφασής του έφτασε στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, οι Άγιοι Ιωάννης ο Ιβηρίτης και Ευθύμιος του Αγίου Όρους προσκάλεσαν τους πατέρες στο Άγιον Όρος. Την επόμενη χρονιά, ο Άγιος Αρσένιος και ο Ιωάννης έφτασαν στο Άγιον Όρος, όπου βοήθησαν τον Άγιο Ευθύμιο στη μετάφραση της Αγίας Γραφής και πολλών θεολογικών βιβλίων. Ο Άγιος Αρσένιος εργάστηκε καρποφόρα στ...

Ο Άγιος Γερμανός, Επίσκοπος Αυξέρρης (+448), γεννήθηκε γύρω στο 389 μ.Χ. στην Αυξέρρη της Γαλατίας, από την αριστοκρατική οικογένεια των Ρουστίκου και Γερμανίλλας. Έλαβε εξαιρετική παιδεία στις σχολές της Αρλ και της Λυών, και αργότερα σπούδασε ρητορική και αστικό δίκαιο στη Ρώμη, όπου υπηρέτησε με επιτυχία ως δικηγόρος. Η υψηλή του καταγωγή και τα προσόντα του τον έφεραν σε επαφή με το αυτοκρατορικό περιβάλλον, και παντρεύτηκε την Ευσταχία, γυναίκα υψηλής κοινωνικής θέσης. Ο αυτοκράτορας Ονώριος τον επέστρεψε στη Γαλατία, διορίζοντάς τον έναν από τους έξι δούκες που ανέλαβαν τη διακυβέρνηση των γαλλικών επαρχιών, με έδρα την Αυξέρρη. Η ζωή του άλλαξε όταν ο Επίσκοπος Άματος τον επέπληξε για την ανάρτηση κυνηγετικών τροπαίων σε δέντρο που ήταν αφιερωμένο σε ειδωλολατρική λατρεία. Ο Άματος, φοβούμενος την οργή του δούκα, διέταξε την κοπή του δέντρου και την καύση των τροπαίων. Ο Γερμανός, οργισμένος, σχεδίαζε να τον σκοτώσει, αλλά ο Άματος διέφυγε και ζήτησε από τον έπαρχο Ιούλιο να τον...

 Pώμης παλαιάς δώδεκα βλαστούς Λόγε, Tραχηλοτμήτους Mάρτυρας δέξαι νέους. Οι Άγιοι Δώδεκα Μάρτυρες οι Ρωμαίοι μαρτύρησαν δια ξίφους.

  Οἴκου προελθών, Σταυρὸς τῶν Βασιλέων, Οἴκοις ἑορτὰς προξενεῖ τοῖς ἐν πόλει. Ο Σ. Ευστρατιάδης για το γεγονός αυτό γράφει τα έξης: «Κατὰ τὴν ἡμέραν ταύτην ἐξήγετο ἐκ τοῦ σκευοφυλακίου τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ὁ τίμιος σταυρός, περιήγετο ἀνὰ τὴν πόλιν καὶ ἐξετίθετο εἰς διαφόρους ναοὺς πρὸς προσκύνησιν καὶ ἁγιασμὸν τῶν πιστῶν καὶ πάλιν ἀπετίθετο εἰς τὸ σκευοφυλάκιον. Εἰς τοὺς κώδικας τὰ τοῦ τιμίου σταυροῦ προεόρτια ἀναγράφονται καὶ ἄρχονται ἀπὸ τῆς πρώτης Αὐγούστου, ἡ δὲ κατὰ τὴν προεόρτιον ταύτην ἀνάμνησιν ὑμνογραφία εἶναι πλούσια καὶ κεῖται ἀνέκδοτος εἰς πολλοὺς Κώδικας καὶ ἶνα μόνον εἰς τοὺς κατ' αὐτὴν συντεθέντας Κανόνας περιορισθῶ, σημειῶ Κανόνα τοῦ Θεοφάνους (ἐν τοὶς Κώδ. 368 φ. 3636,1568 φ. 3α Παρισίων καὶ Ω 147 Λαύρας), τοῦ Γεωργίου Νικομήδειας (ἐν τοὶς Κωδ. 1567 φ. 240 6,13φ 351 α’ Παρισίων καὶ Θ 32 φ. 344α, Δ 12 φ. 273α, 1135 φ. 333α καὶ Ω 147 φ. 368α Λαύρας), ἕτερον τοῦ αὐτοῦ Γεωργίου Νικομήδειας φέροντα ἀκροστιχίδα "Σταυρῶ γεγηθῶς ἐξάδω θεῖον μέλος Γεώργιος" (ἐν τ...

Τον 1757 ο Πρωτοψάλτης και Ιερομόναχος Χρυσάνθος συνέθεσε έναν Θεσπέσιο Όρθρο προς τιμήν της μεταφοράς των ιερών λειψάνων του Αγίου Φιλίππου, ο οποίος εκδόθηκε στη Βενετία. Σε αυτό το χωριό ανεγέρθηκε ναός αφιερωμένος στον Απόστολο Φίλιππο για να φιλοξενήσει το θαυματουργό κρανίο (το οποίο φέρει τέσσερα αυτοκρατορικά σφραγίσματα, ανάμεσα στα οποία αυτά των αυτοκρατόρων Θεοδοσίου του Μεγάλου και Ηράκλειου) · σήμερα θεωρείται ένα από τα παλαιότερα μνημεία της περιοχής. Τμήμα του κρανίου διανεμήθηκε σε διάφορα μέρη. Όταν η Κωνσταντινούπολη επανήλθε στους Ρωμαίους στα τέλη του 13ου αιώνα, το λείψανο του Αποστόλου μεταφέρθηκε σε άλλο χωριό της περιοχής του Πάφου, γνωστό ως Αρσινοί, για λόγους ασφάλειας. Το λειψανοθήκη που περιείχε το λείψανο κλάπηκε το 1735, οπότε το 1770 ο Μητροπολίτης Πάφου Παναρέτος κατασκεύασε νέα λειψανοθήκη, την ίδια που βλέπουμε σήμερα. Για λόγους επιπλέον ασφάλειας, το 1788 η αργυρή λειψανοθήκη που περιείχε το κρανίο του Αποστόλου (μαζί με μία στέφανο που είχε κατασ...

Ο Νεομάρτυρας αυτός ήταν από την Κρήτη και γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς. Είκοσι χρονών βρέθηκε στη δούλεψη ενός Τούρκου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Κάποια νύκτα, ο Τούρκος αυτός, θέλησε να εκμεταλλευτεί τον νεαρό. Τότε ο ευσεβής νέος αρνήθηκε και πάνω στην απελπισία του μαχαίρωσε τον Τούρκο με αποτέλεσμα αυτός να πεθάνει. Την επομένη μέρα οι φίλοι του σκοτωμένου Τούρκου, μόλις άκουσαν το γεγονός, συνέλαβαν τον νεαρό χριστιανό και τον πήγαν στον δικαστή. Αλλά επειδή δεν υπήρχε μαρτυρία σε βάρος του τον άφησαν ελεύθερο. Μετά δύο μέρες όμως, τον συνέλαβαν πάλι και αφού τον βασάνισαν σκληρά, ομολόγησε όλη την αλήθεια. Τότε ο δικαστής του πρότεινε, για να σώσει τη ζωή του, ν' αρνηθεί τον Χριστό και να γίνει μουσουλμάνος. Ο Νεομάρτυρας απέρριψε την πρόταση του δικαστή και με θάρρος ομολόγησε πως γεννήθηκε, είναι και θέλει να πεθάνει χριστιανός. Τότε μια από τις μέρες του Ιουλίου το 1811 μ.Χ., τον θανάτωσαν με απαγχονισμό. Δύο μέρες έμεινε το τίμιο λείψανο του στην κρεμάλα, κατόπιν το...

Ο ευσεβής Ερμάννος (Herman) δεν είχε επίσημη μόρφωση. Το 1428 εγκαταστάθηκε ως ερημίτης κοντά στον ποταμό Βιγκ, δίπλα σε ένα παρεκκλήσι. Εκεί, το 1429, συνάντησε τον Άγιο Σαββάτιο από τη Μονή Βαλαάμ, που αναζητούσε τόπο ησυχίας για να ασκηθε.ί  Ο Ερμάννος του είπε για τα νησιά Σολόβκι και έτσι οι δύο μοναχοί διέσχισαν τη θάλασσα και εγκαταστάθηκαν εκεί. Έχτισαν ένα κελί κάτω από τα ύψη Sekir και έζησαν μαζί για έξι χρόνια. Ο Σαββάτιος κοιμήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1435, ενώ ο Ερμάννος είχε αναχωρήσει για να συγκεντρώσει εφόδια στην Όνεγκα. Ο Ερμάννος συνέχισε την ασκητική του πορεία στο νησί μαζί με τον Άγιο Ζώσιμα (ενεργός στις 17 Απριλίου). Έζησε στη Σολόβκι πάνω από πενήντα χρόνια και, μαζί με τον Ζώσιμα, ίδρυσαν τη Μονή Σολοβέτσκη όταν ενώθηκαν μαζί τους κι άλλοι μοναχοί. Ο Ζώσιμα έγινε ηγούμενος μέχρι την κοίμησή του το 1478, και στη συνέχεια διαδέχτηκε ο Αρσένιος. Αν και αναλφάβητος, ο Ερμάννος αναπτύχθηκε πνευματικά με τη θεία πρόνοια. Επιθυμώντας να διατηρήσει τη μνήμη του ...

Κάθε χρόνο στις 30 Ιουλίου τιμάται από κοινού η σύναξη έντεκα Αγίων που συνδέονται με το νησί της Αιγίνης. Η εορτή αυτή λαμβάνει χώρα στον Ιερό Ναό των Αγίων της Αιγίνης στο Λιβάδι Αιγίνης, συχνά λανθασμένα αποκαλούμενο Ναό του Αγίου Θωμά — όπου όμως υπάρχει μια μικρή παρακείμενη παρεκκλήσι αφιερωμένο μόνο στον Άγιο Θωμά. Μεταξύ των Αγίων που τιμώνται αυτήν την ημέρα είναι: Άγιος Νεκτάριος της Αιγίνης (9 Νοεμβρίου) Απόστολος Κρίσπος (8 Δεκεμβρίου) Άγιος Λεόντιος ο Μέγας Μάρτυρας (18 Ιουνίου) Άγιοι Ιούλιος (7 Ιανουαρίου) και Ιουλιανός (31 Ιανουαρίου) Οσία Αθανασία η Θαυματουργός (18 Απριλίου) Όσιος Λουκάς ο της Στερεάς (7 Φεβρουαρίου) Άγιος Διονύσιος ο εκ Ζακύνθου (17 Δεκεμβρίου) Άγιος Σάββας ο της Καλύμνου (5 Απριλίου) Αγία Θεοδώρα της Αιγίνης και η κόρη της Θεοπίστη (3 Αυγούστου)

Ο Άγιος Ανατόλιος ο Νεότερος, με κοσμικό όνομα Αλέξανδρος Ποτάποβ, γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1855 στη Μόσχα, σε οικογένεια παλιών εμπόρων. Αφού ολοκλήρωσε τη βασική σχολική εκπαίδευση, εργάστηκε ως υπάλληλος στο Καλούγκα. Από νωρίς ένιωθε την κλήση προς τη μοναχική ζωή, αλλά η μητέρα του δεν έδινε την ευχή της. Μετά τον θάνατό της το 1885, σε ηλικία τριάντα ετών, μπήκε στο μοναστήρι της Όπτινα. Ζούσε στη Σκήτη, υπηρετώντας ως κελλιώτης του αγίου Αμβροσίου (10 Οκτωβρίου). Το 1888 έγινε δόκιμος και το 1895 χειροτονήθηκε μοναχός, λαμβάνοντας το όνομα Ανατόλιος. Το 1899 χειροτονήθηκε υπό‑διάκονος και το 1906 διάκονος. Μετά τον θάνατο του Αμβροσίου, άρχισε να λειτουργεί ως πνευματικός των πιστών, παρότι ήταν ακόμη διάκονος. Ο Πατήρ Ανατόλιος υποδεχόταν τον καθένα με αγάπη, και πλήθος κόσμου επισκέπτονταν την κελλιά του κάθε μέρα. Κοιμόταν ελάχιστα, καθώς οι άνθρωποι παρέμεναν δίπλα του ως αργά τη νύχτα. . Η καλοσύνη του ήταν εμφανής και πάντα έτοιμος να βοηθήσει όσους είχαν πρόβλημα ή θ...

Η Οσία Αγγελίνα γεννήθηκε στην Αλβανία και ήταν κόρη του ευγενούς Γκιόργκι Αριανίτη, που ήταν γνωστός για τη γενναιότητα και τη σοφία του. Από μικρή μεγάλωσε με χριστιανικές αρχές και απέκτησε πνευματική ωριμότητα. Ήταν μορφωμένη και πολύ ευσεβής. Σε κάποια στιγμή της ζωής της γνώρισε τον εξόριστο Σέρβο δεσπότη Στέφανο Μπράνκοβιτς, ο οποίος είχε τυφλωθεί από τους Οθωμανούς. Οι δύο τους παντρεύτηκαν και απέκτησαν δύο γιους: τον Γεώργιο και τον Ιωάννη. Ο σύζυγός της πέθανε γύρω στο 1476, και εκείνη μαζί με τα παιδιά της έφυγαν από την Αλβανία για να γλιτώσουν από τους διωγμούς. Η Οσία Αγγελίνα έζησε για ένα διάστημα στην Ιταλία και στη συνέχεια πήγε στη Σερβία. Εκεί, οι γιοι της διακρίθηκαν για την πίστη και την αρετή τους – και οι δύο αναγνωρίστηκαν ως άγιοι: ο Γεώργιος έγινε μοναχός με το όνομα Μάξιμος και αργότερα Αρχιεπίσκοπος, ενώ ο Ιωάννης έγινε δεσπότης. Η ίδια η Οσία Αγγελίνα αφοσιώθηκε στον Χριστό και έγινε μοναχή. Έχτισε το μοναστήρι της Παναγίας στο Κρουσεντόλ, ό...

Ο Ἅγιος Τσοτνὲ Δαδιανί ήταν ευσεβής ηγεμόνας και άρχοντας της Εγρίσι (ιδίως της περιοχής Οντίσι/Μινγκρέλια) στο μέσον του 13ου αιώνα, όταν η Γεωργία υπέφερε υπό τον ζυγό των Μογγόλων. Μετά τον θάνατο της βασίλισσας Ρουσουδάν το 1245, οι Μογγόλοι άρχισαν να επιβάλλουν υπέρογκους φόρους στους γεωργιανούς άρχοντες και να επιβάλλουν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Η κατάσταση έγινε ανυπόφορη, και η γεωργιανή αριστοκρατία αποφάσισε να εξεγερθεί. Περίπου το 1246, συγκεντρώθηκαν στην κορυφή του όρους Κόκτα (στην περιοχή Μεσκχέτι της νότιας Γεωργίας) άρχοντες απ᾿ όλη τη χώρα με στόχο έναν ενιαίο αντεπιθετικό συντονισμό μέσω της Καρτλί. Ο Τσοτνὲ Δαδιανί μαζί με τον άρχοντα της Ράζα ήταν οι πρώτοι που συγκέντρωσαν στρατό. Ωστόσο, υπήρχαν προδότες και οι Μογγόλοι ενημερώθηκαν για τη συνωμοσία. Περιορισαν το Όρος Κόκτα, συνέλαβαν τους εξεγερθέντες—εκτός του Τσοτνὲ Δαδιανί και του άρχοντα της Ράζα—και τους μετέφεραν στον Μογγόλο άρχοντα στο Ανής‑Σιρακαβάν. Οι κρατούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες, υ...

Ο Ἅγιος Βαλεντίνος υπηρέτησε ως επίσκοπος στην Ούμβρια της Ιταλίας, στην πόλη Ιντεράμνα (σημερινή Τέρνι). Δέχτηκε από τον Θεό το χάρισμα της ίασης διαφόρων ασθενειών. Θεράπευσε τον αδελφό του Ρωμαίου τριβούνη Φρόντανου από μία σοβαρή ασθένεια.  Την εποχή εκείνη, τρεις νεαροί ειδωλολάτρες — ο Πρόκουλος, ο Εφέβος και ο Απολλώνιος — ήρθαν από την Αθήνα στη Ρώμη για σπουδές. Βρήκαν ως δάσκαλό τους τον Κράτονα και έμεναν στο σπίτι του. Ο γιος του Κράτονα, ο Χέριμον, έπεσε βαριά άρρωστος, με σκολίωση τόσο σοβαρή που το κεφάλι του είχε γείρει προς τα γόνατά του.  John Sanidopoulos Ο Κράτονας ζήτησε από τον επίσκοπο Βαλεντίνο να θεραπεύσει τον γιο του. Ο Ἅγιος Βαλεντίνος μπήκε στο δωμάτιο του ασθενή και προσευχήθηκε με πίστη όλη τη νύχτα. Το πρωί, με χαρά, οι γονείς διαπίστωσαν ότι το παιδί είχε θεραπευθεί. Πίστεψαν στον Χριστό και βαπτίστηκαν μαζί με όλη την οικογένεια. Οι μαθητές του Κράτονα — Πρόκουλος, Εφέβος και Απολλώνιος — επίσης βαπτίστηκαν και αφοσιώθηκαν στον Ἅγιο Βαλεντίνο....

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ρουφίνος της Άσσίζης (στα ιταλικά Rufino) υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος της πόλης και ο προστάτης της. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο αποδίδεται η μεταστροφή της Άσσίζης στον χριστιανισμό, αν και η ακριβής χρονολογία αυτού είναι αμφισβητούμενη  Λέγεται ότι μαρτύρησε στην περιοχή Costano — πιθανώς γύρω στο 238 μ.Χ. — όταν ο ρωμαίος διοικητής Aspasius τον έπνιξε στο ποτάμι Chiascio, δένοντάς του έναν μύλο στον λαιμό. Η σωρός του ενταφιάστηκε κοντά στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται ο καθεδρικός ναός της Santa Rufino στην Άσσίζη  Το φεστιβάλ του τιμάται στις 30 Ιουλίου ή στις 11 Αυγούστου, ανάλογα με το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, καθώς ο ίδιος θεωρείται πιθανότατα ο ίδιος με τον «επίσκοπο των Μάργσων» (Episcopus Marsorum) από το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο  Τα λείψανά του διατηρούνται σε ρωμαϊκό σαρκοφάγο με παράσταση τη Σελήνη και τον Ένδυμιων και βρίσκονται κάτω από την κύρια Αγία Τράπεζα του Καθεδρικού της Άσσίζης, που είναι η τρίτη εκκλησία που οικοδομήθηκε πάν...

Με ιδιαίτερη τιμή και κατάνυξη, η Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου και ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Προμαχώνα Σερρών ανακοινώνουν την υποδοχή των ιερών λειψάνων των Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Ανακοίνωση: Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Προμαχώνα Σερρών Πρόγραμμα Ακολουθιών. Υποδοχή ιερών λειψάνων των Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης. Σάββατο 2 Αυγούστου στις 19:30 υποδοχή των ιερών λειψάνων. Και εν συνεχεία Μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετ' αρτοκλασίας. Κυριακή 3 Αυγούστου στις 07:30 πανηγυρικός Όρθρος και αρχιερατική θεία λειτουργία χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου κ.κ Μακαρίου Κυριακή 3 Αυγούστου στις 19:30 Ιερό Ευχέλαιο Στις 20:30 Ιερά παράκληση της Παναγίας. Τα ιερά λείψανα των Αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης θα βρίσκονται στον Ναό έως την Κυριακή στις 22:00 το βράδυ.

Ο Όσιος Μοναχός Μιχαήλ έζησε τον 9ο αιώνα και καταγόταν από την πόλη Έδεσσα της Μεσοποταμίας. Ήταν γιος χριστιανών γονιών και, αφού εκείνοι πέθαναν, μοίρασε την περιουσία του σε φτωχούς και ξεκίνησε για τα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Εκείνη την εποχή, η Αγία Γη βρισκόταν υπό μουσουλμανική κυριαρχία. Ο Μιχαήλ έμεινε στην Παλαιστίνη και εγκαταστάθηκε στη Λαύρα του Αγίου Σάββα. Εκεί έγινε μαθητής του Αγίου Θεοδώρου (εορτάζει στις 9 Ιουλίου), ο οποίος επίσης καταγόταν από την Έδεσσα και ζούσε πότε στο μοναστήρι και πότε ως ερημίτης στην έρημο της Ιουδαίας. Οι δύο μοναχοί έφτιαχναν μαζί καλάθια από καλάμια για να στηρίζουν την ασκητική τους ζωή. Ο Μιχαήλ πήγαινε κατά καιρούς στην αγορά της Ιερουσαλήμ για να πουλήσει τα καλάθια. Μια μέρα, ενώ βρισκόταν στην αγορά, τον πλησίασε ο ευνούχος της μουσουλμάνας βασίλισσας Σείντα, η οποία επισκεπτόταν την πόλη μαζί με τον άντρα της, βασιλιά Αλ-Μαμούν (813–833), για να δει τα θαύματα που λέγονταν ότι συνέβαιναν στον Πανάγιο Τάφ...

Στις 29 Ιουλίου, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει τη Γέννηση του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, επισκόπου των Μύρων της Λυκίας, ο οποίος είναι ένας από τους πιο τιμώμενους αγίους στη Ρωσία. Πέρα από τις δύο κύριες εορτές που είναι αφιερωμένες στον Άγιο Νικόλαο —στις 6 Δεκεμβρίου (η ημέρα της κοιμήσεώς του) και στις 9 Μαΐου (η ανακομιδή των λειψάνων του στην πόλη Μπάρι)— υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες στις οποίες η Εκκλησία τον τιμά. Η εορτή της Γέννησής του δεν ήταν ευρέως γνωστή στη Ρωσία. Όμως, το 2004, με την ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου Β΄ Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, η εορτή αυτή επανήλθε στο εορτολόγιο. Σύμφωνα με το βίο του, όπως τον έγραψε ο Άγιος Δημήτριος του Ροστώβ, τιμάται σήμερα το εξής: Ο μεγάλος θαυματουργός, ταχύς βοηθός των αναγκεμένων και θερμός μεσίτης στον Θεό, ο άγιος αρχιερέας του Χριστού Νικόλαος, γεννήθηκε στην Πάταρα, πόλη της Λυκίας. Οι γονείς του, ο Θεοφάνης και η Νόννα, ήταν ευγενείς, εύποροι και ευσεβείς Ορθόδοξοι. Έζησαν με κάθε αρετή και διακρίνοντ...

Η Αγία Ομολογήτρια Ματρώνα Μπελιακόβα από το Ανεμνιάσεβο (+1936). Μνήμη: 29 Ιουλίου Η Ματρώνα γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1864 στο χωριό Ανεμνιάσεβο, στην επαρχία Ριαζάν, από φτωχούς αγρότες γονείς, τον Γρηγόριο και την Ευδοκία, που ήταν σωματικά αδύναμοι και καχεκτικοί. Η οικογένειά της ήταν η πιο φτωχή του χωριού, ενώ ο πατέρας της ήταν αλκοολικός. Όταν ήταν επτά χρονών, αρρώστησε ξαφνικά από ευλογιά. Οι γονείς της δεν την φρόντισαν, και μετά την ασθένεια έμεινε τυφλή. Η Ματρώνα είχε την ευθύνη να προσέχει τα μικρότερα αδέλφια της. Η οικογένεια είχε οκτώ παιδιά: έξι κόρες και δύο γιους. Τρεις από τις αδελφές της πέθαναν σε μικρή ηλικία· η Ματρώνα ήταν το τέταρτο παιδί. Μια μέρα, ενώ είχε μείνει μόνη με τη μικρότερη αδελφή της, η τυφλή Ματρώνα την άφησε κατά λάθος να πέσει από την ξύλινη βεράντα. Φοβήθηκε πολύ, άρχισε να κλαίει και έτρεξε προς το μέρος της. Εκείνη τη στιγμή περνούσε η μητέρα τους, η οποία, όταν είδε τι συνέβη, άρχισε να τη χτυπά με αγριότητα. Η Ματρώνα λιποθύμησε από τ...

Οι συντάκτες του περιοδικού Ρώσος Προσκυνητής απέκτησαν αντίγραφο από ένα αρχαίο χειρόγραφο που περιέχει τον Βίο του θείου και σοφού παιδιού, Σχημαμοναχού Μπογολέπ, Θαυματουργού του Τσέρνι Γιαρ (στην περιφέρεια του Αστραχάν). Στους έντυπους καταλόγους των Ρώσων Αγίων υπάρχουν μόνο ελάχιστες πληροφορίες για αυτόν. Έτσι, στο έργο του Ν. Μπαρσούκοφ, Πηγές της Ρωσικής Αγιολογίας , αναφέρεται απλώς ότι ο άγιος παις Μπογολέπ πέθανε το έτος 1632. Στο Εγχειρίδιο Αγιογραφίας , κάτω από την ημερομηνία 29 Ιουλίου, σημειώνεται ότι ο μικρός Μπογολέπ «εμφανίζεται νεαρός, με κουκούλιο στο κεφάλι και μοναχικά ενδύματα» (κατά Φιλιμόνοφ). Στο έργο του Αρχιμανδρίτη Σεργίου υπάρχει σύντομη αναφορά στο μακάριο παιδί στον τόμο 3, προσάρτημα 3, σελ. 60· ενώ στο βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Λεωνίδα, Αγία Ρωσία , αναφέρεται ότι ο Μπογολέπ, Θαυματουργός του Τσέρνι Γιαρ, ετάφη στην πόλη Τσέρνι Γιαρ, στην επαρχία του Αστραχάν. Στο χειρόγραφο που περιήλθε στα χέρια μας, ο Βίος ξεκινά με απόσπασμα από το βιβλίο του Τω...