ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Ο Άγιος Νικήτας (περ. 335–414) ήταν Επίσκοπος Ρεμεσιάνας (στη σημερινή Μπέλα Παλάνκα, Σερβία), η οποία τότε ανήκε στη ρωμαϊκή επαρχία της Δακίας Μεσογειακής (Dacia Mediterranea). Βιογραφία Ο Νικήτας προώθησε τη χρήση της λατινικής ιεράς μουσικής στη λατρεία της Ευχαριστίας και φέρεται να συνέθεσε αρκετούς λειτουργικούς ύμνους. Αν και κάποιοι λόγιοι του 19ου και 20ού αιώνα αποδίδουν στον Νικήτα τον μεγάλο λατινικό χριστιανικό ύμνο δοξολογίας Te Deum (που παραδοσιακά αποδίδεται στον Αμβρόσιο και τον Αυγουστίνο), η άποψη αυτή θεωρείται πλέον «αμφιλεγόμενη». Πιστεύεται ότι ήταν ιεραπόστολος προς τη βάρβαρη θρακική φυλή των Βησσών. Λόγω της ιεραποστολικής του δράσης, ο σύγχρονός του και φίλος του, Παυλίνος της Νόλας, τον εγκωμίασε ποιητικά επειδή, όπως έγραψε, δίδαξε το Ευαγγέλιο σε βαρβάρους που, χάρη σ’ αυτόν, μεταμορφώθηκαν από λύκοι σε πρόβατα και εισήχθησαν στο ποίμνιο της ειρήνης· και ότι δίδαξε ληστές –που πριν ήταν ανίκανοι για κάτι τέτοιο– να ψάλλουν για τον Χριστό με ρωμαϊκή κ...

Ο Άγιος Ιωάννης ο Νέος (†1330) καταγόταν από την Τραπεζούντα και ήταν έμπορος ευσεβής, ακλόνητος στην Ορθόδοξη πίστη και ιδιαίτερα φιλάνθρωπος. Κατά τη διάρκεια ενός εμπορικού ταξιδιού προς την Κιλίια (σημερινή Bilhorod-Dnistrovskyy στην Ουκρανία), που τότε ανήκε στη Μολδαβία, γνώρισε έναν Βενετό έμπορο, τον Ρεΐζ, καθώς ταξίδευαν μαζί στη Μαύρη Θάλασσα. Συζητούσαν πολλές φορές για τη χριστιανική πίστη, και επειδή ο Ιωάννης με σοφία και παρρησία αποστόμωνε τον συνομιλητή του, εκείνος θύμωσε και αποφάσισε να εκδικηθεί. Όταν έφτασαν στην Κιλίια, ο Ρεΐζ διέδωσε ψευδώς τη φήμη πως ο Ιωάννης ήθελε να ασπαστεί το Ισλάμ, παρόλο που ήταν χριστιανός. Την εποχή εκείνη η πόλη βρισκόταν υπό μουσουλμανική κυριαρχία από Τάταρους, και μόλις το έμαθε ο τοπικός άρχοντας, διέταξε να του φέρουν τον Ιωάννη. Τον ρώτησαν αν είναι αλήθεια πως θέλει να εγκαταλείψει την πίστη του. Ο Ιωάννης απάντησε με παρρησία πως ποτέ δεν θα άφηνε την αληθινή πίστη για να προσκυνήσει ανθρώπινες επινοήσεις. Η απάντηση αυτή εξό...

Ο Άγιος Ιωάννης και ο Άγιος Ιακώβος ήταν αδέρφια, παιδιά του ευσεβούς ζευγαριού Ισίδωρου και Βαρβάρας. Ζούσαν στο χωριό Μενιούγκι της περιοχής του Νόβγκοροντ. Ο Ιωάννης ήταν ο μεγαλύτερος, μόλις πέντε ετών, και ο Ιακώβος τριών. Ένα φθινοπωρινό απόγευμα, ενώ οι γονείς τους δούλευαν στα χωράφια, ο Ισίδωρος έσφαξε ένα κριάρι για να το ετοιμάσει για φαγητό. Τα δύο παιδάκια έμειναν μόνα και, βλέποντας τον πατέρα τους να σφάζει το ζώο, θέλησαν να παίξουν και να τον μιμηθούν. Ο Ιωάννης, κρατώντας ένα ξύλο, χτύπησε τον μικρό του αδερφό στο κεφάλι, χωρίς να καταλαβαίνει τη σοβαρότητα, πιστεύοντας πως ήταν απλά ένα παιχνίδι. Όμως ο Ιακώβος έπεσε στο έδαφος και πέθανε ακαριαία. Όταν είδε τον αδελφό του νεκρό, ο Ιωάννης τρόμαξε πολύ και, μην ξέροντας τι να κάνει, κρύφτηκε μέσα σε έναν φούρνο, πίσω από τα ξύλα που είχαν βάλει για να στεγνώσουν λόγω της βροχής. Όταν οι γονείς γύρισαν σπίτι και βρήκαν τον Ιακώβο μέσα στο αίμα, ξέσπασαν σε θρήνο. Έψαχναν απελπισμένα και τον Ιωάννη, αλλά δεν απαντούσε....

Ο Όσιος Αντώνιος του Ντιμσκ γεννήθηκε στο Νόβγκοροντ γύρω στο έτος 1157. Από μικρός συνήθιζε να πηγαίνει κάθε μέρα στην εκκλησία, στέκοντας μακριά από τους άλλους, ώστε να συγκεντρώνεται περισσότερο στην προσευχή του. Μια μέρα, άκουσε μέσα στην εκκλησία τα λόγια του Χριστού: «Αν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του και ας με ακολουθήσει» (Ματθ. 16:24). Τότε πήρε την απόφαση να αφήσει τον κόσμο και να μονάσει. Έγινε μοναχός στην Ιερά Μονή Χούτιν του Αγίου Βαρλαάμ (6 Νοεμβρίου), κοντά στο Νόβγκοροντ. Στο μοναστήρι αυτό ξεχώρισε για τον ασκητικό του αγώνα και την υπακοή του. Η ταπείνωσή του και η αυστηρή εγκράτειά του του χάρισαν την αγάπη και την εμπιστοσύνη όλων. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος ταξίδεψε μέχρι την Κωνσταντινούπολη, στον Πατριάρχη Αθανάσιο, και επέστρεψε πέντε χρόνια μετά, την ίδια ημέρα που εκοιμήθη ο ηγούμενος Βαρλαάμ. Πριν πεθάνει, ο Άγιος Βαρλαάμ όρισε τον Αντώνιο διάδοχό του. Όμως ο Αντώνιος, αποφεύγοντας τη δόξα, άφ...

Tεκούσι γεννήτορσι Προδρόμου πάλαι, Γνωστοί συνευφραίνοντο, νυν δε και κτίσις. Οι Δίκαιοι Ζαχαρίας και Ελισάβετ, ήταν οι γονείς του Ιωάννη του Προδρόμου, του οποίου σήμερα η Εκκλησία μας τιμά την γέννηση του. Ο Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστή, έζησε στα χρόνια του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας. Κατά τη γνώμη του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ζαχαρίας δεν ήταν απλός Ιερέας, αλλά αρχιερέας που έμπαινε στα άγια των αγίων. Σύζυγο είχε την Ελισάβετ και δεν είχαν παιδί. Κάποια μέρα λοιπόν, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου που του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι θα μείνει κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού. Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και έκανε γιο. Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα στο παιδί, ο Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσ...

Παναγιώτης Καισαρεὺς δι᾿ ἀγάπης Τοῦ Κυρίου τέθνηκεν ὢ χρηστοῦ τέλους! Χριστοῖο ἐρῶ Παναγιώτης ἀλκίφρων δειρὴν ἐτμήθη. Ο Νεομάρτυρας αυτός μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη για τη χριστιανική του πίστη, στις 24 Ιουνίου 1765 μ.Χ. Το τίμιο λείψανο του, ενταφιάστηκε από τους χριστιανούς με τιμές στον Ναό της Ζωοδόχου Πηγής στην Κωνσταντινούπολη. (Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, ο μάρτυρας αυτός μαρτύρησε το έτος 1767 μ.Χ. και σε ηλικία 20 χρονών). Λειτουργικά κείμενα Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ´. Θείας πίστεως. Θεῖον βλάστημα τῆς Καισαρείας, καὶ ὁμότροπος τῶν ἀθλοφόρων ἀνεδείχθης, Παναγιώτη μακάριε· τοῦ γὰρ Σωτῆρος κηρύξας τὸ ὄνομα ,ὑπὲρ αὔτοῦ τὸ σὸν αἷμα ἐξέχεας. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν το μέγα ἔλεος. Κοντάκιον Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον. Τῶν Μαρτύρων σύναθλος τῇ σῇ ἀθλήσει ἀνεδείχθης, ἔνδοξε ὑπὲρ Χριστοῦ σφαγιασθείς· διὸ στεφάνῳ τῆς δόξης σε ὦ Παναγιώτη, Χριστὸς ἐστεφάνωσε. Μεγαλυνάριον Χαίροις τῶν μαρτύρων ὁ μιμητής, καὶ τῶν Καισαρέων ἐγκαλλώπισμα ἱερὸν, χαίροις Παναγ...

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αστραχανίου και Ενοταέβου κυρός Γεράσιμος. (1809-1880). (Εκκλησία της Ρωσίας), ο κατά κόσμον Γκεόργκι Ιβάνοβιτς Ντομπροσερντόφ , κατά τη γέννηση Ποπόφ , 26 Οκτωβρίου [ 7 Νοεμβρίου ]  1809 , χωριό Μπέλσκ , περιοχή Μπαλαγκάνσκι , κυβερνείο Ιρκούτσκ  - 24 Ιουνίου [ 6 Ιουλίου ]  1880 , Αστραχάν ) - επίσκοπος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας , επίσκοπος Αστραχάν και Γενοτάγιεφσκι . Αγιοποιήθηκε από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ως άγιος , η μνήμη του εορτάζεται (σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο ): 10 Ιουνίου, ημέρα της Συνόδου των Αγίων της Σιβηρίας και της Συνόδου των Αγίων του Σιμπίρσκ. Γεννήθηκε στην επαρχία Ιρκούτσκ στην οικογένεια ενός γραμματέα, του Ιβάν Προκόπιεβιτς Ποπόφ. Ο Γιώργος έδειξε εξαιρετικές μαθησιακές ικανότητες από νωρίς. Στην ηλικία των επτά ετών μπορούσε ήδη να διαβάζει άπταιστα, τραγουδούσε αρμονικά στην άλτο φωνή στη χορωδία και γνώριζε απέξω το μισό Ψαλτήρι . Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Ιρκούτσκ , όπου έλαβε το επώνυμο...

Η πρόσφατη παράνομη στρατιωτική επίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής κατά του Ιράν αποτέλεσε μία ακόμη σκοτεινή στιγμή για τη διεθνή νομιμότητα και την παγκόσμια σταθερότητα. Ακόμη πιο ανησυχητικό, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι ΔΕΝ υπήρξε καμία αντίδραση από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ευρώπη. Καμία καταδίκη, καμία επίσημη δήλωση που να υπερασπίζεται το διεθνές δίκαιο, καμία διπλωματική πρωτοβουλία από τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – μόνο σιωπή, παθητικότητα και αμηχανία. Η επίθεση των ΗΠΑ δεν είχε καμία έγκριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, δεν προηγήθηκε κάποια απόφαση από τον ΟΗΕ ή οποιοδήποτε άλλο διεθνές θεσμικό όργανο. Δεν υπήρξε συγκατάθεση των συμμάχων του ΝΑΤΟ, ούτε διαβούλευση σε πολυμερή επίπεδα. Πρόκειται για μία μονομερή ενέργεια που παραβιάζει ευθέως τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και καταρρίπτει κάθε έννοια νομιμότητας στο διεθνές σύστημα. Το Διεθνές Δίκαιο στα Σκουπίδια Αν η διεθνής κοινότητα επιλέγει να κάνει τα στραβά μάτια, τότε το ίδιο τ...

Η ιερή μνήμη τους τιμάται στις 23 Ιουνίου και στις 10 Οκτωβρίου (του Αγίου), καθώς και στις 28 Οκτωβρίου (της Αγίας). Οι Άγιοι του Θεού, ο Αρτέμιος το παιδί και η Παρασκευή η Παρθένος, αδέλφια και οι δύο, γεννήθηκαν σε ευσεβή οικογένεια της ρωσικής γης και ανήκουν στις ξεχωριστές περιπτώσεις κρυφής αγιότητας. Άγνωστοι στα μάτια των ανθρώπων — και ο Άγιος Αρτέμιος ειδικά, που παρεξηγήθηκε βαριά από τους συγχωριανούς του, ίσως και από τους ίδιους τους γονείς του — ήταν γνωστοί μόνο στον Παντογνώστη Κύριο, ο οποίος τούς τίμησε μετά θάνατον με πλήθος θαυμαστών σημείων και ξεχωριστών γεγονότων, μέσα από τα οποία δοξάστηκε ο αληθινά «θαυμαστός στους Αγίους Του» Θεός. Ο Άγιος Αρτέμιος γεννήθηκε στο χωριό Βέρκολα, στις όχθες του ποταμού Πινέγκα, στη βόρεια περιοχή του ποταμού Ντβίνα. Ο Πινέγκα περιγράφεται σαν "ένα ονειρεμένο ποτάμι, που μοιάζει με ήσυχη και γαλήνια λιμνούλα, με τις πολλές καλαμιές και τα κρίνα του να μένουν ακίνητα στην επιφάνειά του". Σε αυτή τη γη της τούνδρας, πο...

Στο βίο του Οσίου Νικήτα εκ Θηβών αναφέρεται ότι ήλθε στην Πάτρα και συνάντησε τον Όσιο Δανιήλ τον ἐν Κάστρῳ. Ἔζησε τον ΙΑ' αιώνα μ.Χ., καταγόταν από την Πάτρα και ζούσε με μεγάλη άσκηση και πολλή προσευχή. Έλαβε από το Θεό το χάρισμα της φιλοξενίας, όπως ο Αβραάμ, δηλαδή να δέχεται, να φιλοξενεί ανθρώπους και να τους αναπαύει καθοδηγώντας τους πνευματικά.

Γύρω στο 640 μ.Χ., υπήρχε μια Αγγλίδα πριγκίπισσα με το όνομα Αιθελδρέδα, που όμως ήταν περισσότερο γνωστή ως Όντρεϊ. Παντρεύτηκε μία φορά, αλλά έμεινε χήρα ύστερα από τρία χρόνια, και λεγόταν πως ο γάμος της δεν είχε ποτέ ολοκληρωθεί. Είχε δώσει όρκο αιώνιας παρθενίας, αλλά ξαναπαντρεύτηκε, αυτή τη φορά για πολιτικούς λόγους. Ο νεαρός σύζυγός της όμως σύντομα κουράστηκε να ζει μαζί της σαν αδελφός με αδελφή και άρχισε να της κάνει ερωτικές προσεγγίσεις. Εκείνη τις αρνιόταν συνεχώς. Τελικά, ο άντρας της προσπάθησε να δωροδοκήσει τον τοπικό επίσκοπο, τον Άγιο Γουίλφριντ του Γιορκ, για να την απαλλάξει από τους όρκους της. Ο Άγιος Γουίλφριντ αρνήθηκε και τη βοήθησε να δραπετεύσει. Η Όντρεϊ έφυγε προς τον νότο, ενώ ο σύζυγός της την καταδίωκε. Έφτασαν σ’ έναν απόκρημνο λόφο που ονομαζόταν "Κεφάλι του Κόλμπερτ", όπου ένα επταήμερο παλιρροϊκό κύμα –θεόσταλτο κατά τους πιστούς– τους χώρισε. Τελικά, ο άντρας της παραιτήθηκε και παντρεύτηκε μια άλλη, πιο πρόθυμη γυναίκα, ενώ η Όντρεϊ...