ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ

Η Οσία Αγγελίνα γεννήθηκε στην Αλβανία και ήταν κόρη του ευγενούς Γκιόργκι Αριανίτη, που ήταν γνωστός για τη γενναιότητα και τη σοφία του. Από μικρή μεγάλωσε με χριστιανικές αρχές και απέκτησε πνευματική ωριμότητα. Ήταν μορφωμένη και πολύ ευσεβής. Σε κάποια στιγμή της ζωής της γνώρισε τον εξόριστο Σέρβο δεσπότη Στέφανο Μπράνκοβιτς, ο οποίος είχε τυφλωθεί από τους Οθωμανούς. Οι δύο τους παντρεύτηκαν και απέκτησαν δύο γιους: τον Γεώργιο και τον Ιωάννη. Ο σύζυγός της πέθανε γύρω στο 1476, και εκείνη μαζί με τα παιδιά της έφυγαν από την Αλβανία για να γλιτώσουν από τους διωγμούς. Η Οσία Αγγελίνα έζησε για ένα διάστημα στην Ιταλία και στη συνέχεια πήγε στη Σερβία. Εκεί, οι γιοι της διακρίθηκαν για την πίστη και την αρετή τους – και οι δύο αναγνωρίστηκαν ως άγιοι: ο Γεώργιος έγινε μοναχός με το όνομα Μάξιμος και αργότερα Αρχιεπίσκοπος, ενώ ο Ιωάννης έγινε δεσπότης. Η ίδια η Οσία Αγγελίνα αφοσιώθηκε στον Χριστό και έγινε μοναχή. Έχτισε το μοναστήρι της Παναγίας στο Κρουσεντόλ, ό...

Ο Ἅγιος Τσοτνὲ Δαδιανί ήταν ευσεβής ηγεμόνας και άρχοντας της Εγρίσι (ιδίως της περιοχής Οντίσι/Μινγκρέλια) στο μέσον του 13ου αιώνα, όταν η Γεωργία υπέφερε υπό τον ζυγό των Μογγόλων. Μετά τον θάνατο της βασίλισσας Ρουσουδάν το 1245, οι Μογγόλοι άρχισαν να επιβάλλουν υπέρογκους φόρους στους γεωργιανούς άρχοντες και να επιβάλλουν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Η κατάσταση έγινε ανυπόφορη, και η γεωργιανή αριστοκρατία αποφάσισε να εξεγερθεί. Περίπου το 1246, συγκεντρώθηκαν στην κορυφή του όρους Κόκτα (στην περιοχή Μεσκχέτι της νότιας Γεωργίας) άρχοντες απ᾿ όλη τη χώρα με στόχο έναν ενιαίο αντεπιθετικό συντονισμό μέσω της Καρτλί. Ο Τσοτνὲ Δαδιανί μαζί με τον άρχοντα της Ράζα ήταν οι πρώτοι που συγκέντρωσαν στρατό. Ωστόσο, υπήρχαν προδότες και οι Μογγόλοι ενημερώθηκαν για τη συνωμοσία. Περιορισαν το Όρος Κόκτα, συνέλαβαν τους εξεγερθέντες—εκτός του Τσοτνὲ Δαδιανί και του άρχοντα της Ράζα—και τους μετέφεραν στον Μογγόλο άρχοντα στο Ανής‑Σιρακαβάν. Οι κρατούμενοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες, υ...

Ο Ἅγιος Βαλεντίνος υπηρέτησε ως επίσκοπος στην Ούμβρια της Ιταλίας, στην πόλη Ιντεράμνα (σημερινή Τέρνι). Δέχτηκε από τον Θεό το χάρισμα της ίασης διαφόρων ασθενειών. Θεράπευσε τον αδελφό του Ρωμαίου τριβούνη Φρόντανου από μία σοβαρή ασθένεια.  Την εποχή εκείνη, τρεις νεαροί ειδωλολάτρες — ο Πρόκουλος, ο Εφέβος και ο Απολλώνιος — ήρθαν από την Αθήνα στη Ρώμη για σπουδές. Βρήκαν ως δάσκαλό τους τον Κράτονα και έμεναν στο σπίτι του. Ο γιος του Κράτονα, ο Χέριμον, έπεσε βαριά άρρωστος, με σκολίωση τόσο σοβαρή που το κεφάλι του είχε γείρει προς τα γόνατά του.  John Sanidopoulos Ο Κράτονας ζήτησε από τον επίσκοπο Βαλεντίνο να θεραπεύσει τον γιο του. Ο Ἅγιος Βαλεντίνος μπήκε στο δωμάτιο του ασθενή και προσευχήθηκε με πίστη όλη τη νύχτα. Το πρωί, με χαρά, οι γονείς διαπίστωσαν ότι το παιδί είχε θεραπευθεί. Πίστεψαν στον Χριστό και βαπτίστηκαν μαζί με όλη την οικογένεια. Οι μαθητές του Κράτονα — Πρόκουλος, Εφέβος και Απολλώνιος — επίσης βαπτίστηκαν και αφοσιώθηκαν στον Ἅγιο Βαλεντίνο....

Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ρουφίνος της Άσσίζης (στα ιταλικά Rufino) υπήρξε ο πρώτος επίσκοπος της πόλης και ο προστάτης της. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο αποδίδεται η μεταστροφή της Άσσίζης στον χριστιανισμό, αν και η ακριβής χρονολογία αυτού είναι αμφισβητούμενη  Λέγεται ότι μαρτύρησε στην περιοχή Costano — πιθανώς γύρω στο 238 μ.Χ. — όταν ο ρωμαίος διοικητής Aspasius τον έπνιξε στο ποτάμι Chiascio, δένοντάς του έναν μύλο στον λαιμό. Η σωρός του ενταφιάστηκε κοντά στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται ο καθεδρικός ναός της Santa Rufino στην Άσσίζη  Το φεστιβάλ του τιμάται στις 30 Ιουλίου ή στις 11 Αυγούστου, ανάλογα με το εκκλησιαστικό ημερολόγιο, καθώς ο ίδιος θεωρείται πιθανότατα ο ίδιος με τον «επίσκοπο των Μάργσων» (Episcopus Marsorum) από το Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο  Τα λείψανά του διατηρούνται σε ρωμαϊκό σαρκοφάγο με παράσταση τη Σελήνη και τον Ένδυμιων και βρίσκονται κάτω από την κύρια Αγία Τράπεζα του Καθεδρικού της Άσσίζης, που είναι η τρίτη εκκλησία που οικοδομήθηκε πάν...

Με ιδιαίτερη τιμή και κατάνυξη, η Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου και ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Προμαχώνα Σερρών ανακοινώνουν την υποδοχή των ιερών λειψάνων των Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης. Ανακοίνωση: Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Προμαχώνα Σερρών Πρόγραμμα Ακολουθιών. Υποδοχή ιερών λειψάνων των Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης. Σάββατο 2 Αυγούστου στις 19:30 υποδοχή των ιερών λειψάνων. Και εν συνεχεία Μέγας πανηγυρικός εσπερινός μετ' αρτοκλασίας. Κυριακή 3 Αυγούστου στις 07:30 πανηγυρικός Όρθρος και αρχιερατική θεία λειτουργία χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σιδηροκάστρου κ.κ Μακαρίου Κυριακή 3 Αυγούστου στις 19:30 Ιερό Ευχέλαιο Στις 20:30 Ιερά παράκληση της Παναγίας. Τα ιερά λείψανα των Αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης θα βρίσκονται στον Ναό έως την Κυριακή στις 22:00 το βράδυ.

Ο Όσιος Μοναχός Μιχαήλ έζησε τον 9ο αιώνα και καταγόταν από την πόλη Έδεσσα της Μεσοποταμίας. Ήταν γιος χριστιανών γονιών και, αφού εκείνοι πέθαναν, μοίρασε την περιουσία του σε φτωχούς και ξεκίνησε για τα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους. Εκείνη την εποχή, η Αγία Γη βρισκόταν υπό μουσουλμανική κυριαρχία. Ο Μιχαήλ έμεινε στην Παλαιστίνη και εγκαταστάθηκε στη Λαύρα του Αγίου Σάββα. Εκεί έγινε μαθητής του Αγίου Θεοδώρου (εορτάζει στις 9 Ιουλίου), ο οποίος επίσης καταγόταν από την Έδεσσα και ζούσε πότε στο μοναστήρι και πότε ως ερημίτης στην έρημο της Ιουδαίας. Οι δύο μοναχοί έφτιαχναν μαζί καλάθια από καλάμια για να στηρίζουν την ασκητική τους ζωή. Ο Μιχαήλ πήγαινε κατά καιρούς στην αγορά της Ιερουσαλήμ για να πουλήσει τα καλάθια. Μια μέρα, ενώ βρισκόταν στην αγορά, τον πλησίασε ο ευνούχος της μουσουλμάνας βασίλισσας Σείντα, η οποία επισκεπτόταν την πόλη μαζί με τον άντρα της, βασιλιά Αλ-Μαμούν (813–833), για να δει τα θαύματα που λέγονταν ότι συνέβαιναν στον Πανάγιο Τάφ...

Στις 29 Ιουλίου, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει τη Γέννηση του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού, επισκόπου των Μύρων της Λυκίας, ο οποίος είναι ένας από τους πιο τιμώμενους αγίους στη Ρωσία. Πέρα από τις δύο κύριες εορτές που είναι αφιερωμένες στον Άγιο Νικόλαο —στις 6 Δεκεμβρίου (η ημέρα της κοιμήσεώς του) και στις 9 Μαΐου (η ανακομιδή των λειψάνων του στην πόλη Μπάρι)— υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες στις οποίες η Εκκλησία τον τιμά. Η εορτή της Γέννησής του δεν ήταν ευρέως γνωστή στη Ρωσία. Όμως, το 2004, με την ευλογία του Πατριάρχη Αλεξίου Β΄ Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, η εορτή αυτή επανήλθε στο εορτολόγιο. Σύμφωνα με το βίο του, όπως τον έγραψε ο Άγιος Δημήτριος του Ροστώβ, τιμάται σήμερα το εξής: Ο μεγάλος θαυματουργός, ταχύς βοηθός των αναγκεμένων και θερμός μεσίτης στον Θεό, ο άγιος αρχιερέας του Χριστού Νικόλαος, γεννήθηκε στην Πάταρα, πόλη της Λυκίας. Οι γονείς του, ο Θεοφάνης και η Νόννα, ήταν ευγενείς, εύποροι και ευσεβείς Ορθόδοξοι. Έζησαν με κάθε αρετή και διακρίνοντ...

Η Αγία Ομολογήτρια Ματρώνα Μπελιακόβα από το Ανεμνιάσεβο (+1936). Μνήμη: 29 Ιουλίου Η Ματρώνα γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1864 στο χωριό Ανεμνιάσεβο, στην επαρχία Ριαζάν, από φτωχούς αγρότες γονείς, τον Γρηγόριο και την Ευδοκία, που ήταν σωματικά αδύναμοι και καχεκτικοί. Η οικογένειά της ήταν η πιο φτωχή του χωριού, ενώ ο πατέρας της ήταν αλκοολικός. Όταν ήταν επτά χρονών, αρρώστησε ξαφνικά από ευλογιά. Οι γονείς της δεν την φρόντισαν, και μετά την ασθένεια έμεινε τυφλή. Η Ματρώνα είχε την ευθύνη να προσέχει τα μικρότερα αδέλφια της. Η οικογένεια είχε οκτώ παιδιά: έξι κόρες και δύο γιους. Τρεις από τις αδελφές της πέθαναν σε μικρή ηλικία· η Ματρώνα ήταν το τέταρτο παιδί. Μια μέρα, ενώ είχε μείνει μόνη με τη μικρότερη αδελφή της, η τυφλή Ματρώνα την άφησε κατά λάθος να πέσει από την ξύλινη βεράντα. Φοβήθηκε πολύ, άρχισε να κλαίει και έτρεξε προς το μέρος της. Εκείνη τη στιγμή περνούσε η μητέρα τους, η οποία, όταν είδε τι συνέβη, άρχισε να τη χτυπά με αγριότητα. Η Ματρώνα λιποθύμησε από τ...

Οι συντάκτες του περιοδικού Ρώσος Προσκυνητής απέκτησαν αντίγραφο από ένα αρχαίο χειρόγραφο που περιέχει τον Βίο του θείου και σοφού παιδιού, Σχημαμοναχού Μπογολέπ, Θαυματουργού του Τσέρνι Γιαρ (στην περιφέρεια του Αστραχάν). Στους έντυπους καταλόγους των Ρώσων Αγίων υπάρχουν μόνο ελάχιστες πληροφορίες για αυτόν. Έτσι, στο έργο του Ν. Μπαρσούκοφ, Πηγές της Ρωσικής Αγιολογίας , αναφέρεται απλώς ότι ο άγιος παις Μπογολέπ πέθανε το έτος 1632. Στο Εγχειρίδιο Αγιογραφίας , κάτω από την ημερομηνία 29 Ιουλίου, σημειώνεται ότι ο μικρός Μπογολέπ «εμφανίζεται νεαρός, με κουκούλιο στο κεφάλι και μοναχικά ενδύματα» (κατά Φιλιμόνοφ). Στο έργο του Αρχιμανδρίτη Σεργίου υπάρχει σύντομη αναφορά στο μακάριο παιδί στον τόμο 3, προσάρτημα 3, σελ. 60· ενώ στο βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Λεωνίδα, Αγία Ρωσία , αναφέρεται ότι ο Μπογολέπ, Θαυματουργός του Τσέρνι Γιαρ, ετάφη στην πόλη Τσέρνι Γιαρ, στην επαρχία του Αστραχάν. Στο χειρόγραφο που περιήλθε στα χέρια μας, ο Βίος ξεκινά με απόσπασμα από το βιβλίο του Τω...

Ο Άγιος Ευστάθιος της Μτσχέτα (της Γεωργίας, στα γεωργιανά: ევსტათი მცხეთელი, Ευστατίι Μτσχετέλι) ήταν Πέρσης στην καταγωγή και μαρτύρησε περίπου το 550 μ.Χ. για την αποκήρυξη του Ζωροαστρισμού, όταν ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. Οι περσικές στρατιωτικές αρχές στη Γεωργία τον εκτέλεσαν για την «αποστασία» του από την κρατική θρησκεία. Η ζωή και το μαρτύριό του περιγράφονται στο ανώνυμο γεωργιανό αγιολογικό έργο του 6ου αιώνα Το Πάθος του Ευσταθίου της Μτσχέτα . Το έργο αυτό ( Martvilobai da Motminebai Tsmidisa Evstati Mtskhetelisa ) είναι από τα αρχαιότερα σωζόμενα κείμενα της γεωργιανής λογοτεχνίας και γράφτηκε εντός 30 ετών από τον θάνατο του Ευσταθίου, δηλαδή στα τέλη του 6ου αιώνα. Αν και το παλαιότερο σωζόμενο χειρόγραφο χρονολογείται γύρω στο 1000 (Γεωργιανό Εθνικό Κέντρο Χειρογράφων, MSS H-341), η γλωσσική και θεολογική του ανάλυση στηρίζει τη νωρίτερη χρονολόγηση. Το έργο περιέχει την πρώτη γεωργιανή διατύπωση των Δέκα Εντολών, μια σύνοψη της ζωής του Ιησού με επιρροές από το Di...

Ο Άγιος Λούπος (γνωστός στα γαλλικά ως Loup ή Leu) γεννήθηκε γύρω στο 383 στην πόλη Τουλ και ήταν γιος ενός πλούσιου αριστοκράτη, του Επίροκου της Τουλ. Όταν ήταν ακόμα βρέφος, έχασε τους γονείς του και μεγάλωσε υπό την προστασία του θείου του, Αλιστόκου. Ήταν μορφωμένος και εύγλωττος και εργάστηκε ως νομικός για κάποια χρόνια, αποκτώντας μεγάλη φήμη. Κατείχε επίσης εκτάσεις στη ρωμαϊκή επαρχία Maxima Sequanorum. Ήταν γαμπρός του Αγίου Ιλαρίωνα της Αρλ, καθώς είχε παντρευτεί την αδελφή του Ιλαρίωνα, την Πιμενιόλα. Μετά από έξι χρόνια γάμου, το ζευγάρι χώρισε με κοινή συναίνεση και έδωσαν αμοιβαίους όρκους αγνότητας και εγκράτειας. Ο Λούπος πούλησε την περιουσία του και διέθεσε τα χρήματα στους φτωχούς. Εντάχθηκε στη Μονή του Λερέν υπό την καθοδήγηση του Αγίου Ονοράτου, όπου παρέμεινε περίπου ένα χρόνο. Το 427, ο Ονοράτος ονομάστηκε επίσκοπος της Αρλ και τον ακολούθησε εκεί και ο Ιλαρίωνας. Ο Λούπος αποσύρθηκε στη Μασόν, όπου έγινε γνωστός στον Γερμανό της Οσέρ, ο οποίος και τον διόρισε...

Η Αγία Παρθένος και Μάρτυς Σεραφίμα, γηγενούς καταγωγής εκ Αντιόχειας, έζησε στη Ρώμη κατά τη βασιλεία του Αυτοκράτορα Αδριανού (117–138 μ.Χ.), με τη σεβαστή Ρωμαία Σαβίνα, την οποία η Αγία μετέστρεψε στον Χριστιανισμό. Κατά τη διάρκεια των διωγμών εναντίον των Χριστιανών, που άρχισαν με διαταγή του αυτοκράτορα, ο διοικητής Βεριλλός διέταξε να οδηγηθεί η Αγία Σεραφίμα σε δίκη. Επιδιώκοντας το στεφάνι του μαρτυρίου από τον Κύριο, πήγε με θάρρος μπροστά στον δημιοφύλακα μόλις την κάλεσαν. Μαζί της ήταν η αφοσιωμένη Σαβίνα. Όταν ο διοικητής είδε την επιφανή κυρία, αρχικά άφησε την Αγία ελεύθερη. Όμως, μετά από λίγες ημέρες, ξανά την κάλεσε και ξεκίνησε την εξέταση. Της ζήτησε να τιμήσει τους παγανιστικούς θεούς και να θυσιάσει, αλλά εκείνη με τόλμη εξομολογήθηκε την πίστη της στον αληθινό Θεό – τον Ιησού Χριστό. Ο Βεριλλός παρέδωσε τότε την Αγία σε δύο άτιμους νεαρούς αιγυπτιακής καταγωγής, ώστε να τη βεβηλώσουν. Η Αγία Σεραφίμα επικαλέστηκε τον Κύριο να την προστατεύσει. Ξαφνικά, σημειώθ...

  H βασιλεία εμποδών ουχ’ ωράθη, Σοι ω Θεοδόσιε προς σωτηρίαν. Ο Βασιλιάς Θεοδόσιος Β' βασίλευσε το έτος 408 σε ηλικία μόλις επτά χρονών, διάδοχος του πατέρα του Αρκαδίου. Ονομάστηκε Μικρός για να διακρίνεται από τον παππού του τον Μεγάλο. Του μετέδωσε τη χριστιανική ευσέβεια η αδελφή του Πουλχερία και έτσι έτρεφε μεγάλη ευλάβεια και αφοσίωση στην ορθόδοξη πίστη. Όταν ο Θεοδόσιος ο Μικρός ανέλαβε το βασιλικό σκήπτρο, με τη βοήθεια της αδελφής του Πουλχερίας, υποστήριξε θερμά την αλήθεια της Ορθόδοξης Πίστης και την ασφάλεια του συμβόλου της. Έτσι, με βασιλικό θέσπισμα της 19ής Νοεμβρίου του 430, συνήλθε την 22α Ιουνίου του 431 στην Έφεσο η Γ' Οικουμενική Σύνοδος, που καταδίκασε τις αιρετικές δοξασίες του Νεστορίου. Η Εκκλησία, για τη θερμή ευσέβεια και την σπουδαία αυτή υπηρεσία του Θεοδοσίου Β' προς την Ορθοδοξία, τον κατάταξε στον χορό των Αγίων της.

 Ως οία μύστης των αλιέων Mάμας, Tολμά θαλάσσης εξερευνάν τα βάθη. Ο Άγιος Μάμας μαρτύρησε δια πνιγμού, αφού τον έριξαν μέσα στη θάλασσα.

 Nαι Bασιλίσκε ψαλμικώς επ’ ασπίδα, Kαι βασιλίσκον βαίνε την τομήν φέρων. Ο Άγιος Βασιλίσκος ο γέρων μαρτύρησε δια ξίφους.

 Πατήρ εκαύθη και τεκούσα και τέκνα, Tο πατρομητρότεκνον αθλητών γένος. Οι Άγιοι Πατέρας, Μητέρα και τα δύο τους Παιδιά μαρτύρησαν δια πυρός.

 Δύω αθληταί τη Aγία Tριάδι, Πάρεισιν ήδη συν νόοις εν τω πόλω. Η σύναξη τους γινόταν κοντά στα παλάτια του «Έβδομου». Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο τους.

 Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.